คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : My brother 15 ท้าทาย
My brother 15 ท้าทาย
Tono :
ผมกำลังยืนอยู่บนขอบสระ บริเวณสระน้ำของโรงเรียน ณ ตอนนี้ ตามรอบสระมีผู้คนยืนอยู่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายที่ชอบเสือก หรือผู้หญิงที่อยากมาดูหุ่นอันเร้าใจของผม 555555555555 5 (จริงๆตอนนี้ผมเครียดอยู่นะ)
คิดไปคิดมาแล้ว...กุมายืนโชว์หุ่นอยู่ทำไมวะเนี่ยย ย กลัวก็กลัวอ่ะ T^T
แต่ยังไงก็จะไม่ยอมแพ้แน่ เพราะอะไรน่ะเหรอ... หึ!
ย้อนไปเมื่อประมาณ 1 อาทิตย์ก่อน
“ริท... เดี๋ยวเฮียมานะ เอางานไปคืนไอ้ดิวก่อน อย่าพึ่งหนีกลับไปก่อนนะเว้ย”
“อ่า รู้แล้วน่าเฮีย เร็วๆนะ”
“แน่ะ คิดถึงอ่ะเด้ -3-“
“- -....รีบๆไปเหอะ ช้านักเดี๋ยวกลับเองซะเลย = =”
“โอเคๆๆๆ อย่าพึ่งหนีกลับก่อนนะแม่!!!!!”ผมวิ่งไปพลางหันมาตะโกนใส่ริท ไอ้นี่หนิ รู้ว่าคนเค้ารักเค้ายอมแล้วก็ชอบขู่นะ อ๊าย(?)เขิน
“อ่ะ งานมึง คืน! รับไปเด่ะๆ เร็วเลยมึง”ผมมาเจอไอ้ดิวที่สนามบาสครับ เลยเอาของยัดๆใส่มือมัน
“ใจเย็นเด้! เอ้อ! รีบไปไหนเนี่ย?”
“ไปหาแม่ทูนหัว”
“ถุยยยยยยยย ย หมั่นไส้ รอแกรนด์เผลอก่อน มึงระวังไว้เหอะ กูจะตีท้ายครัวมึง”ช่างกล้าเนอะ เดี๋ยวแกรนด์ก็ตบเอาหรอก เออ ผมบอกยังครับ ว่าดิวกับแกรนด์คบกันแล้ว ฮฺฮฺ เพราะผมเนี่ยแหละ พ่อสื่ออ อุคริอุคริ~
“อย่านะมึง คนเนี้ย กูหวงงงงงงงงงงงง 555555555 ”ผมพูดไปก็ขำไปด้วย แต่แปลก ไอ้ดิวมันทำหน้านิ่งๆครับ แล้วบอกกับผมว่า
“เอ่อมึง มึงระวังไว้ให้ดีๆนะ กูรู้สึกว่าไอ้รุจอ่ะ มันจะกลับมาหาริทอีกครั้ง เมื่อวันก่อน กูเห็นมันไปหาริทที่ห้อง แล้วเมื่อเช้า กูได้ยินมันคุยกับเพื่อนมันว่า... มันยัง.........ตัดใจจากริทไม่ได้”
“.....................................”
“เฮ้ยๆ ไอ้โน่ มึงอย่านิ่งอย่างนี้ดิ่วะ เฮ้ยยยยยยยยย”
“เฮ้ย แม่ง เขย่าอะไรนักหนาวะ”หงุดหงิด หงุดหงิดครับหงุดหงิด
“แง่ะ กูขอโทษษษษษษษษษษษษ เฮ้ยยย นั่นมันไอ้รุจ”
“หึ เจอแม่งตอนนี้ก็ดีและ”
“ไอ้เชี้ยรุจ!!”ผมตะโกนไปหามันที่เดินอยู่ข้างสนามบาสอย่างไม่สนใจใคร มันหันมามองตาขวางอย่างเอาเรื่อง มาสิ มาต่อยกะกูเลยมา
“อะไรมึง!!!!!!”มันเดินมาหาผมอย่างไม่กลัวเช่นกัน
“กูเป็นแฟนริท มึงไม่รู้หรือไง ถ้าไม่รู้ ต่อจากนี้ก็รู้ไว้ซะ แล้วอย่ามายุ่งกับแฟนกู!”
