คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : นัยรอยจูบนั้น 3
บทที่ 2 นัยรอยจูบนั้น
“ได้ข่าวนายปกรณ์หรือยัง”
อินทร์เปลี่ยนเรื่องได้รวดเร็วจนเธอมึน เขาก็ยังจ้องหน้าอยู่นาน หญิงสาวเหมือนต้องมนตร์ พยักหน้าแทนคำตอบไป
“อย่าชะล่าใจไป คดีความมันไม่ได้ปุบปับแล้วยัดเข้าเรือนจำได้เลย ระหว่างนี้เขาอาจจะทำอันตรายคุณก็ได้”
“เดี๋ยวก่อนนะ” พลอยพระจันทร์ต้องสั่งให้เขาหยุดก่อนเพราะสะกิดใจอย่างจัง “แล้วคุณรู้เรื่องที่นายปกรณ์โดนจับได้ยังไงคะ เกี่ยวกับที่คุณบอกฉันว่าจะไม่ปล่อยให้สองคนนั้นลอยนวลหรือเปล่า”
“ใช่”
แปลได้ง่ายๆ เลยว่าปกรณ์โดนสอยเพราะไปขวางหูขวางตาอินทร์ อานิสงส์จึงตกมาถึงเธอ
“แล้วคุณจัดการยัยนั่นด้วยหรือเปล่า!”
“ผมยังไม่เห็นว่าลักษณาทำผิดกฎหมายในคดีที่จะจัดการเอาเข้าคุกได้ ยกเว้นสมรู้ร่วมคิดในการลักพาตัวคุณ คุณจะเอาเรื่องไหม ถ้าคุณจะเป็นเจ้าทุกข์ ก็ไปแจ้งความกับผม”
“ไม่ค่ะ!” พลอยพระจันทร์ถึงกับเสียงหลง “ฉันไม่กล้าเอาชื่อเสียงของฉันไปเสี่ยงหรอก ถ้าต้องออกจากวงการก็เท่ากับตกงาน ฉันจะทำมาหากินอะไร คุณเข้าใจกันบ้างสิ”
“แต่ถ้ามีอะไร โทร. หาผมได้ทุกเมื่อนะ”
คราวนี้เขายื่นสมาร์ตโฟนมาให้ ปลดล็อกหน้าจอเรียบร้อย เข้าใจได้ไม่ยากว่าให้เธอกดเบอร์ตัวเองเพื่อโทร. ออก จะขอแลกเบอร์โทรศัพท์กับเธอใช่ไหม
เหมือนโดนหลอกขอเบอร์อย่างไรก็ไม่รู้ แต่สถานการณ์ของเธอ ถ้ามี ‘เจ้าพ่อ’ คุ้มกะลาหัวสักคนก็คงดี
กดเบอร์ให้แล้ว พลอยพระจันทร์กลับลังเลไม่โทร. ออก
ก่อนจะกดส่งเบอร์ให้เขา ขอเธอรู้ก่อนได้ไหมว่ากำลังข้องเกี่ยวกับมาเฟียอยู่หรือเปล่า
ชื่อเสียงของอินทร์เท่าที่เธอได้รู้เห็นจากข่าวต่างๆ ไม่ได้ดีเท่าไรเลย
“ถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ แต่ถ้าละลาบละล้วงเกินไป คุณจะไม่ตอบก็ได้นะ”
เขาไม่ได้เปล่งเสียงใด คนที่ยืนอยู่ชิดประตูห้องพักทำเพียงพยักหน้าให้ นัยน์ตาโศกยังจ้องเธออย่างนุ่มนวล
“คุณ… ทำธุรกิจผิดกฎหมายอย่างที่เป็นข่าวหรือเปล่า”
“ข่าวลือ”
คำตอบเนิบๆ ทำเธอหน้าชา นึกขอบคุณที่สุดแล้วเพราะอินทร์ไม่ได้โกรธ ชายหนุ่มกลับยกมุมปากคล้ายจะยิ้ม ยังคงมองเธอนิ่งอยู่เหมือนเดิม
“ธนาคาร บริษัทสินเชื่อ วิลลารีสอร์ต ถือหุ้นในบริษัทผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง หุ้นสโมสรฟุตบอลและโรงพยาบาลเอกชน… ข้อมูลเหล่านี้ผมต้องแจ้งต่อสรรพากรอยู่แล้ว”
“แล้วบ่อนล่ะคะ ไหนว่าโดนจับ”
“บ่อนของปู่น่ะ ขายกิจการไปแล้ว” อินทร์ยังคงตอบเนิบนาบและจ้องตาเธอ “แต่ลักษณาไม่ได้รู้เรื่องของผมมาหกเจ็ดปีแล้ว ก็เลยแจ้งผิดตัว”
“เลิกทำบ่อนก็ดีแล้วคุณ ผิดศีลนี่นา”
“ไม่ใช่เรื่องบาปบุญ แต่ผมหยุดเพื่อตัวผมเอง”
แปลก ตอบเธอคราวนี้ อินทร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่ได้สบตากันอย่างที่แล้วมา แต่ก้มมองพื้น น้ำเสียงมีแต่ความเหนื่อยใจ
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
 |
|
ความคิดเห็น