คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : คุณมาอิ....เเม่คนใหม่???
วันนี้เป็นวันเสาร์ครับ ผมเดินทอดน่องไปตามถนนพร้อมตะกร้าผักที่แม่ให้ไปจ่ายตลาด = = เฮ้อออ วันนั้น….สุดท้ายแล้ว ผมมันก็แค่คนเห็นแก่ตัว พูดไปได้ไงกัน จะไม่ให้เขาไป??? เหอะๆ แกมันบ้า โชอิจิ!
“ว๊ายยยย กระเป๋าฉัน!!!!!”ผมหันไปตามเสียงร้องของผู้หญิงคนหนึ่ง สวย ครับ เธอสวยมาก อายุน่าจะราวๆคุณพ่อของผม ชุดที่เธอสวมใส่ดูเป็นผู้ดีจริงๆ แล้วทำไม ถึงขาวไปทั้งชุดนะ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อหรือกระโปรง แล้วยังจะ สีผมนั่นอีก คุ้นจังแฮะ
แต่เดี๋ยวก่อน กระเป๋าของเธอถูกกระชากไปนี่ แล้วไอ้โจรบ้านั่นวิ่งมาทางผมแล้ว ว๊ากกก โชจังไฟท์ติ้ง!
ผลั่ว!!!
ผมหลับตาปี๋ พร้อมเอาตะกร้าผักเหวี่ยงไปฟาดหน้าหมอนั่นเต็มๆ 5555555 สมน้ำหน้าโว้ยยย กร๊ากกก(โชจังโหมดรั่ว - -)
หมอนั่นลุกขึ้นได้ก็ทำหน้าเลิกลั่กแล้ววิ่งหนีไป แอร๊ยย เรานี่แมนจริงๆโชอิจิ =,.=
“ของคุณหรือป่าวครับคุณน้า”ผมส่งยิ้มน้อยๆให้กับผู้หญิงวัยกลางคนตรงหน้า พร้อมยื่นกระเป๋าราคาแพงให้
“ต๊ายยย ขอบใจมากนะหนู น่ารักจริงๆเลย นิสัยดีอีกตะหาก ^^”
“แฮะๆ”ชมว่าน่ารักอีกละ หล่อไม่ได้เหรอคร๊าบบบบ
“ว่าแต่ ของในตะกร้าเสียหายหมดเลย เด๋วน้าจะให้เงินไปแทนนะ น้าขอโทษจริงๆ”
“อ่อ ไม่เป็นไรครับ”
“งั้น… ไปดื่มน้ำชาที่บ้านน้ากันนะ ใกล้ๆนี่เอง”
“เอ่อ…”
“อย่าปฏิเสธเลยนะหนู ว่าแต่ ชื่อไรจ๊ะ?”
“โชอิจิฮะ”
“อ่า โชอิจิคุง ไปกันเถอะจ๊ะ เดี๋ยวฉันจะโทร.ให้คนรถมารับ”ว่าแล้ว คุณน้าก็โทรศัพท์หาคนรถที่ว่า อู้วว ดูรวยจังแฮะ
“มาแล้วครับคุณมาอิ”คนขับรถพูดกับคุณ
“ไปเถอะจ๊ะ หนูโช”
ให้ตายเหอะครับชาวโลก ผมกำลังนั่งอยู่บนรถบนรถลีมูซีนนนนน แว๊กกกกกกกก >O<
“เชิญจ๊ะ”คุณมาอิพูดอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส โหวว บ้านคุณมาอิอลังจอร์ชมากครับ >_<
“อะ เอ่อ”
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ คิดว่าเป็นบ้านของตัวเองเลย”
“ขอบคุณมากนะครับ”
ผมนั่งคุยกับคุณมาอิไปเรื่อยเปื่อย พอฟังคุณมาอิเล่าถึงลูกตนเอง เฮ้อออ สงสารแทนจริงๆ ดูท่าทางลูกของคุณมาอิจะดื้อมาก อยู่ม.ปลายปีสามแล้วด้วย แต่ดูความคิดยังจะเอาแต่ใจอยู่เลย ไม่ยอมมาอยู่กับแม่ แต่ออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียว
“ผมว่าลูกของคุณมาอิอาจจะมีเหตุผลของเขาละมั้งครับ..”
