คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : White Love 4
ค่ำคืนที่มืดมน ท้องฟ้าสีดำสนิทท่ามกลางแสงไฟตามท้องถนนมากมาย รถเล็คซัคสีขาวคันหรูได้ขับไปตามทางที่จะมุ่งไปสู่จุดหมาย ถนนสายหลักทอดยาวไปข้างหน้าอย่างไม่มีจุดสิ้นสุด แต่ก็ยังมีทางแยกมากมาย แต่รถคันหรูคันนี้ก็ยังคงมุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทาง บัดนี้คนข้างกายที่นั่งอยู่เบาะข้างๆก็ได้หลับสนิทไปแล้วด้วยการเหนื่อยอ่อนมาจากการทำงานทั้งวัน ตัวของร่างหนาเองก็เหนื่อยอ่อนไม่แพ้กัน แต่ถึงอย่างไรก็ต้องขับรถต่อไปเพื่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านพักของวง
" ทึกกี้ฮยอง ทึกกี้ฮยอง ตื่นได้แล้วถึงบ้านแล้วครับ " ร่างหนาปลุกร่างบางทันทีที่ถึงจุดหมายปลายทาง
" อืม..........อือ.......อื้อ.....อื้มมม....... ยองอุน......อย่าทำแบบนี้สิ.......ฉันยังไม่ตื่นเลยนะ ทำไมปลุกฉันแบบนี้ล่ะ " เสียงหวานร้องทักขึ้น
" ก็ผมเรียกฮยองแล้วนี่ ฮยองไม่ตื่นเอง ผมเลยปลุกไง ปลุกด้วยวิธีของผมเอง อิอิ... " ร่างหนาตอบไปพลางทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ ส่งยิ้มหวานที่ละลายใจสาวหลายต่อหลายคนรวมถึงคนที่อยู่ตรงหน้าด้วย
" ขี้โกง!! นี่แนะ!! นี่แนะ!! ...... " ร่างบางพูดพลางใช้มือทุบที่หน้าอกเบาๆ
" เข้าบ้านเถอะฮยอง ดึกแล้ว " ร่างหนาพูดพร้อมช้อนร่างบางที่อยู่บนเบาะรถด้วยความทะนุถนอม
" ไม่ต้องก็ได้ เดินเองได้น่า " หน้าหวานพูดพลางเอาหน้าแนบอกหนาที่แสนอบอุ่น หน้าหวานตอนนี้แดงกร่ำระเรื่อเพราะความเขิน แต่ร่างหนาก็ไม่ยอมปล่อยให้ร่างบางลงยังคงอุ้มไปถึงห้องนอน แต่หารู้ได้ว่าตั้งแต่รถของทั้งคู่มาถึงได้มีสายตาอีกหลายคู่แอบมองอยู่ไม่ห่าง
" ฮยอกแจ ดูสิคังอินฮยองกับทึกกี้ฮยองอ่า....... " เสียงน้อยๆของเพื่อนซี้ดังขึ้น
" อืม....เห็นแล้ว อิจฉาจังเลยเนอะมินนี่ ทำไมวอนนี่ไม่ทำแบบนี้กับเราบ้างนะ...เฮ้ออ " ฮยอกแจออกความคิดเห็นกับเพื่อนตัวน้อย
" เยซองฮยอง ยิ้มอะไรหน่ะ " อุคกี้ร่างบางที่ยืนหลบอยู่ด้านหน้าเอ่ยถามขึ้นเมื่อหันหน้าไปเจออีกคนที่ยืนยิ้มไม่หุบ
" ก็ยิ้มให้สองคนนั้นหน่ะสิ จะหวานกํนไปถึงไหน เห็นแล้วอายแทน แล้วเจ้าตัวจะรู้มั้ยเนี่ยะ ว่ามีสายตาอีกหลายคู่ที่จับจ้องสิ่งที่เค้ากระทำอยู่ " เยซองเอ่ยขึ้น
" ทำไมเหรอ เยซองฮยอง ฮยองอิจฉาเค้าล่ะสิ!!! ใช่มั้ยล่ะ กิ๊วๆ กิ๊วๆๆ " เสียงซองมินเอ่ยขึ้นทำเอาเยซองถึงกับหน้าเสียไปเลย
" ทำไมต้องอิจฉา ฉันก็มีอุคกี้น้อยของฉันอยู่ทั้งคนทำไมต้องไปอิจฉา
