ยัยปากจัดปะทะนายปากหมา

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกของการเปิดเทอม

    วันนี้ก็เป็นวันแรกของกานเปิดเทอม ฉันชื่อเอ๋ย เทอมนี้ฉันจะเป็นเด็กม.ปลายอย่างเต็มตัวแล้ว

          ฉันเสด็จตื่นจากที่นอนเพราะแม่มาปลุก แร้วฉันก็ไปทำธุระของตัวเอง เสร็จก็ไปโรงเรียน พร้อมกับพี่ชายของฉัน

      พี่ของฉันชื่อ เอย เค้าอยู่ในแก็งค์เด็กไม่ค่อยดีของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ เห็นมันบอก

  ฉันซ้อนมอไซค์ของพี่เอยปายโรงเรียน แล้วนรกก็มาเยือน พี่ชายของฉันไม่รู้ว่ามานจารีบปายไหน  =_=  ขับเร็วชิหายเรย แร้วในที่สุด ฉันก็มาถึงโรงเรียนจนได้  

                 โรงเรียนของฉันชื่อว่า เซนต์ไซย่า (มานออกแนวการ์ตูนยังไงไม่รู้เนอะ( - * -)  )เป็นโรงเรียนนานาชาติอ่า

        ฉันมีศัตรูอยู่คนนึง มานชื่อนายมาร์ค เป็นคู่แค้นกานมาตั้งแต่ ม.1 แล้ว  

      ฉันอยู่แก็งค์ G.Lady mafia ส่วนนายมาร์คอยู่แก็งค์G.ห้ามังกร มีสมาชิกทั้งหมด 5 คน ส่วนฉันมีสมาชิกทั้งหมด 7 คน  

   ทุกคนในกลุ่มของฉันจะต้องใส่แหวนที่แกะสลักว่า Lady mafia ทุกคน และเมื่อใครเห็นว่าอยู่กลุ่มนี้จะต้องกลัววิ่งหนีไป เรยไม่มีใครกล้าหาเรื่องนอกจากกลุ่มนายมาร์ค

     พอฉันก้าวขาเข้าประตูโรงเรียน ก็เห็นเพื่อนๆของฉันนั่งอยู่ ฉันเรยเดินปายหาเพื่อนฉันกะว่าจะไปดูห้องด้วยกันอ่า แร้วก็ก็จะเดินไปดูบอร์ดที่ติดรายชื่อว่าใครอยู่ห้องไหนนั้น ฉันก็เดินสวนกับกลุ่มของนายมาร์ค เราหยุดมองหน้ากัน



เอ๋ย : มองหน้าหาพ่อเมิงร๋อวะ

มาร์ค : ใครมอง กรูไม่ได้มองเมิงซะหน่อย อย่ามาหาเรื่อง

เอ๋ย : ก็เมิงอ่ามองกรูก่อนน๊า สราดด

มาร์ค : ถ้างั้น หน้าเมิงคงเหมือนแม่กรูมั้ง กรูเรยมองอ่า

เอ๋ย : เออ กรูจะได้รู้ไว้ว่าหน้ากรูเหมือนแม่เมิง

มาร์ค : อืมดี รู้ไว้ก็ดีแล้ว

เอ๋ย : เออ กรูไปก่อนนะ แล้วค่อยมาด่ากรูใหม่



  แร้วมาร์คกับเอ๋ยก็แยกกาน ฉันก็เรยเดินไปดูห้อง หุหุ ฉันได้อยู่ม.4/3 หล่ะ อิอิ เรียนเก่งเหมือนกานนะเนี่ย

              แร้วออดเข้าห้องเรียนก็ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องรีบวิ่งขึ้นห้อง พอถึงห้อง สายตาของฉันก็ส่ายหาที่นั่ง แร้วก็มีที่ว่างที่นึง โชคดีชะมัดเรย ข้างๆเป็นผู้ชายคนนึงคงไม่เป็นไรมั้ง นั่งได้แหละ

           และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะผู้ชายคนนั้นคือ นายมาร์คสุดหล่อของเรื่องนี่เอง อารายมานจาซวยปานนั้น แต่ทำไงได้ ยังไงก็ต้องนั่งอ่า เพราะมานไม่มีที่นั่งแล้วอ่า พอนายมาร์คเห็นฉัน เค้าก็มาทักฉัน



