คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Close Friends
Part 3 < Close Friends >
เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้พวกเขาทั้งสี่คนสนิทกัน
ชางมินและแจจุงมักจะมาค้างที่บ้านยูชอนเสมอ
ชางมินก็ขลุกอยู่กับแต่จุนซู ส่วนแจจุงก็อยู่กับยูชอน
วันนี้มีเรียนวิชาภาษาอังกฤษแต่ยูชอนลืมเอาหนังสือมา เขาจึงคิดที่จะไปยืมหนังสือของแจจุง
ยูชอนเดินไปถึงของห้องแจจุง เขาเห็นมีสาวๆมากมายนั่งคุยอยู่กับร่างบางและชางมิน
อืม..........สองคนนี้นี่มันป๊อปจริงๆ --- ชายหนุ่มคิดในใจ
" แจจุงๆ " ชายหนุ่มตะโกนเรียกแจจุง
" เฮ้ย แจจุง ยูชอนมาหานายว่ะ " ชางมินหันไปบอกเพื่อนสนิทที่กำลังคุยกับสาวๆอยู่
" เออๆ เดี๋ยวเรามานะ " ร่างสูงหันไปบอกกับสาวๆที่เขานั่งคุยด้วยแล้วลุกไปที่ประตูห้อง
" มีไรหรอยูชอน "
" ชั้นขอยืมหนังสือภาษาอังกฤษของนายหน่อยดิ ชั้นลืมเอามาว่ะ "
" เออได้ๆเดี๋ยวไปเอาก่อนละกัน "
ระหว่างที่แจจุงเดินไปหยิบหนังสือก็เห็นสายตาของสาวๆที่จ้องมาที่ยูชอนอย่างไม่วางตา
บางคนก็แอบส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกับเพื่อนว่ายูชอนหล่ออย่างงู้นอย่างงี้
เขาจึงแอบหมั่นไส้ชายหนุ่มเล็กๆ
" อ่ะนี่ " ร่างสูงส่งหนังสือให้
" ขอบใจเดี๋ยวชั้นเอามาคืน แล้วก็กลางวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ "
" ได้สิ ชั้นจะรออยู่ที่ห้องนายก็มาหาชั้นก่อนละกัน "
แล้วยูชอนก็เดินกลับห้องไป ส่วนร่างสูงก็เดินกลับมานั่งที่ตามเดิม
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อถึงกลางวันทั้งแจจุงและชางมินนั่งรอยูชอนอยู่ที่ห้องตามสัญญา
" ตึ่กๆๆๆ ครืด................ " เสียงประตูห้องเรียนเปิดออก
" พี่ชางมินไปกินข้าวกลางวันกัน "
เจ้าลูกแมวน้อยจุนซูวิ่งมาชวนร่างโปร่งไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน
" ได้สิแต่รอพี่ชายนายก่อนนะ มันก็จะไปด้วย "
" ฮะ......... " เจ้าลูกแมวน้อยรับคำแต่โดยดี
" มานั่งนี่สิ " ชางมินเอ่ยปากชวนจุนซูพร้อมกับกวักมือเรียก
เจ้าลูกแมวน้อยเดินไปนั่งข้างๆชางมินแล้วปฏิบัติการอ้อนทันที
" พี่ชางมิน วันนี้ผมเล่นพละแล้วโดนลูกบาสกระดอนใส่หน้า เจ้บ.............เจ็บ " เจ้าลูกแมวน้อยยื่นหน้ามาใกล้ๆชางมินเพื่อจะให้ดูร่องรอยจากอุบัติเหตุนั้น
" ไหนมาดูซิ " ร่างโปร่งจับหน้าลูกแมวน้อยเข้ามาดูใกล้ๆ
เจ้าลูกแมวน้อยจ้องมองร่างโปร่งอย่างไม่วางตา
ตอนนี้หัวใจของจุนซูมันเต้นแรงขึ้น
เพราะชางมินนั่นแหละ.......................
