ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : เรื่องลับๆของทูน่าคุง!+นางวันทอง
ตอนที่ 12 เรื่องลับๆของทูน่าคุง!+ นางวันทอง
ดีฮะ ผมคือซาวาดะ สึนะโยชิ น้องพี่โชเองฮะ อย่าเพิ่งเสียใจไปที่ผมมาขัดเรื่องของพี่โช เพราะไรเตอร์นั่นเเหละ -*- (อ่าว ไหงพูดงี้อ่ะทูน่า - - : ไรเตอร์) เอาเป็นว่า ผมก็เเค่......
อยากระบายโว้ยยยยยยย!!~~
ใช่ครับ มันอัดอั้นตันใจมาก ตั้งเเต่วันเเรกที่ผมไปเรียน ก็โดนไอ้คุณฮิบาริบัดดี้สุดสวาท(เหรอออ)ลากไปทำงานนู่นงานนี่ บัดดี้หรือบลัดดี้กับเเน่! จะกระอักเลือดตายอยู่เเล้วคร๊าบบบ เเล้วสายตาเเบบนั้นมันอะไรกัน ตั้งเเต่วันเเรกที่ไปทำงานที่ห้องของพี่ท่าน พี่ท่านก็มองผมอยู่นั่นเเหละ รู้บ้างไหม ว่าผม...เขิน >///<
นับจากวันนั้น ผมก็ไม่ได้กลับบ้านกับพี่โช ผมต้องนั่งมอเตอร์ไซต์ลูกรักของพี่ท่านกลับบ้านทุกวัน หัวฟูหมดเเล้วโว้ย >O< (ได้ข่าวว่าฟูมานานเเล้ว - -) เเล้วก็ เหอะๆๆๆ ผมโดนลวนลามคร๊าบ เเง เสียชาตืเกิดชายไทย เอ๊ย ชายเจแปน TT ก็นะ วันเเรกก็โดนจูบ ผมต่อมาก็ จูบๆๆๆ เเล้วเเถมยัง..........โดนกด จ๊ากกกก มัน sm มากกกก ฮือออ เพระคุณฮิบาริคนเดียวเลย มันคือตราบาป ตราบาปชัดๆ เเต่ก็อีกเเหละครับ เพราะผมเป็นเเฟนกับเขาเเล้วล่ะ -///- ก็...ก็ คุณฮิบาริน่ะ ถึงเเม้ว่าจะปากเสีย หรือโฉดเพียงใด เขาก็ใจดี เเล้วก็เป็นคนเดียวที่โผล่มาช่วยผมหลายครั้ง >O< ผมก็ เเหะๆๆๆ ชอบคุณฮิบาริเเหละ -///- เราเลยเป็นเเฟนกัน อะนะ
จบเรื่องของผมก่อนดีกว่า ไปดูพี่โชต่อ - -"
"เอ่อ เเกมม่า นี่คือรุ่นพี่เบียกคุรัน บัดดี้ฉันเอง เเล้วก็รุ่นพี่ครับ นี่คือเเกมม่า เพื่อนของผม"ผมอธิบายเสร็จสับ เเกมม่าพยักหน้าเล็กน้อย เเต่หน้าของยังมองเขม่นไปยังรุ่นพี่ ส่วนรุ่นพี่ก็ทำหน้าเหยเก เเล้วบอกออกมาว่า
"ใช่ ฉันเป็นรุ่นพี่บัดดี้ เเล้วก็...เป็นเเฟนโชจังด้วย"อ๊ากกกกก รุ่นพี่บ้า >////<
^O^ หน้ารุ่นพี่
=O= หน้าเเกมม่า
-O- หน้าสึนะ
=///= หน้าผมเอง TT
"เหรอ โชอิจิ นี่เหรอ เเฟนนาย"
"อะ อืม"
"หึ เเน่ใจเเล้วเหรอโชอิจิ"เเกมม่าครางในลำคอ เเกมม่ามองหน้ารุ่นพี่อย่างเอาเรื่อง อ๊ากกก อย่าเพิ่งทะเลาะก๊านนน
"โชจัง ฉันต้องได้เป็นขุนเเผนนะ "รุ่นพี่กระซิบที่หูผมเบาๆ ทำเอาเเกมม่าหน้าเสียเข้าไปใหญ่
