นักร้องหนุ่มหน้าตี๋กับสาวปากดีตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : เด็กน้อยคนใหม่ แสบบบบบสูดดดดด

ณ ภัตรคารชื่อดังในโซล

“นายพาฉันมาที่นี้ทำไม ที่นี้หนะ แพงจะตาย ฉันมากับพ่อแม่บ่อยๆ แต่ฉันไม่ชอบ”ฉันพูดหลังจากที่เราสองคนสั่งอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“อ่าน่า กินไปเหอะน่า ฉันเลี้ยง ไม่ใช่เธอซะหน่อย”เค้าพูด มันก้อจริง ไม่ใช้ก้อสิ  จริงสินะ เค้าเลี้ยงไม่ใช่ฉัน

“อืม”

“ถามไรหน่อยได้ไหม”เริ่มเปิดประเด็นชวนฉันคุยแล้วสิ

“เอาสิ”

“เธออยากได้อะไรไหม”เค้าถามฉัน สำหรับฉันมันเป็นคำถามที่จี้เส้นฉันมากมาย

“อยากสิ ฉันอยากได้ชีวิตน้องชายฉันคืนมา”ฉันตอบ

                เค้าดูจะอึ้งกับฉันเหมือนกัน เค้าไม่กล้าถามอะไรอีกเลย เออใช่สิ ฉันจะเล่าประวัติฉันให้ฟังคราวๆนะ

**********************************

      ฉัน ลี เฮมี เป็นลูกของ ลี โยเฮ และ ลี ยุนมี พ่อฉันทำงานเป็นนักการเมืองชื่อดังในโซล ส่วนแม่ของฉันเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จในการทำงาน เป็นนักธุรกิจเชื่อดัง ฉันเป็นลูกคนกลางเพิ่งเรียนจบ ฉันอายุ 22 มีพี่ชายหนึ่งคน ชื่อ ลี เฮโยเป็น นักแสดง อายุ 25 (เท่าเซอิแหละ) แล้วก้อมีน้องชายชื่อ ลี ยุนเฮ ถ้าเค้าอยู่คงจะอายุ 18 แล้วแหละ แต่เค้าไม่อยู่แล้วหนิ เค้าเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เค้าโดนรถชน ซึ่งคนที่ขับรถชนเป็นลูกเจ้าพ่อของโซล ใช้เส้นใหญ่ เลยทำให้พ้นจากความผิด น้องชายฉันเลยตายฟรี 

**********************************

เค้าขับรถมาส่งฉันที่บ้าน ฉันรู้สึกขอบคุณเค้าจัง เราสองคนนั่งเงียบกันมาตลอดทางไม่มีใครกล้าพูดแล้วฉันก้อเป็นฝ่ายคนทำรายความเงียบ

“เซอิ”ฉันเรียกเค้า เค้าหันมาหา

“หือ”

“นี่อย่าไปคิดมากเลยนะ เรื่องนั้นอะก้อนายถามหนิ ฉันเลยตอบ”ฉันบอกเค้า

“อื้อ จะพยายามนะ ขอโทษที่ถาม”

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือหรอก”

“เธอมีเบอร์ติดต่อไหม มือถืออะ”

“มี แต่ไม่ให้ย่ะ”ฉันบอกแล้วแลบลิ้นใส่เค้า

“ซะงั้นนะเธอ”เค้าพูดแล้วก้อเอามือมาบีบจมูกฉัน

“ลามปามแล้วนะ เซอิจอดๆฉันจะซื้อขนมไปกินกะพี่”ฉันพูด

                เซอิจึงจอดตรงหน้าร้านขนมปังแห่งหนึ่ง ฉันจึงลงรถไปพร้อมกับกระเป๋าสตางค์ โดยทิ้งกระเป๋าถือไว้บนรถ ฉันเดินไปแล้วก้อเจอเด็กหญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวอะนะสุดจะบรรยาย ยืนมองร้านขนมปังอยู่ ฉันจึงเข้าไปถาม

