คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ความคิดของเบียกคุรัน (ป๋าเบียออกโรง!!>O
ตอนที่ 6 ความคิดของเบียกคุรัน(ป๋าเบียออกโรง!!>O<)
เบียกคุรัน say:
"คำตอบสุดท้ายคือฉันชอบโชจัง"ผม ผมพูดไปเเล้วครับ >O< เเล้วโชจังทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ
0_0!!
เอาล่ะครับ โชจังคงจะตกใจ ให้ตายสิ ผมเเสดงออกหลายๆครั้งเเล้วนะว่าชอบน่ะ เเต่โชจังน่ะไม่เคยเข้าใจเลย =3= เเล้วไม่เห็นต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นเลยหนิ
"รุ่นพี่ครับ เมื่อกี้ผมคงหูฝาด =_= เอาใหม่สิครับ "ง่ะ ผมพูดไปสามรอบเเล้วนะ เเต่ไม่เป็นไร พูดอีกก็ล่าย ฮิฮิ
"ฉันชอบโชจัง "
"-////-"อ๊ากกก โชจังน่าร๊ากกกก ผมว่าเเล้วล่ะว่าโชจังต้องเขินเเน่ๆ
"รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่อย่าล้อเล่นสิครับ เรื่องเเบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะครับ"ไม่นะ ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย
"ฉันจริงจังนะโชจัง "
"รุ่นพี่ครับ ผมน่ะ มีดีตรงไหนที่จะมาคู่ควรกับรุ่นพี่ เพราะฉะนั้น ถ้าจะมาเเกล้งผม เลิกซะเถอะครับ"
"อะไรกัน ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ โชจังกำลังทำให้ฉันโมโหนะ รู้ไหม เมื่อคืนฉันพยายามเเค่ไหนที่จะไม่เเตะต้องโชจัง ตอนเเรก ฉันก็คิดว่าฉันเเค่ชอบโชจังเล่นๆ เเต่ตอนนี้ ฉันชอบโชจังจริงๆ ชอบเวลาที่ยิ้ม เวลาที่เขิน หรือเวลาเศร้า ทำไมถึงบอกเเต่ว่าฉันล้อเล่นล่ะ "
"......."เงียบทำไมล่ะโชจัง
"รังเกียจฉันสินะ ฮะฮะ"ผมหัวเราะฝืดๆออกไป เเน่สิ ผมน่ะ เจ้าชู้อันดับหนึ่ง เเถมยังชอบเเกล้งล้อเล่นกับโชจัง จนตอนนี้ ผมบอกเรื่องจริงออกไป โชจังคงไม่เชื่อเเล้วสินะ หึ เรามันบ้าไปเอง ทำไม ทำไม ทั้งๆที่ผมไม่ได้เจอโชจังที่โรงเรียนด้วย ผมเจอโชจังที่สวนสาธารณะต่างหาก หลายเดือนผ่านมาเเล้วล่ะ ตอนนั้น ผมไปเดินเล่น ผมเบื่อมาก เบื่อคนที่มาคอยตามตื้อ เบื่อที่ต้องถูกบังคับให้ไปดูตัวที่โน่นที่นี่ จนอยากจะย้ายออกจากบ้านสักที เเล้วตอนนั้น ผมก็เจอเด็กผู้ชายตัวเล็กๆอุ้มหมาตัวตัวนึง เด็กผมสีน้ำตาลเเดงเช่นเดียวกับตา หน้าขาวๆเปอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ผมนิ่งมองดูสักพัก พอจะรู้ได้ว่า เด็กคนนั้นน่ะ ร้องไห้ให้หมาตัวนั้น เพราะมันกำลังจะตาย มันคงจะดีใจนะ อย่างน้อย วันที่มันจะตาย ก็ยังมีเด็กคนนี้ร้องไห้ให้กับมัน เด็กคนที่ผมพูดถึง โชจังไงล่ะ เเต่โชจังน่ะ คิดว่าผมรู้จักโชจังตอนปฐมนิเทศ เหอะๆ -_-
"ผมไม่ได้รังเกียจรุ่นพี่นะ ผมป่าวเลย ผมเเค่ เเค่คิดว่า อย่างผมเนี่ยนะ รุ่นพี่จะชอบ..."
"อย่าไปฟังคนอื่นพูดอะไรมากสิโชจัง ฉันชอบโชจังในตัวของโชจัง ชอบจริงๆนะ ชอบตั้งเเต่วันเเรกด้วยซ้ำ"
"......"
