ห้องนอน ออริ ห้ามเข้านะเออ

ลำดับตอนที่ #145 : ตัวละครชราภาพครับ

Application

"อ่ะ...ฮะ ฮะ ฮะ งั้นเหรอๆ ก็โดนพูดใส่บ่อยๆ เลยล่ะนะว่าเหมือนคนขายดอกไม้มากกว่าราชาน่ะ ฮะๆ"







บทที่ต้องการ :: ราชาอาณาจักรอัคซิเดนท์ (Occident)

- ✯ -

ชื่อ-นามสกุล :: เอ็ดการ์ คาลัส อัคโซเนียร์ (Edgar Carlus Oczonier)

เพศ :: ชาย

อายุ :: 28 ปี

อาชีพ :: ราชา...

เผ่าพันธุ์ ::  มนุษย์

- ✯ -

ลักษณะนิสัย :: เอ็ดการ์ อืม...ถ้าหากจะกล่าวถึงความเป็นเอ็ดการ์ก็

                       ไม่มีออร่าความเป็นราชาเลยสักนิด นั่นคือจุดเด่น..เอ่ะ หรือจุดด้อยก็ไม่แน่ชัดของเจ้าตัว ถ้าบางทีคุณเห็นเขานั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดหลวงแล้วคุณไม่เคยรู้ว่าเขาคือราชามาก่อนล่ะก็ คุณอาจคิดว่าเขาเป็นแค่บรรณารักษ์ก็เป็นได้! จะว่าอย่างไรดี เรียกได้ว่าเอ็ดการ์เป็นคนที่ไม่มีจุดเด่นอะไรให้สะดุดตา ถึงเขาจะมีใบหน้าที่หล่อเหลาคมคายมาก แต่หากอยู่ในฝูงชนเขาก็จะกลืนไปกับฝูงชนได้อย่างง่ายดายจนน่าแปลกใจ ถ้าหากเขาอยู่เงียบๆ ผู้คนก็จะมองผ่านเขาไปอย่างง่ายดาย ทั้งไม่โดดเด่น เรียบง่าย และโคตรมีออร่าของคนธรรมดา แทบจะไร้ซึ่งความน่าเกรงขามโดยสิ้นเชิงจนเหมือนจับคนปลูกดอกไม้มานั่งบัลลังก์กษัตริย์ นี่แหละจุดเด่นขององค์ราชาแห่งอัคซิเดนท์ 

                        อุปนิสัยเฉพาะตัวคือเหมือนชายชราวัยเกษียร นั่นคือนิสัยเด่นๆ เอ่ะ...หรือเรียกนิสัยด้อยก็ไม่แน่ชัด เอ็ดการ์มักชอบมองโลกแบบปลงสังขารราวกับตนผ่านโลกมาเสียห้าสิบปี และยึดถือวิถีสโลว์ไลฟ์เป็นคติประจำใจ เจ้าตัวรักที่จะนั่งจิบชาร้อนๆ อ่านหนังสือวรรณกรรม มองสวนที่ปลูกสร้างด้วยมือตนเอง และหัวเราะฮะๆ พร้อมหายใจเข้าหายใจออกช้าๆ แบบคนแก่ใกล้ม่อง ทั้งเอื่อยเฉื่อยและเชื่องช้าเหมือนตัวสลอตเข้าร่างตลอดเวลา นั่งเหม่อยามว่างได้ทั้งวันไม่รู้ว่าคิดอะไรในหัวกันแน่ ทำตัวเป็นชายชราไขข้อเสื่อมที่เวลาว่างจากงานราชกิจก็เอาแต่นั่งบนเก้าอี้โยกจิบชา... เป็นราชาที่มักโดนลูกน้องตั้งแต่เสนบาดี ที่ปรึกษาส่วนพระองค์ยันทหารราชองค์รักษ์คอยเคี่ยวเข็นให้ทำตนน่าเกรงขามสมตำแหน่งเสียบ้าง แต่ปุจฉา...โกลเด้นชราไม่อาจเปลี่ยนเป็นสิงโตได้ฉันใด เอ็ดการ์ก็ไม่อาจทำตนน่าเกรงขามได้ฉันนั้น โดยยิ่งไม่ต้องพูดถึงงานอดิเรกของราชาองค์นี้คือการทำสวน ปลูกดอกไม้ และนั่งจิบชาอ่านหนังสือด้วยแล้วไซร้ ก็คงต้องบอกว่าโชคดีแล้วที่เขาไม่ถักนิตติ้งด้วย....

