คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : หวง 1
บทที่ 9 หวง
“แบบนี้พี่ต้องเรียกมาดามให้ชินปากแล้วแหละ”
รัมภาชอบใจใหญ่ พูดเรื่องนี้มาสามวันสามคืนแล้วด้วยซ้ำ พวกทีมงานในกองละครก็กลายเป็นลูกขุนพลอยพยัก เธอเริ่มไม่มั่นใจว่าผู้จัดการสาวใหญ่จะพูดไปจนข้ามปีหรือเล่า ก็อีกไม่กี่วันจะปีใหม่แล้ว
อินทร์บอกอยู่เหมือนกันว่าช่วงวันหยุดยาวนี้เขาจะอยู่กรุงเทพฯ เพราะพ่อกับแม่จะไปอยู่ที่เกาะแทน
นับแต่กลับจากเกาะดุหยงรอบนี้ เขาไม่ได้ยัดเยียดตัวเองเข้ามานอนในห้องของเธออีก เพราะพลอยพระจันทร์ถ่ายละครตอนกลางคืน โต้รุ่งแทบทุกวัน กลับถึงห้องก็สลบเหมือด เขาจึงตัดใจว่าไม่กวน แต่ยังโทร. หาอยู่ดี
“คุณ… ของแพงขนาดนี้ ฉันเกรงใจ รับคืนไปเถอะ”
“ผมคิดแล้วค่อยให้ ไม่ได้ใช้จ่ายเกินตัว แล้วจะดีใจมากถ้าคุณใส่มันบ้าง”
คนปลายสายตอบกลับมาเนิบๆ แล้วยังไม่ยอมรับสร้อยเพชรเส้นนั้นกลับไปเสียที
คุยกันหลายรอบ พลอยพระจันทร์ก็ได้คำตอบว่าอินทร์อยากให้บุษราคัมกับเธอจริงๆ ไม่ได้ให้มาเพราะอยากประชดใคร
เขาอยากเห็นเธอสวม รบเร้ามาแล้วหลายที
“เส้นนี้รับไว้ก่อนได้ไหม เอาไว้คราวหน้าถ้าผมจะซื้ออะไรให้ ผมจะถามคุณก่อน”
“อย่างนั้นก็ได้ค่ะ แต่สัญญากันนะว่าถ้าฉันบอกว่าไม่เอา คุณจะไม่ซื้อ”
“อยากเจอคุณจัง”
ไม่รู้จะเขินหรือจะค้อน พลอยพระจันทร์ได้แต่อ่อนใจ สรุปได้ว่าอินทร์ไม่รับปาก เขาไม่สัญญาว่าถ้าเธอปฏิเสธแล้วจะไม่ซื้อของให้
สงสัยต้องปรึกษาพี่ชายแล้วกระมัง ‘การให้โดยเสน่หา’ นี่เธอจะโดนฟ้องร้องภายหลังไหม
แต่คุยกันไม่นาน นักธุรกิจผู้มีงานรัดตัวก็บอกเธอว่าต้องไปประชุม ขอวางสายก่อนที่เธอจะถูกเรียกเข้าฉากด้วยซ้ำ ส่วนเธอก็คงทำงานจนดึกดื่นอีกตามเคย พอหกโมงเย็นตะวันลับ นักแสดงทุกคนก็ถูกเรียกเข้าฉาก
เรือนไทยประยุกต์หลังงามริมคลองในจังหวัดปทุมธานีถูกใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำ คืนนี้เธอต้องเข้าฉากกับลักษณาเสียด้วย หวังแต่ว่าทางนั้นจะเป็นมืออาชีพมากพอ ไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนจนถ่ายละครไม่ราบรื่น ใจเธอก็อยากให้ปิดกล้องเร็วๆ เพราะไม่อยากพบคู่กรณีเลย
ถึงจะเต็มใจมาเป็นไม้กันหมาให้อินทร์ แต่นอกจากความสะใจกลวงๆ นี้ พลอยพระจันทร์ยังไม่เห็นประโยชน์ที่จะมีเรื่องกับลักษณา
ถ่ายทำมาจนฉากสุดท้ายของคืนนี้ การทำงานวันสุดท้ายก่อนจะหยุดยาวปีใหม่ ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนพอดี
ต่อให้ใครจะง่วงอิดโรย แต่เธอกับลักษณายังอยู่ในเรือ
“เดี๋ยวปายแกล้งโยกเรือนะ กล้องซูมหน้าตอนที่พูดว่า ‘ลูกผู้ดีอย่างหล่อน คงไม่เคยมีผู้ใดสอนให้ว่ายน้ำใช่หรือไม่’ โคลงเรือไปทางซ้ายนะปาย เอากล้องตัวนั้น”
ผู้กำกับเข้ามานัดคิว เธอกับลักษณาก็ตั้งใจฟัง แล้วหันไปทางพระเอกที่รออยู่บนเรืออีกลำ
“ส่วนเจมส์พายเรือเข้าทางขวา พอเรย์ตกน้ำ กล้องจับทันที เจมส์กระโดดลงไปช่วยเลย อย่าเอาหัวล่ะ น้ำตื้น เดี๋ยวก็หัวทิ่มโคลนกันพอดี”
“ครับ”
นัดแนะกันเสร็จสรรพ การถ่ายทำผ่านพ้นได้ด้วยดี
พระเอกมาช่วยนางเอกแล้ว นางร้ายโดนจับได้ว่าผิด จากนั้นโดนพระเอกแก้แค้นให้หญิงคนรักด้วยกันล่มเรือของเธอบ้าง พอนางร้ายกรรมตามสนอง ฉากนี้ก็จบลง
เลิกกองกันเรียบร้อย ทุกคนทยอยกันเก็บของกลับบ้าน แต่เพราะเธอเล่นฉากตกน้ำทำให้เปียกปอน อยู่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ตั้งนาน จึงบอกให้ผู้จัดการเอารถมารอที่สะพานทางเข้าเรือนไทยได้เลย จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ตอนนี้เกือบตีหนึ่ง พลอยพระจันทร์อยากนอนเต็มที
ไหนๆ ปีใหม่ก็ตกลงกับพี่น้องว่าจะไม่กลับบ้าน เพราะไม่อยากไปเบียดเสียดกับผู้คนมากมายให้ต้องเสี่ยงเอาโรคระบาดกลับไปด้วย ก็จะนอนกลิ้งไปกลิ้งมายาวๆ จนถึงปีหน้าเลย
“อุ๊ย! ดึกๆ เปลี่ยวๆ มายืนรอใครจ๊ะน้องปาย”
เป็นเธอหรือเปล่าที่ต้องถาม เธอมายืนรอรัมภา แต่ลักษณามารอใคร
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น