รักวุ่นวายของพี่ชายขี้งอน

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7 อยากค้นใจเธอ

                                                                                                       Chapter 7 อยากค้นใจ

“อ้าวๆเก็บของกันเสร็จยังสาวๆ” อุ๊ยส์เดินเข้ามาถามและตาลที่กำลังตรวจเช็คของในกระเป๋า
“ของตาลครบหมดละค้าบบบบ พร้อมเดินทาง” ตาลเงยหน้าขึ้นมายิ้มกว้างงงงงงง
“เอ้ก็ครบแล้วคะ”
“งั้นออกไปข้างนอกกันเถอะ คนอื่นรอนานแล้ว” ตาลและเอ้พยักหน้ารับรับก่อนถือกระเป๋าตามอุ๊ยส์ออกไป
“อ้าวๆทุกคนพร้อมกันรึยัง” อุ๊ยส์เอ่ยเสียงดัง ตอนนี้ทุกคนที่อยู่หน้าบ้านหันมามองขวับอย่างรอคำสั่ง มีเพื่อนร่วมทริปหลายๆคนของอุ๊ยส์ที่ตาลไม่รู้จัก ที่รู้จักและเห็นตอนนี้ก็คือ นัท ที่ยืนเก็กอย่างกับนายแบบ ลูกน้ำที่ยืนยิ้มกว้างให้เธอ และโดมที่นั่งที่ม้านั่งและสบายกระเป๋าเซอร์เพียงใบเดียว น้องนั้นเป็นใครก็ไม่รู้จัก
“ตอนนี้คนที่พร้อมแล้วเดินขึ้นรถทัวน์ไปได้เลยนะ เลือกที่นั่งกันเอาเอง ใครมีธุระอะไรก็รีบจัดการให้เสร็จอีก 5 นาทีรถจะออกแล้ว” อุ๊ยส์ตะโกนเสียงดัง ทุกคนหันมองหน้าคุยกันก่อนค่อยๆทยอยขึ้นรถ หันมองพี่เอ้เป็นเชิงบอกว่าไปขึ้นรถกัน เอ้พยักหน้ารับก่อนเดินนำไปก่อน
“พี่ช่วยถือ” โดมรีบหรี่เข้ามาช่วยตาลถือกระเป๋า
“โอ้ย แค่นี้เองตาลไหว” ตาลปฏิเสธ
“ก็พี่แค่อยากช่วย” โดมทำหน้าอ้อน
“มานี่” ยังไม่ทันที่ตาลจะให้คำตอบ ร่างบางก็ถูกกระชากโดยใครบางคน ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้
“พี่นัท!” ตาลจ้องคนตรงหน้าเขม็ง
“ก็ใช่ไง เห็นเป็นอะไรละ” นัทเอียงคอถาม “พี่ช่วยถือเอง” นัทเอ่ยเสียงเครียดก่อนลากตาลขึ้นรถ ปล่อยให้โดมยืนงง
“นี่นั่งตรงนี่” นัทลากตาลขึ้นมาบนรถก่อนผลักถือลงที่เบาะสำหรับนั่ง2คน (ดูซาดิสจุง)
“เบาๆดิ” ตาลค้อนใส่นัทอย่างหัวเสีย
“ขอโทษ” นัทเอ่ยแกมประชดก่อนทิ้งตัวลงข้างๆตาล
“แล้วพี่นัทมานั่งกับตาลแบบนี้พี่น้ำจะนั่งกับใคร” ตาลเอ่ยก่อนจะเงยหัวมองหาลูกน้ำ นัทใช้มือกดหัวร่างบางลง
“นั่งกับไอบอส”
“บอสไหน” ตาลเอียงคอถาม
“บอสน้องที่พี่สนิท” นัทเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ
“แล้วทำไมตาลต้องมานั่งกับพี่” ตาลจ้องคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ป่าเถื่อนชะมัด จู่ๆก็จับยัดมานั่งตรงนี้ ถามว่าเธอเต็มใจมั้ยเนี่ย
“ก็แล้วทำไม” นัทยักคิ้วใส่ตาลอย่างกวนโอ้ย
“เอ้อ” ตาลโพล่งออกมาก่อนหันหน้าหนีอย่างเสียอารมณ์
    รถทัวร์ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากหน้าบ้านโดยภายในรถเปิดเพลงสร้างบรรยากาศให้กับลูกทัวร์ ความจริงก็ไม่เชิงลูกทัวหรอกเพราะมีแต่เพื่อนๆพี่อุ๊ยส์กันทั้งนั้น
“อ้าวทุกคน ฟังทางนี้นะ” พี่อุ๊ยส์ที่เป็นหัวเรือหลักเอ่ยผ่านโทรโข่ง “เดี๋ยวเราต้องร่วมทริปกันต้อง3วัน2คืน เรามาทำความรู้จักกันหน่อยดีกว่า เดี๋ยวให้แนะนำตัวทีละคนเลยดีม้ายยยยย” เสียงเฮฮาจากทุกคนดังขึ้นอย่างพร้อมใจ “อ้าวๆเริ่มไล่ไปตั้งแต่แถวหน้าเลย”
“สวัสดีคะ เอ้ย คับ ชื่อฉัตรชัย หรือใครจะเรียก ฉัตรศรีก็ได้นะฮ้า” การแนะนำตัวของผู้ชาย(หัวใจหญิง) คนแรกเรียกเสียงฮาจากคนบนรถทั้งคัน
“สวัสดีครับผมเปาคร้าบบบบ” ผู้ชายร่างผอมสูงลุกขึ้นแนะนำตัว
“สวัสดีทุกคน เราชื่อหนึ่ง วันนี้ทุกคนทำดีมาก แต่ถ้าอีก3วันทำไม่ดี เดี๋ยวต่อย!” คนร่างอ้วนกลมลุกขึ้นแนะนำตัวพร้อมท่าโบกไม้โบกมือเรียกเสียงหัวเราะได้เพียบ
“สวัสดีครับผมบอสครับ” ชายหนุ่มหน้าใสแนะนำตัวตัวท่าทางเอียงอายก่อนนั่งลงที่ข้างๆน้ำเช่นเดิม
“หล่อจัง” ฉัตรเอ่ยแซวจนชายหนุ่มอมยิ้มหวาน
        ทุกคนไล่แนะนำตัวเรื่อยๆจนมาถึงนัทและตาลสองคน นัทตาลมองหน้ากันก่อนนัทจะสะกิดเชิงบอกให้ตาลแนะนำตัวก่อน ตาลตาเขียวใส่คนข้างๆ ทำไมต้องเธอก่อนด้วยละ สงครามทางตากำลังเริ่มต้นขึ้น

