ห้องทดลองของเด็กซเตอร์ -[]-;

ลำดับตอนที่ #7 : [[ ประวัติตัวละคร ]] นางเอกคริส(ซีวอน)

นัทลงให้น๊าพี่ริว = =''

แต่จำประวัติมิค่อยได้แล้วเนี่ย แง่งง~

แต่งใหม่ค่อนข้างเยอะเลย - - แง่มๆ ไปดูเลยคร๊า!






ชื่อ :: โซเฟียร์ เซลดา ดาร์คเนส [[ อยากบอกว่า วินเซนต์ นั่นมันนกยูงหิมะนะเคอะ =[]=!! ]]

น้ำหนัก // ส่วนสูง :: 49 กก. // 169 ซม.

ลักษณะนิสัย :: ผู้หญิงที่โอบอ้อมอารีต่อผู้คนรอบข้าง มีเมตตากับสิ่งรอบข้างเสมอ รอยยิ้มที่หาดูได้ยากมักปรากฏขึ้นยามที่เธออยู่กับสิ่งมีชีวิตบนโลกและธรรมชาติรอบข้าง โซเฟียร์เป็นเด็กผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงดูมาด้วยความเข้มงวด หาความร่าเริงในตัวเธอไม่ค่อยได้สักเท่าไร ความเงียบสงัดเท่านั้นที่คนรอบข้างมักจะสัมผัสได้จากผู้หญิงใบหน้าสวยสง่าคนนี้ ตระกูลเก่าแก่โบราณอายุราว 300 ปีได้ เธออาศัยอยู่ที่บ้านอายุ 300 ปีอันเก่าแก่ของตระกูล ดาร์คเนส ชื่อกลางของเธอ เซลดา ได้มาจากการที่บรรพบุรุษเป็นนักรบเก่าแก่ผู้พิทักษ์ปกป้องเมืองมาโดยตลอด นั่นทำให้เธอมีวิชาการสู้รบค่อนข้างจะสูงมากทีเดียว เธอมีวิชารำพัดที่ได้จากบรรพบุรุษทางแม่ ส่วนการสู้รบนั้นได้จากพ่อ เธอเป็นผู้หญิงที่ดูสวยสง่า และจะไม่ยอมให้ชายคนใดแตะเนื้อต้องตัวเธอ นอกเสียจากชายคนนั้นจะมาเป็นสามีของเธอเท่านั้น! เป็นคนที่อ่อนไหวง่าย แสดงออกมาทางสีหน้า แต่หากเธอร้องไห้ เธอจะไม่ปริปากพูดอะไรใดๆ แต่น้ำใสๆจะไหลออกมาจากดวงตาเธออย่างสวยงาม .. ดวงตาของเธอ หากใครได้เห็นน้ำตาเธอ คนผู้นั้นจะต้องมนตร์สะกด นั่นคือสิ่งที่บรรพบุรุษของเธอมีมาตลอด ดาร์คเนส อายส์ ดวงตาปีศาจ ไม่มีใครสามารถจ้องตาเธอได้เป็นเวลานาน หากใครสามารถทำสิ่งนั้นได้ จะเป็นผู้ที่มีพลังมากมายแฝงอยู่ในตัว เธอมีความเชื่อว่า ในโลกใบนี้ ไม่มีใครสามารถจะอาศัยอยู่กับเธอได้หรอก เพราะเธอน่ะ.. พูดแทบไม่เป็นเลยนี่นา

ประวัติครอบครัว :: ครอบครัวของโซเฟียร์ ปลูกฝังให้เธอเป็นคนที่ดูสง่าตลอดเวลา ทำให้เธอไม่กล้าที่จะปริปากพูดกับใครเลยนอกจากคนในตระกูลอันสูงศักดิ์ เธออยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม บ้านของเธอเป็นเรือนโบราณอายุ 300 ปี จนตอนนี้กลายเป็นมรดกทางวัฒนธรรมในโลกใบนี้เสียแล้ว และด้วยความที่เป็นตระกูลเก่าแก่โบราณนั้นเอง ทำให้เธอสามารถทำในสิ่งที่คนปัจจุบันไม่สามารถทำได้ การชงชาแบบโบราณ การรำพัดอันสวยงาม การต่อสู้รบที่ไม่มีทหารคนใดสามารถทำได้ การสื่อสารกับสัตว์ต่างๆ และอีกมากมายที่คนธรรมดาสามัญชนไม่สามารถทำได้ แต่ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้พ่อของเธอต้องไปเป็นองครักษ์ของราชา ส่วนแม่ต้องไปเป็นหัวหน้าข้ารับใช้ในวัง เพื่อที่จะทำให้อาหารของคนในราชวงศ์มีรสชาติที่ดี ไม่เป็นอันตรายและมีกลิ่นอายแห่งความโบราณปนอยู่ในอาหาร โซเฟียร์จึงต้องอาศัยอยู่คนเดียวในบ้านเก่าแก่ 300 ปี องค์หญิงแทนโซเฟีย [[ ขออ้างอิงค่ะ >.< ]] เห็นถึงความเหงาของโซเฟียร์ จึงพระราชทานนกยูงหิมะ  1 ใน 7 ตัวที่มีเหลืออยู่ในโลกให้กับโซเฟียร์

สัตว์เลี้ยง :: 



นกยูงหิมะที่ได้รับพระราชทานจากองค์หญิงแทนโซเฟีย ชื่อว่า "วินเซนต์" นกยูงหิมะที่สามารถพูดคุยกับโซเฟียร์ได้ เพียงแค่มองตา หรือส่งกระแสจิตไปถึงโซเฟียร์

อาวุธ :: 

พัดวายุ หากโซเฟียร์รำพัดอย่างสง่างามด้วยพัดนี้จะเกิดลมแรง โซเฟียร์สามารถควบคุมลมได้ด้วยการรำพัด หากโซเฟียร์สะบัดพัดไปทางใด คนที่อยู่บริเวณนั้นจะกระเด็น ปลิวไปตามสายลมที่เธอควบคุมอยู่ทันที