คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : White Love 3
แสงไฟจากท้องถนนที่สว่างไปทั่วที่เมืองหลวง เวลาขณะนี้ก็ถือว่าดึกมากแล้วแต่ก็ยังมีผู้คนเดินให้เกลื่อนบนถนนกลางเมืองใหญ่ ไหนจะรถอีกมากมายเสมือนว่าตอนนี้ยังไม่มีใครไปพักผ่อน การจราจรบนท้องถนนก็ยังคนจอแจเหมือนเดิม ทว่าสองดีเจแห่งคลื่น KBS Cool 89.0 ยังคงจัดรายการกันต่อไปจนกว่าจะหมดช่วงเวลาของตนเอง เวลาขณะนี้ก็เกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว ใกล้จะถึงเวลาที่จะปิดรายการวิทยุเพื่อกลับไปพักผ่อนแล้ว
ท่าทีของดีเจผู้เป็นพี่ชายเหมือนกับกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ในมือก็เอาแต่จับจ้องมือถือคู่ใจ สีฟ้าสดใสลายก้อนเฆมสีขาว มองแล้วมองอีก มองแล้วก็ได้แต่ถอดหายใจ จนน้องชายถึงกับส่ายหน้าเพราะรู้ว่าพี่ชายของตนเองเป็นอะไร อาการแบบนี้สำหรับฮยอกแจคงเดาได้ไม่ยากว่าพี่ชายของตนเองเป็นอะไร
" อะแฮ่ม!! ทึกกี้ฮยอง ถ้าคิดถึงก็โทรไปหาคังอินฮยองสิครับ มานั่งถอดหายใจทำไม " เสียงน้องชายเอ่ยขึ้น
" ไม่ล่ะฮยอกแจ เพิ่งแยกกันเมื่อกี้เอง แล้วก็ไม่รู้ว่าคังอินจะว่างรึป่าว จะรบกวนเวลาเปล่าๆ " เสียงหวานหันไปตอบน้องชาย
" แล้วถ้าคังอินฮยองไม่โทรมา ทึกกี้ฮยองก็คงต้องนั่งถอดหายใจแบบนี้ต่อไปใช่มั้ยล่ะครับ ผมว่านะฮยองโทรไปเถอะ คังอินฮยองไม่ว่าฮยองหรอกครับ " ฮยอกแจเอ่ยออกความคิดเห็นกับพี่ชายของตน
" ไม่ล่ะ ไม่รบกวนคังอินดีกว่า " เสียงหวานพูดพลางทำหน้าเศร้า
" ทึกกี้ฮยอง เข้ารายการได้แล้วครับ ต้องปิดรายการแล้วนะครับ "
" อืม...... "
อันยองฮาเซโย........อูมมม.......มั๊ววว...... นั่นคือเสียงปิดรายการของดีเจทั้งสอง
" ทึกกี้ฮยอง ทึกกี้ฮยอง จะกลับเลยมั้ยครับ " ฮยอกแจถามขึ้น
" ยังอ่าฮยอกแจ เดี๋ยวรอคังอินก่อน เดี๋ยวคังอินจะมารับ " เสียงหวานตอบน้องไปทั้งๆที่หน้าก็ยังคงมอบลงอยู่กับโต๊ะของทีมงาน
" งั้นผมรอเป็นเพื่อนฮยองนะ "
" ไม่เป็นไรหรอก ฮยอกแจ ถ้ารีบก็กลับเลยก็ได้ เดี๋ยวพี่รอคนเดียวได้ "
" ผมไม่ให้ฮยองอยู่คนเดียวหรอก " พูดเสร็จก็เดินไปหยิบขนมมากินพร้อมหนังสือหนึ่งเล่มส่วนหน้าหวานก็ยังคงนอนเอาหน้าฟุบโต๊ะเพื่อพักเหนื่อย
ตึ๊ด.......ตึ๊ด........ตึ๊ด.........ตึ๊ด...........
" ทำไมไม่รับสายซะทีนะ รึว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า? " คังอินบ่นขึ้นหลังจากโทรหาปลายสายแล้วไม่มีการตอบรับ จนโทรหาเป็นครั้งที่ห้าก็ยังไม่มีการตอบรับแต่อย่างใด
" ทำไมไม่รับสายนะฮยอง ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย " คังอินก็ยังบ่นต่อไปเมื่อปลายสายไม่มีการตอบรับ ตอนนี้คังอินโทรหาปลายสายเป็นครั้งที่สิบแล้วจึงมีการตอบรับจากปลายสาย
ตึ๊ด.......ตึ๊ด.......ตึ๊ด.........