“สองคนนั้นอะ แนะนำตัวสักทีเถอะ จีบกันอยู่นั้นแหละ” ฉัตรเอ่ยแซวจนทั้งสองคนหันมองหน้ากันแก้มแดงระเรื่อด้วยความเขิน
“เอ่อ....ชื่อตาลคะ” สุดท้ายตาลก็เสียสละลุกขึ้นแนะนำตัวก่อนยิ้มกว้างให้ทุกคน
“ชื่อนัทครับ” นัทเอ่ยสั้นๆก่อนทิ้งตัวลงข้างๆตาล
“เห็นมั้ย เกี่ยงอยู่นั่นแหละ โดนแซวเลย” ตาลหันมาแขวะนัท
“อ้าว ละทำไมน้องตาลไม่ยอมลุกขึ้นแต่แรกละค่า” นัททำท่าทางล้อเลียนตาล
“แล้วทำไมพี่นัทไม่แนะนำตัวก่อน” ตาลค้อนกลับเสียงดัง
“โอ้ย ยังจีบกันไม่เสร็จอีก” เสียงหมูหนึ่งเอ่ยแซวมาจากข้างหน้า จนคนทั้งรถหันมามองทั้งคน นัทและตาลได้แต่ยิ้มแหยๆกลบเกลื่อน ก่อนหันมานั่งจิกตาใส่กัน
*************************************************************************************