กลิ่นหอมๆของแชมพูลอยขึ้นมาเตะจมูกเจ้าลูกแมวน้อย
" พี่ชางมินคร้าบ............... " แล้วจุนซูก็กอดชางมินโดยที่ร่างโปร่งไม่ทันได้ตั้งตัว
แต่ชางมินก็ไม่ว่าอะไรได้แต่ปล่อยให้เจ้าลูกแมวน้อยกอดอยู่อย่างนั้น
ทำไมเราถึงตามใจเด็กคนนี้นักนะ -- ชางมินตั้งคำถามกับตัวเอง
" เฮ้ย.......... อ้อนชางมินอยู่นั่นแหละ ไปได้แล้ว " เสียงยูชอนดังขึ้น
จุนซูเลยจำต้องคลายวงแขนออกจากชางมินพร้อมกับทำหน้าไม่ค่อยพอใจ
ทั้งสี่คนเดินไปโรงอาหารด้วยกัน
ระหว่างทางก็มีเสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดไม่หยุด
ก็คนหล่อๆมาเดินด้วยกันตั้งสี่คนใครบ้างล่ะจะไม่มองไม่ตื่นเต้น
" แจจุง ผมเข้าปากแน่ะ " ยูชอนพูดพร้อมกับเอื้อมไปปัดผมให้
" ขอบใจ "
" กรี๊ด!!!! "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ภายในโรงอาหารเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรอซื้ออาหารอยู่มากมาย
ทั้งสี่คนจึงตัดสินใจซื้อแซนด์วิชไปกินข้างนอก
เมื่อซื้อเสร็จทั้งสี่คนก็เดินฝ่าฝูงคนออกมา
" โหย............ ทำไมคนเยอะอย่างนี้ แค่ซื้อข้าวก็จะตายอยู่แล้ว " จุนซูบ่น
" แค่นี้เอง....... ทนๆหน่อยน่า " ชางมินพูด
พวกเขาเลือกที่นั่งใต้ต้นไม้ใหญ่หลังตึก1
ต้นไม้ที่เจริญงอกงามอยู่ที่นั่นมาเป็นเวลานานได้แผ่ร่มเงาขยายใหญ่ขึ้นตามกาลเวลา
" นี่พี่ยูชอนเมื่อวานผมไปหาพ่อกับแม่มาด้วยล่ะ " เจ้าลูกแมวน้อยพูดพร้อมกับกินแซนด์วิชในมืออย่างเอร็ดอร่อย
" แล้วไง ??? "
" ผมเล่าเรื่องพี่แจจุงกับพี่ชางมินให้พ่อกับแม่ฟัง เขาอยากเจอพี่ทั้งสองคนมากเลย "
" เออ แล้วเขาจะกลับมาบ้านเมื่อไหร่ล่ะ "
" เสาร์นี้ "
" แจจุง ชางมินเสาร์นี้นายไปพบพ่อกับแม่ชั้นหน่อยนะ ปกติชั้นไม่เคยแนะนำเพื่อนให้เขารู้จักหรอก แต่นายสองคนมันกรณีพิเศษ "
" พิเศษยังไงวะ " แจจุงถาม
" ก็เพื่อนสนิทไง "
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ จุนซูก็จัดแจงเอนตัวลงนอนที่ตักของชางมินทันที
" กินแล้วนอนเดี๋ยวก็เป็นหมูหรอก " ชางมินพูดกระเซ้า
" ถึงจะหมูแต่ก็หมูน่ารักนะ "
ชางมินอดหัวเราะไม่ได้กับคำพูดของเจ้าลูกแมวน้อย
ตอนนี้เจ้าลูกแมวน้อยเผลอหลับไปโดยที่มีชางมินคอยลูบหัวอยู่เบาๆ
ส่วนแจจุงกับยูชอนก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย
