รักห้าวๆของยัยบ้าบอ

ลำดับตอนที่ #2 : เย้ๆเปิดเทอมซะที ดวงซวยจังเลยT^T

ตอนที่ 2 มาแล้วง๊าบบบ

          เย้ๆ เปิดเทอมซะที ตื่นเต้นจังเลย เพื่อนจ๋า คิดถึงจางเลย T^T  เดี๋ยวหนู ริน จะไปหาแล้วจ้า รอหนูรินหน่อยน้า

          "ริน เสร็จยัง นานจัง เดี๋ยวจะไปโรงเรียนสายนะ"พี่เรน พี่ชายสุดเลิฟฉันเดินมาเคาะประตู
          "เสร็จแล้วจ้า พี่เรน แล้วพี่นิกล้า"ฉันเดินไปเปิดประตู
          "เสร็จ นานแล้วน่ะ รอรินคนเดียวเนี้ย"พี่เรนเข้ามาเขกกะบาลฉัน 1 ที เจ็บนะ พี่เรนบ้า น้องสาวพี่ออกจะน่ารัก สวย เลิศ เชิด แรด เอ้ยยย อันท้ายๆหลังๆมันยังไง อยู่แฮะ แต่ก็ช่าง เอาเป็นว่า สวย
          "เจ็บนะ พี่เรน "ฉันวิ่งหนีลงบันได้ แต่เจ้ากรรมนายเวร ยังจะหาเรื่องให้ฉันเจ็บตัว อะไรน่ะหรอ? ก็ฉันตกบันไดอะดิ แง้ๆ ทำไมตัวซวยจัง  แต่เอ๋ รู้สึกว่ามันไม่เจ็บเลยแฮะ
          "เฮ้ยริน!!!!"พี่เรนรีบวิ่งมารับตัวฉัน 555+ พี่ชายสุดเลิฟ ช่วยฉันไว้ โฮะๆ แต่ว่า มันเจ็บข้อเท้าจังเลย
          "พี่เรน แทงคิ้ว"ฉันพูดพรางถูคิ้วตัวเอง ก็ แทงคิ้วนี่ 555+ แต่ว่า เจ็บข้อเท้าจังเลย T^T ยมทูตแกล้งฉ้าน
          "เป็นไรป่าวเนี้ย เฮ้อ ยัยซุ่มซ่าม ยัยบ้าบอ วิ่งลงมาได้นะเธอ"พี่เรนอุ้มฉันมันเหวี่ยงไว้บน โซฟา
          "เบาๆหน่อยดิ รินเจ็บข้อเท้าน้า พี่"พี่เรนวิ่งไปหยิบกล่องปฐมพยาบาล
          "น้องริน เป็นไงบ้าง คระ..."พี่นิก ทำท่าจาพูดเพราะอีกแร่ะ
          "พี่นิก รินบอกว่าไงคะ????"ฉันตะวาดพี่นิก
          "ว่าแต่ เป็นไงบ้าง ยัยซุ่มซ่าม"พี่เรนเดินมาพร้อมกล่ออันเบ้อเริ่ม แล้วก็เอา อะไรก็ไม่รู้ มาพันขาฉัน เป็นมัมมี่เลย ( ยัยริน เว่อร์ปาย แค่ข้อเท้าย่ะ )นั่นแร่ะคือกัน
          "ไปกันเถอะ สายแล้วนะ เรน น้องริน"พี่นิกพูดแล้วเดินไปเปิดรถ ( สงสัยล่ะสิ  พี่นิกแกมีใบขับขี่แล้ว พอวันเกิดแก 18 ปุ๊บ แกก็วิ่งแจ้นไปทำเลย - -"" เหตุผลแกบอกว่า "พี่อยากจะช่วยขับรถให้" )

