คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันโชคร้ายหรือโชคดีกันแน่นะ(นางเอก)
ณ ตรอกเล็กๆแห่งหนึ่ง
"เฮมี ฉันว่าเราเลิกกันเหอะนะ"หนุ่มคนหนึ่งกล่าวกับฉัน
"หา!!!!! ยุนเซ นายว่าอะไรนะ นายทำให้ฉันรักนะ อะไรอ่า ยุนเซ ฮือๆ ขอร้องนะ อย่าทิ้งฉันไปเลยนะ ฉันขอร้องนะ อย่าทำใจร้ายกะฉันสิ ยุนเซ ฮือๆ เธอมีคนใหม่หรือไง"ฉันพูดขอร้องเค้า น้ำตาไหลพลาก มองหน้าชายที่ฉันคิดว่า ฉันรักที่สุดในตอนนี้
ฉันแทบจะขาดใจ TOT เมื่อแฟนหนุ่มของฉันมาบอกเลิก อะไรกัน เราคบกันมาตั้งนานนะ ทำงี้ได้ไง นายเลวมากเลยนะ เค้าทำให้ฉันไม่มีแรงแล้ว ขาร้าวไปหมดเลย
"ฉันขอโทษนะ เฮมี แต่ฉันคิดว่า เราสองคนไม่มีอะไรเหมือนกันเลย ขอโทษนะแต่ฉันรักเธอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว"ยุนเซกล่าวเค้ากำลังจะเดินออกไปแต่ฉันรั้งเค้าไว้แล้วกระชากคอเสื้อเค้าขึ้นมา ตอนนี้ความโกรธทำให้ฉันมีแรงมากมายเลย
"นายทำงี้ได้ไง (>.<)ไอ้ผู้ชาย เฮงซวย ไอ้สารเลว ไอ้สาดนรก ฉันไม่ใช่ของเล่นที่แกเล่นเสร็จแล้วเบื่อนะเฟ้ย ฮือๆ"ฉันพูดมาอย่างยากเย็น ฉันโกรธจัด แล้วก้อชกเค้า หมัดฉันเข้าเบ้าตาเค้าเขียวเลยแหะ อิอิ มีความสุขโว้ยย ไอ้ผู้ชายเฮงซวย แกตายไม่ดีแน่
"ฉันขอโทษนะ แต่เราไม่มีอะไรเหมือนกันเลยอะ จริงไหม ถึงเราจะคบกันมานานก้อตามเหอะ เอาให้ซะใจเธอเลยนะ แล้วเราจะได้ไม่ต้องมายุ่งกันอีก ภาพที่ผ่านมาขอให้มันเป็นแค่ฝันเถอะนะ ลืมฉันเถอะ เพราะฉันมันเลวไง ที่ทิ้งเธอ"เค้าพูด
ฉันด้านแล้ว ^O^ ตอนนี้ไม่ได้ร้องไห้แล้วแหละทำไรเค้าไม่ได้เลย เค้าพูดมาได้ยังไงอะ ฉันอยากพูดกะเค้าบ้างจัง อยากให้เค้าเป็นคนร้องไห้ ไม่ใช่ฉันที่ต้องมาร้อง ฉันอยากให้เค้าร้องมากกว่า ฉันเกียดตัวเอง เกียดตัวเอง ที่ไปรักเค้า ที่ไปให้ความสำคัญ ฉันผิดที่ไปเชื่อลมปากของผู้ชายตอแหลคนนี้
"ไป แกรีบไปไม่ต้องมาเจอฉันอีก แกจะไปไหนก้อไป ไอ้ผู้ชายนรก ไป ฉันจะลืมเรื่องแก ฉันจะคิดว่าแกเป็นแค่ตัวเหี้ยที่เข้ามาให้ชีวิต แต่ขอโทษนะ ถ้าแกยังไม่เลิกทำงี้กับผู้หญิง ฉันจะฆ่าแก ไป"