เวลาตอนพักกลางวันค่อยๆผ่านไปอย่างช้าๆ
ยุนโฮกับมินเช แฟนสาวของเขาเดินผ่านมาทางนี้พอดี ยุนโฮมองมาทางสี่หนุ่มด้วยหางตาทำให้แจจุงรุ้สึกฉุนเป็นอย่างมาก
" เฮ้ย........ มองอย่างงั้นน่ะ หมายความว่าไงวะ " แจจุงตะโกนถามยุนโฮ
" ก็ปล่าว.............. " ยุนโฮตอบพร้อมทำหน้าสลอนยั่วร่างสูงแล้วเดินจากไป
" ชั้นไม่ชอบขี้หน้าหมอนั่นเลยว่ะ " ร่างสูงพูด
" ชั้นก็เหมือนกัน มันมารุมต่อยชั้น ยังจำได้อยู่นะเนี่ย " ยูชอนพูด
" แล้วทำไมนายไม่สู้วะ " ชางมินถามยูชอนด้วยความสงสัย
" นายก็ดูดิ มันเป็นสิบแล้วชั้นแค่คนเดียวใครจะไปสู้ได้วะ "
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
" กิ๊งก่อง "
เสียงออดบอกเวลาเข้าเรียนดังขึ้น
ชางมินจึงปลุกเจ้าลูกแมวน้อยที่นอนตักอยู่ให้ตื่น
" จุนซู ............... จุนซู ตื่น......เข้าเรียนแล้ว "
" อืม................... " เจ้าลูกแมวน้อยตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย
" ไป ไปเรียนได้แล้ว "
" คร้าบ.............แต่ก่อนเรียนผมขอชาร์ตแบทหน่อยนะ " แล้วจุนซูก็กอดชางมินทันที
เจ้าลูกแมวน้อยจับหัวของร่างโปร่งลงซบกับอกของตน
" ชาร์ตเสร็จแล้ว ผมไปเรียนนะฮะ " หลังจากปล่อยมือจากชางมินแล้วเจ้าลูกแมวน้อยก็วิ่งไปทันที ปล่อยให้คนที่ถูกกอดนั่งงงอยู่ตรงนั้น
" เป็นไงแก โดนเด็กขโมยกอด " แจจุงแขวะชางมินที่ยังไม่ยอมลุกขึ้น
" บ้าน่า...... " ชางมินตอบอย่างอายๆ
แล้วทั้งสามคนก็เดินไปเข้าเรียน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้ตอนบ่ายแจจุงและชางมินมีเรียนเทนนิส อาจารย์ให้เล่นเป็นคู่ ขณะที่ทั้งคู่กำลังตีเทนนิสกันอยู่ยุนโฮและเพื่อนก็เดินมาที่คอร์ท
" เฮ้ พวกนาย ชั้นขอเล่นด้วยได้ไม๊ " ยุนโฮถามพร้อมกับเอาไม้เทนนิสพาดไว้ที่ไหล่
" ก็ได้ " ชางมินตอบสั้นๆ
" มันคอร์ทส่วนรวมใครมาเล่นก็ได้ " แจจุงพูดเสริม
จากนั้นยุนโฮและเพื่อนของเขาก็เข้าไปในคอร์ท ยุนโฮอยู่ข้างชางมินส่วนเพื่อนของเขาอยู่ข้างแจจุง
ลูกนี้แจจุงเป็นฝ่ายเสิร์ฟ เขาเสิร์ฟไปลงที่หน้ายุนโฮ ชายหนุ่มก็วอลเลย์กลับมาได้อย่างงดงาม
ทั้งสี่คนตีโต้กันอย่างหนักหน่วง
ภายในคอร์ทนี้ไม่มีเสียงการพูดคุยกันแม้แต่น้อย
โดยเฉพาะแจจุงกับยุนโฮที่เวลาตีโต้กันนั้นทั้งคู่ดูเหมือนพยายามจะตบลงที่ตัวของอีกฝ่าย
บรรยากาศตึงเครียดมาก...............
