คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ชุดน้ำชา 5
บทที่ 2 ชุดน้ำชา
สองมือเขายื่นมา บีบไหล่เธอเบาๆ แพรวบุษย์ยิ่งวูบวาบไปทั้งตัว
ตาจ้องตาประสาน ลมหายใจเหมือนหายไปในภวังค์
รู้ตัวอีกที ศุภวัฒน์ก็โถมเข้าหา พาเธอเอนลงไปหาพนักโซฟา ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เพียงลมหายใจรินรดกัน
ร่างใหญ่คร่อมเธออยู่ แพรวบุษย์รับรู้ถึงน้ำหนักของชายหนุ่ม แม้จะไม่ทับทาบลงมาก็รู้ว่าศุภวัฒน์ตัวใหญ่แค่ไหน
สองแขนของเขาค้ำคร่อมเรือนร่างเธอ ใกล้ชิดกันอย่างที่ไม่เคยเป็น
หัวใจยิ่งเต้นแรงไม่เป็นส่ำเมื่อได้สบตาใกล้ๆ รับรู้ถึงลมหายใจที่ชายหนุ่มพ่นรดใบหน้าเธอ
กลิ่นน้ำหอมของเขาสดชื่นไปด้วยกลิ่นซิตรัส
ใบหน้าเกลี้ยงเกลาขาวละเอียดลออโน้มเข้าใกล้เธอมากเข้าไปทุกทีๆ
ดวงตาสีนิลคู่นี้ มองกี่ครั้งก็หวั่นไหว
ทว่าเพียงเสี้ยวลมหายใจ หญิงสาวกลับหลับตาลง
ความอบอุ่นกดเข้าหาริมฝีปาก หัวใจของเธอพองฟู ฝ่ามือกำขยุ้มอกเสื้อเชิ้ตอย่างไม่ตั้งใจ ตื่นเต้นเท่าไร ประหม่าเท่าไร ก็บีบแรงเท่านั้นเอง
ริมฝีปากของเขาอุ่นนุ่ม แช่นิ่งอยู่พักหนึ่ง หญิงสาวค่อยผ่อนลมหายใจออกมา ผ่อนคลายลงแม้ริมฝีปากยังคงประกบกัน
“อื้ม!”
เขาหลอกให้ตายใจ พอเธอเริ่มผ่อนคลาย ศุภวัฒน์บดจูบเข้ามาใหม่ หนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
หัวใจเธอเต้นแรงเมื่อชายหนุ่มทิ้งน้ำหนักใส่เต็มที่ ร่างสูงใหญ่บดทับอยู่บนเรือนกาย กอดไว้แน่นกว่าเดิม สองมือเธอทำเพียงบีบบ่าของเขาไว้ แล้วโอนอ่อนผ่อนตามไปกับทุกแรงบดเบียดที่กดเข้าหา
ริมฝีปากนุ่มหยุ่น อุ่นจนร้อนกดเป็นจังหวะที่นำพาให้หัวใจของเธอโบยบิน
เขาค่อยๆ เฟ้นฟอนไป สองแขนสอดเข้ามาใต้แผ่นหลัง ฝ่ามือรองรับศีรษะไว้ ลูบเรือนผมไปพร้อมกอดจูบเธอ โหยหาและปลอบขวัญไปพร้อมกัน ทุกสัมผัสอิ่มเต็มหัวใจ
เธอเคลิ้มไหล ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา อบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขา
สองแขนของเธอเริ่มโอบกอดชายหนุ่มเข้าหาตัว ดูดดึงไปในจังหวะเดียวกัน เรียนรู้ที่จะจูบตอบ
จุมพิตบดคลึงไปเท่าไร ดื่มด่ำเท่าไร แพรวบุษย์ยิ่งฉ่ำชื้น
หวานล้ำเมื่อเรียวลิ้นสอดเข้าหา แม้ตื่นเต้นเท่าไร หญิงสาวก็ยังตอบรับอย่างไม่ประสีประสา กอดเขาไว้ด้วยความเต็มใจ เคลิ้มคล้อยไปกับเรียวลิ้นที่กระหวัดอยู่ในโพรงปากหวาน ไล่เล็มดุนดันไปทั่ว โรมรันกอดเกี่ยวกับลิ้นของเธอ สองมือชายปาดป่ายไล้ลูบไปทั่วแผ่นหลัง ยิ่งพาให้หัวใจของเธอเต้นแรง
แพรวบุษย์หลับตาแน่นปี๋ ในอกเร่าร้อนหนักขึ้นทุกขณะ
หากจะมีสิ่งใดเกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอ หญิงสาวก็เต็มใจ
ทว่า เขาผ่อนแรงลง
ความดุดันในคราวแรกที่แทรกลิ้นเข้ามากอดเกี่ยวค่อยๆ ผ่อนลง ชายหนุ่มกระหวัดอ้อยอิ่งในจังหวะเดียวกับที่ค่อยๆ คลายอ้อมกอดรัดแน่นออกจากตัวเธอ แพรวบุษย์เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกลับมาหายใจได้อีกครั้งก็เมื่อครู่นี้เอง
เขายอมถอนเรียวลิ้นออกไป แต่ยังละเลียดอยู่กับริมฝีปากเธอ โลมเลียทิ้งความชื้นฉ่ำไว้ ดูดดึงกดเฟ้นอยู่หลายครั้ง กว่าจะยอมถอนตัวออกไป
จุมพิตหยุดลงแล้ว หัวใจเธอยังเต้นแรงไม่เป็นส่ำ
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ MEB หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ ‘Get it now’ ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น