เฉียดคาน { ลงจบ }
ฉันรักคานของฉัน ฉันชอบอยู่ที่สูง ใครจะมาละเมิดคานของฉันไม่ได้!
ผู้เข้าชมรวม
5,424
ผู้เข้าชมเดือนนี้
67
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
โดย
กรกานท์
ติดต่อสั่งจองหนังสือได้ที่
Fanpag กรกานท์ • ชื่นสราญ • สรวงสรวล
เมื่อฟ้าส่งช้างเผือกให้มาเจอถึงกลางป่า
มีหรือที่ 'เคียงขวัญ'
จะปล่อยให้หลุดมือ
ต่อให้เขาจะเล่นตัวแค่ไหน แต่งานนี้เธอต้องได้
เป้าหมายมีไว้พุ่งชนเท่านั้น!
คานทองของ ‘วิชญ์’
ต้องสั่นสะเทือนเมื่อถูกสาวตกมันไล่ล่า
ไล่ไม่ไป หนีไม่พ้น ยิ่งหนียิ่งเกาะติดเป็นตุ๊กแก
ระหว่างอาร์ตตัวแม่กับวินาศสันตะโรตัวพ่อ
ใครจะไหว แล้วหัวใจของใครจะเสียหลักก่อนกัน!
❀⊱┄┄┄┄⊰❀⊱┄┄┄┄⊰❀❀⊱┄┄┄┄⊰❀⊱┄┄┄┄⊰❀
“มีคนบอกว่าการดูภาพวาด
ให้ถอยห่างออกมาสองสามก้าวและจะเห็นได้ชัดเจนขึ้น”
“ไม่ถอยหรอก”
เคียงขวัญค้อนอยู่หน่อยๆ
แต่ยังยิ้มอยู่เสมอเพราะชื่นชมของขวัญชิ้นแรกที่เขาให้
“ฉันชอบจัง
คุณวาดฉันได้เหมือนมีชีวิตจริงเลย ท้องฟ้า แสงไฟ ดอกไม้ สดชื่นไปหมด”
“กุหลาบขาวดอกเดียว
สวยกว่าทุกอย่าง”
“หือ?”
ได้ยินอย่างนั้นเคียงขวัญก็เพ่งมองภาพเข้าไปอีก “ไหนกุหลาบขาว ไม่เห็นมี”
“คุณไง”
คนที่สวมชุดสีขาวเพิ่งรู้ตัวว่าวิชญ์เอาเธอไปเปรียบเป็นดอกกุหลาบ
อดขำไม่ได้ คิดว่าเขาต้องเมาไวน์แน่ๆ
ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะชมกัน แต่ค่ำคืนนี้กลับพูดออกมา
“แต่ผมว่าภาพนี้
จะมองใกล้หรือไกลก็ไม่ต่างกัน คนที่เปล่งประกายได้มากขนาดนี้ ยังไงก็เป็นคุณ”
ติดต่อสั่งจองหนังสือได้ที่
ผลงานอื่นๆ ของ : : กรกานท์ : : ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ : : กรกานท์ : :
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น