รักวุ่นวายของพี่ชายขี้งอน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

                                                           บทนำ
                                               
             หญิงสาวร่างบางผมยาวประไหล่นั่งเหม่อมองเครื่องบินที่บินขึ้นฟ้า น้ำใสๆเริ่มเอ่อล้นดวงตากลมอีกไม่นานสินะที่จะถึงเที่ยวบินของเธอ ตาลหญิงสาววัย19ปี หลังจากเรียนจบ Hight School ที่ฟินแลนด์ก็ตัดสินใจเดินทางกลับประเทศไทยซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอหลังจากที่พ่อกับแม่หย่าร้างกันและแม่ก็พาเธอมาอยู่ฟินแลนด์ตั้งแต่เด็กๆ เธอผูกพันกับแม่และที่นี่มาก แต่เธอก็มีความจำเป็นที่จะต้องกลับไทยแม้เธอจะยังรักและห่วงใยแม่แค่ไหนก็ตาม
“ลาก่อนนะฟินแลนด์” ตาลเอ่ยเสียงเรียบหากแต่ใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา

ประเทศไทย
“พี่อุ๊ยส์อยู่ไหนแล้วเนี่ย” ตาลรีบเอ่ยทักปลายสายหลังจากลงจากเครื่องได้30นาทีแล้ว แต่ยังไม่เห็นแม้แต่วี่แวววของผู้ที่จะมารับ
“เออๆ ถึงแล้วเนี่ย เฮ้ยตาล” อุ๊ยส์พี่ชายต่างสายเลือดคนสนิทของตาลโบกไม้โบกมือเรียกหลังจากเห็นร่างบางนั่งหน้าหงิกหน้างออยู่
“ทำไมมาช้าจังคะเนี่ย” ตาลแสร้งหน้าบึ้งใส่
“เอ่อ ขอโทษพอดีรถติดอะ ไม่โกรธพี่ใช่มั้ย”
“จะโกรธอะไรเล่าคิดถึงปะป๋าจะตายอยู่แล้ววววววว” ตาลกระโดดโผเข้ากอดอุ๊ยส์จนเขาถึงกับเซเพราะตั้งตัวไม่ทัน อุ๊ยส์ยิ้มกว้างก่อนจะขยี้หัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“คิดถึงเหมือนกัน ไม่เจอตั้งนานนี่โตป็นสาวแล้วนะเนี่ย” อุ๊ยส์แกล้งแซว
“อยู่แล้ว 19 แล้วนะเนี่ย”
“โห แก่จัง”
“พี่อุ๊ยส์!” ตาลจ้องคนร่างใหญ่เขม็ง
“โอ๋เอ๋ๆ ล้อเล่นน่า รีบไปกันเถอะพี่ให้น้องสาวเตรียมกับข้าวไว้เยอะแยะเลย”
“จริงอะ! หิวอยู่พอดี คิดถึงอาหารไทยที่สุดเล้ยยยยยย” ตาลอ้แขนตะโกนเสียงดังจนคนรอบข้างหันมองอย่างงุนงง ตาลหันมองรอบๆก่อนจะยิ้มแห้งแก้อาย
“เพี้ยนไม่เปลี้ยนเลยนะเราเนี่ย” พี่อุ้ยอดขำในความบ้าบอของสาวน้อยไม่ได้