คังอินมัน เชอะ!! " คนที่หน้าเสียตอบไปพร้อมสะบัดหน้าหนี
" ครับ ครับ พวกผมรับทราบแล้วครับว่า เยซองไม่ได้อิจฉา......ครับ " เสียงของสมาชิกอีกคนที่เพิ่งเดินเข้ามาสมทบ
" นี่นาย...ชินดง.....!!!!! อุคกี้เราไปนอนกันเถอะ " พูดเสร็จก็ดึงแขนอุคกี้ไปดิ้อๆโดยคนทึ่โดนดึงแขนไปไม่ทันจะได้ตอบอะไรเลย
" อ้าว!!! ชินดงฮยอง ยังไม่นอนอีกเหรอ?? " เสียงน้องชายคนเล็กของวงถามขึ้น
" ก็นอนไปแล้ว.... แต่.....เออ....มันหิวเลยตื่นขึ้นมาหาอะไรกินหน่ะ " ร่างท้วมตอบน้องชาย
" งั้นพวกเราไปนอนกันเถอะ หนังสดเรื่องคังทึกจบแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาดูกันใหม่ " ฮยอกแจตัวต้นคิดเรื่องที่มาแอบดู...เอ่ยขึ้น
แสงแดดโผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้าอีกครั้งการเริ่มต้นวันใหม่จึงเริ่มขึ้น ในบรรดาสมาชิกวง Super Junior ก็เช่นกัน หลังจากนอนพักผ่อนแต่พอตื่นเช้าขึ้นมาก็ต้องทำหน้าที่ของตนเอง เสียงนกร้อง อากาศที่เย็นสบายทำให้สมาชิกในวงแทบจะไม่มีใครตื่นขึ้นมาจากนิทรา นอกจากคนที่ชอบทำอาหารในตอนเช้าเพื่อให้บรรดาสมาชิกในวงรับประทานก่อนการไปทำงาน กลิ่นอาหารที่หอมกรุ่นโชยไปทั่วบริเวณบ้าน ส่งผลให้สมาชิกหลายๆคนตื่นขึ้นเพราะกลิ่นอาหาร โดยเฉพาะหนุ่มเจ้าเนื้อที่ได้กลิ่นเมื่อไหร่ต้องตื่นมากินทุกทีและทุกครั้ง เวลาผ่านไปสักพักน้องๆในวงก็ตื่นกันหมดแล้ว ที่ยังคงไม่ออกมาปรากฏตัวก็คงมีแต่หัวหน้าวงหน้าหวานกับผู้ช่วยหัวหน้าวงคนสำคัญที่ยังไม่ตื่นจากนิทรา
" นี่ๆ ซองมิน มานี่หน่อยสิ " ฮยอกแจเอ่ยขึ้นพลางใช้มือกวักเรียกเพื่อนของตนด้วยน้ำเสียงที่เบาจนเกือบจะกระซิบ
" ทำไม มีอะไรเหรอ? " ฟักทองน้อยถามขึ้น
" มานี่ มานี่ " ฮยอกแจกวักมือเรียกและใช้มือที่เหลือชี้ไปยังเป้าหมาย
" คยูยอน คยูยอน มานี่เร็ว " ซองมินเรียกคนรู้ใจอย่างเบาๆก่อนจะกวักมือเรียก เมื่อคยูยอนมาถึงก็ส่งสัญณาญเรียกเยซอง เรียวอุค และชินดงที่นั่งรออยู่บนโต๊ะอาหาร เมื่อทุกคนมาถึงเอาเอาหูแนบไปที่ประตูห้องของใครบางคน ( ห้องนั้นคือห้องนอนของหัวหน้าวงของพวกเขานั้นเอง )
" เงียบๆสิ เดี๋ยวทึกกี้ฮยองกับคังอินฮยองก็ได้ยินหรอก ไม่กลัวโดนไล่เตะเหรอ? " ซองมินปรามทุกคนที่มายินฟังอยู่ข้างนอก
" ชู้ว์ ชู้ว์ๆๆ " ฮยอกแจทำเสียง
ภายในห้องนอนสีขาว ที่ประดับตกแต่งด้วยของที่สีขาวทั้งหมด อย่างเช่น ผ้าม่าน เตียง ผ้าปูที่นอน หมอน หรือแม้แต่ตู้เสื้อผ้า ลิ้นชัก หรืออีกมากมายล้วนเป็นสีขาวทั้งสิ้น แสงแดดอ่อนๆยามเช้าได้รอดผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง เพื่อปลุกสิ่งมีชีวิตภายในห้องให้ตื่นจากการหลับใหล
