คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : First Fight and First Love
Enjoy it!!!
----------------------------------------------------------------
Converse
Part 1 <First Fight and First Love>
ในรร.สหที่คราคร่ำไปด้วยนักเรียนจากทั่วทุกสารทิศ
ใช่แล้ว......นี่คือรร.เอกชนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งมากของเกาหลี
จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมภายในสถานที่แห่งนี้จึงมีผู้คนอยู่มากมาย
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก
ระบบของรร.นี้จะมีการสลับห้องกันทุกปีเพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้สังคมที่แตกต่างออกไป
ที่ห้อง3/3ของตึกมัธยมปลาย ภายในห้องเต็มไปด้วยความอึดอัด นั่นก็เพราะว่าปีนี้นักเรียนที่เป็นถึงระดับหัวหน้าของนักเรียนได้ย้ายมาอยู่ห้องนี้ถึง2คน!!!
คนหนึ่งมีชื่อว่า จุง ยุนโฮ ชายหนุ่มหน้าตาดีที่สาวๆต่างหลงใหล
เขาเป็น bad boyคนหนึ่ง
ย่อมเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะรู้สึกไม่ชอบพวกคุณหนูที่ดูเป็นไข่ในหินและเป็นเด็กบ้าเรียน
เขาเป็นเสมือนหัวหน้าของเหล่านักเรียนที่ชอบแหกกฎ ความจริงแล้วไอ้ตำแหน่งนี้เขาไม่ได้รับการแต่งตั้งมาจากใครหรอก แต่มันมาจากการที่พวกนักเรียนเหล่านั้นยกยอเขาขึ้นมาเอง
ส่วนอีกคนหนึ่งชื่อว่า คิม แจจุง
ชายหนุ่มหน้าหวานที่มีบุคลิกดูเป็นลูกคนหนู หน้าตาดีไม่แพ้ยุนโฮ แถมยังเรียนเก่งด้วย
พวกนักเรียนธรรมดาๆต่างนิยมชมชอบเขาเพราะเขาเปรียบเสมือนคนในอุดมคติของทุกคนๆ
ก็ใครมั่งล่ะที่จะไม่อยากมีบ้านรวย หน้าตาดี มันสมองเป็นเลิศ
" อรุณสวัสดิ์นักเรียน ครูชื่อ ปาร์ค มินจูนะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ " เสียงของอาจารย์ประจำชั้นคนใหม่กล่าวแนะนำตัวอย่างเจื้อยแจ้ว โดยที่ไม่ได้รู้สึกถึงบรรยากาศมาคุที่กำลังเกิดอยู่ภายในห้องเล้ย........
……………………………..
……………………..
…………….
…….
…
" เอาล่ะ มีใครจะถามอะไรอีกไม๊คะ "
" .................. "
" ค่ะ งั้นเลิกได้ค่ะ "
เมื่อสิ้นเสียงของอาจารย์ประจำชั้น
หญิงสาวหลายคนต่างวิ่งกรูเข้าไปหาแจจุงและยุนโฮที่นั่งกันอยู่คนละมุมห้อง
ด้านแจจุงก็กล่าวทักทายสาวๆเหล่านั้นอย่างเป็นกันเองแต่ก็ยังคงรักษาฟอร์มลูกคุณหนูไว้
" นี่ๆ แจจุงเย็นนี้พอเลิกเรียนแล้วเราไปเที่ยวกันเอาไม๊ " มินอา สาวสวยประจำรร.ยิงคำถามใส่แจจุงเป็นคนแรก
" วันนี้คงไม่ได้หรอก เราต้องรีบไปทำธุระต่อนะ ขอโทษด้วยนะ " ร่างสูงกล่าวปฏิเสธอย่างสุภาพ
" หรอ.....เสียดายจัง แต่วันหลังต้องไปให้ได้นะ "
