THE MAFIA!รักนะ นายมาเฟีย

      โอฮาโย~~~~สวัสดีค่าาา ขอโทษนะคะที่ไรท์ไม่ได้อัพนิยายเรื่องแรก พอดีช่วงสอบจนลืมไปหมด

ล้าววววTVT นั่นแหละค่ะๆ ?  ตอนนี้ไรท์จะพยายามอัพเป็นช่วงๆเด้อ~~

                                

                           THE MAFIA!รักนะ นายมาเฟีย

                   

     

                      เรนนิ่ง.     

อายุ 18ปี

สถานะ:ปานกลาง

นิสัย:ดื้อรั้น ซุกซน ไม่ยอมใคร ที่สำคัญกวนทรีนนน=.,=;

ลักษฯะเด่น:รอยยิ้ม หน้าตา

สัญชาติ:ไทย

เชื้อชาติ:ไทย-อเมริกา

                                 คลอส.     ฟรานเชสต์

อายุ:23

สถานะ:รวยะวอร์ นักธุรกิจ(2ด้าน มาเฟีย)

นิสัย:ความอดทนปานกลาง ชอบทำสายตาเย็นชา ปากหมา อุ๊ย!ขอโทษ ปากสุนัขๆ^-^;

ลักษณะเด่น:สายตาอันเย็นเยือก(จนมีน้ำแข็ง?=_=;เล่นไร)

สัญชาติ:ญี่ปุ่น

เชื้อชาติ:ไทย-ญี่ปุ่น-เกาหลี

เริ่ม:    ณ บ้านหลังหนึ่ง ในวันที่แสงแดดสดใส จนมอนไม่เห็น=▲=;?  

 "เฮ่อ...อะไรๆก็ต้อง'เป็นพี่ก็ต้องทำให้น้องสิ!'ชิชะ วันๆไม่ได้ทำ

   อะไรนอกจาก..งานบ้านน!!TVT"

            [ยิ้มทั้งน้ำตา]

    ในขณะที่เด็กสาวกำลังตากผ้าอยู่หน้าบ้าน

        บรื้นๆ!  บรื้นน

    เสียงรถน่ารำคาญชะมัด จะมาบรื้นๆ อะไรตรงนี้ยะ!! คนสวยละรำคาญ

 เชอะ!

"คนนี้น่าจะได้นะ ดูทำงานบ้านเป็น"

          เอ๊ะ!=▼=; คงไม่ได้พูดถึงเราหรอกม้างงงง

    แกร๊ก! ตึกๆๆ ฟึบ!

"อ๊ายยย! อุ๊บ!.."

      โอ้ววววว. แม่เจ้าโว้ยยยย ลูกโดนลักพาตัวเจ้าค่าาาาT▲T 

   และสติฉันค่อยๆเลือนหายไป ในที่สุด.

       เวลาผ่านไป นับ5ชั่วโมง

".....อืมมมม เอ๋ๆ อยู่ที่...ค เครื่องบิน! สนามๆ บิน? เฮ้ย! ภาษาญี่ปุ่น!??"

"นี่เธอน่ะ!"

"ค คะ! ฉันหรอ??"

"ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้เธออยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น พวกฉันจะพาเธอไปหา

  นายท่าน เธอก็ทำตัวดีๆไว้ล่ะ"

"ค่ะ คะ?  ...หา!!!!ฉันเนี่ยนะ นี่ไอ้คุณบอดี้การ์ดสุดหล่อ ฟังนะ

  ฉัน-จะ-ไม่-ไป-ไหน-ทั้ง-นั้น เข้าใจ๊?"

"งั้นเธอก็อยู่นี่ไปละกันนะครับ คุณจอมดื้อสุดน่ารัก"

        จากนั้นพวกเขาก็อเดินไป. เฮ้ยๆๆ นี่กะจะทิ้งกันเลยหรอ!

"นี่พวกนาย!ตกลง..ฉันจะไป"

"ครับ^-^"

"ไม่น่าหลงเชื่อ=_=;"

        ณ คฤหาสน์ ฟรานเชสต์

"โห~~นี่มันใหญ่โตมากเลยนะ นี่พวกนายเป็นมาเฟียอ่ะดิ"

"ใช่ อ้อ!เดี๋ยวเธอรอนายท่านอยู่ในนี้นะ พวกฉันจะไปรายงาน

  นายท่านก่อน อย่าดื้อล่ะ"

"ค่าๆๆ แหมมม=▲=; อย่างกับฉันเป็นเด็กอย่างนั้นแหละ"

         ว่าแต่ว่า ใครกันนะที่เป็นนายท่าน คงไม่ใช่ตาแก่หื่นกาม

   หรอกนะ บรื้อออ แค่คิดก็ขนลุก-▲- เดินดูรอบๆดีกว่า

        อ้อลืมบอกไป ฉันชื่อ เรนนิ่ง ที่แปลว่า ฝนกำลังตก 

 ตอนนี้ฉันเดินมาเรื่อยๆ จนไปสะดุดกับโต๊ะ จนแจกันที่วางไว้หล่น

 ลงมา.  

"เฮ่อ~~ดีนะที่รับทันไว้ซะก่อน ฟู้ววว"

"นี่!เธอน่ะ เป็นใคร เข้ามาที่นี่ได้ยังไง!!"

   เสียงตะหวาดของใครซักคนดังอยู่ด้านหลังของฉัน ทำเอา

 ฉันสะดุ้งโหยง

"อ เอ่ออออ ก็.."

     ฉันพูดตะกุกตะกัก โดยที่ยังไม่ได้หันหลังมองคนที่โกรธอยู่

 ฉันเอาแต่หันหลังให้เขา

"ก็ไร!!!"

"ก็ ก็ เดินเข้ามาไง"

  ฟึ้บ!

"อ๊ะ!"

     ว๊ายยย เขากระชากผมของฉันอ่าาT^Tฉันก็เอาแต่หันหลัง

 เหมือนเดิม

"นี่เธอชักจะกวนประสาทมากแล้วนะ"

"โอ๊ยๆๆ นายก็ปล่อยผมฉันเซ่!!"

       หึหึ ฉันตะหวาดเขากลับ

ตึกๆๆๆๆๆ

"เอ๊ะ!?"

"นายท่านครับ!!"