                        ข้อดีคือใจดี ข้อเสียคือใจดี .....ใช่ ข้อดีข้อเสียเขาเป็นเรื่องเดียวกัน เจ้าตัวใจดีมาก ตั้งแต่เด็กเล็กลูกแดงแกงร้อนยันสัตว์โลกน่ารัก เขาไม่เคยโกรธให้ใครเห็น และใบหน้าไม่เคยไร้ซึ่งรอยยิ้มประดับไว้ ไม่ว่าใครจะทำอะไร เจ้าตัวก็ 'ฮะๆ งั้นเหรอๆ' และยิ้มให้เสียทุกครั้งไป ต่อให้มีคนมาดูถูกเขาซึ่งๆ หน้า เขาก็ 'ฮะๆ ขอโทษนะ , จะว่าไปแล้วก็จริงตามที่นายบอกเลยล่ะ ฮะๆ' ประมาณนี้! เอ็ดการ์เป็นชายที่ต่อให้กระถางต้นไม้ตกใส่หัว เจ้าตัวก็จะยิ้มแล้วบอกว่าช่างเถอะๆ ด้วยใบหน้าไม่ทุกข์ร้อนทั้งที่เลือดอาบหัวนั่นแหละ ทำให้พวกข้ารับใช้ต่างคิดว่าเขาเป็นพวกใจอ่อนเกินไปเสียหน่อย แต่ด้วยความที่เจ้าตัวเป็นคนอ่อนโยน สุภาพและอ่อนน้อม ไร้ซึ่งความยโสหรือถือตน ทำให้หาคนเกลียดเขาได้ยากยิ่ง เพราะความสบายๆ เรื่อยๆ ของเจ้าตัวเองก็ทำให้ผู้อื่นสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ๆ เช่นกัน เอ็ดการ์มักมองข้อดีของผู้อื่นก่อนข้อเสีย และจะไม่ตั้งอคติกับใครโดยไร้เหตุผล เอาจริงจังก็ยังไม่เคยเห็นเขาเเสดงอาการไม่ชอบหน้าใครมาก่อนเหมือนกันล่ะนะ ที่ปรึกษาส่วนพระองค์เคยเล่ามาว่า เมื่อสมัยที่เอ็ดการ์ยังเป็นรัชทายาท เขาเคยเห็นเอ็ดการ์โกรธครั้งหนึ่ง และมันน่ากลัวมากจนไม่อยากนึกถึงอีก ซ้ำยังกล่าวกับคนอื่นๆ ว่า ดีแล้วล่ะที่องค์ราชายังไม่มีเรื่องที่ทำให้ขีดความอดทนสิ้นสุดลง ไม่งั้นทั้งราชวังคงลุกเป็นไฟ แต่ข้อกล่าวนั้นยังคงพิสูจน์ไม่ได้ เพราะว่าองค์ราชายังไม่เคยโกรธใครให้คนอื่นเห็นน่ะนะ 

                        เอาตามจริงก็ยังมีความเหมาะสมเป็นราชาอยู่บ้าง เห็นเจ้าตัวยึดมั่นถือมั่นในวิถีสโลไลฟ์เช่นนี้ แต่เขาก็มีความรับผิดชอบในหน้าที่ของผู้ปกครองอาณาจักรสูงยิ่ง เรียกได้ว่าชายหนุ่มที่เหมือนชายแก่เชผู้นี้สามารถจัดการงานบ้านงานเมืองได้สมบูรณ์แบบเชียวล่ะ เพราะแบบนั้นต่อให้เจ้าตัวใช้ชีวิตในฐานะราชา (ที่ไม่ใช่เรื่องงาน) แบบสโลว์ไลฟ์ยังไง ก็ไม่มีใครกล้าว่ากล่าวเขาจริงๆ จังๆ เอ็ดการ์มีความสามารถและความพร้อมในฐานะราชาแบบไม่ขาดตกบกพร่อง เสียแต่เจ้าตัวมีออร่าคนธรรมดาเเปะไว้บนหน้าผากมาตั้งแต่เกิด ซ้ำยังมีความเป็นผู้นำผสมผู้ตาม ใครหลายๆ คนเลยมองเขาเหลาะแหละ แต่ถ้าหากอยู่ในฐานะของราชาที่ต้องปกครองดูแลราษฎร เจ้าตัวก็จะแสดงความน่าเชื่อถือออกมาได้ดีมากทีเดียว แต่ถ้าหากเป็นใครยามไร้งาน เจ้าตัวก็จะคงสภาพเป็นโกลเด้นชราต่อไป เอ็ดการ์นั้นเป็นคนใจเย็นดุจสายน้ำนิ่ง คิดอ่านอะไรรอบคอบ มีน้ำทนอดกลั้นสูงลิบ และมีความมีเหตุมีผลสูงยิ่ง ด้วยทั้งหมดนั้นทำให้เขามีภาพลักษณ์ของพี่ชายใจดีน่าเข้าใกล้น่าคบหา และสามารถระบายทุกอย่างให้ฟังได้เสมือนองค์ราชาเป็นส้วมสาธารณะ (หะ..!?) 

