ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] SNSD&SJ : สภาวะทิ้งตัว

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 55


     

    ~ Intro ~

     

    ~  B-Bring The Boys Out!  ~

     

     

    เพลงท่อนสุดท้ายของเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดัง “โซนยอชิแด”  จบลงพร้อมกับท่าเต้นสุดท้ายของพวกเธอ    แน่นอนว่าทันทีที่เพลงจบ  พวกเธอก็ได้รับเสียงกรีดร้องอย่างล้นหลามจากแฟนๆ อย่าง “โซวอน”    สาวๆ โค้งพร้อมกับพูดขอบคุณพร้อมกัน  และส่งยิ้มให้กับโซวอน    จากนั้นพวกเธอก็กลับเข้าไปด้านหลังเวทีโดยไม่ลืมที่จะโบกมือให้แฟนๆ

     

     

    ..---------------------------------------------------------------------------------------------------------------..

     

     

    >> ด้านหลังเวที <<

     

    “ฮ้า~!    โชว์สำเร็จด้วยดี”  ยูริพูดอย่างสบายใจเมื่อกลับเข้ามาที่ห้องแต่งตัว    เธอเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้หน้ากระจกทันที

     

     

    “รอบนี้ทิฟไม่พลาดแฮะ    แจ๋วมาก”  ฮโยยอนเอ่ยแซวพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟาสีดำในห้อง

     

     

    “แหม~    ฉันไม่ได้พลาดทุกรอบซะหน่อย”  ทิฟฟานี่ว่าแล้วทิ้งตัวลงข้างๆ คนแซว  “ว่าแต่เหนื่อยชะมัดเลย    เดี๋ยวพรุ่งนี้เรามีประชุมด้วยใช่มั้ย?

     

     

    “ค่ะ    เราต้องเข้าประชุมกับรุ่นพี่ SJ ตอนเก้าโมงครึ่ง”  ซอฮยอนบอกอย่างชัดเจนราวกับเธอจำมันได้ขึ้นใจ

     

     

    “อ๋า~~~  พรุ่งนี้เหรอ”  เจสสิก้าพูดพลางทิ้งตัวลงบนโซฟาไปอีกคน    หัวพาดไปกับโซฟาอย่างอ่อนแรง  “อยากนอนอ่า~    นี่ถ้าพรุ่งนี้นอนทั้งวันได้ฉันนอนแบบไม่ลุกจริงๆ นะเนี่ย.....”

     

     

    “สิก้าออนนี่คะ  อย่าทำอย่างนี้สิ    ถ้าพรุ่งนี้ออนนี่สายต้องจ่ายนาทีละ 1,000 วอนนะคะ”  มักเน่ของวงพูดเตือน

     

     

    “จ้าๆ”  เจสสิก้าตอบแบบเฉื่อยสุดๆ    แต่เธอเองก็รู้ตัวดีว่าพรุ่งนี้ยังไงก็ห้ามสาย    ไม่งั้นมีหวังต้องจ่ายตังค์ให้มักเน่ผู้เก็บตังค์กิตติมศักดิ์คนนี้แน่    เมื่อก่อนเธอสายไปหนึ่งชั่วโมง  ล่อไปซะ 60,000 วอน

     

     

    “สมกับที่เป็นมักเน่ของจริงจริ๊ง~~~    ระเบียบทุกอย่างไม่มีตกหล่น”  แทยอนพูด    เธอกำลังนั่งหมุนตัวเล่นอยู่บนเก้าอี้ในห้อง  เช่นเดียวกับซันนี่ที่ทำแบบเดียวกัน    ขาของทั้งคู่ชนกันไปมาเมื่อหมุนตัวผ่านกัน

     

     

    “ถูกต้อง    ไม่มีใครเกินซอฮยอนของเราคนนี้หรอก    เนอะ~~~  ซันนี่เสริม    เธอลากเสียงยาวขณะแกว่งขาไปเตะแทยอนเบาๆ    อีกฝ่ายเห็นก็เลยทำมั่ง  เลยกลายเป็นศึกเล็กๆ ของคนเตี้ย (?)  ไปโดยปริยาย

