ยายแสบเซี้ยวขอป่วนหัวใจ

ลำดับตอนที่ #5 : บ้านคุณตา

โอ้โหญี่ปุ่นนี่เจริญกว่าตอนที่ฉันมาเมื่อหลายปีที่แล้วเยอะเลย   ฉันนั่งมองวิว

ผ่านกระจกรถ  หลังจากที่เราออกจากสนามบินเมื่อนั่งรถมาซักพักรถเล็กซัสสีเงินของ

คุณตาก็แล่นเข้าไปในหมู่บ้านขนาดใหญ่แห่งหนึ่งก่อนจอดที่หน้ารั้วสูงสีขาวแล้วแล่น

เข้าไปในบริเวณบ้านเมื่อประตูเหล็กสีเงินเปิดออก 

"เจ๊  สวนที่นี่สวยจังเลย"เอาล่ะน้องชายฉันเริ่มออกอาการอีกแล้ว   ก่อนรถจะผ่านไป

จอดที่หน้าบันได  มีแม่บ้านหน้าตาใจดีมาพาเราไปนั่งรอคุณตาที่ห้องนั่งเล่น

"สวัสดี"มีเสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังฉันตกใจจนเสียวสันหลังวูบก่อนค่อยๆหันหน้าไป

มองแล้วสิ่งที่ฉันเห็นก็คือ  ผู้ชายสูงอายุ  หน้าตาใจดีกำลังยิ้มต้อนรับเรา

"คุณตา "ฉันพูดด้วยความดีใจภาพที่ฉันเห็นเมื่อตอนเด็กเป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นเหมือน

เดิมแค่ท่านมีผมขาวมากขึ้นเท่านั้น

"เอาล่ะนั่งก่อน  เป็นไงแม่เราสบายดีไหม"คุณตาถามด้วยรอยยิ้ม

"ก็สบายดีค่ะ คุณแม่ฝากบอกมาว่าคิดถึงคุณตามาก"ฉันบอกคุณตาอย่างภาคภูมิใจ

"เอ่อ  คุณตาครับคุณยายไม่อยู่เหรอครับ"  อยู่ดีๆคิจิก็ถามหาคุณยายขึ้นมา

"ไม่อยู่หรอกไปจ่ายตลาดน่ะ  เออตาขอแนะนำก่อนนะแม่บ้านที่พวกเราเห็นตอนพา

เราเข้ามาชื่ออายะนะ  ส่วนคนขับรถชื่อคุณโรคิเดี๋ยวเราลองขึ้นไปดูห้องแล้วก็พัก

ผ่อนซะแล้วเดี๋ยวจะไปตาม"  คุณตาพูดก่อนเรียกคุณอายะมาพาเราไปที่ห้อง

  ห้องของฉันเป็นห้องที่ทาสีฟ้าใส  สีโปรดฉันเลยนะเนี่ย  มีโต๊ะทำงาน  คอมพิวเตอร์
ตู้เสื้อผ้า  โต๊ะเครื่องแป้งสีขาวเหมือนกันหมดตั้งอยู่ครบ  ตรงกลางเป็นเตียงนอนสี

เหลืองโอ้ยใครเลือกเนี่ยสีตัดกันได้ใจมิกิจิงงงงง