เค้าเห็นฉันโกรธเลยรีบวิ่งจากไป ทิ้งฉันอยู่คนเดียว เหงาจัง ฉันร้องไห้อีกแล้ว ที่เค้าออกไปแล้วฉันก้อหมดอะไรตายอยาก มันเป็นเหมือนฝัน จริงๆนะ ฉันว่าเค้าคงจะพูดเล่นพรุ่งนี้เค้าจะมาหาฉันแล้วมายิ้มให้ฉันอย่างสดใสเหมือนเดิม แล้วฉันก้อทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมทั้งร้องไห้ฟูมฟาย ฉันรักเค้ามากจนเกินไป พอเค้ามาบอกเลิกพอเค้าหมดเยื้อใย เลยเห็นแก่ตัวไม่อยากเสียเค้าไป ใจจริงฉันอยากให้เค้าพูดว่า ~ฉันล้อเล่นจ้า เฮมี โอ๋อย่าร้องไห้นะคนดี~ แต่มันเป็นไม่ได้ (ช่ายยยยย) แต่...มีคนเดินเข้ามาใกล้ฉันอะ ฉันได้ยินเสียงเท้าเข้ามาใกล้ ใกล้ แล้วก้อใกล้ ฉันทุกที ฉันหยุดร้องไห้แล้ว ตอนนี้ฉันกลัวสุดขีด จริงๆนะ กลัวอ่า ทำไงดีงะ ทีนี้ เสียงฝีเท้านั้นหยุดแล้ว ตอนนี้มีคนมายืนอยู่ตรงหน้าฉันรู้ได้ยังไงนะหรอ ก้อฉันเห็นเท้าเค้านะสิ ฉันไม้กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองเลยอะ ทำไงดีละ เฮมีใจเย็นไว้นะ เฮมีสู้ตาย แล้วก้อตัดสินใจเงยหน้าขึ้นไป จ๊ะเอ๋...
ว้าว!!! กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ ^^ ^-^ ^_^ ^o^ ^O^ อีตานี่หล่อมากเลย ขอย้ำนะคะว่า ~มากกกกกกมาย~ หน้าตี๋ซะด้วยสิ เค้าผมสีน้ำตาล ในตาสีน้ำตาลเหมือนกัน เค้าดูดีมากๆ อยู่ในเสื้อยืนสีขาวและกางเกงยีนต์ สีดำ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ แต่ยังไงอะนะ ถึงจะหล่อ เค้าใส่หมวกด้วยแหล่ะ เจาะหูข้างนึง (ดูลึกเกินไปป่าว) แต่ฉันก้อไม่กลัวหรอก ใจจริงก้อกลัว กลัวหน้าตาหล่อ บาดตา บาดใจ เชอะคิดไรเนี่ยยย บ้าจริง แต่อีตานี้ หน้าตาคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนอย่างนั้นแหละ เออว่าแต่สนใจจะเข้าเฟือกให้ฉันไหม คิดอะไรวะ จริงๆเลย
"นายเป็นใครย่ะ"ฉันถามอย่างไม่กลัว - -" (ก้อหน้ามันด้านอ่ะ) ^^
"เป็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ กำลังฟังเธอร้องไห้ไงหละ"เค้าตอบ ^O^
หนอย กวนหรออีตาบ้า อยากตายหรือไงย่ะ เชอะ หล่อแต่ปากสุนัขไม่รับประทานอย่างนี้ฉันก้อไม่ทนนะ ^O^
"นายกวนฉันหรอ อีตาบ้า นายเป็นใครย่ะมากวนฉันอย่างนี้"ฉันขึ้นเสียงใส่ >.<
"ไม่ได้กวน แต่เค้ามาดู ได้ยินเสียงอะ"เค้าตอบ ^^
"แล้วนายเป็นใครย่ะ"ฉันถามอีกครั้ง --?
ซึ่งคำถามนี้มันไม่ได้สำคัญเท่าไหร่หรอก เพียงแค่ฉันอยากรู้เท่านั้นเอง ^O^ (นังโง่เค้าเป็นนักร้องที่แกชอบ) ซะงั้นเนาะ เพราะนายนี้หน้าตาคุ้นหน้าชะมัดเลยฉันพยายามนึก แต่นึกเท่าไหร่ก้อไม่ออกซะที จริงๆนะ
"เธอไม่รู้จักฉันหรอ"เค้าถามฉัน ^^?
