คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : My brother 7 คิดไม่ซื่อ(หรือป่าว)
Rit :
ผมนั่งซึมเศร้าเหงาหงอยตามประสาคนแอบรักในห้องของตัวเอง โว้ยยย ทำไมกูอ่านชินจังวันนี้มันไม่ขำเลยวะ ปกติกูขำท้องแตก เพราะไอ้เฮียโน่คนเดียวเล้ยยย แม่งเอ๊ยยย หงุดหงิดๆๆๆ เฟ้ยย อยากไปเที่ยวว่ะ ไอ้เซนแม่งก็มัวแต่ไปจู๋จี๋ดุ๋งดิ๋งกับพี่เก่ง ไม่เหลียวหลังมามองริทน้อยกลอยใจคนนี้เลยนะไอ้เพื่อนเวน !
กูอยากออกไปหลั่นลาเฮฮาปาจิงโกะข้างนอกบ้าง แงงงงงงงงง
ปึก!
เสียงไรกระแทกหน้าต่างบ้านเค้าง่า
“ริท ไปเที่ยวกันเว้ยๆ”ผมหันไปเห็นลิงหน้าตาดีที่กำลังยืนยิ้มริมหน้าต่างบ้านตัวเองอย่างอารมณ์ดี
อ๊ะ หรือสวรรค์จะได้ยินเสียงคร่ำครวญของผมวะ อ๊ากกก เฮียโน่นึกคึกอะไรวันนี้ชวนกูไปเที่ยววะเนี่ยยย กรี๊ดดดดด(?)
“อ่าว วันนี้ไหงชวนริทอ่า ปกติเฮียชวนสาวสวยซ้อนท้ายไปแอ่วทั่วเมืองไม่ใช่เหรอ -3-“ผมทำปากเชิดๆอย่างอนๆ ก็มันจริงนี่หว่า นึกไงมาชวนเที่ยววะเนี่ย
“ก็วันนี้อยากชวนน้องชายสุดที่รักไปเที่ยวนี่หว่า ตกลงจะไปไม่ไปหะ!”เฮียแกตะคอกผ่านทางระเบียงมา
“ไปๆๆ ขอริทเปลี่ยนชุดแปปนึง”ผมรีบลุกจากเตียงสีเขียวของผมพลางวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า แต่ทว่า..
“ไม่ต้องเปลี่ยนหรอก ชุดนี้แกก็น่ารักแล้วนิ ไปๆๆๆไปได้แล้ว”ห๊ะ.. ผมฟังผิดหรือป่าว เมื่อกี้เฮียบอกว่าน่ารัก
น่ารัก
น่ารัก
น่ารัก
ว๊ากกกกกก เฮียบอกว่าเค้าน่ารักเหรออออออออ เฮี๊ยยยยย!!! แค่นี้กูก็หลงรักหัวปักหัวปำแล้ว จะให้กู(แอบ)รักไปมากกว่านี้อีกหรือง้ายยยยยย
Tono :
ผมไม่รู้ว่าพักนี้ผมสติฟั่นเฟืองหรือว่าไอ้ริทแอบไปเล่นของใส่ผมหรืออย่างไร จู่ๆก็อยากจะอยู่ใกล้ๆมัน เลยนึกอยากชวนมันไปเที่ยว ทั้งยังทำให้ผมชอบ(แอบ)มองมันบ่อยๆ อื้มม ทำให้ผมอดคิดให้ไม่ได้ว่า.. จริงๆน้องชายของผมมันก็น่ารัก น่ากอด น่าจูบ แอร๊ยย มึงบ้าไปจริงๆแล้วว่ะไอ้โน่! แต่มันก็จริงๆนะ หน้าหวานๆที่มันไม่ค่อยจะยอมรับว่ามันหน้าหวาน ตัวเล็กๆที่เวลาวิ่งดูดุ๊กดิ๊กน่ากอด แถมปากที่เวลางอนชอบทำเชิดๆนั่นอีก โธ่เว้ย ! แม่งเอ๊ย กูหมกมุ่นอะไรอยู่วะเนี่ย น้องชายมึงนะไอ้เชี้ยเอ๊ย แถมเมื่อกี้ยังไปบอกมันว่าน่ารักอีก หวังว่าไอ้ริทคนไม่ติดใจอะไรหรอกนะ..
“เฮียเหม่อไรวะ? นี่มาเที่ยวนะเฟ้ย อ๋อ มากับริทเลยไม่สนุกคึกครื้นเหมือนมากับสาวไง”ไม่ช้ายยยยยยยย แต่จะให้เฮียบอกริทเหรอว่าเฮียคิดลามกซึ่งไร้จรรยาบรรณของพี่ชายกับริทอยู่ ….
ไม่ได้เด็ดขาด!
