ยายแสบเซี้ยวขอป่วนหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : ท้าดวน

           "ตกลง" นายนั่นพูดขึ้นมองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่บอกว่าเธอแพ้ฉันแน่ เอ้ามอง

เข้าไป  ฉันไม่แพ้นายหรอกย่ะ เปรี๊ยะ  เปรี๊ยะ  กระแสไฟวิ่งผ่านทางสายตา

"แล้วใครจะลงกับนาย"ยายแหวนถาม  ก่อนที่เพื่อนของนายนั่นเดินออกมา  โอ้โฮไอ้

นี่ท่าทางจะเลือกคบแต่คนหน้าตาดีเท่าที่ฉันดูทุกคนในกลุ่มหน้าตาหน้ากิน เอ้ย  ไม่

ใช่   หลังจากที่ตกลงกันได้จึงเริ่มเล่น   นายนี่เล่นเก่งชะมัด

"ไอ้หมากิ  แกฉันว่าเราแพ้เค้าแน่เลย"  ยายแหวนพูดขึ้น  ยายนี่อย่าปอดนะแก

"ไอ้แหวนเราไม่แพ้หรอกเชื่อมือ  มิกิ"ฉันพูดก่อนจะทำลูกไสตร์คได้อีกครั้ง  ฉันหัน

หน้าไปมองนายนั่น  ด้วยสายตาประมาณว่าไ งจ้ะ  ชิ้งๆ  ฉันชนะนายแน่ 

ผลปรากฏว่าฉันชนะตามความคาดหมาย  ถ้าเกิดไม่ชนะก็แหกสิคะ   เค้าได้บอกกันว่า

ลูกสาวเจ้าของบริษัทโบว์ลิ่ง  เล่นแพ้ชายหนุ่มนิรนาม  เชอะฝันไปเถอะ   มิกิไม่ยอม

มมมมมม

   หลังจากที่ฉันกลับจากภารกิจที่ให้นายนั่นหน้าแตก  เอ้ย ไม่ช่าย  โยนโบว์ขณะนี้ฉัน

มาอยู่หน้าบ้านเดี่ยว  3  ชั้น   บ้านฉันเองแหละค่ะ   

"นี่  ไอ้อุนจิ  มาเปิดประตูที"    5  นาทีผ่านไป

"คิจิสุดหล่อแกมาเปิดประตูให้พี่ที"  นี่น้องชายฉันเองค่ะ  มันก็หน้าตาดีแต่น้อยกว่าฉัน

555   ในระหว่างที่ฉันรอมันฉันก็เริ่มรู้สึกว่าข้าวเหนียวส้มตำที่ซื้อมากับกระเป๋าหนังสือ

มันถึงได้เช่นนี้ไม่นะไหล่ฉัน

"คร้าบบบบบบ  รอก่อนนะเจ๊เค้าคุยกับข้าวอยู่"   ดูมันทำกับยฉันแกถ้าฉันเข้าไปได้จะ

ไล่เตะซะให้เข็ด  มันหนักนะโว้ย

"วันนี้ฉันมีส้มตำมาด้วยนะ  โอ้โฮ้ไก่ย่างตั้ง 3  ไม้  พี่กินเองก็แล้วกันเนอะ"

"เฮ้ย เค้ามาเปิดแล้ว  เชิญเลยคร้าบบบบบ"  ดูความตะกละของมันตายแน่แก 

"ตายแน่แกกกกกกกกกก"   แล้วฉันก็พุ่งตัวเข้าไปเตะมันด้วยความเร็วสูง

"เฮ้ยยยยยย   เจ๊อย่าเค้าเจ็บนะ อ๊ากกกกกกกก"

หลังจากทีฉับไปทำรบ เอ้ย   ไล่เตะไอ้น้องตัวแสบฉันจึงลากสังขารขึ้นมาจนถึงห้อง

นอน  ห้องนอนสีฟ้าเตียงสีเหลืองตัดกันได้ใจจิงๆ   ก่อนถลาตัวไปบนเตียงแล้วหลับ

ไปในที่สุด