ห้องเก็บของของคนสวย

ลำดับตอนที่ #1 : ภารกิจรันนิ่งแมนที่1

ร่างบอบบางของสาวน้อยที่หอบหิ้วสังขาลของตนเองพร้อมกระเป๋าอันหนักหน่วงที่มีสัมภาระอยู่ด้านในไปตามป่าอเมซอน ซึ่งเป็นป่าที่น่ากลัวที่สุดเป็นอันดับต้นๆของโลกเลยก็ว่าได้เช่นกัน ร่างนั้นชะงักกึก! พร้อมทรุดตัวลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยหินดินแดง
Caramel part
โอ้ย!!!   ฉันลากกระเป๋าสีแดงของฉันซึ่งมีราคาแพงหูฉี่(บ้าจริง!!! ฉันเอามาได้ไงเนี่ย)เอ๊ะ!!! นี่ฉันลากกระเป๋าสีแดงนี่มากี่ชั่วโมงแล้วเนี่ย!?!?! TAT คิดถึงหม่ามี้กับเเด๊ดดี้ จุงเบยยยย!!! TOT
ท่านจะเป็นห่วงเราไหมน๊าาา?!? หนีมาอยู่กรุงเทพมหานครได้ก็บุญโขแล้ว!!!นี่ต้องมาแข่งขัน
รันนิ่งแมนที่โหดมากกว่าที่คนสวยคิดอีก! TAT ชีวิตคนเราหนอ.....ปลงเถอะนะ!!!(แล้วจะธรรมมะเพื่อผักกระเฉดอะไรเล่า!) ฉันลากร่างแสนงามของฉันไปนั่งข้างๆแม่นํ้าแล้วถอดหัวเป็นผีกระสือ เอ๊ย!!! ไม่ใช่ๆ แล้วมองลงไปในน้ำ ฮ่า! นํ้าก็ใสดีเหมือนกันนะ
แต่ว่าคือ.......ทำไมต้องมีปิ๊จังด้วย
>O< (เมลหมายถึงปลาปิรันย่าที่เขี้ยวแหลมๆอ่า)ไม่ต้องมาทําหน้าบ่องแบ๊วใส่คนสวยเลยนะ!!!
เดี๋ยวแม่จับกินซะนี!!!(นี่ๆๆ ในบทไม่มีหมํ่าปลานะยะ!!- -*) แงๆ! TAT หิวนํ้าจัง ถ้าไม่มีฝูงน้องปิ๊จังล่ะก็คงได้ดื่มนํ้าสะอาดๆแล้ว TOT เกลียดปี๊จางงงงง!!!>o<   ฆ่าทิ้งเลยดีมั้ยเนี่ย!!! จะตายแล้วนะ>O<!!!บ้าเลือดแบบสุดขีด อยากฆ่าคนแล้วสิ- -*(นี้มันโมโหหิว!!!) ฉันแบกกระเป๋าสีแดงกิ๊กก๊อกกะโหลกกะลาไว้บนหลังแล้วเดินไปหาเป้าหมายที่ฉันต้องการระหว่างทางนั้นเอง!!
ก็ไปเจอะกับสมาชิกในทีม2คนพอดิบพอดี!!! 
"หมอ!! เอริโอ้!!"
ทั้งคู่หันมามองฉันเป็นตาเดียว
"คาราเมล!! มาอยู่นี่เองหรอ" หมอแมทธิวที่อยู่ในชุดคอสเพลย์พยาบาลสาวสุดเซ๊กซี่พูดขึ้น
"เออ!!ค่ะ แต่ทําไมชุดของหมอกลายเป็นแบบนั้นล่่ะคะ???"ฉันถาม
"โดนกิ่งไม้น่ะสิ!- -* แต่ดันไปเจอหมอนี่เข้า"หมอคอสเพลย์พยาบาลชี้ไปทางเอริโอ้ที่ทําหน้า
ดั่งคนใกล้เด๊ดสะมอเร่เต็มที
"เค้าเป็นอะไรหรอคะ?? เหมือนพิษสุนัขบ้าเลย- -*"
"เปล่าหรอก! แค่ติดเชื้อแค่นั้นเอง"
"เค้าใกล้ตายแล้วล่ะนะหมอ!!! รักษาเร็วๆสิคะ!!!"
