คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : My brother 2 เกือบตายเเล้วไอ้ริท!
My brother 2 เกือบตายแล้วไอ้ริท!
Zen :
“เฮ้ย ริท ทำไรหลังต้นไม้วะ?”ผมพูดพร้อมๆกับกินป็อกกี้สีชมพูสุดรัก เอ??? ว่าแต่ ทำไมไอ้ริทหันมาพร้อมทำหน้าอย่างกับจะกินผมทั้งตัวอย่างนั้นวะครับ - -*
“มองไรวะเมิง อ้ะ พี่โตโน่ ^ ^”พร้อมเปลี่ยนเสียงไปทันที เพราะเจอพี่โตโน่ของไอ้ริท(รึป่าว - -)
“ครับๆ ว่าแต่ ไอ้น้องเตี้ย ไมไม่เข้าเรียน แล้วมาทำไรหลังต้นไม้เนี่ย - -+”ผมเห็นพี่โตโน่มองไอ้ริทด้วยสายตาที่มันมองผมเมื่อกี้นี้ แล่ว แล่ว แล่ว แล่ว แล่ววววววว ไอ้ริทมันมาแอบมองพี่โตโน่นี่เอง แถมพี่โตโน่ก็ไม่ชอบให้ริทโดนเรียนซะด้วย ชิบหายและเซนเอ๊ย ตาย งานนี้กูตาย ริทมันเอากูตายแน่!
“เอ่อ เซนไปเข้าเรียนก่อนนะ เดี๋ยวมึงค่อยตามกูมาละกันนะริท บะบาย ^^;;”ผมรีบวิ่งฉิวออกมาทันที ก๊ากกก
Tono :
ผมมองริทด้วยสายตาคาดโทษ หึหึ โดดเรียนอีกแล้วสินะ ริทหลบตาผมเหมือนเด็กกำลังถูกผู้ใหญ่จับผิด เฮ้อ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ชอบให้ริทโดดเรียนแค่ไหน แต่มันก็ยังทำนะ
“คือ คะ คือว่างี้เฮีย ริทอ่ะ ง่วง ก็เลย จะมางีบหลังโรงเรียน ริทโดดเรียนไม่กี่ครั้งเองนะ ตั้งแต่เปิดเทอมมาอ่ะ”มันรีบหาข้ออ้างทันทีนะ -*-
“แล้วไม่กี่ครั้งที่ว่าน่ะ มันกี่ครั้ง ห๊ะ!”
“กะ ก็ สามครั้ง มะ.. ไม่สิ หะ ห้ามั้ง เอ่อ สงสัยจะแปดครั้งอ่ะ”ริทค่อยๆเพิ่มจำนวนครั้งมากขึ้นตามสายตาที่ผมจ้องริทอย่างโมโห เห่อะ 8 ครั้งมันน้อยตรงไหนวะริท!
“นี่เหรอไม่กี่ครั้ง จะให้เฮียบอกคุณน้าไหม?”
“อย่าบอกแม่นะ เฮียอย่าบอกเลยนะ ริทขอร้อง T T”น้ำตาไอ้ริทเริ่มปริ่มๆออกมาที่ขอบตา เอ้อ แผนนี่อีกแล้วนะริท
“โอเคๆๆ อย่าร้องดิวะเตี้ยเอ๊ย หยุดร้องนะๆ เฮียไม่บอกหรอกน่า วันหลังอย่าโดดอีกนะ เข้าใจไหมหื้ม?”แต่ผมก็ยอมมันทุกครั้งอ่ะ ก็ ไม่ชอบเห็นน้องมันร้องไห้นี่หว่า (_ _”)
“ค๊าบบบบบบ ^O^”หน้าระรื่นทันทีนะ
“แล้วมาทำอะไรหลังต้นไม้เนี่ย?”
“คือริท ริท.. ริท”
“แอบดูพี่? - -“
“อ่ะนะ แห่ะๆ - -;; เออ ว่าแต่เมื่อไหร่เฮียจะเลิกหน้าม่อซักทีอ่ะ ม่อจริงจริ๊ง สงสารน้องเค้ามั่งเห่อะ”กำ โดนน้องตัวเองด่าซะงั้นกู
“ก็ อะไรเนี่ย รีบว่าเฮียเลยนะ เฮียก็แค่อยากช่วยเหลือเรื่องการบ้านน้องเค้าตอบแทนของขวัญเอ๊งงงง”
“เหรอออออออออออ”
“อะ อื้ม ..”
“ตลอดอ่ะเฮีย เพลาๆมั่งก็ได้นะนิสัยเจ้าชู้เนี่ย”
“ค๊าบๆแม่ เข้าใจแล้ว”
“เออ ไอ้ลูกหน้าลิง หัดเชื่อฟังแม่ซะมั่ง! ฮิ ^O^”
“อะ..เออ ไปเรียนได้แล้วไปแม่”ผมไม่ชอบให้ริทมันยิ้มแบบนี้เลยว่ะ ก็ อ่ะนะ จู่ๆก็คิดว่ามันน่ารักซะงั้นอ่ะ - -‘
“อื้อ เจอกันตอนเย็นนะครับพี่ชาย ^ ^”แว๊กกกก น้องผมมันน่ารักว่ะครับ!
Rit :
ผมรีบวิ่งขึ้นห้องหลังจากที่ล่ำลากับเฮียเสร็จ เกือบไปแล้วกู ดีนะที่งัดกลวิธีเด็ดด้วยการร้องไห้มาปิดปากพี่โน่ไว้ได้ ไม่งั้นถึงหูแม่แน่ แล้วก็.. ผมจะไม่ถูกเฮียโน่จับได้ ถ้าไม่มี ไอ้เซน!!!
“งะ ไงเพื่อน ^^;;”
“หึหึหึ”
“อย่าหัวเราะแบบนี้ซิมึง กูไม่ผิดนะ T^T”
“งั้นเหรอ - -“
“จริงๆนะ กูไม่รู้นี่ว่าพี่โน่อยู่แถวนั้น กูผิดหรอ *-*”อย่ามาทำหน้าแบ๊วเหมือนแมวใส่กูนะไอ้เซน - -
“หยุดทำหน้าแบบนั้นเลย กูไม่สงสารมึงหรอก - -*”
“ง่า ริทจ๋า เพื่อนเซนขอโทษน้า”
“ไม่!!หลังเลิกเรียน มึงตายโหงแน่ หึ”
“ว๊าก ไม่เอานะ อย่าฆ่ากูเลยน่ะ TOT”
“งั้นตอนเย็นพากูไปเลี้ยงไอติมก่อนเฮียโน่จะมารับกูกลับบ้าน โอเค๊ ^3^”
“ไอ้เห็นแก่กินเอ๊ย..”เซนมันพึมพำครับ - -
“ว่าไงนะ!”
“ป่าวเว้ยๆ กูไม่ได้พูดไรเล้ยยยย”เซนพูดก่อนจะหันหน้ากลับไปเรียน “ หูดีชิบหาย - -…”แน่ะ อย่านึกว่ากูไม่ได้ยินนะ
“จะเลิกนินทากูได้ยัง ไอ้ห่_”
“เอ่อ จ๊ะๆๆ เดี๋ยวเลี้ยงถ้วยใหญ่เลย ใจเย็นก่อนนะครับเพื่อนริท ^ ^’”
“เออ!”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฝันดีน่ะจ๊ะ ^3^
ความคิดเห็น