คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : My brother 6 อะไรของเฮียวะ + หัวอกเดียวกัน
My brother 6 อะไรของเฮียวะ - -
Tono :
ผมเป็นบ้าอะไรวะเนี่ย รู้สึกฉุนๆตลอดเลยแฮะเวลาไอ้ริทมันทำอะไรใกล้คนอื่น หรือเราจะหวงน้องวะ?? เอ้อ ไอ้เชี้ยโน่ มึงเป็นอาร้ายยยยยยยย !!!!!
จึกๆ
ผมหันไปมองคนที่เอานิ้วมาจิ้มๆผม เห็นกูเป็นขี้ไงวะ -*-
“อ่าว เตี้ย วันเสาร์ไม่ไปเรียนพิเศษไงหื้อ?”แห่ะๆ น้องชายผมเองครับ ที่มาสะกิด ใครๆก็ชอบบอกว่าผมน่ะ ดูแลริทมากเกินไปจนบางทีเหมือนพ่อดูแลดูเลยด้วยซ้ำ.. ไม่รู้สิครับ ผมทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะต้องไปส่ง ไปรับ ไปช่วยทำนู่นทำนี่ จนบางที ผมดูเหมือนจะเป็นพี่น้องกับไอ้ริทมากกว่าต้องตาซะด้วยซ้ำ ซึ่งการที่ผมดูแลมัน ผมไม่เหนื่อยเลยนะ มันดูชินแล้ว แล้วก็ชอบ ชอบที่ได้อยู่ข้างๆไอ้เตี้ยมันแบบนี้ แต่ว่าตอนนี้ มันเริ่มมีอะไรแปลกๆไปอ่ะ ผมเริ่มหวงน้องซะแล้วสิ ทั้งๆที่กับต้องตาผมไม่เป็นสักหน่อย ทำไมกูต้องหวงไอ้ริทมันด้วยวะเนี่ย
“เฮียโน่ๆ เฮียโน่โว้ยยยย”
“ห๊ะๆ อะไรริทอยู่แค่นี้ตะโกทำไมวะ”
“อ่าว ก็ริทบอกเฮียว่าวันเสาร์นี้ริทหยุด ไม่ได้เรียน ไปช่วยริททำโครงงานที่บ้านหน่อยนะจ๊ะพี่ชายสุดหล่อ *O*”
“น่าน ทีใช้พี่นี่ชอบมาอ้อนจังนะ เออๆ ว่าแต่คุณน้าทำกับข้าวไว้ป่ะ หิวว่ะ วันนี้ยังไม่ได้ออกไปซื้อไรกินเลย”
“แหม.. หาของฟรีกินอีกแล้วนะ เออ ไปดิ่ แม่ริททำกับข้าวไว้เพียบเลย วันนี้พ่อกะแม่ไม่อยู่ด้วย 5555”มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มันดีใจทำไมวะพ่อแม่ไม่อยู่ นี่ถ้าผมไม่อยู่อีกคนนะ แล้วมันอยู่คนเดียว เกิดใครเข้ามาทำมิดีมิร้ายจะทำไงอ่ะ
“จะดีใจทำไม อยู่บ้านคนเดียวมันอันตรายจะตายริท”
“อันตรายอะไร ริทเป็นผู้ชายนะเฮีย - -“ เออเนอะ มันก็ผู้ชายนี่หว่า ... -*-
“ก็อันตรายอยู่ดีแหละ ผอมแห้งแรงน้อยขนาดนี้”ผมพูดยิ้มๆ ก่อนจะไปลูบๆหัวมันแล้วบอกต่อว่า”แถมยังเตี้ยอีก
“ไอ้เฮียโน่ - -*”
“เดี๊ยๆ เรียกไอ้อีกและ เฮียเป็นพี่ริทนะ อย่าลามปามๆ”
“ขอโทษครับๆๆ เฮียโน่~ อีกอย่างนะ ริทไม่กลัวหรอก เพราะริทไม่อยู่คนเดียวนี่ ริทมีเฮียโน่อยู่ด้วยจะกลัวทำไม เนอะ ^O^” เคยบอกแล้วใช่ไหมริทว่าอย่ายิ้มแบบนี้….เพราะว่า