" ฟอดดดดด...... " ร่างหนาที่อยู่ข้างกายตื่นก่อนพร้อมปลุกคนข้างกายที่ยังไม่ตื่นตามวิธีของตนเอง
" อืม...เช้าแล้วเหรอยองอุน? ยังไม่อยากติ่นเลยหน่ะ ขอนอนอีกนิดนะ " หน้าหวานที่นอนอยู่เอ่ยขึ้น ( เวลาเช้าของวงsuper junior ก็ประมาณ 10.00 น. ค่ะ ( ไรเตอร์สมมุตินะค่ะ ) )
" ตื่นได้แล้วฮยอง เช้าแล้ว เดี๋ยวเราต้องไปทำงานกันอีกนะ "
" อืม....อีกแปปนะ " แล้วร่างบางก็หลับตาพริ้มหลับไป
" อืม.....อือ.....อื้มมมม......อือ......ยองอุน " ร่างบางเอ่ยขึ้นหลังจากที่ปากเรียวของตนเองเป็นอิสระจากปากหนา
" แล้วแบบนี้จะตื่นรึยัง ครับ ? " ร่างหนายิ้มอย่างพอใจ
" ตื่นก็ได้ ยองอุนไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวจะตามไปนะ "
" ไม่เอา ไม่เอา จองซูต้องไปด้วยสิ งั้นไม่อาบน้ำนะ " ร่างหนาเอ่ยพร้อมทำหน้างอน
" ไม่เอา ยองอุนไปอาบเองสิ "
" ได้แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ ในเมื่อจองซูไม่ไปอาบน้ำกับผม........ผมจะ..??? " เมื่อสิ้นเสียงแค่นั้นร่างหนาก็ไปอาบน้ำ ปล่อยให้หน้าหวานยังงงกับคำพูด และคิดเพียงแค่ว่ายองอุนจะมาไม้ไหนอีก
แก๊ก.........แก๊ก.........แก๊ก........
เสียงไขประตูดังขึ้นทำเอาคนที่อยู่หน้าประตูต่างพากันวิ่ไปที่โต๊ะอาหารอย่างอัตโนมัติ และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของบรรดาลูกลิงทั้งหลาย บรรยากาศการรับประทานอาหารต้องจบลงเพราะถึงเวลาที่จะต้องไปทำงานกันแล้ว
ตารางงานของวันนี้ คังอิน อีทึก ฮันเกิง ต้องไปบันทึกเทปรายการ Star gloden bell ฮีชอล คิบอม ซีวอนไปถ่ายละครของตน เยซอง เรียวอุค คยูยอน ไปออกรายการ Ingygayo ในนาม K.R.Y. ส่วนตนที่เหลือก็พักผ่อนอยู่ที่บ้านบางคนก็ไปซ้อมเต้นที่sm
บันทึกเทป รายการ Star gloden bell
การบันทึกเทปเริ่มต้นขึ้น พิธีกรก็เชิญให้แขกรับเชิญนั่งประจำที่ ที่ได้จัดไว้ให้โดยมีแขกรับเชิญอีกนับสิบคน ส่วนสมาชิก Super Junior ไป3 คนคือ คังอิน อีทึก ฮันเกิง
ในการนั่งนั้น เรียงจากคังอิน ฮันเกิง อีทึก และ ยูซอง นั้นคือทีมของพวกเขา การบันทึกเทปผ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งการบันทึกเทปจบลง พิธีกรและทึมงานต่างขอบคุณแขกรับเชิญทกคนที่มาร่วมรายการ หลังจากที่ทีมงานขอบคุณเสร็จ อีทึกก็เดินไปที่รอทันทีด้วยสีหน้าไม่ดีนัก แต่ก็ไม่มีใครสังเกตได้แม้แต่คังอินก็ตาม หลังจากนั้นคังอินและฮันเกิงก็ตามมาที่รถ รถได้เคลื่อนตัวอย่างช้าๆเพื่อไปยังจุดหมายปลายทางต่อไปนั้นก็คือ บริษัท KBS สถานที่จัดรายการวิทยุของอีทึกซึ่งปานนี้ฮยอกแจคงจะมารอแล้ว บรรยากาศในรถเงียบตลอดทางจนคังอินเอ่ยขึ้นพูดกับร่างบางซึ่งคังอินรู้สึกผิดปกติแล้ว