“อ้าว ทุกคนตอนนี้เราแวะปั๊ม15นาทีนะ จะทำธุระหรือซื้ออะไรก็เชิญ” เสียงของอุ๊ยส์ที่ดังผ่านโทรโข่งทำให้ตาลที่อยู่ในอาการหลับค่อยๆลืมตาขึ้น เมื่อหันมองข้างๆก็ไม่พบนัทแล้ว ตาลหันมองรอบๆตัวเมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังทยอยกันลงจากรถเพื่อไปทำธุระส่วนตัว แต่ตอนนี้เธอง่วงเกินที่จะทำอะไรแล้ว ตาลจึงตัดสินใจนอนต่อ
“เฮ้ย” ตาลเอ่ยเสียงหลง หลังจากรู้สึกว่าหลับไปได้ไม่นานนักเพราะมีอะไรเย็นๆมากระทบที่แก้ม ตาลสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ ก่อนจะตื่นมาพบคนเบื้องหน้าที่กำลังอั้นหัวเราะเหมือนกำลังสะใจ “พี่นัททำอะไรของพี่เนี่ย” ตาลเอ่ยอย่างหัวเสีย คนกำลังนอนหลับสบาย
“ขี้เซาเอ้ย” นัทเอ่ยแซว
“แล้วพี่จะมายุ่งกับตาลทำไม ตาลจะนอน”
“ไอเราก็แค่มีน้ำใจซื้อน้ำมาให้กลัวหิว ดันมาว่าเรายุ่งซะงั้น” นัทเอ่ยพร้อมทำท่าทางเหมือนงอน
“เออๆขอโทษ” ตาลเอ่ยอย่างรู้สึกผิด “เอามานี่......ขอบคุณ” ตาลเอื้อมไปหยิบน้ำมาก่อนเอ่ยยิ้ม นัทพยักหน้าเบาๆรับคำตอบ
“เคยไปเที่ยวทะเลปะ” อยู่ๆนัทก็เอ่ยถามตาล ตาลหันมองอย่างแปลกใจ
“อยากรู้ทำไม”
“ก็แค่ถามเฉยๆ” นัททำท่าไม่ใส่ใจ
“เคย แต่นานละ ตั้งแต่อยู่เมืองไทยตอนเด็กๆ” ตาลเอ่ยก่อนหันมองวิวข้างนอกผ่านกระจก
“เหมือนกัน ไม่ได้ไปทะเลมานานมากละ” นัทเอ่ยบ้าง ตาลหันขวับมามองอย่างเริ่มสนใจ
“ทำไมไม่ไปอะ กรุงเทพก็ไม่ได้ไกลจากทะเลเลยนะ”
“ไม่รู้จะไปทำไม ไม่รู้จะไปกับใคร” นัทเอ่ยเสียงเรียบ
“แล้วตอนนี้ทำไมถึงไปละ” นัทหันมองหน้าตาลด้วยแววตาที่หวานซึ้งจนเธอไม่ทันตั้งตัว
“ก็ตอนนี้รู้แล้วไง ว่าไปทำไมและไปกับใคร” นัทมองตาลตาหวานซึ้ง แก้มตาลค่อยๆแดงระเรื่อด้วยความเขิน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น
“มาซะเน่าเชียว” ตาลเอ่ยกลบเกลื่อนความเขินก่อนหันหน้าหนี
“พูดจริงนะเนี่ย” นัทเอ่ยหนักแน่น มือหนาค่อยเลื่อนไปกุมมือบาง ตาลหันมองหน้านัทด้วยความตกใจแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธดวงตาทั้งสองสบกันอย่างหวานซึ้ง ไม่ผิดใช่มั้ยที่เค้าและเธออยากจะหยุดเวลาไว้ที่ตรงนี้.......

*************************************************************************************

           มาซะหวานซึ้งเลยยยยยยย อิอิ หวานสู้ในบ้านได้ปะ? อิอิ ขอโทษนะที่อัพให้ช้า ช่วงนี้ไม่มีเวลามาอัพให้จริงๆ ยุ่งมากจริงๆ ตอนแรกกะว่าตอนนี้จะไปทะเล แต่ก็ยังไม่ถึงทะเล คือระ 55555 แต่ตอนหน้า ถึงทะเลแน่นอน!!!!!