“เหรอจ๊ะ แต่น้าว่ามันรั้นต่างหาก -*- เออ หนูโชจ๊ะ เรียกว่าน้าก็ได้นะ ไม่ต้องเรียกคุณหรอก น้าไม่ชอบเท่าไหร่เลย เฮ้อออ หนูโชเนี่ยน่ารักจังแฮะ น้าอยากเอามาเป็นลูกอีกคนจัง”
“ไม่หรอกครับ ^^”
กริ๊งๆๆๆ กริ๊งงงงงงงงงง
“สวัสดีค่ะ อ๋อ คุณหนูเหรอค่ะ ค่ะ คุณนายกำลังมีแขกอยู่ค่ะ ทราบแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ”เสียงสาวใช้คนสวยพูดกับปลายสายในโทรศัพท์แปปนึงแล้ววางไป หันมาหาคุณน้ามาอิ
“คุณนายค่ะ คุณหนูบอกว่ากำลังจะเข้ามานะคะ”
“อื้ม เฮ้ออ หนูโชดูสิจ๊ะ สงสัยจะมาต่อรองไม่ยอมไปเรียนต่อแน่เลย”
“เรียนต่อ????”ผมว่ามันคุ้นๆอีกแล้วนะ
“เฮ้อออ คุณแม่ ผมไม่ไปเรียนต่อได้ม้ายยยย TOT”เสียงนี่มัน….รุ่นพี่เร่อะ ว๊ากกกกกกก =O=
“อ่า มาพอดีพ่อลูกชายตัวแสบ นี่มาทำความรู้จักกับน้องเขาหน่อย คนนี้เขาช่วยแม่ไว้นะ”ผมไม่อยากหันหลังไปจริงๆ TT
“โชจัง/รุ่นพี่”และแล้วเราก็เจ๊อะหน้ากัน โฮกกกกกกกก
“อ่าว รู้จักกันแล้วเหรอเนี่ย ว๊ายย ดีจังเลยลูก”
“โชจังมาที่นี่ได้ไงน่ะ???”ว่าแล้วคุณน้าก็จัดการเล่าเรื่องทั้งหมดแทนผม
“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละพ่อลูกตัวแสบ”
“อ่ออออ”อะไรของเขา แล้วรอยยิ้มกรุ่มกริ้มนั่นมันอะร๊ายยยย
“งั้นแสดงว่า คุณแม่ก็ถูกใจโชจังมากน่ะสิครับ”รุ่นพี่กำลังจะต้องการสื่ออะไรนะ?
“จ๊ะ”
“งั้นผมจะบอกให้ว่า ที่ผมไม่อยากไปเรียนต่อน่ะ เพราะโชจังครับ ผมรักเขา เขาเป็นแฟนผม ผมจะไม่ทิ้งเขาแน่!”ระ รุ่นพี่ แม่รุ่นพี่เขาจะด่าผมไหมเนี่ย ผมก้มหน้าลงพื้น เฮ้อออ รุ่นพี่จะพูดทำไมนะ
หมับ
รุ่นพี่จับมือผมแน่น บีบน้อยๆเหมือนกำลังให้กำลังใจ
“วะ ว่าไงนะ…”คุณมาอิพูดขึ้น พร้อมทำหน้าตกใจ จบแล้ว มันจบแล้วครับ คุณมาอิต้องการให้รุ่นพี่เจอคนที่ดีกว่าผมอยู่แล้ว ฮึก ผมเศร้าง่ะ
"”มันเป็นเรื่องจริงเหรอลูก!!! แม่ดีใจจริงๆ ที่หนูโชเขายอมเป็นแฟนลูกน่ะ โอ๊ยยย ลูกแม่ตาถึงๆๆ ต่อจากนี้ แม่ก็จะได้หนูโชเป็นลูกจริงๆแล้ว ><”ห๊ะ หา ผม อึ้งครับ
ในขณะที่ รุ่นพี่เบียกคุรันยิ้มแก้มปริ อ๊ากกกก แล้วยังจะมากอดผมอีก ต่อหน้าคุณน้านะเนี่ย
“ตาเบียกคุรัน เห็นไหม น้องเขาเขินหมดแล้ว ตอนแรกที่แกไม่ยอมไปเรียนต่อ แม่นึกว่าแกติดพวกผู้หญิงหน้าไม่อายเสียอีก แต่พอรู้ว่าเป็นหนูโช ก็ได้ แม่จะให้แกไปเรียนต่อตอนที่หนูโชเรียนจบ ไปด้วยกันเลย ระหว่างนั้นแกก็เรียนหมาวิทยาลัยที่นี่ก็ได้”
“จริงเหรอครับแม่ ผมรักแม่จัง >3<”
“แหม ทีงี้ล่ะรักแม่ เอ้า ตอนนี้ก็ดึกแล้ว พาน้องเขาไปส่งด้วย หนูโช กลับบ้านกลับพี่เขานะลูก”ฮ่ะ ฮ่ะ คุณน้ารู้อะไรไหมครับ บ้านผมอยู่ข้างบ้านรุ่นพี่น่ะ - -
“แน่นอนครับ ผมจะไปส่งโชจังเอง เพราะบ้านเราอยู่ข้างกัน”
“ห๊า อย่าบอกนะว่า ที่แกย้ายออกไป เพราะจะไปอยู่ข้างบ้านหนูโช =[]=”เฮ้ยยยย ไม่จิ๊งงงงง
“ฮิฮิ”รุ่นพี่ไม่ตอบแต่กลับทำเสียงมีเล่ห์นัยปัญญาอ่อน(?)แทน
“ตาลูกคนนี้เนี๊ยยยย แม่ล่ะปวดหัว ยังไงก็ฝากหหนูโชดูแลด้วยนะลูก”
“อะ เอ่อ ครับๆคุณน้า”
“วันหลังเรียกแม่นะจ๊ะ ><”อ๊ากกกก รุ่นพี่ทำให้ผมเขินคนเดียวยังไม่พอ ยังจะมีคุณน้า เอ๊ยๆๆคุณแม่อีกคนหรือครับเนี่ยยยย
ที่ไรท์จังหายไป ไรท์จังยังไม่ตายนะ T^T
ขอโทดที่หายไปน้า งานเข้ามากช่วงนี้ -*-
มาอัพแล้วๆๆๆๆ เม้นด้วยล่ะ จะได้มีกำลังใจแต่งฟิคให้สาวก 10051 ทุกโคนนน จ๊วฟฟฟฟ
ช่วงนี้ไรท์จังติดฟิคโน่ริทมากอ่ะ ใครมี แบ่งบ้างอะไรบ้าง อิอิ =,.=
ความคิดเห็น