ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : วันที่โหดร้าย
ตอนที่ 7 วันที่โหดร้าย
"ดีจ๊ะสึนะคุง"เเอ๊ก!!!เคียวโกะจังนี่นา ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงละลายเเล้วล่ะ เเต่ว่าตอนนี้มีคนอื่นให้ละลายเเทนเเล้ว ทั้งละลายเเละลื่นไหล อ๊ากกก ไอ้บ้า เราคิดอะไรอยู่เนี่ย
"อ่ะอืม"
"ว่าเเต่สึนะคุงเดี๋ยวนี้ทำไมพวกรีบอร์นจังไม่มาเล่นเลยล่ะ"อ่ะ มันก็จริงนะ รีบอร์นไปอิตาลีเป็นอาทิตย์เเล้วไม่ยอมกลับเลย ขนาดโกคุเทระคุงยังขอกลับมาก่อนด้วยเหตุผลว่า ผมยอมไม่ได้ที่จะไม่ได้เห็นหน้ารุ่นที่สิบเกินสามวันครับ!!! เฮ้ออ โกคุเทระนี่ละก็ อีกอย่างพอกลับมาก็เเว๊ดๆๆ โวยวายใหญ่ที่รีบอร์นบอกว่าคุณฮิบาริมาอยู่เป็นเพื่อนร่างบาง ยามาโมโตะก็เป็นไปด้วย บอกว่าเดี๋ยวไปอยู่เป็นเพื่อนสึนะเเทน เเต่ว่าก็ต้องสต๊อปปไว้เเค่นั้น เพราะรีบอร์นสั่งห้ามมาทางโทรศัพท์ว่าให้ฮิบาริอยู่เเหละดีเเล้ว
"ก็คงยังไปทำธุระทีอิตาลีไม่เสร็จละมั้ง มีอะไรเหรอเคียวโกะจัง"
"ป่าวจ๊ะ งั้นพี่เบียงกี้ก็ไม่อยู่ด้วยสินะ ฉันเเค่อยากจะไปทำช็อกโกเเลตที่บ้านสึนะคุงให้พี่เบียงกี้สอนให้น่ะ เเต่ว่าไม่เป็นไรหรอก ฉันไปทำบ้านฮารุจังก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ"ว่าเเล้วหญิงสาวก็วิ่งออกไปจากห้องเรียน สึนะกลอกตาไปมา ช็อกโกเเลต ช็อกโกเเลต มันอะไรกันเนี่ย อืมม อะชะเฮ้ยย วันวาเลนทายยยยยย กี๊สสสส(จะกรี๊ดทำไม) พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์นี่นา ทำไงดีๆ เอาช็อกโกเเลตให้คุณฮิบาริดีไหมน้า ร่างบางรีบคว้ากระเป๋าออกไปจากห้องทันที รีบมากจนลืมบอกเพื่อนรักทั้งสองที่คนหนึ่งหลับคาโต๊ะ อีกคนออกไปสูบบุหรี่อยู่
"อ่ะ ลืมบอกโกคุเทระคุงกับยามาโมโตะ เเล้วๆๆๆ เราจะมาที่นี้ทำมายยเนี่ยย"สึนะกวาดตาไปตามห้องที่ตอนนี้เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทำอาหารต่างๆ โดยป้ายหน้าห้องมีหัวอักษรเขียนว่า 'ห้องคหกรรม'
"งั้นจะลองทำดีไหมเนี่ย อะ เอ๋ ทำไมห้องทำสกปรกอย่างนี้ "สึนะงงอยู่เล็กน้อยพลางใช้หัวคิด จะว่าไป พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์พวกผู้หญิงคงมาทำช็อกโกเเลตทั้งนั้นสินะ อ๊ะ มีคนลืมหนังสือคู่มือทำอาหารไว้ด้วย เสร็จเรา ร่างบางก้าวย่างไปยิ้มหนังสือเล่มนั้นมาอ่านอย่างพิเคราะห์เเล้วค่อยๆจัดนู้นเตรียมนี่ เเม้จะไม่ค่อยถนัดเเต่สึนะตั้งใจว่าจะทำมันออกมาให้ได้ เวลาผ่านไปสักพัก
"ไม่ไหวๆ ทำไมมันยากจังนะ ไม่เห็นเป็นอย่างรูปเลย"สึนะนั่งลงที่พื้นอย่างท้อใจ ให้ตายสิ ทำไมในรูปมันดูดีจัง พอทำจริงๆเเล้วมัน....อ๊ากกก รับไม่ได้
