คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ทีรามิสุ 1
บทที่ 1 ทีรามิสุ
เพลงแจซบรรเลงไปพร้อมแสงแดดสดใสในวันสุดท้ายของเดือนกุมภาพันธ์ กรุงเทพมหานครอากาศเย็นเพียงยี่สิบห้าองศาก็น่าตื่นเต้นแล้ว
ร้าน Red Vivid ตั้งอยู่ในอาคารพาณิชย์สูงห้าชั้น ภายในตกแต่งให้เป็นห้องนั่งเล่นของบ้านสไตล์นอร์ดิกอย่างที่เธอชอบ ด้านหน้าร้านเป็นกระจกใสบานใหญ่ บาร์ไม้สนขนาบไปตลอดแนว หากไม่เอามู่ลี่สีครีมลงก็จะมองเห็นทั้งบาทวิถีและถนนด้านนอกอย่างชัดเจน
กลิ่นกาแฟหอมกรุ่น ไอร้อนลอยขึ้นจากแก้วเอสเปรสโซ
ชั้นฟองครีม่าหนานุ่ม เจ้าของร้านสูดกลิ่นกาแฟเข้าไปจนชื่นใจ กระปรี้กระเปร่าเต็มที่เพราะกาเฟอีน
ชงกาแฟแล้วค่อยเหลือบมองนาฬิกาทรงกลมสีขาวดำที่ข้างผนัง อมยิ้มเพราะรู้ว่าเขาใกล้จะมาถึง
แล้วก็ขอเติมสีปากเพื่อความมั่นใจอีกสักหน่อย หญิงสาวเลือก Burberry Kisses Sheer สี Poppy Red ขึ้นมาทาระหว่างรอ
ช่วงพักเที่ยง เขามักเดินมาที่นี่ กินข้าว ดื่มกาแฟเย็น แล้วพักผ่อนหย่อนใจ มาคุยเรื่องสัพเพเหระกับเธอก่อนจะกลับไปทำงานต่อ ส่วนมากก็จะสั่งอเมริกาโนผสมน้ำส้มบ้าง น้ำผึ้งบ้าง เธอจึงสกัดกาแฟเข้มข้นไว้รอ
หนุ่มหน้าตี๋คนนั้นผิวผ่อง ตาตี่แต่ยังอุตส่าห์มีสองชั้น ผมดำสนิทตัดรองทรง หน้าตาเกลี้ยงเกลาดูดีแล้วยังสูงสง่า ไหล่กว้างผ่าเผย เด่นมาแต่ไกล ไม่ว่าใครก็สะดุดตาเขา
เขาเดินเข้ามาหา หญิงสาวใจเต้นแรงขึ้นมา ก็ใจเต้นแรงทุกทีที่เห็นหน้ากัน
ศุภวัฒน์เป็นทั้งรุ่นพี่และลูกชายเพื่อนแม่ รู้จักกันมานาน เป็นความผูกพันที่หวานชื่นและเหมือนใจจะขาดรอนๆ
เป็นความทรงจำที่งดงามสำหรับเธอ
เขาเล่าให้ฟังว่ากลับจากอเมริกาเมื่อปีกลาย ทำงานที่โรงพยาบาลเดิมในตำแหน่งแพทย์เฟลโลว์อย่างที่เคยวางแผนไว้
โชคชะตาพาเขากลับมาพบเธอเมื่อสามเดือนก่อน
วันแรกที่ศุภวัฒน์เดินเข้ามาในร้าน วันที่ได้เห็นหน้าเขาครั้งแรกในรอบสามปี เธอรู้สึกเหมือนทุกสรรพสิ่งบนโลกหยุดเคลื่อนไหว ทุกอย่างหยุดอยู่ที่เขา
ยิ้มทั้งน้ำตา ยิ้มชื่นฉ่ำใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาแสนนาน
เขายังเหมือนเดิม อบอุ่นและใจดีเหมือนเดิม
“กินข้าวหรือยัง”
ประโยคแรกที่เขาถามทำให้เธออมยิ้ม แล้วคนหน้าตี๋ก็ยกเอากล่องกระดาษขึ้นมาอวด ข้างในเป็นบะหมี่หมูแดงกับเกี๊ยวกุ้ง
เจ้าถิ่นชวนให้เขาไปนั่งกินที่บาร์ติดกระจกเพราะเป็นที่ประจำของทั้งสองคน ในเมื่อศุภวัฒน์ใจดีเลี้ยงมื้อเที่ยงเธอ เจ้าของร้านก็ยกกาแฟน้ำส้มสดให้เป็นของตบท้ายมื้อเที่ยงแบบฟรีๆ แถมขนมหวานให้ด้วยอีกถ้วยหนึ่ง
“อะไรนี่ น่ากินเชียว”
“ทีรามิสุ”
คนทำขนมตอบอย่างไม่แปลกใจ ก็เพราะเขาแทบจะไม่รู้จักชื่ออาหารเลย ปกติจะกินอะไรก็เออออตามคำแนะนำของร้าน หรือไม่ก็ชี้ๆ เอา
“ลองชิมดูสิคะ ข้างในเป็นบิสกิตแบบเลดี้ฟิงเกอร์จุ่มอเมริกาโน ราดครีมที่ตีจากไข่ น้ำตาลกับมาสคาร์โปเน โรยผงโกโก้ นี่บุ๋มใส่ราสป์เบอร์รีกับสตรอว์เบอร์รีให้ด้วย แก้เลี่ยน”
“พี่ไม่เคยได้ยินชื่อเลยต่างหาก”
“ขนมอิตาเลียนน่ะค่ะ ชื่อก็แปลประมาณว่า ดึงฉันขึ้นไปสิ หรือ Pick me up.”
“งั้นบุ๋มก็เลือกพี่สิ”
ความคิดเห็น