ห้องทดลองของเด็กซเตอร์ -[]-;

ลำดับตอนที่ #3 : [[Xiah&Prince]] เทอร์นารอฟ&มีโซสเฟียร์

ใบสมัครนางเอกจุนซู [ใช้สีน้ำเงินฟ้านะคะ ^^]

ชื่อจริง [ขอเป็นชื่อแฟนตาซีสักหน่อย จะได้เข้ากับพล็อต] :  มีโซสเฟียร์ สตราโทรด้า     (Mesosphere Stratroda)

ชื่อเล่น / ฉายา :  มีโซล / ยัยปลาทองสมองเสื่อม!!

ส่วนสูง / น้ำหนัก : 176/46

อายุ : 18 (เพิ่มลดได้ค่ะ)

นิสัย : เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยชอบยุ่งกับเรื่องของคนอื่น ชอบอ่านตำรา ไม่ค่อยชอบอยู่รวมกับเพื่อนๆคนอื่นเพราะว่ามันไม่มีสมาธิในการอ่านตำรา ภายนอกเธอดูน่ากลัวแต่จริงๆแล้วเธอก็เหมือนกับคนธรรมดาทั่วไปเพียงแต่เธอไม่ค่อยชอบยุ่งกับใครเท่านั้นเอง เธอมีความเป็นกันเองและร่างเริงเหมือนกับคนอื่นๆ แต่จะเฉพาะตอนที่เธอไม่ได้อ่านตำราอยู่เท่านั้น ซึ่งนั่นคือ....จะได้เห็นเธอยิ้มร่าเริงและเล่นกับคนอื่นๆน้อยมาก และจะตามหาตัวเธอได้ยากมากเพราะว่าเธอนั้นจะชอบไปหาที่เงียบๆและสงบ (ลมพัดเย็นดี -*- ) เพื่อนั่งอ่านตำรา เธอไม่ชอบทำร้ายใคร แต่พอถึงเวลาสู้เธอก็ต้องสู้ เวลาที่เธอจะต้องใช้พลังและต่อสู้นั้นดวงตาของเธอจะกลายเป็นสีฟ้าคริสตัล โดยที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันขึ้นได้อย่างไร เมื่อเธอไปถามคนอื่นๆในครอบครัว ต่างคนต่างตอบกันว่าไม่รู้และคิดว่านั่นคือพรจากสวรรค์ที่มอบให้เธอตั้งแต่เด็ก และยังมีเรื่องน่าประหลาดใจให้กับเธออีกหนึ่งเรื่องนั่นคือ...เธอนั้นความจำสั้นง่าย ประมาณว่า สมองจะเสื่อมไปชั่วขณะแต่ความทรงจำจะกลับมาอีกครั้งเมื่อเธอได้นอนพักหรือเล่นไวโอริน

ความสามารถพิเศษ : ชำนาญในการใช้ดาบ โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าไปฝึกมาจากไหน -*-เล่นไวโอริน

 
ประวัติการเรียน : การเรียนดี กีฬาเด่น ก็คุณเธอเล่นเอาแต่อ่านตำรานี่ค่ะ การเรียนก็ไม่ต่ำกว่า 3.5 ด้วย สนใจการเรียนเป็นที่สุด เธอจึงกลายเป็นที่รักของคุณครูแต่กลายเป็นม้ามืดของเพื่อนๆ (เพราะเธอชอบที่มืด...ไม่เกี่ยว -*-)

ชอบ : ความสงบ และ ความมืด

 

ไม่ชอบ : ไม่ชอบอยู่ในที่เสียงดังๆ เกลียดการถูกขัดขวางเวลาจะอ่านตำราหรือเล่นไวโอริน

ทำไมถึงอยากคู่กับจุนซู : ไม่รู้ง่ะ -*- ย้อเย่น ก็ชอบพล็อตเรื่องและก็ชอบจุนซู (ตอบคำถามได้สิ้นคิด^^)

