คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #62 : คืนข้ามปี 1
บทที่ 13 คืนข้ามปี
กลิ่นลิลลี่หอมอ่อนกรุ่นมาจากเนื้อตัวของคนที่เธอนอนกอดอยู่ ผ้าฝ้ายเนื้อดีแนบอยู่กับใบหน้า ไออุ่นจากกายเขายังแผ่ออกมาให้แอบอิง
แปลกดี เธอหลับสนิทอยู่ในบ้านของอินทร์ได้ทั้งที่น่าจะแปลกที่แปลกทาง คงเพราะอยู่ในอ้อมกอดอินทร์ อุ่นกายและสบายใจ ไม่มีเรื่องราวใดๆ บีบคั้นหัวใจอย่างที่ผ่านมาอีกแล้ว
หลับไปครู่ใหญ่ เพิ่งรู้ว่าฟ้าเปลี่ยนสี ไม่มีแสงอาทิตย์ส่องเข้ามาในห้องนี้อีกแล้ว
แสงไฟนวลตาหรี่ขึ้นคล้ายแสงเทียน สว่างมากพอให้คนเพิ่งตื่นได้กวาดสายตาสำรวจไปรอบห้องทรงกลมหลังคาโดมสูง ก็พบว่าผนังรอบๆ คือชั้นวางหนังสือ
ปริญญาบัตรสองใบอยู่ในกรอบไม้สักทองขัดมันอย่างดี ถูกแขวนไว้ตรงข้ามกับโซฟาเบดสีฟ้าอมเทาตัวนี้ สง่างาม สะกดตา
“นอนต่อไหม”
คนที่นอนกอดเธออยู่งัวเงียถาม พลอยพระจันทร์แก้มแดงๆ ขึ้นมา ก็เพราะจำได้ดีว่าก่อนหน้าจะหลับกันทั้งคู่ ตกลงแล้วจะมีสถานะที่ชัดเจนต่อกัน
เป็นคนรักกัน
ถึงอย่างนั้นอินทร์ยังนิ่งสุขุม ถามเนิบนาบจนชวนให้แปลกใจอยู่ว่าเธอมีอิทธิพลมากแค่ไหน วันนั้นถึงทำให้อินทร์ระเบิดออกมาได้ด้วยแรงน้อยใจ
ได้เห็นเขาคลั่งเพราะเธอ ใจหนึ่งก็ห่วง แต่อีกใจนึกเอ็นดู
“อยากนอนต่อเหรอ” พอเธอเงียบนานไม่ตอบ คนตัวใหญ่ก็กระชับอ้อมแขนนิดหน่อย ปรับตัวเองเป็นเบาะให้เธอรองนอน “ไปนอนที่ห้องผมไหม บนเตียงคงสบายกว่านี้”
“พอแล้วค่ะ”
ไม่ได้คิดอะไรนอกจากว่าเธอนอนเต็มที่แล้ว แล้วเงยหน้ามองคนที่กอดก่ายกันอยู่จนตาแป๋ว
“แต่ว่าหิวจัง มีอะไรให้กินไหมคะ”
“แน่นอน”
คำว่า ‘แน่นอน’ ของเขาเชื่อถือได้เสมอ อินทร์ประคองให้ลุกขึ้นมา จูงมือพาออกจากห้องหนังสือ
ได้ก้าวขาเหยียบพื้นหินอ่อนของบ้านหลังใหญ่อีกครั้ง พลอยพระจันทร์ตื่นตาตื่นใจอย่างอดไม่ได้ ก็เพราะครั้งสุดท้ายที่เธอได้สัมผัสความหรูหราแบบนี้ ก็คือตอนที่พาน้องสาวซึ่งเรียนสถาปัตยกรรมไปเยี่ยมชมพระราชวังเพื่อทำรายงาน
บ้านของอินทร์ทำให้เธอรู้สึกอย่างนั้น
‘บ้านอมรวรรณ’ เคยเป็นวังมาก่อน กระทั่ง ‘หม่อมเจ้านเรศ อมรวรรณ’ ถึงชีพิตักษัย จึงเปลี่ยนสถานะ
คฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์โคโลเนียลสร้างจากหินอ่อนสีขาวอมเทา หน้าต่างประตูสูงใหญ่ ตามผนังประดับประดาด้วยภาพวาดสวยงามน่าหลงใหล แจกันดอกไม้และเครื่องเรือนเข้ากันอย่างไม่ขัดตา
อินทร์จูงมือเธอเดินมาถึงห้องอาหารซึ่งประดับด้วยกระจกสี สวยงามราวโบสถ์แสนวิจิตร หากมองออกไปนอกหน้าต่างจะพบสวนแบบอังกฤษ ดอกไม้บานสะพรั่งแม้แสงตะวันใกล้จะลับลา
โต๊ะอาหารตัวยาวอยู่ใต้โคมระย้าแก้วสีฟ้าอ่อน อบอวลไปด้วยกลิ่นเทียนหอม สวยงามราวภาพฝัน
หญิงชราคนนั้นยิ้มให้เธอ
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น