      พี่อุ๊ยส์เป็นพี่ชายที่ตาลสนิทตั้งแต่เธอยังอยู่ที่ประเทศไทยเมื่อตอนเด็กๆพี่อุ๊ยส์เป็นเพื่อนข้างบ้านของเธอ โตมาด้วยกันเธอจึงสนิทและไว้ใจเขามาก เมื่อกลับมาเมืองไทยเธอก็มองไม่เห็นที่พึ่งใดนอกจากเขาแล้ว ซึ่งพี่อุ๊ยส์ก็เต็มใจที่จะให้เธอมาอาศัยอยู่ด้วยจนกว่าจะกลับฟินแลนด์ ถึงแม้จะเขาย้ายบ้านจากตอนแรกที่อยู่พ่อมาอยู่กับแม่แล้วก็ตาม แต่แม่ของพี่อุ๊ยส์ก็พึ่งเสียไปเมื่อเดือนก่อน ตอนนี้พี่อุ๊ยส์เลยอยู่กับน้องสาวเพียง2คน
*************************************************************************************
“นี่บ้านพี่เอง” ตาลวางกระเป๋าลงยืนมองบ้านปูน2ชั้นขนาดกำลังเหมาะ ที่นี่เป็นหมู่บ้านจัดสรร จึงมีบ้านเรียงตัวกันเป็นแถวยาว
“บ้านน่ารักจัง”
“อยู่ได้ใช่มั้ย” อุ๊ยส์ถามด้วยความเป็นห่วง
“โห ทำไมจะอยู่ไม่ได้ บ้านตาลที่นั่นก็ใช่จะใหญ่เว่อวังอะไร” ตาลยักคิ้วให้ความมั่นใจกับอุ๊ยส์
“ดีมากไอน้อง” พี่อุ๊ยส์กอดคอพาร่างบางเดินเข้าไปในบ้าน
“อ้าวกลับมากันแล้วหรอคะ” หญิงสาวร่างอวบอั๋นใบหน้าหวานแย้มยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ตาลนี่เอ้ น้องสาวพี่”
“สวัสดีคะพี่เอ้” ตาลรีบยกมือไหว้เอ้ เอ้รับไหว้ก่อนจะมองตั้งแต่หัวจรดเท้า ตาลสำรวจดูตัวเองว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่าเหตุใดหญิงสาวเบื้องหน้าจึงได้มองเธอราวตัวเธอมีอะไรติดอยู่
“สวยนะเนี่ย” ตาลยิ้มแหยๆแก้เขิน เพราะเธอเป็นเด็กกะโหลกกะลาแต่งตัวก็ไม่เป็น น้อยคนนักที่จะบอกว่าเธอสวย
“พูดผิดพูดใหม่ได้นะเอ้” พี่อุ๊ยส์แกล้งแหย่ จนโดนตาลหยิกแขนและหน้าตึงใส่ “โถๆ ล้อเล่นน่า ไปทานข้าวกันเถอะ” ตาลรีบพยักหน้ารับทันที สำหรับเธอนั้นเรื่องกินเรื่องใหญ่มากกกกกกก
“โห น่ากินจังอ่า ต้มยำกุ้ง ลาบหมู ส้มตำ ผัดกระเพราะ โอ้ยยยยยคิดถึงจัง” ตาลรีบนั่งลงที่เก้าอี้หยิบช้อนขึ้นมาชิมอาหารที่กองตรงหน้าอย่างตื่นเต้น “นี่พี่เอ้ทำเองเลยหรอคะ”
“จ้า” เอ้ยิ้มกว้างให้สาวน้อย
“เก่งจังอะ อยู่นี่นานๆมีหวังตาลอ้วนตายแน่เลย” อุ๊ยส์กับเอ้หันมามองหน้าก่อนจะยิ้ม เอ็นดูในความน่ารักของสาวน้อยคนนี้
*************************************************************************************
“นี่ห้องนอนน้องตาลนะจ้ะ นอนได้ใช่มั้ย” เอ้พาสาวน้อยเดินเข้ามาภายในห้อง
“โอ้ยยยยสบายมากคะ” ตาลยิ้มกว้าง
“โอเคจ้ะ งั้นพี่ไปก่อนนะ พักผิอนให้สบาย” เอ้ยิ้มหวานก่อนจะเดินจากไป ตาลเปิดกระเป๋าและเก็บของเข้าที่ต่างๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอน “เมืองไทยก็ไม่ได้ร้อนมากอย่างที่คิดแฮะ” ตาลหลับตาพริ้มก่อนจะเผลอหลับไป
     ตาลค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างเบลอหลังจากหลับไปนาน หญิงสาวค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นจากที่นอนหลังจากได้ยินเสียงกีตาร์ของใครบางคน ตาลลุกขึ้นนั่งหันมองรอบๆ ดึกๆแบบนี้ใครมาดีดกีตาร์เล่นกันนะ หญิงสาวมองไปที่ระเบียงห้องก่อนที่จะค่อยๆลุกเดินไปตามเสียง ตาลเดินมาหยุดที่ระเบียงก่อนมองหาที่มาของเสียงกีตาร์ ดวงตากลมเลื่อนไปหยุดที่ระเบียงห้องบ้านตรงข้าม ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งบนระเบียงกำลังดีดกีตาร์เหม่อมองท้องฟ้า ราวตัวเองเป็นพระเอกMv ตาลยืนฟังสียงกีตาร์พร้อมมองเจ้าของกีตาร์อย่างไม่ละสายตา ถึงมันจะมืดและมองเห็นสลัวๆก็ตามเพราะห้องตรงข้ามปิดไฟไว้ หญิงสาวยืนเคลิ้มกับเสียงกีตาร์หวานๆก่อนเสียงนั้นจะหายไป ตาลหันมองไปทางระเบียงอีกครั้งแต่กลับไม่พบใครเลย ลมเย็นพัดโชยมาปะทะเนื้อบาง เสียงหมาเริ่มหอนกันเป็นระยะ ตาลมองซ้ายมองขวามอย่างหวาดระแวงก่อนจะรีบปิดประตูระเบียงเข้าห้องด้วยความกลัว
“นี่เราโดนผีหลอกปะเนี่ย” ตาลถามตัวเองอย่างงุนงง ก่อนหน้านี้ผู้ชายคนนั้นยังดีดกีตาร์อยู่แล้วทำไมจู่ๆก็หายไปซะงั้น ตาลขนลุกขนพองทันทีที่คิดกลับมาไทยยังไม่ถึง24 ชม. ก็โดนผีหลอกซะละ ผีข้างบ้านอีกต่างหาก! และจะอยู่ได้มั้ยละเนี่ยตาล! หญิงสาวได้แต่ก่นถามตัวเองในใจ

*************************************************************************************เอาไปแค่นี้ก่อนนะ จุ๊บๆ เดี๋ยวจะมาอัพใหม่อีก ตกลงพระเอกของเป็นตัวไร เฮ้ย เป็นใคร? 5555 รู้สึกพระเอกออกช้า (ช่างแม่ม) คิดออกแค่นี้งะ 5555 เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ ถ้าเสร็จนะ อิอิ