ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic reborn] My sky my love รู้เเล้วว่ารัก 10051 (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #15 : ขอโทษ...

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 53


    ตอนที่ 15 ขอโทษ...





    ผมมันโง่จริงๆแฮะ.. หึหึ คิดว่าเขาจะรักนายมากหรือไง โชอิจิ นายมันโง่
    !!!

     

    เด็กหนุ่มนั่งโทษตัวเองอยู่อย่างนั้น ทั้งๆนี่มัน เวลาเรียนของเขาแท้ๆ ทั้งๆที่เขาไม่เคยโดนเรียน ทั้งๆที่เขาไม่เคยขาดเรียน แต่เป็นก็เป็นไปได้ เพราะเรื่องนี้ มันทำให้เขาเสียศูนย์จริงๆ เขาไม่น่าไปรักคนแบบนั้นเลย...

     

     

    ขึ้นห้องเรียนเถอะนะ โชอิจิคุง ^^”

     

    รุ่นพี่ดีโน่!”

     

    ฮะฮะ ใช่ ฉันเอง ไม่เห็นต้องตกใจขนาดนั้นเลยหนิ ^^”เด็กหนุ่มผมทองสวยผู้เป็นรุ่นพี่นั่งลงข้างๆ

     

    เอ่อ ผมจะโดนหักคะแนนความประพฤติไหมครับ TT_TT”

     

    555+ นายกลัวเรื่องนี้เองเหรอ ไม่หรอกน่า นายจะกลับบ้านก็ได้ เดี๋ยวฉันให้คนไปส่ง

     

    ม่ะ..ไม่ต้องหรอกครับ อย่าลำบากเลย แฮะๆ

     

    นายร้องไห้เหรอ

     

    .......

     

    อ้อ ฉันพอจะรู้เรื่องแล้วน่ะ เรื่องหมอนั่นใช่มั้ย เบียกคุรันน่ะ งั้นนายก็สบายใจได้เลย ไม่ใช่มีแต่นายที่ทุกข์หรอก หมอนั่นน่ะ บอกปวดหัว หนีกลับบ้านไปแล้ว...

     

    เอ๋?

     

    คงจะเครียดเรื่องนายละมั้ง พอฉันถามว่าเป็นอะไร ก็บอกว่า ถูกแฟนทิ้ง = =”

     

    ห๊ะ!”

     

    หมอนั่นรักนายมากนะ ฉันรู้จักหมอนั่นดี

     

    ไม่จริงหรอกครับ วันนี้เขายังไปอยู่กับผู้หยะ.....

     

    รินะน่ะเหรอ อย่าไปใส่ใจเลย ยัยนั่นพยายามตามตื้อเบียกคุรันน่ะ แต่หมอนั่นไม่เล่นด้วยน่ะสิ

     

    แต่ว่าผะ ผมเห็น...รุ่นพี่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยนะครับ รุ่นพี่ดีโน่ไม่ต้องมาแก้ตัวแทนเขาหรอก

     

    โหยย ฉันไมได้แก้ตัวแทนหมอนั่นหรอกน่า เชื่อใจฉันสิ ตั้งแต่โตมาหมอนั่นไม่เคยใส่ใจใครเท่านายเลยนะ

     

    ......

     

    เอาเป็นว่า ฉันมาบอกนายแค่นี้แหละ  เฮ้ออ ให้ตายเหอะ ฉันไม่อยากจะช่วยหมอนั่นเลยนะ แต่ว่าครั้งนี้...ฉันสงสารหมอนั่นจริงๆ ถ้าว่าง ช่วยไปดูหมอนั่นที่บ้านก็ดีนะ ฉันไปล่ะร่างสูงกว่าพลางลุกขึ้นเดินไป ก่อนหันมายิ้มให้ร่างบางเล็กน้อย และเอ่ยเบาๆว่า

     

    อย่าฝืนหัวใจตัวเองเลย รักเขา ก็ให้โอกาสเขาได้อธิบายบ้างสิ  ^^”

     

     

     

     

     

    อ๊อดดด!!~

     

    มาเปิดแล้วครับๆ อ้ะ โชจัง....เจ้าของดวงตาสีอเมทิสต์เบิกตากว้าง เขาดีใจ ประหลาดใจ ตกใจ ให้ตายเหอะ อธิบายไม่ถูกจริงๆแฮะ

     

    เอ่อ...ผะ ผม..มาเยี่ยม คะ คือ รุ่นพี่ดีโน่ก็ฝากมาเยี่ยมดะ...

     

    หมับบ

     

    ขอบคุณนะโชจัง ขอบคุณจริงๆ..ร่างสูงกอดร่างบางแน่น

     

    ระ..เรื่องอะไรเหรอครับร่างบางพูดอู้อี้เพราะหายใจไม่ค่อยออก

     

    ทุกๆเรื่องเลย แล้วก็ เรื่องที่มาเยี่ยมฉันด้วย อ้ะ ขอโทษๆๆๆ ฉันคงกอดแน่นมากเกินไป

     

    คะ ครับ ผมก็ต้องขอโทษรุ่นพี่ ที่คิดอะไรไม่เข้าท่า ผมฟังมาจากพี่ดีโน่หมดแล้วล่ะครับ ขอโทษนะครับ

     

    ไม่เลย ฉันผิดเองแหละ แต่ว่า...โชจังยังเกลียดฉันอยู่สินะ

     

    ไม่ครับ ไม่เลยครับ ^^”

     

    โชจางงงง TT^TT ฉันรักโชจังที่สุดเลยยย จูบทีสิ >3<”

     

    ไอ้รุ่นพี่ - -*

     

    โทษจ่ะ แฮะๆ  ^^;;”

     

    งั้น เดี๋ยวผมทำไรให้ทานนะครับ ปวดหัวไม่ใช่เหรอ

     

    ไม่อาวหรอกกกกก ฉันแค่กลับบ้านมาพักผ่อนจิตใจน่ะ ตอนแรกคิดว่าจะโดนโชจังเกลียดจริงๆซะเล้ว...

     

    โอเคครับๆ แต่ผมหนีเรียนมาแล้วสิ กลับไปเรียนต่อจะทันไหมเนี่ย

     

    ไม่ทันหรอก ไปเที่ยวกันดีกว่าเนาะ >w<”

     

    “= =”นี่เหรอ ประธานนักเรียน - *-

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    มาอัพแล้วนะจ๊า

     

    เม้นด้วยน้า >3<

     

    แล้วก็ ขอโทษค่ะที่มาอัพช้า T^T

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×