“น้องจ๋า เป็นอะไรหรือป่าวจ๊ะ หนูหิวหรอ พี่ซื้อขนมปังให้ไหม”

“พี่จะซื้อให้หนูจริงหรอคะ”เด็กหญิงคนนั้นถาม

“จ๊ะพี่จะซื้อให้ แล้วพ่อแม่หนูอยู่ไหนละจ๊ะ”ฉันถาม เธอเลยหน้าจ๋อยไปเลย

“หนูถูกพ่อแม่ตายไปแล้วคะ ฮือๆ พ่อกับแม่พึ่งตายไปฮะ ฮือๆ”เด็กสาวตอบ

“จริงหรอจ๊ะ งั้นไปอยู่กับพี่ก่อนนะพี่จะดูแลหนูเอง”ฉันเห็นเด็กคนนี้แล้วก้อสงสารจับใจ ฉันก้อเหมือนเธอ เพียงแต่พ่อกับแม่ฉันไม่ได้ตาย พ่อแม่ฉันออกไปทำงานแต่เช้า วางเงินไว้บนโต๊ะทำงานของพวกเรา 3 คน และกลับมา ก้อตอนที่พวกเราหลับไปแล้วนานทีจะได้เจอ พ่อกะแม่สักที พวกเราเลยไม่ต่างอะไรจากการถูกทิ้งเลยสักนิด ฉันคงต้องรับเลี้ยงเด็กคนนี้แล้วแหละ

“พี่ใจดีจัง แต่หนูคงไม่รบกวนหรอกคะ”

“ไม่หรอกจ้า พี่ชอบหนูนะ มาอยู่กับพี่นะ”

“จะดีหยอคะ”

“ดีสิ ไปซื้อขนมปังเหอะจ๊ะ”

“ขอบคุณคะพี่” เด็กคนนี้น่ารักจริงๆ เธอคงได้รับการอบรมมาดีแน่ๆ

                เราได้คุยกันฉันได้รู้ว่าน้องชื่อ มียอง เป็นลูกของลูกน้องมาเฟียในโซลที่โดนฆ่าปิดปากมาไม่กี่วันนี้เองเกือบโดนทั้งครัวแล้ว แต่เธอหนี้มาได้  หลังจากซื้อขนมปังเสร็จฉันก้อเดินจุงมือเธอไปที่รถของเซอิ เมื่อเปิดประตูรถ เซอิมองหน้าฉันงง อะนะฉันขึ้นไปนั่งข้างคนขับ มียองมานั่งตัก

“ใครหรอ”เค้าถาม

“น้องสาวฉันย่ะ พึ่งเจอเมื่อกี้นี้ เซอิ ช่วยพาฉันกลับบ้านแล้วพาฉันออกมาห้างหน่อยได้ไหม ตอนนี้พึ่ง 1 ทุ่ม น้าถือว่าเป็นการขอโทษแล้วกัน แต่ถ้าไม่ว่างก้อไม่ต้องก้อได้”ฉันพูดทำหน้าแบบว่าไง สตอเบอแหล แล้วฉันไปขออีตานี่ทำไม ฉันก้อขับรถเป็น เออ จริงดิ ฉันก้อขับรถเป็น ว้ายยยยยยยยยยยย ถ้าเค้าตอบ ตกลง อ่า ฉันก้อแย่อะจิ

“ได้สิ”ฉันมองเค้ายิ้มๆ แบบ แหยๆ อ่า เหอะๆ โง่จริงเลย หลุดปากไปจนได้

“พี่เป็นแฟนกันหรอคะ”มียองถามขึ้นมา ว้าย!ไม่ใช่นะเด็กน้อย

“ใช่จ๊ะ”เซอิตอบ อีตาบ้าเอ๊ย

“ไม่ใช่จ๊ะมียอง พี่เค้าพูดเล่นอะ”ฉันพูดแทรกขึ้นมาแยกเขี้ยวใสเซอิ แล้วใช้มือขวา ผลักหัวเค้า อ๊ากกกกกกกก ฉันทำไรเนี่ย