"เอาล่ะ ฮึ่บ ทำใหม่ดีกว่า "ร่างบางค่อยๆเริ่มจากขั้นเเรกใหม่ สึนะไม่เข้าใจว่าทำไมตนเองต้องมาทำอะไรเเบบนี้ด้วย ทำไมต้องพยายาม ทั้งๆที่ปกติไม่เคยคิดจะทำด้วยซ้ำ เเบบนี้คือการที่ทุ่มเทให้คนที่รักหรือป่าวนะ เเล้วคุณฮิบาริเป็นเเบบเขาหรือป่าวนะ
"ทำไมเจ้านั่นถึงมาช้านัก "ร่างสูงพึมพำตลอดทางที่เดินตามหาสึนะ ไหนบอกว่าจะมารอที่ห้องทุกวัน หรือวันนี้จะเเอบกลับกับพวกสัตว์กินพืชรวมฝูงน่ารำคาญนั่น ถ้าเป็นเเบบนั้นจริงๆละก็ ได้เห็นดีกัน
"เอาล่ะ เสร็จเเล้ว เย้ ฮะฮะ คนอย่างเจ้าห่วยก็ทำช็อกโกเเลตเป็นวุ้ย ฮี่ๆ"ร่างบางดีใจอย่างที่สุด ก็นะ เรื่องธรรมดาๆเเบบนี้คนอื่นอาจจะมองว่าเขาบ้า เเต่คนอย่างเขาน่ะ ไม่เคยทำอะไรเป็น หรือ บางครั้งก็ไม่เคยคิดจะทำอะไร เเต่ตอนนี้เขาได้ทำไปเเล้ว ทำไปเพื่อคนๆนั้น ซึ่งยังไม่รู้ว่าเขาจะยินดีรับไว้หรือป่าว
"อ้าว เจ้าห่วยสึนะ ยังไม่กลับบ้านอีกหรือไง เเหมๆ ทำช็อกโกเเลตซะด้วย เเกเป็นตุ๊ดเหรอไง หน้าตาก็ไม่สมควรที่จะเกิดเป็นผู้ชายอยู่เเล้ว ไปใส่กระโปรงซะไป"สึนะตื่นตระหนก หันไปตามเสียง ร่างบางเห็นรุ่นพี่หน้าตาน่ากลัวกลุ่มหนึ่ง บางคนก็สัก บางคนก็สูบบุหรี่ น่ารังกียจ ถึงเเม้โกคุเทระจะทำก็เถอะ เเต่เขาไม่เคยคิดจะรังเกียจเลย ไม่เหมือนคนพวกนี้ อีกอย่างเขาก็ตั้งใจเอาไว้เเล้วว่าจะทำให้เลิกให้ได้ ตะ เเต่ว่ามันไม่ใช่เวลาจะคิดเรื่องนี้สิ ทำไงดี สึนะรีบเอาช็อกโกเเลตยัดเข้ากระเป๋า
"อะไรกัน กลัวเหรอไง จะเอาไปให้หนุ่มที่ไหนว่ะ หึหึ เเต่ยังไง ฉันก็ขอชิมหน่อยละกันว่าอร่อยไหม ไม่ใช่ช็อกโกเเลตนะ เเกต่างหาก"ว่าเเล้วคนที่ดูท่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มก็กระชากสึนะเข้าไป พร้อมๆกับลูกน้องคนอื่นๆที่ทำท่าจะวิ่งเข้ามาปลดเสื้อผ้าสึนะ ร่างบางสั่นกระเพื่อม อ้อนวอนขอต่อพวกนั้น
"อย่า ยะ อย่าทำผม ฮึก"ร่างบางร้องไห้ออกมา ให้ตายสิ เเกมันน่าสมเพช อีพอเเบบนี้ละร้องไห้ ทำไมไม่สู้ สึนะสมเพชตัวเองในใจ
"หึ เเกมันน่ารักจริงๆเลยนะ ใครจะไปรู้ว่าอย่างเเกนี่ก็น่ารัก เเถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก ฉันอยากลองซักครั้งว่ะ"น่ารังเกียจ มันน่ารังเกียจ สึนะกรีดร้องอยู่ในใจ เสือ้ผ้าของเขาตอนนี้ถูกพวกนั้นถอดออกไปเกือบหมด ทำให้พวกนั้นเห็นรอยจ้ำๆบนตัวสึนะที่ฮิบาริเผลอทำไว้เมื่อคืนก่อน
"เเกนี่มันร่านจังว่ะ ไม่บริสุทธิ์นี่หว่า มันเป็นเล่นตัว เฮ้ย พวกเราจัดการมัน "สึนะร้องไห้ คุณฮิบาริครับ ผมขอโทษ ผมคงเป็นของคุณคนเดียวไม่ได้เเล้ว ฮึก ผมขอโทษ ผมมันน่าสมเพชที่สุด
ปัง!!!