ฉันทำหน้างง ก้อมันงงอะ ฉันไม่รู้หนิ ชิ! ใครหว่า นึกๆๆๆๆๆๆสิเฮมี นึก แต่นึกเท่าไหร่ก้อนึกไม่ออก --;
"ไม่รู้จักงะ " (- - )( - -)(- - )
เค้ามองฉันด้วยสายตาแบบว่ามองแบบว่า ~โห นี้เธอโง่หรือป่าวเนี่ย~ มันทำให้ฉันหงุดหงิดทันที(ก้อแน่อยู่หรอก โง่จริงๆ) ฉันเลยลุกขึ้นยืนเท้าสะเอว เพราะว่าชักหงุดหงิดอีตานี้แล้วไง และก้อเมื่อยคอ ก้อแน่อยู่หรอก ฉันแหงนคอคุยกะอีตานี้ตั้งนานแล้วอะ
"ฉันก้อ ซู เซอิ ไง"เค้าตอบฉัน พร้อมกลับถอดหมวกแล้วส่งยิ้มแบบว่า ทำให้คนที่มองละลาย
หา!!!!!!! ^O^ TOT จริงๆด้วย เค้าคือ เซอิ นั่นเอง เค้าเป็นนักร้องเดี่ยวที่ดังนะ ดังมากๆด้วย ป๊อปปูลาร์ในหมู่สาวๆความจริงฉันก้อเป็นแฟนคลับเค้านะ แต่เซอิอะ ฉันว่าฉันจะเลิกชอบ เหตุผลนะหรอ ฮือๆ ฉันดันไปทำโก๊ะใส่เซอิไปแล้วนะสิ ฮือๆ วันนี้มันอะไรกันนะ ฉันนี่ซวยจริงๆเลย ทั้งแฟนบอกเลิก ทั้งยังไปทำโก๊ะใส่นักร้องคนโปรดอีก ดูแต่ละเรื่องสิคะ น่าเวียนศรีษะมากมาย จะทำไงดีละ จะให้ฉันทำไงต่อไปดีละ ตอนนี้เค้ากำลังยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ แต่ฉันตอนนี้ไม่ได้ยืนเท้าสะเอวแล้วรู้สึกผิดชะมัดยากเลย อะ ฮือๆ เซอิจ๋า เฮมีขอโทษน้า แล้วน้ำตาฉันก้อไหลอีกครั้ง ครั้งนี้อย่างรุนแรงกว่าเมื่อกี้
"..."
"เห้ย !เป็นไรของเธออะร้องไห้ทำไม"
"..." (ช็อค 666+ ขำ)
ฉันไม่ได้ตอบอะไร เค้าเดินเข้ามาหาฉันตอนนี้เราห่างกันไม่กี่คืบเอง ตึกๆๆๆๆๆ ใจเจ้ากำ ฉันโรคหัวใจกำเริบอีกแล้วสิ ฉันไม่ใช้โฟร์ มดนะย่ะ มันเคยเกินขึ้นกับ โซ ยุนเซ คนที่หักอกฉันเมื่อตะกี้นี้ไง ตอนนี้มันเกิดขึ้นกับนักร้องชื่อดัง เซอิซะได้ ใจเจ้ากรรม
"เธอเป็นอะไร มีไรก้อบอกฉันได้นะ"เค้าพูด
เค้าใช้มือลูบที่แก้ฉันเพื่อเช็ดน้ำตา ตึกๆๆๆๆๆๆๆ หัวใจจ๋า ฉันจะหัวใจวายตายแล้วนะ ปล่อยสิ ปล่อย อย่ามายุ่งกับฉันเลยนะ ฉันเป็นผู้หญิงเลวๆ ตอนนี้ชักกลัวแล้วสิ ฉันเลยปัดมือเค้าทิ้งไป เค้าอ่อนโยนกว่าที่คิดไว้แหะ หุๆ นี่แหละน้าาาา ที่เซอิ ถึงได้ป๊อปปูลาร์
"ฉันพึ่งโดนแฟนบอกเลิก ฮือๆ"ฉันบอกเค้าพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟายอีกครั้ง อีกครั้งที่ฉันเสียน้ำตาให้มัน
"อ่านะ ฉันคิดว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว แต่เค้าคงมองไม่เห็นนะ อย่าไปใส่ใจผู้ชายพันธุ์นั้นเลยนะ"เค้าพูดออกมา
คำพูดของเค้า มันเป็นคำพูดที่ทำให้ฉันยิ้มได้ในที่สุด ฉันมองเค้ายิ้มๆ เค้าก้อยิ้มให้ฉันเช่นกัน เค้าดูท่าเป็นคนอ่อนโยนสุดๆเลยแหละ ฉันคิดว่าถ้าเค้าไม่เป็นนักร้องละก้อ ถึงยังไงเค้าก้อคงจะมีสาวมาบอกรักตรึมแหงๆเลย ตอนนี้ฉันหยุดร้องไห้แล้ว พอตั้งสติได้ ก้อเลยพูดกะเค้าต่อ
