รักห้าวๆของยัยบ้าบอ

ลำดับตอนที่ #3 : นายบ้า!!

          หลังจากเดินไปถามจิ๊บ รู้มั้ย ยัยจิ๊บบอกว่าไร?? มันบอกว่า "ก็พวกแกก็รู้ดิ เอาไว้เชอร์ไพร์ พวกแกดีกว่า รับรอง พวกแกตั้ง ตะลึ่งๆๆ ตึ่งๆๆๆๆๆ ตะลึ่ง ตึ่งๆ"

          หลังนั้น ฉันก็เลยเดินมานั่งตรงโต๊ะมาหิน ขวดขาชะมัด เมื่อไรจะหายเนี้ย ขาบ้า (ไปด่าขาว่าบ้าซะงั้นยัยริน )
          "เฮ้อออออ"ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆเลยล่ะ
          "เฮ้ย!! ริน " ยัยกี้เรียกฉันซะดังอีกแร้ว นี่บ้านแกเป็นนกกันทั้งบ้านไง
          "มีไร ที่หลังพูดเบาๆก็ไม่มีใครเค้าว่าอะนะ"ฉันหันไปตอบแบบเซ็งสุดยอด
          "เมื่อไร ไอ้หน้าหม้อจะมาวะ ฉันขี้เกียดนั่งรอนะเนี้ย"ยัยกี้พูดแล้วเดินไปเดินมา ยังกะญาติเสีย ที่รอหน้าห้อง ICU แล้วหมอก็เดินมาบอกว่า ผมเสียใจด้วยครับ - -""
          "ไม่รู้ แล้วแกจะเดินอีกนานมั้ย เวียนหัวจะแย่แล้ว  เดี๋ยวฉันมา นั่งรอไปล่ะกัน จะเอาไรมั้ย เดี๋ยวซื้อมาให้"ฉันยืนไปตรงยัยกี้เดิน แล้วผลักให้มันนั่ง
          "เอาดิ หิวน้ำ ออกค่าน้ำให้ด้วยเด๋วเลี้ยงหนม"ยิ้มหวานเชียวนะยัยกี้

          ฉันเดินไปโรงอาหารอย่างเหม่อลอย พรางคิดว่า เมื่อไรจะเลิกเรียน ทั้งๆที่ยังไม่ได้เข้าเรียน - -""  นี่ฉันมาเช้าไปหรอนี่ ออด ซะทีสิ เฮ้อออออออออออ

          ผลั่ว!!!
          "เฮ้ย!! เอ่อออ... ขอโทษครับ เป็นไรมากมั้ยครับ"ใครเนี้ย มาทำน้ำหกใส่ฉ้าน กริ๊ด เสื้อฉ้าน T^T  ซวยจริงว้อย ตอนแรกขาพลิก ตอนนี้ เสื้อนักเรียนฉันนนน
          "ดูซะมั่งสิ มาถามได้ว่าเป็นไรมั้ย เสื้อนักเรียนฉัน เห็นมั้ย มันเปื้อนน้ำแดงแล้วเนี้ย ไอ้บ้าเอ้ย"ฉันว้อยวายใส่ไอ้บ้า ( ตั้งชื่อมันไอ้บ้าแล้วกัน )
          "เธอนั่นแร่ะบ้า!!~ ฉันเดินมาของฉันดีๆ แล้วเธอมาเดินชน เธอยังจะมาว่าฉันบ้าอีกหรอ หัดเดินดูตาม้าตาเรือมั่งสิ ยัยบ้า"ไอ้บ้า แกมีสิทธิไรมาว้อยวายใส่ฉันหา!!~นายผิดนะ ที่ทำฉ้านเสียหาย T^T
          "ฮือออออๆๆๆๆๆ"ฉันปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่เลยละ ก็แน่สิ ฉันมันพวก ถ้าเถียงกะใคร ฉันจะร้องไห้ ก็ฉันเถียงคนไม่เป็นนี่ ฮือๆ
          "ยัยบ้า เธอร้องไห้ทำไมเนี้ย ฉันอายคนเขานะ"ไอ้บ้ามันประคองตัวฉันขึ้นมา
          "เฮ้ย!! แกทำไรน้องสาวฉันหา!!"เสียงคุ้นๆแฮะ เสียงเหมือนพี่เรนเลย ฉันหงายหน้ามามองเจ้าของเสียง เฮ้ย!! นี่มันพี่เรนนิหว่า ตายล่ะฉัน จะพูดว่าไงดีเนี้ย
          "พี่เรน รินไม่ได้เป็นไรหรอก เค้าไม่ได้ทำไรรินเลยนะ"ฉันพูดแล้วเดินไปเกาะแขนพี่เรน  ( เป็นฉันนะ จะดูดเลือดเลย : ผู้เขียน )
          "แล้วรินร้องไห้ทำไม มีไรก็บอกพี่สิ ว่ามันทำไรริน"พี่เรนเขย่าตัวฉัน โอ๊ย พี่เรน รินมึนนะ ขาก็ปวด หัวก็มึน
          "ผมทำน้ำหกใส่ น้องสาวของคุณครับ แล้วก็เถียงกับเธอนิดหน่อย แล้วเธอก็ร้องครับ - -"""นายคงงงอะดิ ว่าฉันร้องทำไม