     

     

    “หวังว่าจะได้นอนแบบเต็มที่ซักทีนะ    พวกเราไม่ได้นอนยาวมาตั้งนานแล้ว”  ซูยองพูดโดยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างๆ แทยอน

     

     

    “นั่นสิคะ    พรุ่งนี้ฉันมีถ่ายละครด้วย  ไม่ได้พักกันเลยอ่ะ”  ยุนอาบ่น    เธอเดินมานั่งบนแขนโซฟา  ซึ่งพอนั่งปุ๊บเจสสิก้าก็เอาหัวพิงเป็นที่หลับนอนไปเลย

     

     

    “จริงด้วยสิ    ถึงวันนี้พวกเรา Goodbye Stage แล้ว  ยังมียูริ ยุนอา แล้วก็เจสสิก้าที่มีถ่ายละคร    งานหนักหน่อยนะ”  ทิฟฟานี่บอก

     

     

    “อือ..... / ค่ะ.....”  ยูริกับยุนอาส่งเสียงตอบมาแค่นั้น    ส่วนเจสสิก้าตอนนี้ใกล้จะเข้าไปในความฝันเต็มทีเลยไม่ตอบ

     

     

    ก๊อกๆ!

     

     

    เสียงเคาะประตูเรียกความสนใจจากสาวทั้งแปดในห้อง  ตามมาด้วยเหล่าผู้มาเยือนที่เปิดประตูเข้ามา.....    และไม่ใช่ใครที่ไหน.....ลีทึกกับดงเฮนั่นเอง!

     

     

    “อ้าว! โอปป้า    สวัสดีค่ะ”  ทุกคนลุกขึ้นโค้งทักทายรุ่นพี่ SJ ที่เข้ามาในห้อง    ยุนอาที่ลุกขึ้นกะทันหันทำให้หัวของเจสสิก้าตกไปอยู่ที่แขนโซฟาแทน    เจ้าหญิงน้ำแข็งยกหัวขึ้นมาอย่างง่วงๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นมาโค้งให้รุ่นพี่เช่นกัน

     

     

    “สิก้า    หลับอยู่เหรอ?  ดงเฮถามเมื่อเห็นรุ่นน้องออกอาการเหมือนเพิ่งตื่น  โดยคำตอบที่เขาได้มาคือการพยักหน้าอย่างเนือยๆ ของเธอ    ยุนอาที่ยืนเยื้องอยู่ข้างหน้าหัวเราะแหะๆ อย่างรู้สึกผิดที่ลืมปลุกคนพิง

     

     

    “พวกโอปป้าแสดงเสร็จแล้วเหรอ?  ซูยองถาม

     

     

    “อื้ม!    นี่พวกพี่กำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับ  เลยจะมาบอกว่าเดี๋ยวพวกเธอกลับพร้อมกับพวกพี่นะ”  ลีทึกบอก

     

     

    “อ้าว?    หอเรากับหอโอปป้าอยู่คนละที่กันนี่นา.....”  ยูริพูดอย่างสงสัย

     

     

    “ผู้จัดการของพวกเธอฝากให้เราไปส่งน่ะ    พอดีเขาติดธุระ”  ดงเฮตอบแทน

     

     

    “ที่คงไม่พอมั้งคะโอปป้า    พวกเรากับพวกโอปป้ารวมกันก็ตั้งสิบกว่าคนแล้วนะคะ”  ยุนอาออกความเห็น

     

     