“แล้วยังไง กูไม่สน มึงรักริทจริงหรือป่าวก็ไม่รู้ หรือแค่หวงน้อง เห่อะ กูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกู!”
“กู-รัก-ริท!!!!!!! ชัดไหม!”
“แต่ยังไงมันก็สิทธิของกูอยู่ดี ที่จะยุ่งกับริท กูไม่ได้หมายความว่าจะไปทำให้มึงกับริทเลิกกันนี่หว่า หรือมึงกลัวริทจะมาหากู ^ ^”
“ไอ้รุจ!”
“เฮ้ย โน่ อย่า!”ไอ้ห่าดิว ห้ามกูทำไม กูจะได้ต่อยหน้าหล่อๆของมันอยู่แล้ว
“ปล่อยกู!”
“อะไรกัน อะไรกัน ดีแต่ใช้กำลัง ทำไมเราไม่มาแข่งกันด้วยวิธีแมนๆล่ะ ถ้ากูชนะ มึงต้องปล่อยกูให้ไปหาริท คุยกับริท ตามใจชอบ แต่ถ้ากูแพ้ กูจะเลิกยุ่งกับริทอย่างที่มึงต้องการ”
“ขอให้มันจริงเห่อะ”
“หึ แน่นอน กูพูดจริงทำจริงอยู่แล้ว ว่าแต่มึงจะกล้าแข่งกับกูไหมล่ะ”
“กล้าอยู่แล้ว เพราะยังไงกูก็ไม่มีวันแพ้มึง”
“แสดงว่ามึงตกลงจะแข่งกับกูงั้นสิ?”
“ใช่!”
“งั้นอีกอาทิตย์หนึ่ง เวลาห้าโมงครึ่ง เจอกันที่สระน้ำหลังโรงเรียน”
“ห๊ะ????? ขะ..แข่งอะไรมึง”
“ว่ายน้ำ..”
นี่แหละครับที่มา TOT
เพราะผมโมโหจนน่ามืดตามัว เลยลืมถามมันไปว่าแข่งอะไรก่อนที่จะตกลง ฮืออออออ ผมจึงต้องมายืนเก้ๆกังๆอยู่ตรงนี้ แต่ยังไงผมก็ต้องชนะให้ได้ 1 อาทิตย์ที่ผมไปซุ่มซ้อมกับไอ้ห่าดิวมาต้องได้ผลสิ.........ไม่ยอมแพ้แน่
สู้เพื่อเมียครับ......
-/////-
พูดเองเขินเอง
“มึงกลัวมากหรือไง...”ไอ้รุจที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้มายืนข้างๆผมแล้วพูดขึ้น
“อะไรมึง ไม่มี๊!”
“55555555555 5 กูเชื่อตายแหละ เพราะกูรู้ไง ว่ามึงว่ายน้ำไม่เป็น สมน้ำหน้ามึง”
“ไอ้เวนเอ๊ย!”
“^ ^”เก็บรอยยิ้มส้นตรีนๆของมึงไปม่อคนอื่นไป๊! แต่คนนั้นต้องไม่ใช่ริทนะ T^T
“เอาล่ะครับ ขอให้พี่รุจ พี่โตโน่ประจำที่ด้วยครับ”เสียงไอ้ไอซ์ คนสนิทของไอ้รุจพูดขึ้น ผมยืนประจำที่ พร้อมกับมองไปยังสระข้างหน้า...
รอแค่เสียงนกหวีดเท่านั้น สิ้นเสียงเมื่อไหร่.....
เอาวะ
เป็นไงเป็นกัน!!
“อย่านะเฮียโน่!!!!!!!!!!”
.
.
..
จะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามค่ะ :P
ปล้ำลิง. เม้นเค้าหน่อยก็ได้ T^T
ความคิดเห็น