                        น้ำนิ่งไหลลึกคือเอ็ดการ์โหมดเอาจริง เอ็ดการ์เป็นชายผู้เอื่อยๆ เฉื่อยๆ (ในเรื่องที่ไม่ใช่งานบ้านงานเมือง) ยึดถือวิถีสโลวไลฟ์ และรักการทำตัวเป็นหมาชราใกล้ฝั่ง แต่ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มเฉื่อยชา ดูแล้วเหมือนเป็นแค่พี่ชายที่เหม่อๆ ใจดีๆ ทั่วไปนั้น ซุกซ่อนปราชญ์อัจฉริยะจอมวางแผนมากความสามารถไว้หนึ่งท่าน อย่างที่เตยบอกไปข้างต้นว่าเจ้าตัวเป็นคนมีความสามารถสมบูรณ์พร้อมจนน่ากลัว ดังนั้นหากเขาสลัดคราบหมาชราสโลว์ไลฟ์ออก เขาก็คือราชาจอมเจ้าเล่ห์ดีๆ นี่เอง (ในที่นี่ ไม่ใช่แง่ร้ายหรอกนะ...) แน่นอน ใครจะไปดูออกว่าเจ้าโกลเด้นชราตัวนี้ซ่อนความร้ายกาจสายหนึ่งไว้ในร่างด้วย แต่อนิจจา...เจ้าตัวกลับไม่ค่อยงัดความเป็นปราชญ์อัจฉริยะของตนออกมาใช้ ยกเว้นเวลาที่บ้านเมืองระส่ำระส่าย ภัยร้ายคืบคลาน เลยได้แต่นั่งแช่เป็นหมาป่วยต่อไปบนเก้าอี้โยกนั่นแหละนะ

ลักษณะการพูดจา :: พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ ฟังแล้วสบายใจเหมือนได้ว่ายอยู่ในแม่น้ำเย็นสบาย ด้วยทั้งน้ำเสียงและรอยยิ้มก็สามารถทำให้ผู้คนพูดสิ่งที่ไม่สบายใจหรือสิ่งที่เศร้าใจออกมาให้เขาฟังได้หมดเปลือก คำพูดคำจาจะออกแนวสุภาพอ่อนโยน อ่อนน้อม ให้ความรู้สึกเหมือนคุยกับครอบครัวมากกว่าคุยกับองค์ราชา เรียกแทนตนว่า 'เรา' เรียกคนอื่นด้วยชื่อเฉยๆ หรือไม่ก็แทนคนอื่นว่า 'ท่าน' เช่น 'ท่านกำลังเดือดร้อนใจเรื่องอะไรรึ กล่าวให้เราฟังจะได้หรือไม่' ประมาณนี้

- ✯ -

รูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มรูปร่างสูงสันทัดมีกล้ามเนื้ออย่างพอเหมาะ เรือนผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ยุ่งชี้ฟูเล็กน้อยล้อมกรอบใบหน้าหล่อเหลาคมคายอย่างหาตัวจับได้ยาก โชคร้ายที่เกิดมามีออร่าคนธรรมดามากเกินไปหน่อยจึงไม่โดดเด่น นัยน์ตาคมสีน้ำตาลเข้มที่เหมือนสามารถมองทะลุจิตใจคนได้ กับริมฝีปากได้รูปที่มักมีรอยยิ้มเฉื่อยๆ เเขวนประดับไว้ตลอดเวลา ผิวค่อนไปทางขาวปนสีน้ำผึ้งเล็กน้อย  

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 184 / 75

ลักษณะการแต่งกาย :: อันที่หนึ่งเป็นชุดที่ใส่ยามอยู่ปกติและทำตัวเป็นตาแก่สโลวไลฟ์ ไม่ออกว่าราชกิจ หรือ อยู่ในพิธีการ อันที่สองคือชุดแบบเต็มยศ (ที่นานน๊านนนน มันใส่ที)

 

- ✯ -

อาวุธ :: ดาบคาตานะ 

 

พลังพิเศษ :: พลังพิเศษของเอ็ดการ์นั้นออกจะประหลาดและอธิบายยากเสียหน่อย ยกตัวอย่างง่ายๆ คือ ถ้าหากมีคนโกรธเอ็ดการ์ก็จะสามารถทำให้อารมณ์ร้ายของคนๆ นั้นเย็นลงได้อย่างง่ายดาย เวลาอยู่ในสถานการณ์เครียดขึง เจ้าตัวก็สามารถทำให้บรรยากาศหนักอึ้งเบาลงได้ในพริบตา หรือไม่ก็ถ้าหากมีคนกำลังเศ้ราเจ้าตัวก็ทำให้ใจสงบลงได้ ซ้ำยังสามารถทำให้ผู้อื่นคล้อยตามที่ตนพูดได้อีกด้วย ถ้าจะให้เรียกก็คงจะเป็นพลังที่สามารถควบคุมอารมณ์คนรอบข้างได้ละมั้ง

- ✯ -

ชอบ :: ชาร้อนๆ , เก้าอี้โยก , สวนที่ตนลงมือดูแลสร้างขึ้น , หนังสือทุกประเภท , ผู้คน

ไม่ชอบ :: การต่อสู้ (แต่ใช่ว่าจะสู้ไม่เป็นะ ...ฮึๆ) , การวิวาทกัน

แพ้ ll กลัว :: ไม่มี

เพิ่มเติม :: ก็ เพิ่มเติมตามใจชอบเลยขอรับ