คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #81 : น้ำผึ้งพระจันทร์ 3
บทที่ 15 น้ำผึ้งพระจันทร์
ตั้งแต่ก้าวขาเข้าบ้านหลังนี้ อินทร์ไม่ได้พักเลย สมแล้วที่แม่บอกว่าให้กลับมาทำงานที่เกาะ
โต๊ะทำงานของอินทร์อยู่ชั้นสอง โค้งหน้าต่างของบ้านสไตล์จอร์เจียนสีฟ้าหม่นมองออกไปเห็นชายหาดและท้องทะเลไกลลิบๆ บรรยากาศเหมือนหลุดไปในยุครีเจนต์ แต่มีคอมพิวเตอร์ราคาแพงระยับวางอยู่ มีงานรออยู่บนโต๊ะ มีประชุมออนไลน์ เขานั่งสะสางงานไปในความนิ่งสงบ เหมือนเครื่องจักรสมองกลที่ทำงานไปเรื่อยๆ ไม่เหน็ดเหนื่อย
เพิ่งได้เห็นอินทร์ในเวลางาน เธอนับว่าเป็นภาพที่น่าทึ่ง
ส่วนที่คนทุ่มเทเวลาว่างให้กับการนอนอย่างพลอยพระจันทร์มีหรือจะไม่ผล็อยหลับ รู้ตัวอีกทีก็เห็นตะวันชิงพลบแล้ว
แสงตะวันสีส้มสุกส่องกระจ่างอาบไล้ไปถ้วนทั่ว ท้องทะเลกลายเป็นสีทองอร่าม ทุกพื้นที่ของเกาะดุหยงในยามอัสดงช่างงามจับใจ
ไม่นานรัตติกาลก็มาเยือน ผืนฟ้ากว้างใหญ่สีนิลทอประกายพริบพรายด้วยแสงดาว
“เพลียเหรอคุณ หลับนานเชียว”
เสียงกระซิบดังข้างใบหูจากคนที่เข้ามาสวมกอดเธอ พลอยพระจันทร์จึงยอมละสายตาจากท้องฟ้าในยามค่ำที่เต็มไปด้วยดวงดาว
“ไม่หรอกค่ะ นอนขี้เซามากกว่า... คุณรู้หรือยังว่าฉันเป็นคนขี้เกียจมาก ชีวิตฉันทุ่มเทอยู่แค่สองอย่าง งานกับนอน”
“คนทำงานจะเรียกว่าขี้เกียจได้ยังไง”
ความเห็นของเขาทำให้พลอยพระจันทร์นึกขำ อยากรู้นักว่าเผลอไปทำน้ำมันพรายหกใส่ผู้ชายคนนี้กี่ลิตรกี่แกลลอน อินทร์ถึงได้หลงใหลเธอปานนี้ ขนาดบอกว่าขี้เกียจเขาก็ยังเข้าข้าง ยังมองเธอตาเป็นประกายไม่เปลี่ยนเลย
“หิวหรือยัง ไปกินมื้อกันเย็นเลยไหม”
“คุณเลี้ยงฉันดีเกินไปแล้ว”
ว่าไปก็พยักพเยิดหน้าให้มองเครื่องว่างพวกกระทงทอง ช่อม่วง กุ้งโสร่ง และขนมจีบนก ที่เขาสั่งให้พนักงานรีสอร์ตนำมาให้เธอกินเล่นรอระหว่างเขาทำงาน คนกินแล้วนอนยังกลัวว่าจะเป็นหมูอยู่เลย
“ถ้ายังไม่หิว ขึ้นไปดูดาวบนหอคอยกันไหม”
“คะ?!? ขึ้นไปได้จริงเหรอ ฉันนึกว่าทำประดับบ้านเฉยๆ เสียอีก”
อินทร์ถึงกับหลุดหัวเราะเพราะคำถามของเธอ
ของที่ใช้ไม่ได้แล้วเขาจะมีไปทำไมเล่า พลอยพระจันทร์ก็นึกเคืองตัวเองที่ถาม ก็รู้อยู่ว่าเขาไม่เก็บของที่ไม่มีประโยชน์
คิดในใจระหว่างทางที่ชายหนุ่มจูงมือขึ้นไปบนหอคอยสูงเท่าตึกสี่ชั้น เมื่อผ่านโค้งประตูเข้ามา พลอยพระจันทร์ก็ยิ้มจนหุบไม่ลง ห้องนี้เองที่เธอเห็นเมื่อวิดีโอคอลมาหาอินทร์ครั้งแรกแล้วได้ไถ่ถามถึงความเป็นเขา ที่ที่อินทร์เริ่มเปิดใจเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง
โมก้า พอต ที่เขาใช้ชงกาแฟในคืนนั้น ก็ยังตั้งอยู่ข้างหน้าต่างเหมือนเดิม
อินทร์พาเธอก้าวเข้ามาในชีวิตของเขาเต็มตัวแล้วใช่ไหม รู้จักกันไปทุกอย่าง รู้ทุกเรื่องของเขาแล้วใช่ไหม
คงยังไม่หมด และคงต้องเรียนรู้กันอีกมาก อาจต้องเรียนรู้กันไปตลอดชีวิต
“คุณ… ถามอะไรอีกอย่างหนึ่งสิ”
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
|
ความคิดเห็น