เฮียเขิน -////-
Rit :
“ข้าวอีกจานดิ๊”ผมหันไปมองเฮียโน่อย่างเครียดๆ นี่มันจานที่ 3 แล้วนะเว้ย แดกห่_ไรนักหนาวะเนี่ย
“เยอะไปและ ระวังน้า เดี๋ยวอ้วนแล้วสาวไม่แลหรอก”ผมบ่นๆๆๆๆแต่ก็ตักข้าวให้เฮียอยู่ดี
“สาวไม่รักแล้วไง ยังไงแม่น้อยก็รักเฮีย ต้องตาก็รักเฮีย ริทก็รักเฮีย”เฮียพูดไปเรื่อยๆ แต่พอประโยคสุดท้ายเฮียก็หันมาทำสายตาแปลกๆกับผม แอร๊ยยย เขินนะเว้ยยย
“อะ อะไร เฮียอ้วนแล้วริทก็ไม่รักเฮียหรอก -3-“
“อ่าว ไรอ่ะ แม่ไม่รักลูกแล้วเหรอ T T”
“เออ เบื่อแล้วลูกที่กินจุ หน้าม่อ แล้วก็เจ้าชู้เนี่ย เบื่อๆๆๆ ไปอยู่กะสามีใหม่ดีกว่า 5555”ผมพูดขำๆ แต่เฮียโน่ค้างไปทันที
“ - -*”แล้วเฮียจะค้อนใส่ผมทำไมวะ - -
-----------------------------------------------------------------------------------------------------(40%)
ต่อ
ผมกับเฮียโน่ช่วยกันทำโครงงานไปได้สักพัก เซนกับเกดก็มาถึงบ้านของผม เพื่อจะมาช่วยทำโครงงานกลุ่มของเรา โดยที่ไอ้เซนรับหน้าที่พิมพ์รูปเล่ม ส่วนเกด..
นั่งดูเซนพิมพ์อีกที -*-
นี่แหละน้า ไม่ค่อยเลยนะไอ้เกด มึงนะมึง แทนที่จะมาช่วยกูกะเฮียโน่ทำฟิวเจอร์บอร์ด อ่อ ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับ ว่าไอ้เกดคนเนี้ย เป็นเพื่อนไอ้เซนตั้งแต่อนุบาลครับ มันเป็นหัวหน้าห้องด้วยนะ เวลาจับกลุ่มทำงานทีไร เกดก็จะมาอยู่กับกลุ่มผมทันที เพราะอะไรน่ะเหรอครับ เพราะมันชอบไอ้เซนน่ะซี้~~
ก็นะครับ.. ตอนแรกผมก็ไม่รู้เรื่องนี้หรอก แต่พอวันหนึ่งไอ้เซนคบกับพี่เก่ง ผมก็เห็นเกดมันนั่งร้องไห้ ด้วยความเป็นคนดี(เหรอ? - -)เลยเข้าไปถามมันว่าเป็นอะไร คำตอบที่มันให้ผมมา ผมถกับผงะไปเลยทีเดียว
‘ริท เกดน่ะ ชอบเซน ชอบมานานแล้ว ฮึก ฮืออ’
อ่ะนะ.. มันเป็นฉะนี้แล สงสารมันจริงๆเล้ย สงสารมันพอๆกับสงสารตัวเอง นี่แหละน้า หัวอกเดียวกัน ก็ได้แค่แอบชอบเค้าหนิ T T
“ไอ้เกด มึงมาช่วยกูกะเฮียทำบอร์ดดีกว่าป้ะ นั่งดูไอ้เซนพิมพ์ทำหอยอะไร ห๊ะ!”ผมเรียกมันให้ได้สติ เพราะกลัวว่ามันจะงาบหัวไอ้เซนเอา กูก็เข้าใจอ่ะนะว่ามึงอ่ะ ชอบมัน แต่ว่ามึงเล่นจ้องมันยังกะจะกินเข้าไปทั้งตัวแบบนั้น มึงจะฆ่าเพื่อนกูเหรอเกดดดดดดดดดดด!
