คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : I love Your Smile ver.KSSM Part 2
แค่เธอยิ้มก็ทำให้ฉันใจละลาย ก็รู้ไหมเธอ I LOVE YOUR SMILE มันช่วยหยุดอาการที่ไม่ค่อยมีแรง เวลาที่เจอเรื่องเลวร้าย แค่ยิ้มเยอะเยอะ ให้คนที่ใจชอบป่วย รอยยิ้มของเธอช่วยได้ ติดใจเหลือเกิน your smile ก็เป็นอะไรที่ไม่เหมือนใคร I Love Your Smile แค่อยากให้รู้มันเสพติด ยิ้มเธอมันฝังในความคิด ขโมยใจไปทีละนิด ทุกครั้งที่เธอส่งยิ้มให้ มันทำให้โลกที่วุ่นวาย หยุดเคลื่อนหยุดไหว เหมือนว่าฉันนั้นฝันไป เก็บยิ้มเธอไว้ในใจ 'cause I Love Your Smile
Part 2
-KangSom-
07.30 น.
‘เบื่อโลก’ ให้ตายเถอะ ผมก็เบื่อจริงๆนั้นแหละ ตั้งแต่ที่เฟรมจากผมไป ผมก็ไม่อยากจะมีใครอีกแล้ว ผมเข็ดไปจนวันตายเลยก็ว่าได้ เธอก็เป็นผู้หญิงคนแรกของผม และจะเป็นตลอดไป...ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
ก๊อกๆๆ
ผมเดินไปเปิดประตู ใครกันนะที่มาหาผม ตั้งแต่ที่เฟรมจากผมไปก็ไม่เคยมีใครมาหาผมอีกผมอยู่คนเดียวมาจนถึงทุกวันนี้
“นายช่วยอะไรฉันหน่อยสิ” นึกว่าใครสาวข้างห้องคนใหม่ของผมนี้เอง ผมยอมรับนะว่ารอยยิ้มของเธอทำให้โลกทั้งใบสดใสขึ้นมากๆเลย
“มีอะไรหรอ”
“พอดีว่าท่อประปาในห้องฉันมันแตกนะ นายพอจะช่วยฉันหน่อยได้ไหม”
“ได้ “
แล้วผมก็เดินไปยังห้องของเธอ พอเข้าไปในห้องบรรยากาศในห้องของเธอกับห้องของผมมันแตกต่างกันมาก ขนาดห้องของเราอยู่ติดกันนะ ห้องของเธอเป็นสีครีมภายในห้องตกแต่ได้น่ารักมากเหมาะสมกับคนอยู่มาก ซึ่งมันต่างจากห้องของผมคือห้องของเธอดูสะอาดตาแต่ห้องของผมมันรกมากๆ ตั้งแต่เฟรมไปจากผม ผมก็ไม่ค่อยได้ทำความสะอาดห้องเท่าที่ควร ผมเดินตรงเข้าไปในห้องน้าของเธอทันที
-Smile-
ตอนนี้เขาเข้าไปในห้องน้ำเพื่อไปต่อท่อให้ฉัน ฉันยืนมองเขาที่กำลังถูกน้ำซัดกระเซ็นอย่างไม่ใยดี เมื่อเสร็จ เขาก็ลุกขึ้น แล้วหมุนตัวเพื่อจะออกจากห้องน้ำ แต่กลับต้องชะงัก เมื่อฉันกำลังยืนจ้องเขาอย่างเขินอาย ผมที่เปียกโชก กับเสื้อยืดสีขาว ที่เปียกน้ำ แนบติดกับตัว ทำให้เห็นท่อนซิกซ์แพ็กที่น่ามองของเขา เขานิ่วหน้าใส่ฉัน ก่อนที่จะเดินผ่านไป ส่วนฉันก็หยิบผ้าเช็ดตัวให้เขา ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้อง
“เอาผ้าไปเช็ดก่อนก็ได้นะ จะได้ไม่เป็นหวัด”
“ขอบคุณ...”
เขารับมัน แล้วเช็ดผมทันที ทำไมเขาดูหล่ออย่างนี้นะ แกงส้มหันมามองฉัน ที่กำลังมองเขาอย่างไม่คลาด
“อะแฮ่ม!”เขากระแอมจนฉันสะดุ้ง จึงหันหน้าหนีไปอีกทาง เพื่อแก้อาการเขิน
“ขอบใจนายมากๆ นะ ที่มาต่อท่อให้”ฉันกัดริมฝีปากตัวเอง ก่อนที่จะนั่งลงที่โซฟาข้างเขา แต่เขากลับเขยิบห่าง
ฉันทำอะไรผิดเหรอ...
