เกมชี้ชะตา(เดิมพันด้วยชีวิต)

ลำดับตอนที่ #4 : เริ่มภารกิจแรก

ครบกำหนดวันเริ่มเกม
“มิน….”ซินตะโกนเรียกเด็กสาวที่หน้าบ้านของเธอเพื่อชวนไปโรงเรียนด้วยกัน แต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาเลย       ทำให้ซินเกิดความสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมินหรือเปล่า
“มิน”ซินเรียกพลางปีนประตูบ้านเข้าไป  ซินเดินสำรวจดูในบ้านก็ไม่พบใครเลยเขาจึงขึ้นไปบนชั้นสอง
“มินอยู่ไหม”ซินเดินสำรวจบนชั้นสองก็ยังไม่พบใครจนกระทั่งเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าห้องๆหนึ่ง  เขาค่อยๆพลักประตูเข้าไปแต่ก็ยังไม่พบใครอยู่ดีแล้วจู่ๆ...
สิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น มินเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวปิดกายของเธออยู่
“ซินเข้ามาทำอะไรน่ะออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”มินควานหาของที่อยู่ในห้องเท่าที่จะหยิบได้ปาใส่ซินไม่ยั้ง
“เฮ้ยเราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจเราเรียกมินแล้วไม่ได้ยินเสียงตอบกลับก็เลยเข้ามาดู พอเข้ามาก็ไม่เจอใครเลยขึ้นมาบนนี้แล้วเห็นห้องมินมันแง้มอยู่ก็เลยเดินเข้ามาเราไม่ได้จะ...”
ยังไม่ทันที่ซินจะได้พูดอะไรต่อก็มีบางอย่างพุ่งมาโดนหน้าของเขาอย่างจัง
“โอ๊ย!!!!”ซินร้องพลางเอามือปิดจมูกตัวเอง
“ซินเป็นอะไรหรือเปล่ามินขอโทษนะมินไม่ได้ตั้งใจ”มินรีบวิ่งมาดูอาการของซินโดยไม่ได้ใส่ใจเลยว่าเธอยังอยู่ในชุดผ้าขนหนูผืนเดียวอยู่
“ไม่เป็นไรมากหรอก เราไปรอมินข้างล่างแล้วกันนะ”
“อืม”

20 นาทีต่อมา

“ซินไปกันเถอะ”
“อืม”
“ซินยังไม่หายโกรธมินหรอ”
“เปล่า”
“ซินไม่ได้โกรธแล้วทำไมไม่พูดอะไรกับมินเลยล่ะ”
“แล้วจะให้เราพูดอะไรเล่า”
“พูดอะไรก็ได้ซินไม่พูดแบบนี้มันเหมือนซินกำลังโกรธเราอยู่”
“เราไม่ได้โกรธ”
“งั้นก็พูดอะไรมาก็ได้อ่ะ”
ทั้งซินและมินเงียบไปเพราะต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกัน
“มิน/ซิน”ทั้งสองพูดขึ้นมาพร้อมกันเป็นเหตุให้เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้ง
“มินพูดก่อนก็ได้”ซินพูดเมื่อเห็นว่าไม่มีใครกล้าพูด
“ซินนั่นแหละพูดก่อน”มินปัดมาให้ซิน
“ไม่มินนั่นแหละพูดก่อน”
“ซินนั้นแหละ”
ทั้งสองยังคงเถียวกันไม่หยุดว่าใครจะเป็นคนพูดก่อนจนกระทั่ง................
“ติ๊ด ติ๊ด”เสียงสัญญาณว่าข้อความได้ถูกส่งมาดังขึ้นทำให้ทั้งสองเลิกเถียงกันไปได้
“ได้กำหนดการเริ่มเล่นเกมแล้ว ตอนนี้คุณก็ได้ตัวช่วยมาเรียบร้อยแล้วเราจะให้เวลาคุณเตรียมตัวอีก 2 ชั่วโมงก่อนที่ภารกิจแรกจะเริ่ม”
ข้อความของมินกับซินเป็นข้อความเดียวกันแบบเดียวกันทำให้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทั้งสองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน
“ซิน....มินกลัวจังเลย”
“อืม.....เราก็กลัวเหมือนกัน”(อุตส่าห์จะทำซึ้งซักทีพระเอกก็ดันซื่อบื้ออีกเฮ้อกลุ้ม)
ภารกิจแรกเริ่มต้น
“ได้เวลาแล้วภารกิจแรกจะเริ่มหลังจากที่คุณได้รับข้อความหลังจากนี้ 10 วินาที”
“คุณต้องไปช่วยผู้หญิงที่กำลังจะกระโดดตึก สถานที่ก็คือห้าง Pink Boo
คุณจะต้องไปให้ถึงที่นั่นภายในเวลา 15 นาที และคุณมีเวลาในการจัดการช่วยผู้หญิงคนนั้นอีก 10 นาที  หากคุณทำเวลาผิดพลาดไปแม้แต่นิดเดียวภารกิจอาจล้มเหลวและเราก็จะถือว่า จบเกม”
ซินและมินอ่านข้อความที่ตนเองได้รับพร้อมกับคิดว่าจะไปให้ถึงที่นั่นภายใน 15 นาทีได้อย่างไรเพราะว่าระยะทางจากโรงเรียนถึงห้าง Pink Boo นั้นห่างกันมาก
ซินไม่รู้จักทางลัดในเส้นทางนั้นทำให้เขารู้สึกลำบากใจไม่น้อย
ฝ่ายมินเธอรู้จักทางแถวนั้นดีแต่เธอก็ไม่รู้ว่าทางที่เธอกำลังจะไปนั้นมันจะทัน 15 นาทีหรือไม่
“มินเราไม่รู้จักทางลัดแถวนั้นเลยเราคงไปไม่ทันแล้วล่ะ”
“แต่มินรู้”
“จริงหรอ”
“ใช่แต่มินไม่รู้ว่าเราจะไปทันหรือเปล่านะแต่นั่นเป็นทางที่ใกล้ที่สุดแล้วล่ะ”
“งั้นรีบไปกันเลยดีกว่าเพราะตอนนี้กินเวลามา 2 นาทีแล้ว”
ทั้งสองรีบมุ่งหน้าไปที่ห้าง Pink Boo เพื่อช่วยชีวิตผู้หญิงคนนั้นทันทีด้วยเส้นทางลัดของมิน   แต่เหมือนเป็นการกลั่นแกล้งกันตลอดทางไปห้าง Pink Boo มีรถติดอย่างหนาแน่นมินและซินจึงตัดสินใจไม่ขึ้นรถแต่มุ่งหน้าไ ปสู่ห้าง Pink Boo ด้วยการวิ่งทั้งสองวิ่งมาได้ประมาณ 8 นาที ก็ใกล้ที่จะถึงห้าง Pink Boo เต็มทีแล้วแต่ก็เหมือนมีการกลั่นแกล้งกันอีกครั้งเพราะทางที่ทั้งสองกำลังวิ่งอยู่นั้นเบื้องหน้าได้มีการก่อสร้างกันอยู่ทั้งสองจึงวิ่งต่อไปไม่ได้อีกแล้วทั้งคู่จะทำยังไงต่อไปล่ะ