"หา"อะไร งงครับ
"ก็โชจังเป็นนางวันทองหนิ"
"เฮ้ยยยยยย >O<"ให้ตายเหอะ รุน่พี่พูดอะไรครับเนี่ย ในญี่ปุ่นมีเรื่องเเบบนี้ด้วยเหรอ -*-
"ก็ฉันไม่อยากเป็นขุนช้างหนิ ตอนนี้โชจังน่ะ กำลังจะเป็นนางวันทองสองใจนะ =3="
"ผมไม่ใช่นางวันทองนะครับ"
"ก็โชจังน่ะ คิดอะไรกับหมอนั่นเเน่ๆ ไม่ชอบเลย"เราทั้งสองกำลังกระซิบกันต่อไป ทำเอาสึนะเเละเเกมม่ามองหน้ากันเหมือนเป็นส่วนเกิน
"ป่าวนะครับ"
"งั้นบอกหมอนั่นไปเลยว่า โชจังน่ะรักฉันม้ากมาก"ทำไมต้องบอกด้วยล่ะครับ เเกมม่าน่ะเขาก็รู้อยู่เเล้วหนิ อีกอย่าง เเกมม่าเป็นเเค่เพื่อนผมนะ
"นะๆ บอกสิที่รัก =3="รุน่พี่ทำปากจู๋ๆอีกล่ะ - -*
"เอ่อ ครับๆ"ผมสายหน้าเอือมๆให้รุ่นพี่ ก่อนจะหันหน้าไปทางเเกมม่า ให้ตายสิ พูดไม่ออกเเหะ เเกมม่ามิงมาทางผมอย่างสื่อความหมาย ก่อนจะชิงพูดขึ้นว่า
"ไปกันเถอะสึนะ"อ่าว -0-
"ฮะ"สึนะมองมาทางผมนิดหน่อย ก่อนเดินไปกับเเกมม่า
"เเล้วเราล่ะครับ"
"ก็ไปเรียนกันสิ เเต่อย่าลืมนะ ว่าโชจังน่ะ เป็นของฉันเเค่คนเดียว"
-/////- บ้าจริง รุ่นพี่ก็...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ดีฮะ ผมคือซาวาดะ สึนะโยชิ น้องพี่โชเองฮะ อย่าเพิ่งเสียใจไปที่ผมมาขัดเรื่องของพี่โช เพราะไรเตอร์นั่นเเหละ -*- (อ่าว ไหงพูดงี้อ่ะทูน่า - - : ไรเตอร์) เอาเป็นว่า ผมก็เเค่......
อยากระบายโว้ยยยยยยย!!~~
ใช่ครับ มันอัดอั้นตันใจมาก ตั้งเเต่วันเเรกที่ผมไปเรียน ก็โดนไอ้คุณฮิบาริบัดดี้สุดสวาท(เหรอออ)ลากไปทำงานนู่นงานนี่ บัดดี้หรือบลัดดี้กับเเน่! จะกระอักเลือดตายอยู่เเล้วคร๊าบบบ เเล้วสายตาเเบบนั้นมันอะไรกัน ตั้งเเต่วันเเรกที่ไปทำงานที่ห้องของพี่ท่าน พี่ท่านก็มองผมอยู่นั่นเเหละ รู้บ้างไหม ว่าผม...เขิน >///<
นับจากวันนั้น ผมก็ไม่ได้กลับบ้านกับพี่โช ผมต้องนั่งมอเตอร์ไซต์ลูกรักของพี่ท่านกลับบ้านทุกวัน หัวฟูหมดเเล้วโว้ย >O< (ได้ข่าวว่าฟูมานานเเล้ว - -) เเล้วก็ เหอะๆๆๆ ผมโดนลวนลามคร๊าบ เเง เสียชาตืเกิดชายไทย เอ๊ย ชายเจแปน TT ก็นะ วันเเรกก็โดนจูบ ผมต่อมาก็ จูบๆๆๆ เเล้วเเถมยัง..........โดนกด จ๊ากกกก มัน sm มากกกก ฮือออ เพระคุณฮิบาริคนเดียวเลย มันคือตราบาป ตราบาปชัดๆ เเต่ก็อีกเเหละครับ เพราะผมเป็นเเฟนกับเขาเเล้วล่ะ -///- ก็...ก็ คุณฮิบาริน่ะ ถึงเเม้ว่าจะปากเสีย หรือโฉดเพียงใด เขาก็ใจดี เเล้วก็เป็นคนเดียวที่โผล่มาช่วยผมหลายครั้ง >O< ผมก็ เเหะๆๆๆ ชอบคุณฮิบาริเเหละ -///- เราเลยเป็นเเฟนกัน อะนะ