มาร์ค : อ้าววว ยัยเอ๋ย ยัยปากจัดนี่เอง

เอ๋ย : อ้าววว นายมาร์คผู้ปากหมา นายอยู่ห้องนี้ด้วยร๋อ  ( ToTทามมัยต้องมานั่งข้างนายนี่ด้วยน๊า)

มาร์ค : มันแน่อยู่แล้ว ก็กรูเรียนเก่งนี่ 555+ ^o^

เอ๋ย : เอาเหอะๆ ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์มาด่าเมิงแล้ว

มาร์ค : อืมม ไม่เป็นไรถึงยังไงเราก็นั่งข้างกันจาด่ากันตอนไหนก็ได้เนอะ^o^



หน้าของนายมาร์คดูจายิ้มแย้มเป็นพิเศษ ส่วนฉันกำลังจะร้องไห้แล้ว ที่ต้องมานั่งข้างนายมาร์คเนี่ย

คาบแรกฉันต้องเรียนภาษาไทยกับอ.ปิยกมล เฮ้อออ น่าเบื่อสุดๆ แล้ว อ.ก็มา



หัวหน้าห้อง : นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ

นักเรียน : สวัสดีคับ/ค่ะ

อ.ปิยกมล : ไม่พร้อมกันเอาใหม่ซิ

หัวหน้าห้อง : นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ

นักเรียน : สวัสดีคับ/ค่ะ

อ.ปิยกมล : โอเค ดีมาก

อ.ปิยกมล : วันนี้เราจะมาเรียนหลักภาษากัน กรุณาฟังให้ดีๆด้วยนะฉันจพสุ่มถามรายบุคคล



เฮ้ออออออออออ.... - _ - a  น่าเบื่อซะมัดเรย หลักภาษาเนี่ย

พอ อ. สอนไปได้ซัก 20นาที ฉันหันไปมองนายมาร์ค หมอนั่นหลับใหลไปเรียบร้อยแร้ว ว่าแต่ฉันก็อยากจะนอนเหมือนกันนะ แต่ทำไงได้ อ.ปิยกมล อ่ะ ดุจะตายปาย และแร้วฉันก็ได้เห็นของดี อ. ปิยกมลเดินมาหานายมาร์คที่หลับใหลอยู่นั้น พร้อมกับเอาไม่เรียว ฟาดเข้ากลางหลัง ให้ตายเถอะฉันเจ็บแทนนายมาร์คเรย แต่ก็สมน้ำหน้านิดๆ อิอิ มันสะใจอ่า นายมาร์คผู้ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง ก็ตื่นขึ้นอย่างงงๆ ทำผิดยังไม่รู้ตัวเองอีก