อยู่ๆลูกที่ยุนโฮตบก็พุ่งไปเข้าที่ท้องของแจจุง!!!!!!!!! มันทำให้ร่างสูงจุกจนตัวงอ
" แกไอ้บ้ายุนโฮทำอะไรของแกวะ " ร่างสูงตวาดใส่ยุนโฮที่ยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อยู่
" เป็นไงบ้างแจจุง ลุกไหวไม๊ " ชางมินเข้ามาช่วยประคองแจจุงให้ลุกขึ้น
" ชั้นบังคับลูกไม่ได้ว่ะ ขอโทษนะ " คำขอโทษที่ออกมาจากปากของยุนโฮนั้นดูไม่จริงใจเลยสักนิด
ตอนนี้แจจุงไม่สนใจอะไรแล้ว
เขาโยนไม้เทนนิสทิ้งลงกับพื้นแล้วเดินไปกระชากคอเสื้อของยุนโฮทันที
ยุนโฮก็ไม่แพ้กัน เขาก็ง้างกำปั้นตั้งท่ารอ
" บังคับลูกไม่ได้ทั้งที่เป็นกัปตันชมรมเทนนิสน่ะเหรอ อย่ามาโกหกเลยว่ะ แกจะเอาหรอวะ " แจจุงพูด
" ก็เออดิ มาต่อยกันเลยดีกว่า นายมันกวนตีนชั้นมาหลายรอบแล้ว เอาให้มันรู้เรื่องเลย "
" เอ้ย........พอก่อนๆ เดี๋ยวอาจารย์มานายจะซวยทั้งคู่นะ " ชางมินเข้ามาแยกทั้งคู่ออกจากกัน
" ใจเย็นดิแจจุง มาต่อยกันในคอร์ทเนี่ยมันเสี่ยงนะเว้ย "
แจจุงกับชางมินเดินออกไปจากคอร์ททิ้งไว้เพียงยุนโฮและเพื่อนของเขาที่ยืนทำหน้าสะใจอยู่
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
" เอ้า............ ทำหัวให้เย็นลงซะ "
ชางมินโยนผ้าขนหนูลงบนหัวของแจจุงที่เปียกโชกไปด้วยน้ำประปา
" แม่ง............. มันจ้องหาเรื่องชั้นตลอดเลยว่ะ "
" นายก็รู้ว่ามันหาเรื่องนาย นายก็อย่าไปสนดิ "
" ไม่สนได้ไงวะ นี่มันซึ่งๆหน้าเลยนะ "
" เออๆ ชั้นเข้าใจแต่นายอย่าไปติดกับมันสิ นายก็รู้ว่ามันจ้องจะมาหาเรื่องนายอยู่แล้ว เดี๋ยวพอมันเห็นนายไม่สนใจมัน มันก็คงเลิกยุ่งเองแหละ "
แจจุงไม่พูดอะไรเพราะเขายังจุกอยู่
ก็ยุนโฮตบลูกมาสุดแรงมันจะไม่แรงได้ยังไง
แถมหมอนั่นยังเป็นประธานชมรมเทนนิส บังคับลูกไม่ได้น่ะตอแหลว่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตกเย็นสองพี่น้องก็มานั่งรอสองหนุ่มที่หน้าตึก
" พี่ยูชอน เมื่อไหร่พี่ชางมินกะพี่แจจุงจะมาซักที " เจ้าลูกแมวน้อยบ่นเพราะทั้งคู่นั่งรอมานานแล้ว เดินไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ
" ไม่รู้สิ "
ทั้งคู่นั่งเงียบไปพักใหญ่ อยู่ๆยูชอนก็พูดขึ้นมาว่า
" พักนี้นายรุกเจ้าชางมินน่าดูเลยนี่ "
" อืม ถ้าไม่รุกก็อดดิ พี่เหอะ.........ไม่รีบๆทำอะไรเดี๋ยวก็โดนสุนัขคาบไปรับประทานหรอก " น้องชายเตือนผู้เป็นพี่ด้วยความหวังดี
" ก็รีบอยู่ แต่ดูมันไม่คืบหน้าเลยว่ะ นายว่าแจจุงจะรู้ไม๊วะว่าชั้นคิดยังไงกับมัน "
" โอ้ย............. ไม่รู้หรอก คนอย่างพี่แจจุงอ่ะนะ ซื่อบริสุทธิ์จะตาย ถ้าพี่ไม่บอกก็ไม่มีทางรู้แน่นอน "
" นั่นสิ............... ของนายนี่ดีนะ เหมือนชางมินมันจะมีใจให้นายนิดๆ ไม่งั้นมันไม่ตามใจนายขนาดนี้หรอก "
" ผมก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าพี่ชางมินเขาจะคิดกับผมแค่น้องชายรึปล่าวอ่ะดิ ถึงได้ตามใจขนาดนั้น "
สองพี่น้องนั่งปรึกษาปัญหาหัวใจกันอยู่พักใหญ่ชางมินกับแจจุงจึงเดินมาถึง
" ขอโทษ รอนานมากไม๊ " ชางมินพูดขึ้น
" โคตรนานเลยพี่ชางมิน " จุนซูต่อว่า
" วันนี้ต้องไปเกมส์เซ็นเตอร์กับผมเลยด้วย "
" งั้นวันนี้ขากลับก็แวะเที่ยวกันก่อนละกัน " แจจุงพูดสรุปปิดท้าย
TBC
ความคิดเห็น