ตอนนี้อยู่ในเมือง...ของทวีปวาเลน : เมืองอาโฟร์เดธ

อาวุธ : ดาบที่มีความคมมาก ยาว มีน้ำหนักเบา มีความแข็งแกร่งสูง ทำมาจากเพชรน้ำหนึ่งที่มีคุณภาพสูงของทวีปซึ่งตอนนี้เป็นไวโอรินตัวโปรดของคุณตาที่กำลังจะสืบทอดมาให้เธอ

เพิ่มเติม : เพิ่มไรดีล่ะ อ้อ อาวุธของเธอคือดาบ เอกโซลเฟียร์ (Exosphere)

อิมเมจของคุณ และอิมเมจของจุนซูที่ชอบ อย่างละ 3 รูป :

----------------------------------------------------------------------------

คำถาม [ตั้งใจตอบนะคะ สำคัญมากๆ จะใช้ในการคัดเลือกด้วยค่ะ]

1. คุณจะพบกับจุนซู[เทิร์น]ได้อย่างไร.. ที่ไหน .. ตอนไหน [เล่ามาเป็นช็อตๆเลยก็ได้ค่ะ]

:พบกับจุนซูตอนไปเลือกดูตำราและเครื่องเขียนการเรียนการสอนที่เมืองเมืองเฟเรตต้า!!มีโซลกำลังเลือกตำราอยู่แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเธอเอื้อมมือไปหยิบตำราที่คิดว่าเกี่ยวกับเรื่องดวงตาและความผิดปกติของความทรงจำเธอที่อยู่สูงเหยียดฟ้าแต่เธอพลาดกวาดเอาตำราทั้งหมดลงมากองกับพื้นทั้งแถบจุนซูที่กำลังเลือกหาตำราของตัวเองอยู่เหมือนกันก็พลอยโดนกองตำราทั้งหมดหล่นทับเอาที่หัวและด้วยความตกใจของมีโซลก็ทำให้เธอหล่นลงมาทับร่างของจุนซูที่นอนมึนอยู่ข้างร่างแล้วเช่นกัน..จุนซูที่ไม่ค่อยชอบผู้หญิงอยู่แล้วจึงพลักร่างของเธอกระเด็นไปโดนชั้นว่าตำราและมันก็ทำให้ตำราทั้งหมดนั่นหล่นลงมาโป๊ะที่หัวของมีโซลสลบไปจุนซูจึงลองเข้าไปดูว่าเธอแกล้งหรือเป็นจริงๆแต่แล้วก็พบว่ามีโซลนั้นสลบไปจริงๆและยังมีเลือกออกที่หัวด้วยจุนซูจึงพามีโซลไปส่งที่โรงพยาบาลด้วยความสำนึกผิด (เป็นไงเค่อะโค-ต-รวุ่ยวายเยย ^O^)

 2. จุนซู[เทิร์น]ชอบแกล้งคุณตลอดเวลา แต่แล้ว..เขาดันมาแกล้งคุณด้วยการบอกรักแล้วก็จูบคุณไป.. คุณคิดว่าคุณจะทำอย่างไรกับการแกล้งครั้งนี้?

:”แกล้งแบบนี้มันเกินไปนะเทิร์นนายใจร้ายมากที่เอาความรู้สึกของฉันมาเล่นแบบนี้...นายรู้ไหมว่าฉันไม่เคยมีความรักและไม่เคยโดนจูบ...ฉันจะไม่พูดกับนายอีกต่อไป..เทิร์นฉันผิดหวังในตัวนาย”พูดแบบนี้แล้วก็ร้องไห้ด้วยจากนั้นก็วิ่งหนีไปเลยจากนั้นก็ไม่คุยกับจุนซูอีกเฉยเมยกับจุนซูไม่ยอมพูดกับจุนซูและกลับไปเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่คนเดียวในที่สงบๆอย่างเก่าและทำให้จุนซูรู้สึกผิดมากๆด้วย

3. คุณคิดว่าคุณจะแกล้งจุนซู[เทิร์น]คืนได้ด้วยวิธีใด เล่ามาให้หมด!!