ต่อ ต่อ ต่อ
สองสัปดาห์ต่อมา
-Smile-
ตั้งแต่วันนั้นวันที่แกงส้มมาช่วยซ่อมท่อประปาให้ฉันนี้ก็ผ่านไปสองสัปดาห์แล้ว ฉันยังไม่ได้เจอเขาอีกเลย แถมยังไม่ได้ขอบคุณหรือตอบแทนอะไรเขาเลยด้วย ตลอดสองอาทิตย์มานี้ฉันแทบจะไม่ได้เจอหรือไม่ได้เจอเขาเลยด้วยซ้ำ วันนี้เป็นวันอาทิตย์ฉันมีเวลาว่างจากการเรียนจึงทำเค้ก ดูเหมือนวันนี้แกงส้มจะอยู่ห้องด้วยนะ ลองเอาเค้กไปให้เค้าชิมดูดีกว่า
ก๊อกๆๆ
สักพักประตูห้องก็เปิดออก
“สวัสดี” ฉันกล่าวทักทายเขาเมื่อประตูห้องเปิดออก พร้อมกับยิ้มในแบบฉบับของฉัน
“อืม มีอะไรหรือป่าว” เขาถามฉันตามแบบฉบับของเขา
“คือว่าพอดีฉันทำเค้กนะเลยเอามาให้นายลองชิมดู ไม่รู้ว่านายจะชอบหรือป่าวนะ”
ฉันพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องของแกงส้มทันที แล้วเดินไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับเค้ก ๒ ชิ้น ชิ้น หนึ่งเป็นของแกงส้ม อีกชิ้นเป็นของฉันเอง
-Kangsom-
วันนี้สมายมาหาผมพร้อมกับเค้ก ๒ ชิ้น ที่เธอถือมาจากห้องของเธอ เห็นเธอบอกว่าจะเอาเค้กมาตอบแทนที่ผมช่วยเธอเมื่อวันนั้น ตอนที่เธอมาเคาะประตูห้องผมแล้วพอผมเปิดประตูออกไปก็เจอกับรอยยิ้มที่มันยังตราตรึงอยู่ในใจของผม รอยยิ้มของเธอทำให้ผมลืมคนคนหนึ่งไปได้อย่างน่าประหลาดใจ ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในชีวิตผม ก็เหมือนกับว่าโลกของผมมันได้เปลี่ยนไปแล้วเรียบร้อย จากตอนแรกที่ผมเลิกกับเฟรมใหม่ๆผมเศร้า และเสียใจมาก แต่พอสมายเข้ามาในชีวิตผม ก็เหมือนกับว่าเธอเข้ามาเปลี่ยนโลกของผมไปด้วย ตอนนี้ผมลืมเฟรมไปหมดแล้วละ แต่ผมก็ยังไม่อยากมีใครใหม่ตอนนี้คงเป็นเพราะผมกลัว กลัวการจากลา กลัวว่าต้องเจ็บซ้ำเหมือนกันกับตอนที่คบกับเฟรมอีก
แต่อยู่สมายก็พูดขึ้นมาว่า
“นายนี่...ทำไมไม่ยิ้มบ้างล่ะ ทำหน้าแบบนี้ เหมือนคนใจแคบเลยนะ”
ต่อ ต่อ ต่อแล้วนะ
“อะไรนะ” เมื่อสักครู่ถ้าฟังไม่ผิดเหมือนกับว่าสมายถามผมว่าทำไมถึงไม่ยิ้มเลยนะ
“อ๋อ เปล่า เปล่า” เธอรีบพูดขึ้นทันที “นายลองกินดูสิ ไม่รู้ว่าจะอร่อยหรือเปล่านะ”
“อืมๆ” ผมตอบเธอเสร็จผมก็นั่งลงฝั่งตรงข้ามเธอเพราะตอนนี้เธอนั่งอยู่ที่โซฟาพร้อมกับกินเค้กชิ้นของเธอที่เธอถือมาด้วยดูแล้วน่าจะอร่อยนะ ก็เธอเล่นนั่งกินแบบไม่พูดไม่จาเลย ผมมองเธอสักพักหนึ่งแล้วจึงลองชิมเค้กบ้าง อือ เธอก็ทำเค้กอร่อยดีนิ
“เป็นไงบ้างเค้กฝีมือฉัน อร่อยสู้ของร้านกาแฟหน้าคอนโดได้หรือเปล่า” สมายถามผมทันทีที่ผมตักเค้กใส่ปาก
“อืม ก็อร่อยดีนะ เธอนี้ก็ทำเค้กเก่งเหมือนกันนะสมาย” ผมชมเธอ วันนี้คงเป็นวันแรกที่ผมกับสมายได้นั่งคุยกันอย่างจริงจัง ผมได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเธอหลายเรื่อง อย่างเรื่องครอบครัวของเธอ เธอบอกว่าครอบครัวของเธอกิจใหญ่โตเลยละ เธอบอกว่าตั้งแต่จำความได้เธอก็ต้องไปอยู่ต่างประเทศเนื่องจากเธอต้องย้ายตามพ่อของเธอไปไม่ว่าพ่อเธอจะไปลงทุนสร้างกิจการที่ไหนเธอก็ต้องย้ายไปอยู่ประเทศนั้น พอธุรกิจมั่นคงพ่อเธอก็จึงจะกลับมาไทยทำให้เธอไม่เคยมีเพื่อนสนิทเลย พอฟังไปแล้วเธอก็น่าสงสารเหมือนกันนะ