อ. ปิยกมล : นี่เธอ กล้านอนหลับในคาบฉันเหรอ

มาร์ค : ขอโทษคับ พอดีเมื่อวานผมช่วยแม่ขายของจนดึกเลย

            (โกหกหน้าด้านๆเลยนะเนี่ย เสียภาพพจน์พระเอกหมด) = _ =

อ. ปิยกมล : อย่าให้ฉันเจออีกนะว่าเธอนอนหลับในห้องอีก

มาร์ค : คร้าบบบบบบบบบบ ไม่ทำแร้วคร้าบบบ

แร้วนายมาร์คก็หันมามองหน้าฉันพร้อมกับพูดว่า

มาร์ค : ทามมัยเมิงไม่ปลุกกรูก่อน อ.ปิยกมล จะมาวะ

เอ๋ย : แร้วมัยกรูต้องปลุกเมิงด้วยอ่า

มาร์ค : อ้าวพูดงี้ เด๋วกรูก็ฆ่าหมกป่าเรย

เอ๋ย : เอาเด่ะ ถ้าเมิงกล้าพอนะ ไอ้ปอดแหก 555+

มาร์ค : กรูไม่ได้ปอดแหกน๊าโว้ย เมิงต่างหากที่ปอดแหก เด๋วเมิงโดนแน่ไอ้เตี้ย

เอ๋ย : อุ๊ย!!! น่ากลัวสุดๆเรยอ่า ...^o^



    และแร้วอ.ปิยกมล ก็เดินมาทางพวกเราอีกครั้ง  = _ = ซวยแน่เรยตรู



อ.ปิยกมล : นี่พวกเธอคุยอารายกานฮะ

                     มาร์คกับเอ๋ยมองหน้ากัน พร้อมกับคิดในจายว่า เอาแร้วตรูไม่หน้าเรย

อ.ปิยกมล : ออกไปยืนนอกห้องเรยไป

มาร์ค / เอ๋ย : คร้าบบบ / ค่ะ



          แล้วเค้าทั้ง 2 ก็ออกปายยืนหน้าห้อง

อยากจะบอกว่าฉันอายมากๆ T_T มีแต่คนมองอ่า   แงงงงงงงง    อายมากๆ

                               แร้วออดหมดคาบก็ดังขึ้น    เย้ !! นรกผ่านปายแร้ว

คาบต่อไปเปงวิชาคณิต เฮ้อออออ   น่าเบื่ออีกแร้ว อดทนอีกคาบเดียวคาบต่อปายเราก็ว่างแร้ว   สู้โว้ยยยยย

     อ.  ก็เดินเข้าห้องมา  อ. คนนี้เปงอาจารย์ใหม่   เราเรยไม่รู้จักชื่อ พออาจารย์เข้ามาปุ๊บ



หัวหน้าห้อง : นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ

     (หัวหน้าห้องมานไม่เบื่อรึไงพูดแต่ประโยคเดิมๆ (-*-)  )

อาจารย์ : สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน ^o^  อาจารย์ชื่อ นฤมล น๊าคะ ^o^

นักเรียน : คับ / ค่ะ



                   แร้วเราก็เริ่มเรียนกานอย่างสนุกสนาน  (((((จิงร๋อวะ)))))



ระหว่างที่เรียนอยู่นั้น ฉันก็เหล่สายตาปายมองหน้านายมาร์ค ไม่รู้ว่ามองมานทามมัยเหมือน แต่ดูปายดูมา หมอนี่ก็หน้าตาดีเหมือนกานน๊าเนี่ย เห็นใครๆก็บอกว่าหล่อ ฉันเป็นเพื่อนมานมา 3 ปีเพิ่งจารู้วันนี้เนี่ยแหละ ว่ามานก็หล่อเหมือนกาน

                      แร้วออดหมดคาบก็ดังขึ้น   เฮ้อออออว่างซักที  =_=

แร้วฉันก็มานั่งจับกลุ่มกับเพื่อนของฉัน พวกเราปายนั่งคุยกันที่ใต้อาคาร พอนั่งลงฉันก็เหลือบปายเห็นกลุ่มเด็กผู้ชายกำลังเล่นกีต้าร์อยู่ ให้ตายเถอะ นั่นมันกลุ่มของนายมาร์คนี่ ทามมัยฉันไปไหนก็ต้องมาเจอนายมาร์คนี่ตลอดเรยน๊า   จะตามหลอกตามหลอนกานปายถึงไหนเนี่ย ToT



มาร์ค : เฮ้ยยยย   พวกเรานั่นมันยัยเตี้ยนี่หว่า 5555+

เอ๋ย : นายนี่มานปากจัดจิงๆ จัดว่าหมาเรยอ่า

มาร์ค : ร๋อ แร้วนี่สูงเท่าไหร่แร้วหล่ะ

เอ๋ย : แร้วมานเกี่ยวไรกับเมิงด้วยอ่า

มาร์ค : อ๊ะๆๆๆ   โกรธด้วย

เอ๋ย : เอออ กรูโกรธ

มาร์ค : โอ๋ๆๆๆ เราขอโทดน้าเตี้ย เอ้ย !! เอ๋ย  เราผิดเองหล่ะ

เอ๋ย : อืมม เมิงมานผิดตั้งแต่ พ่อเมิงคิดจาจีบแม่เมิงแร้วอ่า

        แร้วเราก็แยกกัน ไม่งั้นยาวแน่ๆ

ซันเพื่อนของมาร์คพูดกับมาร์คขึ้นมาว่า

ซัน : เฮ้ย!! มาร์ค เมิงปายด่าเค้าทามมัยวะ

มาร์ค : ทามมัยอ่ะ มานชอบกวนตรีนกรูก่อนอ่า

ซัน : กรูยังไม่เคยเหงเค้ากวนตรีนเมิงเรยน๊า

มาร์ค : เฮ้ย  เมิงปายเข้าข้างไอ้เตี้ยมานทามมัย

ซัน : เอาอีกแระว่าเค้าอีกแระ เค้าน่ารักดีออก มีคนชอบเยอะจาตาย เมิงอ่าเสร่อ อุตส่าห์สนิทกานแต่กับไม่ชอบ