: ก็พอหลังจากที่จุนซูมาขอโทษแล้วเราก็ทำเป็นให้อภัยไป..แล้วจากนั้นก็แกล้งบอกรักจุนซูคืนแล้วก็จูบกลับ..พอจุนซูเคลิ้มปุ๊บเราก็บอกว่า “นายเชื่อสิ่งที่ฉันทำเมื่อกี้ด้วยเหรอ...แหม...ฉันก็แค่ล้อนายเล่นเท่านั้นแหละ”แล้วก็พาไปทำอย่างอื่นเช่นกินข้าวไรเงี่ยคร้า

4. คุณอยากให้เรื่องของคุณกับจุนซูจบแบบไหน

: จบด้วยการต่อสู้สำเร็จและชนะ...จากนั้นเราก็เดินเข้าไปหาจุนซูแล้วพูดว่า”เทิร์น...นายเชื่อไหมว่าวันนั้นฉันพูดจริง”(วันที่เราแกล้งจุนซูกลับโดยการบอกรักนั่นแหละค่ะ) “ฉันรักนายนะเทิร์น”แล้วก็จูบกัน...แต่แล้วยังไม่จบเค่อะ...แต่แล้วก็มีศัตรูตัวหนึ่งที่ยังหลงเหลืออยู่ยิงธนู(หรืออะไรก็ได้)ตรงเข้ามาที่ร่างของจุนซูมีโซลที่เห็นจึงพลิกร่างของจุนซูมารับลูกธนูแทนมีโซลล้มลงไปกับพื้นจุนซูลงไปประครองร่างของมีโซลเอาไว้แล้วบอกว่า”จริงๆแล้วฉันก็รักเธอเหมือนกัน(กรี๊ดดด)”แล้วจุนซูก็พูดไปทั้งน้ำตาแล้วกอดมีโซลเอาไว้จนวินาทีสุดท้าย......แต่แล้วมีโซลก็ฟื้นขึ้นด้วยพลังของพระราชินีและราชาแห่งดินแดนแสง!!มีโซลลืมตาขึ้น..จุนซูมองร่างของมีโซลอย่างไม่น่าเชื่อก่อนจะยิ้มด้วยความดีใจและจูบมีโซล จบคร้า (เว่อร์ปไหม 55+)

5. สัญญาว่าจะเม้นท์และโหวตตลอดแม้ว่าคนแต่งจะยังไม่อัพก็ตาม ถ้าหากว่าไม่มาเม้นท์และโหวต โดนัท จะเอาตัวละครของคุณออกทันทีโดยไม่มีข้อโต้แย้ง ทำได้ไหมคะ?

: สัญญาๆ เค้าจะเม้นทุกวันถ้าไม่ติดธุระน๊า ^^

ขอให้โชคดีค่ะ!! ^__^

 :: ชิ้งๆ กระบี่ไรท์ซิ่งซัน 555+  ขอบคุณคร้า

----------------------------------------------------------------------

Character -->> Kim Junsoo [สมัครคู่ป๋มต้องสีฟ้านี้เท่านั้นน๊า!!]

ชื่อจริง : เทอร์นารอฟ บริดจ์

ชื่อเล่น / ฉายา : เทิร์น / โลมา , จ๋อออ~!!

ส่วนสูง / น้ำหนัก : 179 ซม. / 62 กก.