          แกร๊งๆ เสียงออด ดังแล้ว ฉันรีบไปล้างไปสีแดงๆบนเสื้อดีกว่า เหนียวชะมัดเลย
          "พี่เรน รินไปล้างเสื้อนะ พี่ก็ขึ้นห้องไปได้แล้ว รินหยุดร้องแล้ว ok ยัง ขึ้นห้องช้าเดี๋ยวโดนทำโทษนะพี่  ส่วนนาย ฉันหวังว่า เรา 2 คนคงไม่ได้เจอกันอีก"ฉันพูดแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ เฮ้อออออออ

           อาจารย์เช็คชื่อของนักเรียนในห้อง
          "เทอมนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามาหนึ่งคน อาจารย์อยากให้พวกเธอทำความรู้จักหน่อย สหศวรรษ เธอมาแนะนำตัวให้เพื่อนๆหน่อย"อาจารย์เรียกเด็กที่ยืนอยู่หน้าห้อง ให้มาแนะนำตัว
          "สวัสดีครับ ผม สหศวรรษ ตันสุรัตน์ ครับ ชื่อเล่นชื่อ หนึ่ง ย้ายมาจากโรงเรียน ศรีประจักษ์วิทยา ครับ"เฮ้ย!! นั่นมันไอ้บ้านี้ ชื่อหนึ่งด้วย เอ๋มันคุ้นๆ แต่โรงเรียน ศรีประจักษ์วิทยา นี่ดิ ผู้เขียนนึกมาได้ไง อุบาดสิ้นดี 555 ( ฉันคิดชื่อไม่ออกนิหว่า : ผู้เขียน )
          "เธอไปนั่งข้างๆ รินรชา นะ แล้วถ้ามีปัญหาไร ถามยัยนี่ได้ เรียนเก่งอันดับ 1 ของสายชั้นเลย ถ้ายัยนี่ไม่รู้นะ ในสายชั้นนี่ ก็คงไม่มีใครรู้"อาจารย์ชี้มาที่โต๊ะข้างๆฉัน ฉันลืมบอกไปว่า ฉัน ยัยกี้ และนายหน้าหม้อ(มันชื่อ วัตรน่ะ)อยู่กันคนล่ะสายกัน ยัยกี้เรียนสาย ศิลป์-คำนวน นายวัตรเรียน ศิลป์-ภาษา ส่วนฉันเรียน วิทย์-คณิต
          "เฮ้ย!!นาย / เฮ้ย!!เธอ"ฉันกะนายบ้าชี้หน้ากัน

-----------------------------------------------------------------
ขอโทษนะ แต่งไม่ค่อยดี อย่างน้อยก็ยังดีกว่านั่งเฉยๆ T^T