หมอก็นะอยากให้ทีมคะแนนตกหรอ!?! จะปล่อยให้โอ้ตายน่ะ- -*
"อ่าเน๊อะ!! จริงสิ" หมอพูดแบบไม่รีบร้อนเท่าไหร่ แหม!!! เดี๋ยวคนใกล้ตายกลายเป็นวู๊ปเวอร์รีน
กระโดดกัดคอจะทํายังไงล่ะ- -* 
"อ่าหมอ!! เมลไปก่อนนะ เมลจะไปหาบุคคลที่หมายหัวไว้แล้ว"
ฉันบอกลาหมอแมทธิวและเอริโอ้ผู้ติดเชื้อแบบนางสาวไทยปี2013แล้วเดินออกมาจากบริเวณนั้น ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆนะ ใช่แล้ว!!! ฉันลืมถามพวกเขาว่ามีนํ้าให้ฉันดื่มบ้างไหม แงๆ
ทำไงดีคนสวยจะแย่แล้ว!! TOT
ฉันเดินไปตามป่าซักพักก็เจอกับเป้าหมายทันที หึๆๆ นายมายั่วประสาทฉันเองนะ นายคือคนที่โชคร้ายที่สุดเพราะฉันหมายหัวนายไว้แล้ว....ไมไท!!!
นายทําฉันไว้แสบมากนะ- -* นายว่าฉันหน้าอกไซส์A-หรอ!! แหน!! อย่าบอกว่าจําไม่ได้นะ- -*
ไม่เชื่อย้อนกลับไปอ่านหน้าหลังๆดูสิ!!! ว่าแล้วฉันก็หยิบขวานที่ฉันเลือกจากเป้ยังชีพ(ถึงที่แบบฟอร์มจะไม่มีก็เถอะแต่มันช่วยได้มากที่สุดแล้ว) แล้วย่องไปด้านหลังของเด็กชายไมไทผู้คราะห์ร้ายที่กําลังเก็บผลหมากรากไม้แล้วฉันก็จามขวานลงไปเต็มๆหลังของเขา เลือกพุ่ง ปรี๊ดๆ(แน่ใจนะว่าเสียงเลือด- -*) แล้วเขาก็ดับอนาถกลางป่าอเมซอน แล้วฉันก็ชิคกะบู้ ลันล้าด้วยความภูมิใจ ภารกิจเสร็จไป1แล้วสินะ- -* 
โครก!!!
ไม่ต้องตกใจหรอกเสียงท้องฉันเองTAT หิวข้าวและนํ้าาาา อ๊ะจริงสิ!! 
ว่าแล้วฉันก็เปิดกระเป๋าของนายไมไทแล้วค้นจนของกระจัดกระจาย นี่ไงสิ่งที่คนสวยต้องการ*-*
นํ้าดื่ม!!! ดีใจที่สุด>o< ที่เหลือก็ต้องเป็นอาหารสินะ- -*(ฉันคงไม่กินเนื้อนายซากศพนี่หรอกนะ- -*) 
แกวกๆๆๆ!!! (เสียงนกพิราบค่ะ - - //)
อุ๊ย!!! นกพิราบ*-* 
ด้วยความเป็นนักยิมนาสติกของฉันจึงกระโดดเกาะต้นไม้เหมือนหมีโคอะล่า แต่ว่า....นกมันไกลเกินเอื้อมถึงTOT ฉันเลยหยิบขวนปาแบบไม่ค่อยมีแรงไปที่นกตัวนั้น 
ปุ๊บ! และแล้วนกตัวนั้นก็ร่วงลงสู่พื้น ฉันกระโดดลงจากต้นไม่แบบไม่ค่อยกลัวความสูง มาเอาตัวตัวนั้นทันที ฉันเดินไปตัดไม้ยูคาลิปตัสมา5-6กิ้งแล้วทําการจุดไฟแล้วย่างนกตัวนั้นกินทันที