           เค้า ฟายป่าวเนี่ย  

มาร์ค : เฮ้ยเมิงง่วงป่าววะ ปายล้างหน้าก่อนมั๊ย  หรือว่าไปวัดสายตาดีวะ กรูว่าเมิงตาไม่ค่อยดีแร้วหล่ะ ถึงมองยัย

             ปากจัดนั่นว่าน่ารักอ่า

ซัน : เอาเหอะ เมิงจาคิดไงเรื่องของเมิง แต่กรูว่าเอ๋ยน่ารักก็แร้วกัน



   ซันเพื่อนของมาร์ค ซึ่งหน้าตาดีอยู่เหมือนกานอ่า กลุ่มของนายมาร์คจามีแต่คนที่น่ารักๆ แร้วซันก็เริ่มชอบเอ๋ยขึ้นมาแร้ว ....

พอตกเย็นฉันก็กลับบ้าน นรกมาเยือนอีกครั้ง ให้ตายเหอะโรบิน มานรีบปายไหนวะไอ้พี่เวร  พอถึงบ้านค่อยยังชั่วที่กลับมาครบ 32 ชิ้น เฮ้ออ  เกือบไม่รอดแร้ว  

         แร้วแม่ก็มาตามฉันปายกินข้าว   แร้วเสียงโทรศัพท์บ้าน ก็ดังขึ้น



กริ้งงงงงงงงง ~ ~ ~



    ไอ้พี่เวรของฉันรีบวิ่งตัดหน้าฉันปายรับ -*-



พี่เอย : ฮัลโหล 2 โหล 10 คร้าบบบบ

....... : ขอสายเอ๋ยหน่อยคับ

พี่เอย : ไอ้เอ๋ย แฟนโทรมาอ่า  

         แร้วพ่อแม่ซึ่งต่อต้านเรื่องนี้ มองฉันอย่างกับจะกลืนกินนั้น  ทามให้ฉันถึงกับขนลุก ไอ้พี่เวรนี่ก็กวนตรีนไม่เลิกเรย อยากฆ่ามานจิงๆ แต่ก็ยังงงอยู่อ่าว่าไคโทรมา

เอ๋ย : ฮัลโหล  ไคอ่ะ

...... : จำเราม่ายด้ายร๋อจ๊ะ ที่รัก

เอ๋ย : เฮ้ยไคเนี่ย ไม่บอกวางจิงๆน๊าเว้ย

...... : บอกก็ด้าย เราก็คือคนที่หน้าตาดีๆไง 555+ ^o^

เอ๋ย : อี๊ไอ้คนหลงตัวองแบบนี้มีคนเดียว ไอ้มาร์คเมิงช่ายมั๊ย แร้วเมิงโทรมามีไรอ่า

...... : ป่าว โทรมาเล่นๆไม่ได้ไง

เอ๋ย : ไม่มีไรช่ายมั๊ย อืมม งั้นแค่นี้น๊า บาย

...... : เฮ้ยเด๋ว



   ตื้ด ตื้ด ตื้ด~ ~ ~



ไม่รู้อารายนักหนา เฮ้ออออ ปายอาบน้ำดีก่า จาได้รีบนอน พอฉันอาบน้ำเสร็จ ฉันก็มานั่งคิดๆดูว่า นายมาร์คก็หน้าตาดีช่ายหย่อยเหมือนกัน แร้วที่ชอบมาด่าฉันนี่เพราะว่าชอบรึป่าว แต่คิดปายคิดมาคงไม่ช่ายหรอกมั้งเราไม่อยากคิด นอนดีก่า แร้วฉันก็ปายนอน

                                                        ............................................................................