" ทึกกี้ฮยอง ไม่สบายเหรอ? " พูดพลางเอามือไปวางบนหน้าผากร่างบาง แต่ร่างบางกลับปัดมือหนาออก
" เปล่า.. ไม่ได้เป็นอะไร " น้ำเสียงที่ตอบมานั้นเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง พลางหันหน้าออกนอกหน้าต่างไปอีกครั้ง
." ...................... "
" ฮยองเดี๋ยวคืนนี้ผมมารับนะ " ร่างหนาเริ่มบทสนาขึ้นอีกครั้ง
" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวกลับเองได้ " ตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาอีกครั้ง น้ำเสียงที่ตอบมาทำให้คังอินรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรผิด วันนี้ตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรเลย คิดยังไงก็คิดไม่ออก
" ฮยองโกรธผมเหรอ? "
" เปล่า....... " เมื่อสิ้นเสียงอีทึกก็หันไปบอกพนักงานขับรถ
" ช่วยจอดด้วยครับ ไม่ต้องไปส่งผมที่บริษัท เดี๋ยวผมจะแวะซื้อของหน่อยครับ ขอบคุณครับ " เมื่อสิ้นเสียงหวานพนักงานก็จอดรถข้างทางเพื่อให้หน้าหวานลงไป
" ฮยอง จะไปไหน ผมไปด้วยสิ " คังอินร้องขึ้นหลังจากที่อีทึกลงจากรถไปแล้ว
" ฉันจะไปซื้อของ นายไม่ต้องตามมา ไปทำงานของนายซะ " เสียงหวานโกนกลับมา
kangin part.
" ทึกกี้ฮยองผมทำอะไรผิดครับ ทึกกี้ฮยองโกรธผมเรื่องอะไร ยองอุนคิดสิ คิดสิ คิด ฮยองผมขอโทษ ผมทำอะไรผิด อยองบอกผมหน่อยสิครับ " คิมยองอุนยังคงคิดไม่ออกว่าตนเองไปทำอะไรให้คนรักโกรธ จนต้องหันไปถามฮันเกิงที่นั่งอยู่ขด้านหลัง
" ฮันเกิงฮยอง ผมทำอะไรผิดครับ ทำไมทึกกี้ฮยองต้องโกรธผมขนาดนั้นด้วย วันนี้ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาไพอใจเลยนะ " ร่างหนาบ่นให้พี่ชายฟัง
" นี่นายไม่รู้จริงๆ รึว่าแกล้งไม่รู้กันแน่ห่ะ " ฮันเกิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่มีความโกรธเล็กน้อย
" ผมไม่รู้ ไม่รู้จริงๆครับ "
" เออ....งั้นนายก็กลับไปคิดแล้วกันว่าวันนี้นายทำอะไรบ้าง ฉันบอกนายได้แค่นี้แหละ "
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk
อันยองค่ะ
มาอัพแล้วนะค่ะ
อย่าลืมเม้นท์นะค่ะ
แสดงความคิดเห็นได้นะค่ะ
เดี๋ยวกลับมาอัพต่อนะค่ะ
คัมซาฮัมนิดา...................
ความคิดเห็น