ยายแสบเซี้ยวขอป่วนหัวใจ

ลำดับตอนที่ #4 : ไปญี่ปุ่น

หลังจากที่ฉันได้รับคำสั่งอันโหดร้ายจากคุณเจ๊  ฉันจึงรีบกระโดดเข้าใส่โทรศัพท์มือ

ถือในห้องนอนทันทีแล้วโทรตรงไปหายายแหวนฉันว่ายายแหวนเป็นเพื่อนที่สนิทที่

สุดเลยก็ว่าได้

"กลางวันทำงานกลางคืนนั่งทำจายย  เวลาเจอครายมีแฟนก็อิจฉา"โอยเพลงมันโดน

จิงๆเลย

"ฮัลโหล  ไอ้หมากิ  แกโทรมาขัดเวลาที่ฉันดูพี่แดนนะแก  อยากตายหรือไง"ดพูมัน

พูดสิคะฉันล่ะอยากรู้จิงๆเลยว่าถ้ามันรู้ว่าเพื่อนสุดที่เลิฟของมันจะต้องไปวันมะรืนนี้

จะเป็นอย่างไร

"เฮ้ยมีไรป่าวแก"ถ้างมันคงเป็นห่วงฉันมาก

"ฉันมีข่าวจะมาบอก"เฮ้อคิดแล้วมันเศร้า

"แกฉันจะต้องไปญี่ปุ่นมะรืนนี้" 

"เออไปญี่ปุ่นแล้วแกโทรมาบอกทำไม  อะไรนะไปญี่ปุ่น  ไปทำไม"

"ฉันจะย้ายไปเรียนที่โน่น"  ตความเศร้ามันทิ่มแทงหัวใจ

"ไอ้บ้าแล้วแกก็ทรมาบอกวันนี้เนี่ยนะ  ไอ้เพื่อนเลวแกจะทิ้งฉันไว้ เป็นเป้าสายตาแทน

แกเหรอไง"  เอ้านี่ขนาดเพื่อนจะไปมันยังคิดเรื่องตัวเองอีก

"แล้วฉันจะโทรหาแกทุกวันเลย"

"อือพรุ่งนี้แกไปเรียนป่าว"มันถามอย่างมัความหวัง

"ป่าวฉันต้องจัดข้าวของ   ฉันรักแกนะโว้ย"

"เฮ้ยไอ้บ้า  แต่ฉันก็รักแกว่ะ" อ่าวแล้วแกจะว่าฉันบ้าทำมายยยยยยยย 

ที่สนามบินดอนเมือง  เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย  หญิงสาวที่ดูเหมือนเด็กหนุ่ม ร่างสูง

ผมซอยทรงญี่ปุ่นยุ่งๆแต่ดูดี  ในชุดเสือแขนยาวกางเกงขายาวตัวใหญ่ยืนอยู่  พร้อม

กระเป๋าเดินทาง

"แม่..หนูคงคิดถึงแม่มากเลยน้า   รู้ป่าวนูรักกกกกกกกแม่ที่สุดเลย"เฮ้อฉันไม่เคยออก

จากบ้านโดยที่ไม่มีแม่ไปอยู่ด้วยเกิน5  วันแล้วฉันก็เป็นคนรักบ้านมากกกกกกก(จิง

หรอเห็นไปเที่ยวออกบ่อย)     แล้วที่แย่ที่สุดไอ้น้องตัวแสบนี่สิปัญหา

หลังจากที่แม่ส่งฉันหน้าประตูแล้วจึงกลับบ้าน   ฉันต้องนั่งข้างคิจิ  ตอนที่อยู่บน

เครื่องบินเฮ้อแต่ของีบก่อนแล้วกัน

"เจ๊ๆๆ  ตื่นเจ๊"เอ๊ะนั่นมันเสียงไอ้คิจินี่นาฉันค่อยลืมตาขึ้น

"อ้าวเค้าไปไหนกันหมดแล้วล่ะ"ฉันถามเมื่อหันไปเห็นคนอยู่น้อยมาก  มันทำหน้าเซ็ง

ก่อนจะตอบ

"เจ๊น่ะหลับเป็นตายเลยแถมยังละเมอเสียงดังจนคนเค้าหันมามองกันเต็มเลย"โอย 

ตายแล้วฉันทำอะไรลงปายยยยยยยตายแล้วคนสวยขายหน้ามากเลย   แล้วฉันจึงรีบ

หยิบกระเป๋าแล้วเดินตามมันไป

"นี่คิจิเค้าจะมีคนมารับเราใช่มะ"ฉันถามคิจิ

"อืมเห็นแม่บอกว่างั้น"เราสองคนเดินดูตามป้ายไปเรื่อยๆจนเห็นผู้ชายวัยกลางคนถือ

ป้ายเขียนชื่อของฉันกับน้องเอาไว้

"เฮ้ยนั่นป่ะ"ฉันสะกิดเรียกไอ้น้องตัวแสบ ที่กำลังหันไปมองผู้หญิงคนหนึ่งด้วยสายตา

หยาดเยิ้ม

"นี่ฉันถามว่านั่นใช่หรือป่าว"มันไม่สนใจค่ะ

"พั๊วววววว  นี่ไอ้คิจินั่นใช่หรือป่าว"

"อะไรเจ๊  เออนั่นแหละ  แหมกำลังเพลิน "ไอ้น้องเลววันวันดีแต่มองผู้หญิงแล้วเราก็

เดินไปหาชายวัยกลางคนคนนั้น

"สวัสดีครับ  ผมเป็นคนของท่านประทานโอบะครับเชิญครับ"เขาพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น

อย่างรวดเร็วก่อนเดนนำไปที่รถที่จอดอยู่หน้าสนามบิน