คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : นัยรอยจูบนั้น 5
บทที่ 2 นัยรอยจูบนั้น
“อื้อ!”
ทำได้เพียงส่งเสียงประท้วงอู้อี้อยู่ในลำคอ ตระหนกกับสัมผัสรุกราน ในทรวงเธอร้อนเร่า สองมือเผลอกำลงไปบนอกเสื้อเขา กำแรงทุกครั้งที่อินทร์โรมรันเข้าหา
พลอยพระจันทร์แทบทรุดลง ความประหม่าทำให้หญิงสาวคว้ากอดร่างใหญ่ไว้ เขาก็โอบรัดเธอในทันที
อ้อมกอดรัดแน่น หน่วงหนักไม่ต่างจากเรียวลิ้นที่กระหวัดไปทั่ว พันเกี่ยวกับลิ้นของเธอสะเปะสะปะ กอดเกี้ยวแนบชิดไม่ต่างจากที่เขากอดเธออยู่
บดเบียดทั้งเรียวลิ้น ริมฝีปาก และเรือนร่าง แผงอกแกร่งบดอยู่กับทรวงอกสล้าง เบื้องล่างเบียดชิด ยิ่งเร้าให้ลมหายใจระอุร้อน
ไม่อาจจะบอกตัวเองชัดๆ ได้ว่าจะตอบรับหรือปฏิเสธ
เธอชอบจูบของเขา ชอบไออุ่นจากตัวเขา ชอบทุกสัมผัสของอินทร์ แต่อีกใจกลับทักท้วงว่าจะมาจูบกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันแค่วันเดียวได้อย่างไร
สองจิตสองใจ แต่ไม่ขัดขืนดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของอินทร์ ไม่อยากละทิ้งจูบของเขาไปเลย
ทว่า เป็นเขาเองที่หยุดไป
จูบเร่าร้อนที่เหมือนเปลวไฟลุกโชนอยู่ในอกของเธอ สงบลงง่ายดายเพียงเพราะเขาผ่อนแรงลง หยุดฟอนเฟ้นเธอ
“ต่อจากนี้ไป จำผมในแบบนี้นะ”
เพียงถอนจูบออกไปไม่นาน ชายหนุ่มก็พึมพำสั่งอยู่ข้างใบหู ทุกครั้งที่เขาพูด ริมฝีปากฉ่ำชื้นยังเคลื่อนไหวอยู่บนพวงแก้มระเรื่อ แนบชิดไปทุกลมหายใจ
เขาค่อยๆ ถอยออกมา สบตานิ่ง รอยยิ้มยังนุ่มนวล
พลอยพระจันทร์นิ่งงันราวต้องมนตร์ ได้แต่มองนัยน์ตาโศกสีนิล
เริ่มรู้สึกว่าตัวเองยังหายใจอยู่ เมื่อมือของชายหนุ่มที่เคยประคองท้ายทอยและบั้นเอวเลื่อนจากไป
อินทร์อมยิ้มแล้วคว้าสมาร์ตโฟนในมือเธอไปกดปุ่มโทร. ออกเสียเอง
หญิงสาวได้แต่มองตาปริบๆ กระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์ของตัวเองถึงรู้ว่าอินทร์เอาเบอร์ของเธอไปแล้ว
เขายังยิ้มกรุ้มกริ่มอิ่มอกอิ่มใจ แล้วค่อยเปิดประตูห้อง เดินออกห่างจากเธอไปทุกทีๆ
ห่างไปจนลับสายตา ทิ้งเพียงกลิ่นอายของเขาให้ตราตรึง
ทิ้งรอยจูบไว้ให้เธอ
Ebook วางจำหน่ายแล้วที่ Meb หากต้องการดาวน์โหลด คลิ๊กที่ 'Get it now' ได้เลยค่ะ
|
ความคิดเห็น