เสียงเปิดประตูเเรงๆสามารถรู้ได้ว่าผู้เปิดโมโหเพียงใด
"ใครทำสึนะโยชิ ฉันจะขย้ำให้ตาย"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เม้นๆๆๆๆ
"ดีจ๊ะสึนะคุง"เเอ๊ก!!!เคียวโกะจังนี่นา ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงละลายเเล้วล่ะ เเต่ว่าตอนนี้มีคนอื่นให้ละลายเเทนเเล้ว ทั้งละลายเเละลื่นไหล อ๊ากกก ไอ้บ้า เราคิดอะไรอยู่เนี่ย
"อ่ะอืม"
"ว่าเเต่สึนะคุงเดี๋ยวนี้ทำไมพวกรีบอร์นจังไม่มาเล่นเลยล่ะ"อ่ะ มันก็จริงนะ รีบอร์นไปอิตาลีเป็นอาทิตย์เเล้วไม่ยอมกลับเลย ขนาดโกคุเทระคุงยังขอกลับมาก่อนด้วยเหตุผลว่า ผมยอมไม่ได้ที่จะไม่ได้เห็นหน้ารุ่นที่สิบเกินสามวันครับ!!! เฮ้ออ โกคุเทระนี่ละก็ อีกอย่างพอกลับมาก็เเว๊ดๆๆ โวยวายใหญ่ที่รีบอร์นบอกว่าคุณฮิบาริมาอยู่เป็นเพื่อนร่างบาง ยามาโมโตะก็เป็นไปด้วย บอกว่าเดี๋ยวไปอยู่เป็นเพื่อนสึนะเเทน เเต่ว่าก็ต้องสต๊อปปไว้เเค่นั้น เพราะรีบอร์นสั่งห้ามมาทางโทรศัพท์ว่าให้ฮิบาริอยู่เเหละดีเเล้ว
"ก็คงยังไปทำธุระทีอิตาลีไม่เสร็จละมั้ง มีอะไรเหรอเคียวโกะจัง"
"ป่าวจ๊ะ งั้นพี่เบียงกี้ก็ไม่อยู่ด้วยสินะ ฉันเเค่อยากจะไปทำช็อกโกเเลตที่บ้านสึนะคุงให้พี่เบียงกี้สอนให้น่ะ เเต่ว่าไม่เป็นไรหรอก ฉันไปทำบ้านฮารุจังก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ"ว่าเเล้วหญิงสาวก็วิ่งออกไปจากห้องเรียน สึนะกลอกตาไปมา ช็อกโกเเลต ช็อกโกเเลต มันอะไรกันเนี่ย อืมม อะชะเฮ้ยย วันวาเลนทายยยยยย กี๊สสสส(จะกรี๊ดทำไม) พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์นี่นา ทำไงดีๆ เอาช็อกโกเเลตให้คุณฮิบาริดีไหมน้า ร่างบางรีบคว้ากระเป๋าออกไปจากห้องทันที รีบมากจนลืมบอกเพื่อนรักทั้งสองที่คนหนึ่งหลับคาโต๊ะ อีกคนออกไปสูบบุหรี่อยู่
"อ่ะ ลืมบอกโกคุเทระคุงกับยามาโมโตะ เเล้วๆๆๆ เราจะมาที่นี้ทำมายยเนี่ยย"สึนะกวาดตาไปตามห้องที่ตอนนี้เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทำอาหารต่างๆ โดยป้ายหน้าห้องมีหัวอักษรเขียนว่า 'ห้องคหกรรม'
"งั้นจะลองทำดีไหมเนี่ย อะ เอ๋ ทำไมห้องทำสกปรกอย่างนี้ "สึนะงงอยู่เล็กน้อยพลางใช้หัวคิด จะว่าไป พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์พวกผู้หญิงคงมาทำช็อกโกเเลตทั้งนั้นสินะ อ๊ะ มีคนลืมหนังสือคู่มือทำอาหารไว้ด้วย เสร็จเรา ร่างบางก้าวย่างไปยิ้มหนังสือเล่มนั้นมาอ่านอย่างพิเคราะห์เเล้วค่อยๆจัดนู้นเตรียมนี่ เเม้จะไม่ค่อยถนัดเเต่สึนะตั้งใจว่าจะทำมันออกมาให้ได้ เวลาผ่านไปสักพัก
"ไม่ไหวๆ ทำไมมันยากจังนะ ไม่เห็นเป็นอย่างรูปเลย"สึนะนั่งลงที่พื้นอย่างท้อใจ ให้ตายสิ ทำไมในรูปมันดูดีจัง พอทำจริงๆเเล้วมัน....อ๊ากกก รับไม่ได้
