คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #71 : คืนข้ามปี 10
บทที่ 13 คืนข้ามปี
ใบหน้าเขาซุกลงที่ข้างใบหู ลมหายใจหอบกระเส่าค่อยๆ ผ่อนลงอย่างชัดเจน
“ปาย… ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า”
ประโยคแรกที่เขาถาม หญิงสาวยังตาปริบๆ นึกคำตอบไม่ออก
ถ้าบอกว่าเจ็บแล้วเขาจะไม่ทำอย่างนี้กับเธออีกหรือเปล่า พลอยพระจันทร์ไม่อยากปฏิเสธเลย
“ปาย…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
ตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงก็เพราะยังเขินอาย คนตัวใหญ่กลับสูดหายใจลึกๆ แล้วยันตัวขึ้น ก็เพื่อจะได้มองหน้ากันให้เต็มตา
สบตาเขาครั้งนี้ ลมหายใจร้อนวูบวาบ อายจนต้องหลบสายตาก็เพราะยังเปลือยเปล่า ยังทับทาบแอบอิงอยู่บนเตียง
ในความเงียบและเขินอาย อินทร์ยังคงจ้องตาเธอ
มองตากันนานเข้า พลอยพระจันทร์ยิ่งประหลาดใจ
นัยน์ตาโศกแบบนี้ มองเธอด้วยความพิศวงและเทิดทูนไปพร้อมกันแบบนี้ คล้ายว่าเคยเห็นที่ไหน
ต้องเคยเห็นสิ! เธอเคยเห็นอินทร์มาก่อนที่จะได้รู้จักชื่อของเขาเสียอีก
“ฉันจำคุณได้แล้ว!”
บอกไปพร้อมเสียงหัวเราะที่ระเบิดออกมา อินทร์ยิ่งมองเธออย่างอัศจรรย์
ดวงตาคู่นั้นทอประกาย รอยยิ้มหวานคลี่บานมากขึ้นทุกทีๆ มากจนยิ้มกว้างเต็มใบหน้าเมื่อเธอจำได้แล้วว่าพบกันครั้งแรกที่ไหน
ในที่สุดเขาก็เล่า
อินทร์เล่าเรื่องไป พร้อมดอกไม้ไฟในคืนปีใหม่ที่ยังคงเรืองรอง
แสงพลุชุดสุดท้ายในคืนข้ามปีสาดเข้ามาจากทางระเบียง สว่างไสวไม่ต่างจากความสุขแสนตราตรึงที่เขาและเธอมอบให้กัน
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
| |
|
บทที่ 13 คืนข้ามปี
ใบหน้าเขาซุกลงที่ข้างใบหู ลมหายใจหอบกระเส่าค่อยๆ ผ่อนลงอย่างชัดเจน
“ปาย… ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า”
ประโยคแรกที่เขาถาม หญิงสาวยังตาปริบๆ นึกคำตอบไม่ออก
ถ้าบอกว่าเจ็บแล้วเขาจะไม่ทำอย่างนี้กับเธออีกหรือเปล่า พลอยพระจันทร์ไม่อยากปฏิเสธเลย
“ปาย…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
ตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงก็เพราะยังเขินอาย คนตัวใหญ่กลับสูดหายใจลึกๆ แล้วยันตัวขึ้น ก็เพื่อจะได้มองหน้ากันให้เต็มตา
สบตาเขาครั้งนี้ ลมหายใจร้อนวูบวาบ อายจนต้องหลบสายตาก็เพราะยังเปลือยเปล่า ยังทับทาบแอบอิงอยู่บนเตียง
ในความเงียบและเขินอาย อินทร์ยังคงจ้องตาเธอ
มองตากันนานเข้า พลอยพระจันทร์ยิ่งประหลาดใจ
นัยน์ตาโศกแบบนี้ มองเธอด้วยความพิศวงและเทิดทูนไปพร้อมกันแบบนี้ คล้ายว่าเคยเห็นที่ไหน
ต้องเคยเห็นสิ! เธอเคยเห็นอินทร์มาก่อนที่จะได้รู้จักชื่อของเขาเสียอีก
“ฉันจำคุณได้แล้ว!”
บอกไปพร้อมเสียงหัวเราะที่ระเบิดออกมา อินทร์ยิ่งมองเธออย่างอัศจรรย์
ดวงตาคู่นั้นทอประกาย รอยยิ้มหวานคลี่บานมากขึ้นทุกทีๆ มากจนยิ้มกว้างเต็มใบหน้าเมื่อเธอจำได้แล้วว่าพบกันครั้งแรกที่ไหน
ในที่สุดเขาก็เล่า
อินทร์เล่าเรื่องไป พร้อมดอกไม้ไฟในคืนปีใหม่ที่ยังคงเรืองรอง
แสงพลุชุดสุดท้ายในคืนข้ามปีสาดเข้ามาจากทางระเบียง สว่างไสวไม่ต่างจากความสุขแสนตราตรึงที่เขาและเธอมอบให้กัน
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
| |
|
ความคิดเห็น