“จะว่าไปทำไมห้องของนายมีแต่รูปผู้หญิงละ ใครกันหรอ” สมายถามผมหลังจากที่เราสองคนคุยกันมาตั้งนานแล้ว
“อ๋อ รูปของเฟรมแฟนเก่าฉันเองละ ข้าวของพวกนี้ก็เป็นข้าวของที่เฟรมเป็นคนให้ฉันเองแหละ”
“นายคงรักแฟนนายคนนี้มากเลยสินะ”สมายถามผมแต่ดูจากหน้าตอนที่เธอถามผมแล้วเหมือนว่าความสดใสของเธอมันดูจางลงไปนิดๆนะ
“ใช่ ฉันรักเฟรมมาก เฟรมคือรักแรกและแฟนคนแรกของฉันและจะเป็นตลอดไป” ผมพูดจบก็นึกถึงเฟรมขึ้นมา
“อ๋อ แล้วเธอไปไหนแล้วละแฟนนายนะตั้งแต่ฉันย้ายเข้ามาอยู่ที่คอนโดนี้ก็ยังไม่เคยเห็นแฟนของนายเลยนะเธอคงจะสวยและน่ารักมากเลยสินะ”
“คือ...ฉันกับเฟรมเราเลิกกันได้สักพักแล้วแหละเพราะว่าเธอไปมีแฟนใหม่ถ้าจำไม่ผิดบอกว่าชื่อ ฮั่น หรือไงนี้แหละ”
“ฮะ ฮั่น ใช่หน้าตาแบบนี้หรือเปล่า” พูดจบเธอก็เปิดรูปในโทรศัพท์ของเธอให้ดูมันเป็นรูปคู่ที่สมานถ่ายคู่กับแฟนใหม่ของเฟรม”
“ใช่ คนนี้นี้แหละแฟนใหม่ของเฟรม ว่าแต่ทำไมเธอถึงมีรูปคู่กับแฟนของเฟรมได้ละ”
“ผู้ชายคนนี้ชื่อฮั่น เค้าเป็นแฟนของฉันเองแหละ แต่พักหลังมานี้พี่ฮั่นดูแปลกๆไปไม่เหมือนเดิมเลย ถึงว่าเดี่ยวนี้ไม่โทรมาคุยไม่ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิมเพราะเหตุนี้นี้เอง”
พูดจบผมก็เห็นน้ำตาของสมายค่อยๆไหลรินออกมาอย่างต่อเนื่อง พูดตรงๆนะไม่รู้ทำไมผมถึงไม่ชอบให้ผู้หญิงตรงหน้าผมนี้มีน้ำตาเลยผมไม่อย่างเห็นน้ำตาของเธอเลยมันเหมือนกับว่าพอเห็นน้ำตาของเธอแล้วมันทำให้ผมเจ็บไปด้วย พอผมเห็นน้ำตาของสมายไหลออกมาผมจึงใช้มือปาดน้ำตาของเธอออก
-Smile-
หลังจากฉันนั่งคุยกับแกงส้มมาได้สักพักหนึ่งฉันก็ได้รับรู้เรื่องราวบางอย่างที่ทำให้น้ำตาของฉันไหลออกมาคือเรื่องของแฟนฉันเขาชื่อพี่ฮั่นฉันกับพี่ฮั่นเราสองคนคบกันมาได้สักพับหนึ่งแล้วแต่พักหลังมานี้เราไม่ค่อย ไม่สิต้องพูดว่าไม่เคยได้เจอได้ไปเที่ยวด้วยกันเลย เหตุผลที่ฉันร้องไห้คือพี่ฮั่นเค้านอกใจฉันไปคบกับแฟนของแกงส้ม มันทำให้ฉันเจ็บมาก ยิ่งตอนนี้แกงส้มเช็ดน้ำตาให้เหมือนกับว่ายิ่งเช็ดน้ำตามันก็ยิ่งไหลออกมา ปกติฉันจะไม่ค่อยร้องไห้นะคงเป็นเพราะฉันรักพี่ฮั่นมากละมั้ง พอมารับรู้เรื่องราวแบบนี้จึงทำให้ฉันเสียใจมาก เสียใจที่คนที่เรารักมากกับมาหักหลังเราเองละ ตอนนี้ฉันร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ อ๋อลืมบอกไปตอนนี้เรานั่งกันอยู่ที่โซฟาในห้องของแกงส้ม แต่อยู่ดีๆแกงส้มก็กอดฉัน ทำให้ตอนนี้ฉันจึงอยู่ในอ้อมกอดของแกงส้ม ฉันจึงร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเขา แล้วฉันก็ได้กลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้อีกต่างหาก
-Kangsom-
ตอนนี้สมายร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของผมแต่เหมือนจะนิ่งไปแล้วนะ ผมจึงก้มลงมองหญิงสาวที่อยู่มนอ้อมกอดของผมปรากฎว่าเธอร้องไห้จนหลับไปแล้ว ผมจึงอุ้มเธอไปวางไว้ที่เตียงนอนของผม...
ตอนนี้จบแล้วนะ ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ
ยังไงก็ฝากติชมกันด้วยนะ
ความคิดเห็น