"เอาล่ะ ฮึ่บ ทำใหม่ดีกว่า "ร่างบางค่อยๆเริ่มจากขั้นเเรกใหม่ สึนะไม่เข้าใจว่าทำไมตนเองต้องมาทำอะไรเเบบนี้ด้วย ทำไมต้องพยายาม ทั้งๆที่ปกติไม่เคยคิดจะทำด้วยซ้ำ เเบบนี้คือการที่ทุ่มเทให้คนที่รักหรือป่าวนะ เเล้วคุณฮิบาริเป็นเเบบเขาหรือป่าวนะ
"ทำไมเจ้านั่นถึงมาช้านัก "ร่างสูงพึมพำตลอดทางที่เดินตามหาสึนะ ไหนบอกว่าจะมารอที่ห้องทุกวัน หรือวันนี้จะเเอบกลับกับพวกสัตว์กินพืชรวมฝูงน่ารำคาญนั่น ถ้าเป็นเเบบนั้นจริงๆละก็ ได้เห็นดีกัน
"เอาล่ะ เสร็จเเล้ว เย้ ฮะฮะ คนอย่างเจ้าห่วยก็ทำช็อกโกเเลตเป็นวุ้ย ฮี่ๆ"ร่างบางดีใจอย่างที่สุด ก็นะ เรื่องธรรมดาๆเเบบนี้คนอื่นอาจจะมองว่าเขาบ้า เเต่คนอย่างเขาน่ะ ไม่เคยทำอะไรเป็น หรือ บางครั้งก็ไม่เคยคิดจะทำอะไร เเต่ตอนนี้เขาได้ทำไปเเล้ว ทำไปเพื่อคนๆนั้น ซึ่งยังไม่รู้ว่าเขาจะยินดีรับไว้หรือป่าว
"อ้าว เจ้าห่วยสึนะ ยังไม่กลับบ้านอีกหรือไง เเหมๆ ทำช็อกโกเเลตซะด้วย เเกเป็นตุ๊ดเหรอไง หน้าตาก็ไม่สมควรที่จะเกิดเป็นผู้ชายอยู่เเล้ว ไปใส่กระโปรงซะไป"สึนะตื่นตระหนก หันไปตามเสียง ร่างบางเห็นรุ่นพี่หน้าตาน่ากลัวกลุ่มหนึ่ง บางคนก็สัก บางคนก็สูบบุหรี่ น่ารังกียจ ถึงเเม้โกคุเทระจะทำก็เถอะ เเต่เขาไม่เคยคิดจะรังเกียจเลย ไม่เหมือนคนพวกนี้ อีกอย่างเขาก็ตั้งใจเอาไว้เเล้วว่าจะทำให้เลิกให้ได้ ตะ เเต่ว่ามันไม่ใช่เวลาจะคิดเรื่องนี้สิ ทำไงดี สึนะรีบเอาช็อกโกเเลตยัดเข้ากระเป๋า
"อะไรกัน กลัวเหรอไง จะเอาไปให้หนุ่มที่ไหนว่ะ หึหึ เเต่ยังไง ฉันก็ขอชิมหน่อยละกันว่าอร่อยไหม ไม่ใช่ช็อกโกเเลตนะ เเกต่างหาก"ว่าเเล้วคนที่ดูท่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มก็กระชากสึนะเข้าไป พร้อมๆกับลูกน้องคนอื่นๆที่ทำท่าจะวิ่งเข้ามาปลดเสื้อผ้าสึนะ ร่างบางสั่นกระเพื่อม อ้อนวอนขอต่อพวกนั้น
"อย่า ยะ อย่าทำผม ฮึก"ร่างบางร้องไห้ออกมา ให้ตายสิ เเกมันน่าสมเพช อีพอเเบบนี้ละร้องไห้ ทำไมไม่สู้ สึนะสมเพชตัวเองในใจ
"หึ เเกมันน่ารักจริงๆเลยนะ ใครจะไปรู้ว่าอย่างเเกนี่ก็น่ารัก เเถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก ฉันอยากลองซักครั้งว่ะ"น่ารังเกียจ มันน่ารังเกียจ สึนะกรีดร้องอยู่ในใจ เสือ้ผ้าของเขาตอนนี้ถูกพวกนั้นถอดออกไปเกือบหมด ทำให้พวกนั้นเห็นรอยจ้ำๆบนตัวสึนะที่ฮิบาริเผลอทำไว้เมื่อคืนก่อน
"เเกนี่มันร่านจังว่ะ ไม่บริสุทธิ์นี่หว่า มันเป็นเล่นตัว เฮ้ย พวกเราจัดการมัน "สึนะร้องไห้ คุณฮิบาริครับ ผมขอโทษ ผมคงเป็นของคุณคนเดียวไม่ได้เเล้ว ฮึก ผมขอโทษ ผมมันน่าสมเพชที่สุด
ปัง!!!
เสียงเปิดประตูเเรงๆสามารถรู้ได้ว่าผู้เปิดโมโหเพียงใด
"ใครทำสึนะโยชิ ฉันจะขย้ำให้ตาย"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เม้นๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น