    “อืม    แต่ก็ไม่ได้บอกให้พวกเธอขึ้นรถพวกเรานี่    พวกเธอนั่งรถตู้คันที่มานั่นแหละ    พวกพี่แค่จะนั่งรถอีกคันขับตามไปส่งถึงหอก็แค่นั้นเอง”  คำตอบของลีทึกทำให้สาวๆ คลายความสงสัย  “งั้นพวกเธอก็เปลี่ยนชุดได้แล้วนะ    เดี๋ยวพวกพี่จะกลับมาใหม่”  จากนั้นเขาก็ออกจากห้องไปพร้อมกับดงเฮ    สาวๆ โค้งส่งท้ายให้รุ่นพี่

     

     

    “ป่ะ  เปลี่ยนชุดกัน”  แทยอนบอก    แล้วทุกคนก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมกลับหอ

     

     

    ..---------------------------------------------------------------------------------------------------------------..

     

     

    “โย่ว!  ฮโยยอน”

     

     

    “โย่ว!  โอปป้า”  ฮโยยอนทักทายสไตล์ฮิปฮอปกับรุ่นพี่คนสนิทอย่างอึนฮยอกเมื่อเหล่า SJ มาถึงห้องแต่งตัวของ SNSD    ตอนนี้ทั้งสองกลุ่มต่างเปลี่ยนชุดกันเรียบร้อยแล้ว

     

     

    “สองคนนี้คึกกันจริงนะ”  ซูยองพูด    เธอรู้สึกว่าสภาพเธอกับสภาพฮโยยอนตอนนี้ดูแตกต่างกัน    ฮโยยอนดูจะกระฉับกระเฉงขึ้นมานิดหน่อยเมื่อเจอกับอึนฮยอก    ส่วนเธอกับคนอื่นๆ ที่เหลือนั้น.....

     

     

    “ดูสภาพอิดโรยกันจัง”  ซีวอนบอกเมื่อเห็นสภาพของรุ่นน้องสาวแต่ละคน

     

     

    “คงเหนื่อยกันน่ะสิ    งั้นพวกเรารีบกลับไปพักกันดีกว่าเนอะ”  ลีทึกที่เป็นพี่ใหญ่สุดบอก

     

     

    “โอ้~~~ / เห็นด้วย~~~  นี่คือคำตอบของคนหลายคนที่ออกเสียงให้ได้ยิน    จากนั้นทั้งหมดก็เดินไปขึ้นรถทางประตูหลัง  แล้วออกรถเพื่อไปส่ง SNSD ก่อนเป็นอันดับแรก

     

     

     

    >>>>>-------------------------------------------------------------------------------------------------<<<<<

     

     

     

     

    เอา Intro ที่คิดได้มาเสิร์ฟให้ก่อนค่ะ 555+    ตอนนี้สมาชิกอาจจะยังออกไม่ครบ  แต่เดี๋ยวจะทยอยมากันตามเรื่องราวนะคะ

    ดูแล้วรู้สึกคนไม่ค่อยจะโหวตกันเท่าไหร่เลย  หรือว่าไรเตอร์อธิบายรูปแบบแต่ละเรื่องได้ไม่เคลียร์ก็ไม่รู้  (คิดว่าน่าจะเป็นสาเหตุนี้นั่นแหละ - - )  เพราะงั้นไรเตอร์จึงกะว่าจะอธิบายให้ดีกว่านี้หน่อย  โดยขออนุญาต เริ่มโหวตกันใหม่นะคะ

    คราวนี้ไรเตอร์จะไม่นับส่วนที่โหวตไว้ก่อนหน้านี้แล้ว    อันนี้ต้องขอโทษรีดเดอร์คนที่โหวตไปก่อนหน้านี้ด้วยนะคะ  >/|\<  (ไม่รู้ว่าบอกไปแบบนี้แล้วจะยังมีคนโหวตให้อีกมั้ยนะ T^T)

    แต่ถ้า.....ไม่มีใครโหวตหรือมีสมาชิกของโซนยอชิแดที่ไม่ได้รับการโหวต  ไรเตอร์ขอสงวนสิทธิ์ในการเลือกเองแล้วนะคะ

    ขอฝากไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ  ^^

     

    ~ NewLife ~

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×