อายุ : 19 ปี

นิสัย : ขี้เล่น ชอบแกล้งคนอื่นไปทั่วประเทศราช - -* น่ารักกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก เขาเคยโดนผู้หญิงตบเพราะเขาดันไปแย่งตำแหน่งคนน่ารักของเธอไปซะได้! อัธยาศัยดีซะยิ่งกว่าเวย์อีก เป็นที่รักของอาจารย์และคนที่พบเห็น เคยคิดสงสัยตัวเองในอดีตมากๆว่าเป็นใครกันแน่? มาอยู่ในประเทศวาเลนเทียได้อย่างไร?? เมื่อก่อนนี้ชื่ออะไร?? แล้วมีพ่อแม่เป็นใครที่ไหน?? แต่ยิ่งคิด เทิร์นก็ยิ่งปวดหัว ปวดหัวเหมือนว่าสมองกำลังจะระเบิดออกมา เขาเคยคิดมากถึงขั้นเข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่นั้นมาก็เลยไม่คิดที่จะรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก เขาชอบที่จะได้ฟังเสียงดนตรีและเสียงร้องเพลงสดๆ และการที่จะได้อยู่บนเรือยอชท์ชมปลาโลมา คือความใฝ่ฝันอันสูงส่งของเทิร์น เป็นเพราะการได้เห็นโชว์การแสดงปลาโลมาในที่พักที่เทิร์นเคยไปพักตากอากาศ! ความสามารถของเขาคือการร้องเสียง เมโซ และ โซปราโน ได้อย่างเป็นศิลปะ ! นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขาได้ก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้ว่าใครๆก็จะร้องได้เหมือนกัน แต่สำหรับเขาแล้ว ถ้าไม่ได้ร้องในตำแหน่งนี้ เขาก็คงเสียใจไปชั่วชีวิต [โหววว =O=] เขาชนะการแข่งขันร้องเพลงในอันดับที่ 1 จาก 2,000 คน !! อีกอย่าง เขาเป็นคนที่จำการเต้นแต่ละท่าของศิลปินที่เขาชอบได้อย่างแม่นยำ ท่าร่ายรำของแต่ละชนเผ่าในทวีปวาเลนซึ่งมีทั้งหมดกว่า 2,500 ชนเผ่า เขาก็ยังจำได้!! แต่เขาไม่ชอบการจำหลักไวยากรณ์และแสลงต่างๆ นั่นคือสาเหตุของฉายา "เจ้างั่ง" ที่ได้มาจากเวย์หน้าไก่ - - เขาเป็นคนที่ไม่ชอบผู้หญิงสักนิดเดียว อาจเป็นเพราะการที่เขาเป็นเพื่อนสนิทของเวย์จอมเจ้าชู้ แล้วเวย์ก็ดันควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าต่อ 1 อาทิตย์ สาวๆเหล่านั้นเคยคิดจะตะครุบเทิร์นครั้งหนึ่ง เขาเลยไม่อยากเข้าใกล้ผู้หญิงสักเท่าไร!

ชอบ : เสียงดนตรี ปลาโลมา การร้องเพลงในตำแหน่งเมโซ-โซปราโน การเต้น การร้องเพลง

ไม่ชอบ : ผู้หญิง!! อารมณ์ขุ่นๆ ฉายาบ้าๆที่ได้จากเวย์

ประวัติการเรียน : เป็นคนที่เรียนได้ดีปานกลางไม่ถึงกับดีมาก ไม่เคยต่ำกว่า 3.0 แต่ก็ไม่เคยสูงกว่า 3.5 สักครั้ง = ='' เพราะส่วนใหญ่เอาเวลาไปเต้นๆ ร้องเพลงๆไงละ!!

อาวุธ : สกาย..มีดสั้น ที่ทำจากโลมา เอ๊ย! โลหะชั้นเยี่ยมของดินแดนแห่งแสงสว่าง ตอนนี้เป็นแหวนเงินที่อยู่กับเทิร์นตลอดเวลา

ปล. อย่าเอาความริษยา ความตอแหล ฯลฯ  มาใกล้ผมนะ! ผมเกลียดผู้หญิง!! >__<^^

อิมเมจ :