“ริทอ่า.. -^-“มันทำปากเป็ดเชิดๆงอนๆครับ มึงทำก็ไม่น่ารักเหมือนกูหรอกเว้ย ~
“อ่าพ่อมึงสิ ลงมาๆ เร็วๆด้วย รีบช่วยๆกันจะเสร็จเร็วๆ กูหิวข้าวเที่ยงและ เดี๋ยวมึงทำอาหารกลางวันด้วยนะไอ้เกด”
“ทำเองดิ - -“อ่าว มึงเพื่อนกูป้ะเนี่ยเกด -*-
“จะว่าไปกูก็หิวว่ะ..”เซนมันบ่นครับ
“งั้นเดี๋ยวมื้อกลางวันนี้เกดจะทำอาหารฝีมือเกดให้เซนกินนะ ^^”
ไอ้เกด ไอ้สองมาตรฐานนนนนนนนนนนนนน!!!!!!! เช่อะ
Tono :
ผมนั่งมองไอ้เตี้ยนั่งทำงานอย่างขะมักเขม้นครับ 55 นานๆทีจะเห็นมันเป็นงานเป็นการนะเนี่ย เซนก็นั่งพิมพ์งานไปคุยโทรศัพท์กับพี่เก่งไป เอ้อ ดีเนอะ แล้วเมื่อไหร่งานจะเสร็จวะครับ แล้วมันใช่เรื่องผมไหมเนี่ยที่ต้องมาช่วยยยย ว๊ากก >O<
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นอ่ะเฮีย เหนื่อยเหรอ.. จะออกไปเที่ยวรึป่าว ไปเห่อะ ริททำพวกนี้เองได้..”ไอ้ตัวเล็กถามผมทันที ไอ้นี่ก็สังเกตจริงๆวุ้ย
“ป่าวหรอก เฮียแค่หิวข้าวเฉยๆอ่ะริท”แถๆไปแล้วกันวะ อยากไปเที่ยวก็อยากอยู่หรอก แต่ก็ไม่อยากทิ้งไอ้เตี้ยมัน เฮ้ออ รักน้องก็เงี้ย
“อ๋อ งั้นรอเกดมันแปปนึงนะ มันคงทำอาหารอยู่ คิดว่ามื้อนี้คงอร่อยแน่ๆ เพราะว่ามีไอ้เซนอยู่ด้วย คิกๆ”ริทหัวเราะอย่างขำขัน แน่ะ ไปนินทาเพื่อนอีกนะไอ้ตัวเล็ก
“แล้วเกดเลิกชอบเซนยัง?”ผมกระซิบข้างๆหูริท เพราะกลัวเซนจะได้ยิน ถามว่าผมรู้ได้ยังไงอ่ะเหรอ? ก็ไอ้ริทมันบอกผมทุกเรื่องน่ะสิ ..
“ยะ ..ยังหรอกเฮีย ของแบบเนี้ย มันเลิกยากจะตาย”ริทหน้าแดงนิดหน่อย อากาศมันร้อนเหรอวะ???
“งั้นเหรอ แล้วไมไม่บอกไปวะว่าชอบเซน แต่บอกไปด้วยความจริงใจ บอกไปเพื่อให้สบายใจ ไม่ได้บอกไปเพื่อต้องการคบกับเค้าหนิ”ผมพูดไปก็แปะฟิวเจอร์บอร์ดไปพลางๆ
“บอกไม่ได้หรอก ของแบบนี้ ถ้าบอกไป บางที มันอาจจะไม่เหมือนเดิมก็ได้นะเฮีย แอบชอบแบบนี้แหละดีแล้ว ดีแล้วจริงๆ ฮึก”มือผมหยุดนิ่งไปทันที เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆของริท.. ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวาน ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตา
“ริท..ร้องไห้ทำไม??”
“ปะ ป่าว ริทไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ...”ว่าแล้วริทก็วิ่งไปทันที
ริทมันสงสารเกดขนาดนั้นเลยเหรอวะ???
มาต่อจนจบแล้วน้า
เม้นด้วยก็ดีนะจ๊ะ ขอบคุนค่า
ความคิดเห็น