"ฉันชอบจริงๆ โชจังล่ะ ชอบฉันบ้างหรือป่าว "
"ผม ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จริงๆ"ไม่รู้งั้นเหรอ อะไรกันโชจัง ทั้งๆที่ฉันชอบโชจังมากขนาดนี้ จะหาว่าฉันเห็นเเก่ตัวก็ได้ ฉํนจะทำให้โชจังเป็นของฉันเดี๋ยวนี้ หมาตัวอื่นจะได้ไม่งาบไป ดูท่าโชจังจะไม่รู้สินะ ว่ามีคนหลายคนชอบโชจังอยู่
"ฉันโมโหเเล้วล่ะ"
"หะ เห รุ่นพี่ หยุดนะ" ผมกดโชจังไว้ตรงกำเเพง โชคดีตอนนี้ไม่ค่อยมีใครเดินผ่านมา ผมจูบปากโชจังเเรงๆ ไล้ไปตามซอกคอ อ่ะ นี่มันอะไร?
"น้ำตา...."โชจังร้องไห้เหรอ ผมมันน่ารังเกียจขนาดนั้น
"ฮึก รุ่นพี่มันบ้าที่สุด ทำไมต้องทำลายความรู้สึกดีๆที่ผมมีให้รุ่นพี่ด้วย ทำไม!!!"โชจังวิ่งไปเเล้ว หะ ให้ตายสิ ผมทำอะไรลงไป บ้าจริง โชจังไม่เหมือนคนอื่นนะ เเล้วทำไม โธ่เว้ย ผมมันโง่จริงๆ
"เบียกคุรัน วันนี้ไปเที่ยวกันไหมจ้ะ"ผมหันหน้าไปมองรินะเล็กน้อย ใช่ เธอเป็นคนหนึ่งที่คอมตามผม ไปททเยงั้นเหรอ ก็ดีเหมือนกัน
"ได้สิ ที่เดิมนะ"
"จ้ะๆ งั้นฉันไปหาเพื่อนก่อนนะ"เธอพูดพร้อมโน้มหน้าลงมาจูบที่เเก้มผม ผมไม่ชอบเลย เเต่ช่างเหอะ วันนี้รินะท่าจะมีประโยชน์มากอยู่
"เอาอีกเเล้วไง นายกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกเเล้วเหรอ"คนผมสีทองสว่างเดินเข้ามา หมอนี่ดีกรี ความหล่อ เเละความดังกระฉ่อน เเต่ด้วยความเงอะงะเฟอะฟะ ทำให้มีเเฟนเเล้วซะด้วย เเถมมันก็เป็นคนที่ถูกกด สควอโล่ไง สามีดีโน่มัน - -
"ฉันเป็นยังไง"
"เฮ้อ ก็ตั้งเเต่ที่มีเด็กเเว่นน่ารักคนนั้นเข้ามาในชีวิตของนาย ฉันเห็นนายติดเขาเเจ เลยไม่มีเวลาไปกับผู้หญิงคนอื่น เเล้วไหงเป็นเเบบนี้ได้ล่ะ เขาเขี่ยนายลงกระป๋องเหรอ"
"คงงั้น"
"หะ เบียกคุรัน นายถูกปฏิเสธเหรอ ฉันช็อกนะ =_="เเน่สิ ก็คนอย่างเบียกคุรัน ได้อะไรต้องได้ ไม่เคยถูกใครปฏิเสธ โชจัง เธอน่ะ ทำฉันเสียศูนย์นะ ทั้งปฏิเสธ เเละฉันก็ทำเธอไม่ลง ถ้าเธอต้องฝืนใจ เเว๊กกกก ผมมันบ้าไปเเล้ว
"ไง ดีโว้ยยย "เสียงดังเเปดล้านเดซิเบลดังมา โธ่ ผมล่ะเบื่อมัน ทำไมดีโน่ถึงชอบมันนะ ถึงเเม้จะหล่อก็เถอะ เเต่ไร้มารยาทชะมัด
"......."
"เงียบหน่อยสิสควอโล่ เบียกคุรันกำลังเครียดๆอยู่นะ"ดีโน่เอ็ดเเฟนตัวเอง
"อ่าวเร่อะ ฉันไม่รู้นี่หว่าเจ้าม้าพยศ"เออ ผมก็อยากรูจริงๆ ทำไมถึงเรียกว่าม้าพยศนะ หรือตอนกลางคืน ดีโน่ชอบพยศ =0= อย่างดีโน่เนี่ยนะ ซุ่มซ่ามเงอะงะ ไม่น่าพยศหรอก(มั้ง)
"ช่างเหอะ ฉันไปเข้าห้องน้ำเเปปนะ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบตอน
เฮือกกกก แอบเหนื่อย
เเหะๆ
เม้นด้วยเน้อ
ความคิดเห็น