“ป่าวเว้ย เฮียแค่คิดว่าจะซื้ออะไรให้เป็นของขวัญวันเกิดไอ้ดิวดี”อ่า วันเกิดมึงวันที่เท่าไหร่วะไอ้ดิว 55555+ อ้างมึงไปก่อนละกัน
“อ่าว จริงดิ่ วันเกิดพี่ดิวใกล้ถึงแล้วเหรอ ริทจะซื้ออะไรดีล่ะ???”ค่อยยังชั่วที่ริทมันจำวันเกิดดิวไม่ได้..
“ไม่ต้องซื้อหรอกริท เฮียซื้อคนเดียวก็พอแล้ว ขนาดวันเกิดริทมันยังไม่ให้ริทเลย..”จริงๆมันให้ครับ ช็อกโกแลตซะด้วย กล่องเบ้อเริ่ม หึหึ แต่ผมเอาไปกินหมดเลยน่ะสิครับ อย่านึกว่ากูไม่รู้นะว่าตอนนั้นมึงจะจีบน้องกูไอ้ดิว ผมเลยตัดไฟตั้งแต่ต้นลมโดนการเอาไปกินเอง(อ่าว เลว)
“มันไม่เกี่ยวนี่เฮีย.. พี่ดิวเคยโทร.มาสอนการบ้านริทตั้งหลายครั้ง”
“ห๊ะ ตอนไหน ทำไมกูไม่รู้ฟะ...”ผมพูดประโยคหลังเบาๆ
“ก็หลายครั้งอ่ะ จำไม่ได้แล้ว”
“วันหลังมีอะไรก็ให้เฮียสอนสิ เฮียก็สอนได้”
“แล้วเฮียอยู่สอนริทเหรอ เฮียน่ะ เคยอยู่ติดบ้านเหรอ ว่างทีไรก็ออกไปหาหญิงทุกที ขนาดวันนั้นแม่ริทฝากเฮียให้ไปรับริทที่เรียนพิเศษ เฮียยังลืมเลย...”สะอึกครับ ก็จริงของริทมัน.. ผมเห็นริทซึมไปนิดหน่อย เว้ยยย มึงเป็นพี่ที่ชั่วที่สุดเลยไอ้โน่
“ขอโทษอ่ะๆๆๆ แต่ว่ายังไงก็ไม่ต้องไม่ซื้อให้ไอ้ดิวหรอก เฮียก็ขี้เกียจซื้อและ ไปเดินเล่นตากแอร์ต่อเห่อะ”ผมรีบฉุดมือไอ้ริทให้เดินตามต้อยๆ ไอ้ริทมันหน้างงเล็กน้อย แต่ก็เออออไปกับผม แต่จู่ๆริทก็หยุดเดิน ผมหันมามองหน้าริทอย่างตั้งคำถาม
“น่ารักจัง...”ผมหันไปมองตามที่ริทมองอยู่ ตุ๊กตาเฮ่งเจีย????? - -
“น่ารักตรงไหนห๊ะ ไอ้ตุ๊กตาลิงเนี่ยนะ”
“เหมือนเฮียดีออก คิกๆ”ริทเดินเข้าไปในร้านที่วางขายตุ๊กตาตัวนั้นทันทีเมื่อพูดจบ จะทำอะไรของเค้าวะ?
“เท่าไหร่ครับ?”ริทจะซื้อ????
“268 ค่ะ”ไอ้เตี้ยทำท่าจะควักตังค์ออกมาจ่าย...
“อ่ะ นี่ครับ”ผมยื่นแบงค์ห้าร้อยออกไปให้กับพนักงานทันที
“เฮียไม่ต้องหรอก ริทออกเอง”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เฮียพึ่งได้ค่าขนมมา ออกให้ๆ”
“ง่า งั้นเดี๋ยวมื้อเที่ยงริทเลี้ยงเฮียเองนะ”
“โอเค”
“ขอบคุณน่ะฮะที่ซื้อให้ ^ ^”ริทพูดยิ้มๆ
“อะ อื้มม ละ แล้วริทจะซื้อมันไปทำไมเหรอ”ผมพูดติดอ่างเล็กน้อย เห็นรอยยิ้มของมันแล้วกูเขินว่ะ >///<
“มันเหมือนเฮียดี ริทจะเอาไปนอนกอด 55555”มันหัวเราะอย่างวอารมณ์ดีแล้วเดินจากไป..
นอนกอด?????????????
นอนกอดเหรอ
โอ้ววววว ผมรู้นะครับว่าริทมันพูดขำๆ แต่ผมคงจะบ้าไปเอง ที่ดันไปเขินตามมัน....
จบตอนที่ 7 แล้วน้า
เม้นด้วยนะค้า
ความคิดเห็น