"ขอบคุณนะ เซอิ"ฉันพูดขอบคุณเค้า อย่างน้อยเค้าก้อไม่ได้แย่อย่างที่ฉันคิดอะนะ
"ไม่เป็นไรหรอก อิอิ"เค้าพูด "เธอชื่ออะไรอะ"
"ฉันนะหรอ ชื่อ ลี เฮมี"ฉันตอบเค้า เค้ายิ้มให้ฉัน
"เธอชื่อน่ารักจัง ตัวเธอก้อสวย แต่ไม่น่าปากไม่ดีเลย"ฮะช่วยบอกฉันทีสิ เค้าชมหรือด่าฉันเนี่ย
"ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะ"
จะมีสักครั้งไหมนะ ที่ฉันจะพูดดีกับนักร้องที่ฉันหลงใหล แต่ถ้าฉันไปแสดงท่าทางมากเค้าต้องหาว่าฉัน 11 ร ด แน่ๆจริงมะ อาจจะหาว่าฉันอยากมี ผะ ผะ ผะ ผัว เป็นนักร้อง ฉันเลยต้องทำเป็นปากดีใส่เค้าเพราะไม่อยากให้เค้ามาสนใจฉันมากจนเกินไป ฉันอยากเค้าเห็นฉันเป็นคนนิสัยเสีย ที่เค้าไม่ควรเลือกมาเป็นแฟน โอ๊ย ฉันฝันไม่หรือป่าวเนี่ย หลงตัวเองจริงๆฉันคิดว่าฉัน 11 ร ด จริงๆแล้วแหละ ฉันไม่ให้เค้ารู้เด็ดขาดว่าฉันชอบเค้า กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดอะไรเนี่ย เค้าคงไม่จีบฉันหรอก จริงไหมๆเนาะๆ หาคนเข้าพวก ฉันจะเกียดเค้า
"นี่เธอไปหาไรกินกันไหม"เค้าถาม
โธ่นาย นายจะบ้าไง นายเป็นนักร้องดังนะเฟ้ย ถ้าฉันออกไปกับนาย ฉันได้โดนรุมสากัม จริงๆนะ พวกแฟนคลับนายเยอะจะได้ เกินครึ้งประเทศนะย่ะ ฉันไปกับนายได้ตายกลับมาแหงๆ ฉันจะตอบไงได้ เลยอ้ำๆอึ้งๆ เอ๋ แต่เค้าคงจะอ่านหน้าฉันออกนะ
"เอ่อ...คือ..."
"เออน่า ไม่ตายหรอกน่า ฉันเป็นแค่นักร้องกระจอกๆ ไม่มีใครจำฉันได้หรอก แฟนคลับก้อน้อย ขนาดเธอยังจำฉันไม่ได้เลย"
ถ่อมตัวจริงพ่อคุณ น้อยกะผีอะสิ โหยๆ
"กระจอกหรอ จะบ้าอะสิ นายรู้ไหม แฟนคลับนายเกินครึ่งประเทศนะย่ะ ฉันกับนายได้พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งหรือไม่ก้อ ตายคาตีนแฟนคลับนายอะสิ"ฉันบอกเค้า แต่ฉันก้ออึ้งเมื่อได้ยินคำตอบ
"ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะปกป้องเธอเอง"
ว้าววววววว นายพูดจริงป่ะ O.o แต่มันเน่าๆนะ นายไปจำมาจากละครเรื่องไรหรือป่าวเนี่ย แต่ช่างเหอะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดี ได้เที่ยวกับนักร้องซูเปอร์สตาร์ โว้วววววว มีความสุขจังเลย ^^ อ่าวฉันต้องเกียดอีตานี่ (ลืม บ่อยจริงๆ) ฉันไม่ชอบปากเค้าอ่ะ
****************************************************************************************
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ ^^ อิอิ (หวังว่าคงถูกใจ) คงไม่มั้ง (คนเขียนเบื่อนางเอกเต็มทน)
ความคิดเห็น