สาวๆมากมายต่างรัวคำถามและคำแนะนำตัวใส่แจจุงเป็นชุดจนเขาไม่รู้จะฟังคนไหนก่อนดี
แต่บางครั้งเขาก็แอบเหล่หางตาไปดูยุนโฮว่าเป็นยังไงบ้าง
ไม่ใช่เพราะว่าอะไรหรอก
แต่เพราะว่ายุนโฮเป็นคู่แข่งต่างหาก!!! เรื่องอะไรจะยอมให้มีคนมาป๊อปเกินหน้าเกินตา
สาวๆรุมยุนโฮอย่างมืดฟ้ามัวดิน มีเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะของคนที่อยู่ตรงกลางวงล้อมดังออกมา
+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว แจจุงกำลังเตรียมเก็บของใส่กระเป๋าเพื่อกลับบ้าน อยู่ๆยุนโฮก็เดินเข้ามาหาร่างบางถึงโต๊ะ
" ไง คิม แจจุง ป๊อปน่าดูเลยนี่ " ร่างหนากระแนะกระแหน
แจจุงเงยหน้าขึ้นมองยุนโฮอย่างเหยียดๆก่อนจะพูดว่า
" แล้วไง......... "
" ก็ไม่ไงหรอก............ แค่อยากทำความรู้จักกับคู่แข่งไว้ก็เท่านั้น "
" ใครเป็นคู่แข่งนาย เฮอะ..........ทำไมชั้นจะต้องไปแข่งกับคนอย่างนายด้วย "
คำพูดของร่างแจจุงทำให้ยุนโฮรู้สึกฉุนขึ้นมาทันที
" - คนอย่างนาย - พูดงี้คิดว่าแน่เหรอไง ระวังไว้เถอะเดี๋ยวหน้าสวยๆจะมีแผลนะเว้ย "
ยุนโฮขู่ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ส่งผลใดๆกับแจจุงเลย
" จะทำอะไรก็เรื่องของนาย ชั้นไม่อยากยุ่งด้วยหรอก "
แล้วร่างบางก็ลุกพรวดออกนอกห้องเรียน ปล่อยให้คนที่ยืนคุยด้วยเมื่อกี้ยืนอึ้ง
" หนอย......ปากดีนักนะต้องสั่งสอนซักหน่อยแล้ว " ยุนโฮยืนกัดฟันพูดคนเดียว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้แจจุงนัดกับเพื่อนสนิท – ชิม ชางมิน – ไว้ว่าจะไปซื้อหนังสือด้วยกัน
เป็นเพราะคบกันมานานทำให้ทั้งคู่รู้จักนิสัยของกันและกันเป็นอย่างดี
แจจุงที่ใจร้อนดั่งไฟที่เผาไหม้ท่วมป่าอย่างรุนแรงกับชางมินที่เย็นสงบดั่งสายน้ำที่ขั้วโลกเหนือ
เมื่อทั้งสองมารวมกันก็จะเกิดเป็นสิ่งที่สมดุล
เมื่อใดที่แจจุงมีเรื่องกับคนอื่นก็ได้ชางมินนี่แหละที่เป็นคนคอยพูดเกลี้ยกล่อมให้ใจเย็นลงและมีสติขึ้นมาบ้าง
" เฮ้ยแจจุง วันนี้จะไปซื้อหนังสือที่ร้านไหนวะ " ชางมินเอ่ยปากถาม
" ก็ร้านเดิมนั่นแหล่ะ "
" ทำไมแกติดใจร้านนั้นจังวะ หรือว่า............... " ชางมินพูดพร้อมกับชี้นิ้วมือไปที่ร่างสูงแล้วส่งสายตาบอกเป็นนัยๆว่าชั้นรู้ทันแกนะ
" หรือว่าอะไรวะ " ถามคนข้างๆอย่างงงๆ
" ก็ยัยโบอาไงที่เรียนอยู่รร.เดียวกับพวกเราแต่อยู่คนละห้องน่ะ เป็นลูกสาวเจ้าของร้านนั้นนะเว้ย จะจีบก็บอกมาเหอะว่ะ ทำเป็นเงียบอยู่ได้ "
" เฮ้ยๆๆ ไปกันใหญ่แล้ว เรื่องไรชั้นต้องไปจีบแม่นั่นด้วยวะ "
" หู้ย......นี่ถ้ายัยนั่นมาได้ยินเข้ามีหวังนายโดนตบแน่ ฮ่าๆๆ "
ทั้งคู่เดินลัดเลาะผ่านตรอกซอกซอยมาเรื่อยๆ อีกนิดนึงก็จะถึงที่หมายแล้ว
แต่!!!!!!!!!!!