          เย้ ถึงโรงเรียนแล้ว ไปหาเพื่อนๆที่ห้อง 4/2 ดีกว่า

          "ยัยริน มานี่เดี๋ยวพี่ไปส่งให้ถึงห้องเร้ยยยย"พี่เรนแกเดินโอบฉัน ยังกะแฟนแน่ะพี่ ดูดิ เด็กเข้าใหม่มองหย่ายเลย อ๊ายยยย ฉันอายนะพี่ ร้อยวันพันปีโอบฉันที่โรงเรียนซะที่ไหนล่ะ ไอ้พี่บ้าเอ้ย
          "พี่เรน รินขอไปคนเดียวมั่งดิพี่ ให้รินไปกะพี่ทุกวัน วันๆรินจะไม่มีเพื่อนแล้วนะ"ฉันทำหน้ามุ่ยใส่พี่ฉัน
          "ยัยรินนนนนนนนนน!!!!"เฮ้ย ใครเรียกวะ เรียกซะดังเชียว กลัวคนอื่นไม่รู้ไง ว่าฉันชื่อ ริน ยัยบ้า เดี๋ยวแม่จะด่าให้เละเลย ว่าแล้วก็หันไป....
          "ไอ้....."ด่าไม่ออก เพื่อนเวรฉันเรียกเองแร่ะ ยัยกี้ เพื่อนสนิทที่สุดของฉันเลย เพื่อนฉันคนนี้นะ เป็นคนน่ารักอันดับ 5 ของโรงเรียนเลยล่ะ หน้าขาว ชนิดที่ว่า พอเจอแสง มันหายไปเลยอ่ะ ปากแดง โดยไม่ต้องแต่งเติม ผมยาวเป็นร่อนๆที่ปลายผม ( ผมมันเป็นร่อนธรรมชาติน่ะ ) ตาโต เวลามันโมโหใครนะ ตามันยังกะลูกแตงโตน่ะ ( เว่อร์ไปคุณพูดเขียน :ริน )แต่มันก็น่ารักดี
          "ไอ้อะไรย่ะ จะไปได้ยัง อ่าวพี่เรน สวัสดีค่ะ"ยัยกี้บ่นใส่ฉันเสร็จก็ทักพี่ชายฉัน หน้าตาเฉย ( แถวนั้นมาคนชื่อเฉยด้วยไง - -"" : ผู้เขียน )
          "หวัดดีครับ น้องกี้ พี่ฝากยัยรินด้วยนะ อย่าให้มันไปเตะต่อยใครด้วยล่ะ ขามันยิ่งเดี้ยงๆอยู่ เมื่อเช้ามันตกบันไดน่ะ 555 แล้วตอนกลางวัน พี่จะพาไปทานข้าว พี่ไปนะ บายครับ"พี่เรนพูดแล้วก็ตอบคำถามให้อย่างเรียบร้อยว่าขาฉันเป็นไร แล้วก็โบกมือวิ่งไปหาเพื่อนอีกกลุ่ม ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ

          ดูยัยกี้ดิ ทำตาหวานใส่พี่ฉัน จนเป็นน้ำเชื่อมแล้วว้อย ไม่ได้ๆ เดี๋ยวมันจีบพี่ฉันล่ะซวยเลย

          "ยัยกี้ ไปได้แล้ว มองไรอยู่ได้"ฉันกึ่งลาก กึ่งจูงคอมันมา แล้วเดินไปยังห้องเรียน ปิ้งป่อง มีไรพุดขึ้นมาในหัวฉันล่ะเนี้ย เดี๋ยวต้องไปเช็คก่อน ( ทำยังกะมีอีเมล์ )

          "กี้ แกรู้จักเด็กใหม่ที่ชื่อ หนึ่ง ไหม??"ฉันหันไปถามกี้ พร้อมกับโยน เครื่องหมาย ? อัน โค-ตะ-ระ ใหญ่ให้มันเลย
          "ไม่รู้วะ ลองไปถามยัย จิ๊บ สิเผื่อมันจะรู้ ผู้ชายใช่ม่ะ???"ยัยกี้ให้คำแนะนำที่ดีกว่า
          "ใช่ ผู้ชาย"ฉันตอบคำถามกี้
          "งั้นไปถามกัน"ดูยัยกี้ จาที่ฉันลากมัน มันดันมาลากฉันแทน - -"" จริงๆเล้ยเพื่อนฉันฉันเจ็บขานะว้อย

---------------------------