คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : ลิลลี่สีแดง 1
บทที่ 8 ลิลลี่สีแดง
คำเตือนของพี่ชาย เธอก็ฟังหูไว้หู จึงยังใจเย็น ไม่ให้คำตอบใดๆ กับอินทร์ในตอนนี้
เธออยากรู้จักเขาด้วยตัวเอง หากจะปฏิเสธ ก็ขอให้พบคำตอบด้วยตัวเอง
กลับจากบ้านเกิดที่เชียงราย หลังได้คุยกันเรื่องข่าวของอินทร์เรียบร้อยแล้ว ครอบครัวเข้าใจตรงกันว่าเธอเพียงต้องการปั่นข่าวให้ชาวบ้านรู้ว่าตอนนี้เป็นผู้หญิงของใคร แล้วอินทร์ก็ได้ประโยชน์เพราะมีเธอเป็นยันต์กันเมียเก่าให้ แต่พี่ชายยังค้านหัวชนฝา
ใจจริงๆ ไม่อยากโต้เถียงกับปรมินทร์เลย แต่เมื่อเธอเลือกทางนี้แล้วก็จะลุยให้เต็มที่
เป้าหมายตอนนี้กลายเป็นว่า จะทำต่อไปจนกว่าจะได้เห็นลักษณาเป็นบ้าเพราะข่าวนี้ ต้องเขี่ยยายมารร้ายนั่นให้กระเด็นออกจากชีวิตของอินทร์อย่างที่รับปากไว้ ไม่อยากให้เขาผิดหวัง
ส่วนเรื่องหัวใจก็ค่อยๆ คิดไป ไม่อยากเร่งรีบหาคำตอบ กลัวจะตอบผิด
ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ทำเธอปวดหัวเบาๆ ดีหน่อยว่าได้กลับมาเล่นโยคะ ค่อยผ่อนคลายลง
หลังออกกำลังกายตอนเช้าเสร็จ พลอยพระจันทร์คั่นเวลารอเหงื่อแห้งด้วยการเดินออกมาที่ระเบียง ยืนมองต้นไม้ต้นเดียวในห้องชุดของเธอ
ต้นรักแรกพบยังอยู่ดี ออกดอกเพิ่มมาอีกหลายพุ่ม พู่แดงๆ ดูสดใส
คิดถึงภาพโพรไฟล์ที่อินทร์เลือกอัปโหลดในอินสตาแกรม หน้าตรงอย่างกับรูปติดบัตร
อดยิ้มไม่ได้ หญิงสาวนั่งยองลงข้างกระถางแล้วเริ่มรินน้ำลงข้างต้น หวังว่าจะได้เห็นมันเติบโตไปนานๆ
“ว้าย!”
รดน้ำต้นไม้อยู่เพลินๆ พลอยพระจันทร์เผลอร้องก็เพราะถูกดึงเข้าไปกอด แผ่นหลังบางชนแผงอกเข้าเต็มเปา ลำแขนแข็งแรงก็โอบรัดเธอ
กลิ่นลิลลี่จากกายเขา เคล้าคลอแสงแดดยามสายในฤดูหนาว แผ่ไออุ่น พลอยพระจันทร์ชุ่มฉ่ำใจ
ไม่ได้เจอกันกว่าสองสัปดาห์แต่คุยกันทุกวัน ความคุ้นเคยก่อตัว ไม่ได้ตื่นตระหนกอย่างที่แล้วมา
อมยิ้มด้วยซ้ำ คิดถึงอ้อมกอดของเขาเหมือนกัน
“ผมคิดถึงคุณ”
เจ้าโจรขโมยคีย์การ์ดห้องเธอไปกระซิบที่ข้างหู เพียงเบาๆ แต่ทำเอาหัวใจพองโต
จำได้ว่าเขาจะกลับมาวันนี้ บอกล่วงหน้าแล้วว่าจะมาหา แต่ไม่นึกว่าจะมาเวลานี้ คิดไม่ถึงว่าอินทร์จะย่องมากอดเธอถึงในห้อง
หอมแก้มเข้ามาเต็มฟอด หญิงสาวเขินสะท้าน ใบหน้าร้อนวูบวาบ ความเขินอายเริ่มทักท้วงอ้อมกอดนี้เสียแล้ว
“ปล่อยเถอะคุณ ฉันมีแต่เหงื่อเต็มตัว”
“อาบน้ำกันไหมล่ะ”
“เดี๋ยวเถอะ!”
โดนเอ็ดเข้าหน่อย อินทร์หัวเราะร่วน ไหนพวกนักข่าวบอกว่าเขาเป็นเสือยิ้มยาก อยู่กับเธอก็ยิ้มง่ายจะตายไป
อินทร์ยังนั่งกอดเธออยู่ไม่ยอมปล่อย สองขาชันขึ้นขนาบคนตัวเล็กไว้ทั้งสองข้าง ลำแขนโอบล้อมเธอ พลอยพระจันทร์ยังไม่เห็นทางจะออกจากอ้อมกอดนี้ไปได้ ยิ่งกว่านั้นคือเธอไม่ขืนหนี
ความคิดถึงทำให้หญิงสาวเงยหน้ามองเขา เห็นเพียงลำคอ สันกรามและคาง ตอหนวดถูกโกนเกลี้ยงเกลา ผิวยังขาวราวแผ่นกระดาษจนไม่น่าเชื่อว่าเขาอยู่เกาะเป็นประจำ
คงรู้แน่ว่าเธอมอง อินทร์ก้มลงมาสบตา นิ่งนานจนหัวใจดวงน้อยหวั่นไหว
ลืมสิ้นทุกสิ่งไปเมื่อจุมพิตกลับมาเยือน
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น