คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : รุกล้ำ 6
บทที่ 5 รุกล้ำ
อุตส่าห์ไว้ใจนอนให้กอดแท้ๆ ตื่นเช้ามาปล้ำกันเสียได้
ยังค้างคาอยู่ไม่หาย น้อยใจจนหน้าง้ำหน้างอ แต่พลอยพระจันทร์ไม่พูดสักคำ คิดว่าตัวเองต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ทั้งที่โดนล่วงเกินมากปานนั้นกลับไม่ลุกขึ้นมาทำอะไร
แล้วยังปล่อยให้อินทร์ลอยนวล เดินไปเดินมาอยู่ในห้องของเธอหน้าตาเฉย
นาทีนี้ พลอยพระจันทร์เต็มไปด้วยความสับสนและโกรธตัวเอง จนไม่รู้จะทำอะไรนอกจากนั่งกอดเข่าแล้วชำเลืองมอง ‘คนร้าย’ เป็นพักๆ จะว่าระแวงก็ใช่ กลัวเขาก็ไม่เชิง รู้แต่ว่างอนตัวเองที่สุด
ไม่คิดจะเอาเรื่องเขาด้วยซ้ำ ไม่ออกปากไล่อินทร์ออกจากห้อง ไม่เสียใจที่โดนลวนลาม ที่หน้าบึ้งอยู่นี้ก็เพราะโกรธตัวเองที่ยอมเขา ใจเธอยังเต็มไปด้วยคำถามและความสับสน
ไม่รู้เพราะโดนเขากอดจูบจนชินไปแล้ว หรือเพราะชอบอ้อมกอดของเขา หลงใหลจูบของเขาถึงได้ยอม
แต่อินทร์รู้ใจเธอแน่ๆ เขาดูออก ถึงได้ใจ กอดได้กอดเอา
พลอยพระจันทร์เกลียดความหวั่นไหวใจอ่อนของตัวเองเต็มที
แพ้ใจตัวเอง
“ผมต้องกลับเกาะแล้ว แต่คุณโทร. หาได้ตลอดนะ”
คนที่เพิ่งเอาชายเสื้อยัดเข้าใต้กางเกงบอกเนิบนาบ เขาอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ ได้ทุกอย่างจากกระเป๋าที่เลขาฯ นำมาให้ถึงหน้าห้องเธอตั้งแต่เมื่อคืน อินทร์ก็ยังทำตัวสบายๆ ราวกับว่าที่นี่เป็นที่พักรังนอนของตัวเอง
“ปาย…”
เมื่อเธอเงียบนานไม่ยอมตอบ น้ำเสียงเขาอ่อนแรงลง เริ่มมองหน้าอย่างหนักใจ
อินทร์เลิกแต่งตัว เข้ามานั่งด้วยแล้วคว้ามือเธอไปกุม ไม่ต่างจากเรียกร้องให้สบตา
“โกรธผมจริงๆ เหรอ”
“คุณเห็นฉันเป็นอะไร”
ถามไปอย่างหมดความอดทนและเหนื่อยใจ แล้วยังภาวนาว่าขออย่าได้ยินคำว่า ‘ที่ระบายอารมณ์’ ออกมาจากปากของคนตรงไปตรงมาอย่างอินทร์เลย
เธอไม่มีวันอยากเป็นของเล่นของใคร
และไม่อยากฟังคำว่ารัก เธอเชื่อไม่ลง
“เป็นผู้หญิงที่ผมจริงจังด้วย”
คำตอบที่คาดไม่ถึงทำให้พลอยพระจันทร์จ้องเขาจนไม่กะพริบตา
อินทร์ยังมั่นคง กุมมือเธอ สบตานิ่ง ภายในดวงตาคู่นั้น เธอเห็นแต่ความแน่วแน่ หัวใจเริ่มพองฟูขึ้นมา
ฟังทุกคำจากปากเขา พลอยพระจันทร์เคลิบเคลิ้มราวต้องมนตร์
“ผมรู้ว่ามันเร็วเกินกว่าที่คุณจะให้คำตอบกับผมได้ ระหว่างนี้ ขอแค่โอกาสให้ผมได้ทำให้คุณมั่นใจในตัวผมได้ไหม”
เธอเงียบ ไม่ตอบรับ ไม่ปฏิเสธ เพราะหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เช่นกัน
จะให้ตอบเรื่องความสัมพันธ์ในยามที่ยังไม่มั่นใจได้อย่างไร
รู้แต่หวั่นไหว หัวใจฟองฟูเพราะอินทร์ได้เสมอ
เธอไว้วางใจเขา อบอุ่นใจเมื่ออยู่กับเขา มีความสุขก็เพราะเขา
เป็นความหวั่นไหว ยังไม่ใช่ความรัก
แต่ใจหนึ่งยังกลัว ประวัติของเขาโชกโชน ชีวิตสมรสที่ลงท้ายด้วยการหย่าร้างซ้ำๆ ทำให้พลอยพระจันทร์ไม่มีความมั่นใจ
สิ่งเดียวที่มั่นใจว่ารู้ในตอนนี้คือ ไม่ว่าจะเพราะรักหรือใคร่ อินทร์ก็หมายปองเธอ
ความรู้สึกที่มีต่อเขา ราวกลีบดอกไม้บอบบางที่ปลิวไปในสายลม ลอยละล่องไร้ทิศทาง
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น