" แจจุงนั่น!!!!!!! มีคนถูกรุมกระทืบว่ะ ไปช่วยกันเหอะ "
ชางมินพูดยังไม่ทันจะจบแจจุงก็วิ่งไปซะแล้ว
" เฮ้ย เดี๋ยวก่อนชั้นไปด้วย "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อทั้งคู่วิ่งเข้าไปใกล้ก็ได้ยินเสียงของคนๆหนึ่งพูด
" เอามันเลย ปากมากดีนักต้องสั่งสอนซักหน่อย " เสียงใครบางคนสั่งให้พวกนักเรียนเกเรรุมทำร้ายให้หนักกว่าเดิม
เสียงนั้นมันฟังดูคุ้นหูเหลือเกิน???
แต่แจจุงและเพื่อนก็ไม่ได้สนใจอะไร พวกเขาวิ่งเข้าไปตะลุมบอนด้วยทันที
" หยุดนะเว้ย มารังแกคนอื่นได้ไงวะ!!! " แจจุงตะโกนออกมาขณะกำลังต่อยกัน
ยุนโฮรู้สึกว่าเคยได้ยินน้ำเสียงนี้ที่ไหนมาก่อนจึงเดินเข้ามาดูหน้า
อ๋อไอ้แจจุงนี่เอง มาทำเป็นสุภาพบุรุษอยู่แถวนี้ ต้องเจอกันหน่อยล่ะ – ร่างหนาคิดในใจ
" เล่นงานมันให้หนักเลยนะ จัดการไอ้คนที่มันเข้ามายุ่งด้วยล่ะ "
ร่างบางนึกออกแล้ว ไอ้เสียงที่ว่าคุ้นๆนี่มันเสียงไอ้ยุนโฮนี่เอง
" แก.....ไอ้สารเลวยุนโฮรังแกคนอื่นอยู่ได้ไม่อายมั่งรึไงวะ " แจจุงตะคอก
" ใครรังแก ??? ชั้นก็แค่สั่งสอนมันซักหน่อย ไม่ไห้มันมาปากดีด่าพวกชั้นก็เท่านั้น นายต่างหากเข้ามาสอดทำไม "
ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังทะเลาะอยู่ ก็มีตำรวจเดินผ่านมาทางนี้พอดี
" เฮ้ย ทำอะไรกันอยู่ตรงนั้นน่ะ " นายตำรวจตะโกน
" ชิ มีคนมาขัดจังหวะซะได้ เฮ้ย ไปกันเถอะว่ะ เสียอารมณ์ชะมัดเลย " แล้วร่างหนากับเพื่อนก็เดินจากไป
เมื่อเห็นว่าพวกยุนโฮไปแล้วแจจุงจึงและชางมินจึงรีบเข้ามาดูอาการของคนที่เขาช่วยไว้
" เป็นอะไรมากมั้ย " แจจุงถามคนที่โดนรุมเมื่อกี้
" มะ...ไม่เป็นอะไรมากหรอก ขอบใจนะที่ช่วย "
" ไม่เป็นไรหรอก นายชื่ออะไรเหรอ ชั้นคิม แจจุง นี่ชิม ชางมิน " แจจุงแนะนำ
" ชื่อปาร์ค ยูชอนน่ะ "
" กลับบ้านไหวรึปล่าว " ชางมินถามเมื่อเห็นยูชอนทำท่าจะลุกขึ้น
" ก็ไหว................... "
ฮวบ!!! ยูชอนล้มลงไปกองกับพื้น
" เฮ้ย!!!! "
" ขอโทษ สงสัยเมื่อกี้จะโดนเตะอัดที่ท้องเลยลุกไม่ขึ้น " ยูชอนพยายามจะดันตัวขึ้นแต่ก็ไม่ไหว แจจุงและชางมินจึงเข้าไปช่วยประคอง
" บ้านนายอยู่ไหน เดี๋ยวชั้นจะไปส่ง " แจจุงถาม
" ตรงไปแล้วเลี้ยวขวา " ทั้งคู่ช่วยกันประครองยูชอนกลับบ้านอย่างทุลักทุเลเพราะยูชอนนั้นตัวใหญ่ใช่เล่น
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อถึงที่หมาย ภาพที่ปรากฏอยู่ข้างหน้ามันทำให้ทั้งแจจุงและชางมินอึ้งไปเลย
" นี่บ้านนายเหรอ " ชางมินถาม
" อืม " ยูชอนตอบสั้นๆ