จบเรื่องของผมก่อนดีกว่า ไปดูพี่โชต่อ - -"
"เอ่อ เเกมม่า นี่คือรุ่นพี่เบียกคุรัน บัดดี้ฉันเอง เเล้วก็รุ่นพี่ครับ นี่คือเเกมม่า เพื่อนของผม"ผมอธิบายเสร็จสับ เเกมม่าพยักหน้าเล็กน้อย เเต่หน้าของยังมองเขม่นไปยังรุ่นพี่ ส่วนรุ่นพี่ก็ทำหน้าเหยเก เเล้วบอกออกมาว่า
"ใช่ ฉันเป็นรุ่นพี่บัดดี้ เเล้วก็...เป็นเเฟนโชจังด้วย"อ๊ากกกกก รุ่นพี่บ้า >////<
^O^ หน้ารุ่นพี่
=O= หน้าเเกมม่า
-O- หน้าสึนะ
=///= หน้าผมเอง TT
"เหรอ โชอิจิ นี่เหรอ เเฟนนาย"
"อะ อืม"
"หึ เเน่ใจเเล้วเหรอโชอิจิ"เเกมม่าครางในลำคอ เเกมม่ามองหน้ารุ่นพี่อย่างเอาเรื่อง อ๊ากกก อย่าเพิ่งทะเลาะก๊านนน
"โชจัง ฉันต้องได้เป็นขุนเเผนนะ "รุ่นพี่กระซิบที่หูผมเบาๆ ทำเอาเเกมม่าหน้าเสียเข้าไปใหญ่
"หา"อะไร งงครับ
"ก็โชจังเป็นนางวันทองหนิ"
"เฮ้ยยยยยย >O<"ให้ตายเหอะ รุน่พี่พูดอะไรครับเนี่ย ในญี่ปุ่นมีเรื่องเเบบนี้ด้วยเหรอ -*-
"ก็ฉันไม่อยากเป็นขุนช้างหนิ ตอนนี้โชจังน่ะ กำลังจะเป็นนางวันทองสองใจนะ =3="
"ผมไม่ใช่นางวันทองนะครับ"
"ก็โชจังน่ะ คิดอะไรกับหมอนั่นเเน่ๆ ไม่ชอบเลย"เราทั้งสองกำลังกระซิบกันต่อไป ทำเอาสึนะเเละเเกมม่ามองหน้ากันเหมือนเป็นส่วนเกิน
"ป่าวนะครับ"
"งั้นบอกหมอนั่นไปเลยว่า โชจังน่ะรักฉันม้ากมาก"ทำไมต้องบอกด้วยล่ะครับ เเกมม่าน่ะเขาก็รู้อยู่เเล้วหนิ อีกอย่าง เเกมม่าเป็นเเค่เพื่อนผมนะ
"นะๆ บอกสิที่รัก =3="รุน่พี่ทำปากจู๋ๆอีกล่ะ - -*
"เอ่อ ครับๆ"ผมสายหน้าเอือมๆให้รุ่นพี่ ก่อนจะหันหน้าไปทางเเกมม่า ให้ตายสิ พูดไม่ออกเเหะ เเกมม่ามิงมาทางผมอย่างสื่อความหมาย ก่อนจะชิงพูดขึ้นว่า
"ไปกันเถอะสึนะ"อ่าว -0-
"ฮะ"สึนะมองมาทางผมนิดหน่อย ก่อนเดินไปกับเเกมม่า
"เเล้วเราล่ะครับ"
"ก็ไปเรียนกันสิ เเต่อย่าลืมนะ ว่าโชจังน่ะ เป็นของฉันเเค่คนเดียว"
-/////- บ้าจริง รุ่นพี่ก็...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น