“อะไรอะ เธอเป็นแฟนฉันน้า” เค้าพูดมาได้ไง อยากตบจริงๆ

“ใครบอกอย่ามาหลอกเด็กนะ”ฉันพูดแบบเอาเรื่อง เกียดฉันเยอะๆนะ เซอิ

“คะ พอเถอะคะ มียองจะทำให้พี่สองคนรักกันให้ได้”มียองพูด
               ดู๊ ดู เด็กคนนี้พูด แสบที่สุดเลย อ๊ากกกจะบ้าตาย เซอินั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ้มทำไมฟ่ะ ตบเลย จะบ้าตาย มีเด็กมาช่วยอีตานี่แล้วอ่ะ ทำไงดีล่ะทีนี้ 2 คนเลยครับท่าน บุคคลควรระวังไว้ จะบ้าตาย แค่ผู้ใหญ่คนเดียวไม่พอ ยังต้องมาเจอเด็กแก่แดด แก่ลม ตายยยยแน่เลย  

                เซอิพาฉันกลับมาถึงบ้าน ฉันเอาขนมปังให้ป้าริมเมที่เป็นแม่บ้านแล้วพามียองไปอาบน้ำ เธอดูดีอกดีใจมากที่จะได้อยู่บ้านฉัน ก้อมันใหญ่หนิเนาะ เซอิรออยู่ในห้องรับแขกคุยกะพี่ชายฉันอย่างถูกคอ ซะงั้นอะ ปกติพี่ฉันโหดจะตาย ไม่รู้วันนี้เป็นอะไรของเค้าแต่ก้อเอาเถอะนะ

                หลังจากฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มียองเสร็จ ฉันก้อลงมาข้างล่าง

“นี่ เซอิ นายไม่ต้องพาฉันไปก้อได้นะ ฉันไปกะพี่ชายฉันก้อได้ ขอบจัยนะ”อิอิ กลับไปเถอะ ฉันขยาดปากตัวเองที่ชวนนายไปอ่ะ  ขอโทษทีนะ นักร้องหนุ่มปากเสีย

“ไม่เอานะ พี่ไม่ไปนะ  เบื่อขี้เกียดแจกลายเซ็น”ไอ้พี่บ้าเอ๊ยยยย ฉันจะบ้าตาย ฉันเลยส่งสายตา ปริบๆให้เข้า เข้าก้อทำหน้า งง ใส่ฉัน โอ๊ย ช่วยรับรู้ถึงสายตาฉันที่สิย่ะ

“ฉันไปเองแหล่ะ พี่เธอไม่อยากไปนี่ ฉันไปเอง”ไม่ต้อง เอากองไว้ตรงนั้นแหล่ะความหวังดีอ่ะ

“ฉันขับรถเองได้อ่ะ คุณกลับบ้านไปเถอะ”เหอะๆ หาขออ้าง โว้ววววว ฉันไม่อยากไปกะนายนี่กลับเถอะ

“จะไปด้วยอะ มีปัญหาไหม”เค้ายิ้มเจ้าเล่ห์อีกแล้ว บรื้ออออออ ฉันกลัวนายนะ

“ให้เค้าไปด้วยเหอะ อย่าขัดศรัทธาสิ”แทรกมาทำไมอ่ะ ไอ้พี่เบื้อก สะเหร่อจิงๆ ถ้ามันรู้ว่าฉันนะ ฉันโดนบาดคอแน่

“ไปก้อไป”ไปก้อได้ไหนๆก้อไหนๆและ กลับมาตายแน่ ไม่ต้องห่วง

 ********************************************************************

ติดตามต่อไปนะค่ะ ติดตามเรื่อยๆ  ^^ รักคนอ่านนะค่ะ อย่าลืม คอมเม้นให้ด้วยน้า