" ทึกกี้ฮยอง ทึกกี้ฮยอง โทรศัพท์ครับ " ฮยองแจปลุกพี่ชายที่ฟุบหลับอยู่บนโต๊ะเพื่อรับโทรศัพท์
" รับสายให้หน่อยสิฮยอกแจ " เสียงหวานเอ่ยบอกน้องชายทั้งๆที่หน้าตนเองก็ยังฟุบอยู่บนโต๊ะ
" ครับ " ฮยอกแจตอบพี่ชายพร้อมกับกดรับสายที่โทรเข้ามา
" สวัสดีครับ " ฮยอกแจเอ่ยขึ้น
" นั่นฮยอกแจใช่มั้ย แล้วทึกกี้ฮยองไปไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์ฉัน นายอยู่กับทึกกี้ฮยองใช่มั้ย แล้วทึกกี้ฮยองเป็นอะไร ไม่สบายรึป่าว? นี่นายทำไมไม่ตอบล่ะ " คังอินพูดรัวใส่ทันทีที่ได้ยินเสียงคนที่รับสายเป็นน้องชายอีกคนไม่ใช่เจ้าของโทรศัพท์
" โอ๊ยยยย!!! คังอินฮยอง ใจเย็นๆก่อนสิ หายใจก่อนก็ได้ ถามมาแบบนี้ใครจะไปตอบทันล่ะ " ฮยอกแจเอ่อยตอบพี่ชายไป
" นายอย่ามากวนฉันนะ ตอนนี้ฮยองอยู่ไหน? "
" ทึกกี้ฮยองอยู่นี่แหละ ก็รอคังอินฮยองอยู่จนตอนนี้หลับไปแล้ว " ฮยอกแจตอบ
" แล้วฮยองไม่สบายเหรอ? ทุกทีจะไม่เป็นแบบนี้นะ " คังอินถามน้องชาย
" งั้นมั้งใ..คังอินฮยอง งั้นคังอินฮยองรับมารับทึกกี้ฮยองแล้วกันนะ ดูเหมือนจะไม่ค่อยไหวแล้ว "
" อืม.....งั้นรอชั้นแป๊ปนะ กำลังไปแล้ว นายอย่าไปไหนนะ นายต้องเฝ้าทึกกี้ฮยองก่อน ถ้านายไปฉันจะฆ่านายแน่ "
" ครับ ฮยอง......ผมจะนั่งเฝ้าทึกกี้ฮยองอยู่นี่แหละครับบบบบ.......กลัวจะโดนฆ่าตายซะก่อน เพราะเดี๋ยวจะไม่ได้เจอซีวอน " ฮยอกแจตอบพี่ชายไปอย่างกวนๆ
" เออ......"
" ................................... " สัณญาณโทรศัพท์ถูกตัดไปหลังจากที่ฮยอกแจพูดจบ
--------- --------- --------- --------- ------------
ไม่นานนักร่างหนาก็มาถึงและเข้ามาหาร่างบางที่นอนฟุบกับโต๊ะ อย่างเหนื่อยอ่อน
" ทึกกี้ฮยอง ทึกกี้ฮยอง ผมมารับแล้วนะครับ ตื่นเถอะ กลับบ้านกันนะครับ " ร่างหนาปลุกร่างบางที่นอนไม่รู้ตัว
" อืม....คังอิน มาแล้วเหรอ? มาตั้งแต่เมื่อไหร่หน่ะ " เสียงหวานตอบไปอย่างงัวเงีย
" ผมเพิ่งมาถึงนี่แหละ กลับบ้านนะฮยอง " คังอินพูดเสร็จกํบประคองตัวร่างบางลงไปที่รถ ก่อนจะหันไปหาฮยอกแจ
" ฮยอกแจ ขอบใจนะที่อยู่เป็นเพื่อนทึกกี้ฮยอง แล้วนายกลับยังไง ซีวอนมารับเหรอ? งั้นฉันกลับก่อนนะ " พูดเสร็จคังอินก็ประคองร่างบางลงไป
" ครับ ฮยอง " ฮยอกแจตอบ
----------------------------------------------------------------------
ตอนนี้สั้นหน่อยนะค่ะ
แล้วจะมาอัพให้ใหม่นะค่ะ
เม้นเยอะๆนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คัมซาฮัมนิดา.......................
ความคิดเห็น