" แม่ง.....โคตรใหญ่เลย " แจจุงพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าตาตกตะลึง
สักพักก็มีคนเดินมาเปิดประตูให้
" คุณหนูเป็นอะไรไปครับ ทำไมหน้าตาถึงได้เละอย่างงี้ " พ่อบ้านหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง
" นิดหน่อย คุณยูจินไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ " แล้วยูชอนก็พาทั้งสองคนเข้าไปในบ้าน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ทั้งสามเดินขึ้นไปที่ห้องของยูชอน
" นายนั่งรอในห้องละกัน ชั้นไปทำแผลก่อนเดี๋ยวมานะ " แล้วเขาก็หอบเอาร่างกายที่บอบช้ำออกไปจากห้องอย่างยากลำบาก
" เออๆ "
เมื่อยูชอนออกจากห้องไป ทั้งสองคนก็รีบหันมาคุยกันทันที
" โห พ่อแม่มันเป็นใครวะ บ้านโคตรใหญ่เลย แค่ห้องนอนมันก็กินขาดห้องชั้นเลยว่ะ " แจจุงพูด
" ไม่รู้เหมือนกัน เราสองคนก็เป็นพวกไม่เคยสนใจเรื่องชาวบ้านเหมือนกัน นายมาถามชั้นแล้วชั้นจะไปถามใคร "
ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังตะลึงอยู่ อยู่ๆก็มีคนเปิดประตูพรวดเข้ามา!!!!
" พี่ยูชอนผมเข้าไปนะ เห็นคุณยูจินบอกผมว่าพี่สภาพเละมากเลยจะ................... "
คนที่เปิดประตูเข้ามาตกใจ เพราะคนที่อยู่ในห้องไม่ใช่พี่ชายของเขา
แล้วนี่มันใครกันละเนี่ย????
ขณะที่ทั้งสามจ้องหน้ากันอยู่ ยูชอนก็เข้ามาพอดี
" อ้าวจุนซู "
" พี่..... ใครกันครับเนี่ย "
" อ๋อ นี่เพื่อนพี่ คนทางซ้ายแจจุงส่วนอีกคนชางมินน่ะ แล้วก็ทั้งสองคน นี่น้องชายชั้นชื่อจุนซู "
ยูชอนจัดการให้ทุกคนรู้จักกันเสร็จสรรพ
" ยินดีที่ได้รู้จักครับ " จุนซูกล่าวอย่างเขินๆ
" เออแจจุง แล้วแกยังจะไปซื้อหนังสือต่อรึปล่าววะ " ชางมินถาม
" ไม่ไปแล้วว่ะ มันมืดแล้วชั้นขี้เกียจ ยูชอนนายไม่เป็นอะไรแล้วพวกชั้นก็กลับก่อนละกัน "
" เดี๋ยวก่อนๆ นายบอกว่าจะไปซื้อหนังสือใช่ไหม ยืมของชั้นไหมล่ะ เป็นเพราะชั้นนายถึงไม่ได้ไปซื้อ "
" ไม่ต้องหรอก ชั้นเกรงใจแล้วชั้นก็ไม่ได้รีบอะไรด้วย "
" ไม่ต้องเกรงใจน่า ไปห้องหนังสือกันเถอะ "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
" จุนซูนายมาหาพี่ทำไม " ยูชอนถามขณะกำลังเดินออกจากห้องไปที่ห้องหนังสือ
" ก็คุณยูจินเขาบอกผมว่าพี่สภาพเละมาก ผมเลยว่าจะมาดูซักหน่อย "
" นายจะมาดูหรือมาสมน้ำหน้าชั้นกันแน่ " ยูชอนพูดติดตลก
" คงจะเป็นอย่างหลังล่ะมั้ง555+ "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ทั้งสี่คนมาถึงห้องหนังสือ
ภายในห้องมีหนังสือมากมาย เหมือนกับว่าที่นี่เป็นห้องสมุดขนาดย่อมๆเลยทีเดียว
" นายเลือกได้เลยนะ จะยืมเล่มไหนก็หยิบไปเลย "
" แล้วนายไม่ใช้หรอ " ชางมินถาม
" โอ้ย หยิบไปเถอะฮะ พี่ยูชอนน่ะปีนึงเข้ามาเหยียบที่นี่ถึงยังไม่ถึง 5 ครั้งเลย คนที่ใช้ที่นี่ก็มีแต่ผมเท่านั้นแหละ "
จุนซูพูดกัดพี่ชายตัวเองซะงั้น
" จุนซู นายน่ะเงียบๆไปเลย แล้วก็วันนี้ค้างที่นี่เลยไหม มันก็ดึกแล้วนะ "
" เฮ้ย ไม่ได้หรอกชั้นเกรงใจนายว่ะ เสื้อผ้าก็ไม่มีเปลี่ยนด้วย " ชางมินพูด
" ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า เดี๋ยวชั้นจะไปบอกคนให้เตรียมห้องไว้ไห้ ส่วนเสื้อผ้าเดี๋ยวพวกนายไปอาบน้ำแล้วเอาเสื้อผ้ามาให้ชั้น ชั้นจะเอาไปให้แม่บ้านซักรีดให้ "
ยูชอนพูดรัวเป็นชุดจนแจจุงและชางมินเถียงไม่ทัน
" ตกลงตามนี้นะ เดี๋ยวจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน " แล้วยูชอนก็เดินออกจากห้องไป
ดูๆแล้วยูชอนนี่ก็เป็นคนช่างบังคับเหมือนกันนะนี่
เวลาพูดอะไรเป็นต้องขัดไม่ได้ทุกที แจจุงคิดในใจ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จุนซูเหสายตามามองชางมินที่กำลังเลือกหนังสืออยู่
เขารู้สึกถูกใจคนๆนี้ไม่น้อย
ทั้งใบหน้าที่ได้รูป
รูปร่างสูงโปร่ง
และนิสัยที่ดูเป็นคนใจเย็น
" พี่ชางมินฮะ เดี๋ยวพอเลือกหนังสือเสร็จแล้วเราไปเล่นเกมส์ที่ห้องผมกันไม๊ " จุนซูถามชางมินที่กำลังง่วนกับการเลือกหนังสือ
" ไปๆ พี่กำลังเบื่อๆอยู่พอดี "
" เบื่ออะไรวะ " แจจุงหันไปถามอย่างฉุนๆ
" ก็ชั้นเห็นแต่ตัวหนังสือแล้วมันตาลายนี่หว่า ใครมันจะเหมือนแกจมอยู่กับกองหนังสือได้เป็นวันๆ "
แจจุงไม่ตอบอะไรนอกจากสะบัดหน้ากลับไปเลือกหนังสือต่อ
สักพักยูชอนก็กลับมากับเสื้อผ้าในมือ 2 ชุด
" เอ้า แจจุงนายไปอาบที่ห้องชั้น ส่วนชางมินไปอาบที่ห้องจุนซู แล้วค่อยกลับมาเลือกหนังสือต่อ "
" แล้วห้องจุนซูอยู่ไหนล่ะ " ชางมินถาม
" ห้องตรงถัดจากห้องพี่ยูชอนน่ะฮะ " จุนซูตอบแทนผู้เป็นพี่
เมื่อแจจุงและชางมินออกจากห้องไปอาบน้ำ จุนซูก็หันหน้าไปคุยกับยูชอน
" พี่ยูชอน "
" อะไร "
" ผมรู้นะว่าพี่น่ะถูกใจพี่แจจุงใช่ไม๊ " จุนซูพูดพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปหาพี่ชาย
" ถ้าใช่แล้วจะทำไม ชั้นก็รู้นะว่าชางมินน่ะสเปคนาย "
" ฮ่าๆๆ ผมจองแล้วนะอย่ามาแย่งล่ะ "
" นายก็เหมือนกันล่ะ " ยูชอนพูดสวน
ทั้งแจจุงและชางมินช่างไม่รู้ตัวเล้ย ว่าทั้งคู่ได้ถูกจับจองเป็นเจ้าของเรียบร้อยแล้ว
TBC
ความคิดเห็น