ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เป็นเเฟนกันเเล้ว
ตอนที่ 4 เป็นเเฟนกันเเล้ว
"อย่าไป อย่าไปนะคุณฮิบาริ อย่าไป"ร่างบางผุดลุกขึ้นจากเตียงรีบวิ่งไปกอดฮิบาริจากด้านหลัง
"อะไรกัน อะไรของนายสึนะโยชิ นายกำลังทำให้ฉันสับสนนะ ทั้งๆที่ฉันกำลังจะไป เเต่นายก็ยัง... นายเข้าใจหรือป่าว ฉันไม่อยากทำให้นายเสียใจอีก ฉันไม่อยากทำให้นายร้องไห้ ฉํนไม่อยากถูกนายบอกว่าเกลียด ฉะ ฉัน....."
"ไม่เอา อย่าไป ผมบอกว่าอย่าไปไง อย่าไปเลยนะครับ อย่าไปจากผม ฮือ ทั้งๆที่คุณเป็นคนทำให้ผมหวั่นไหว ทั้งๆคุณมาบอกรักผม เเต่คุณจะจากไปทั้งอย่างนี้เหรอ ทำไมล่ะ คุณมันขี้โกง ขี้โกงที่สุดเลย ฮึก "ร่างสูงจึงรีบพลิกตัวหันมาเผชิญหน้ากับร่างบางมี่กำลังยืนร้องไห้อยู่ สึนะจึงตำหนิตัวเองว่า เราพูดอะไรออกไปเนี่ย เราทำบ้าอะไรลงปายยย
"อะไรนะสึนะโยชิ นายหมายความว่ายังไง"
"......"
"หึ นายมันก็ขี้โกงสึนะโยชิ นายมันก็ขี้โกง นายทำให้ฉันคิดเข้าข้างตัวเองว่านายกำลังจะพูดอะไร นายกำลังปั่นหัวฉัน นายทำให้ฉันโมโห นายรู้ไหม ว่าตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นบ้า "
"ขอโทษครับ ผะ ผมก็เเค่ไม่อยากให้คุณไปไหน ฮึก ผมอยากจะบอกว่า ผมก็รักคุณฮิบาริ ผมก็รักคุณเหมือนกัน ดังนั้นอยู่กับผมนะ ฮึก อยู่กับผมนะครับ อย่า ยะ อย่า...อุ๊บ"ยังไม่ทันที่จะเอ่ยออกไปจนจบ ร่างบางก็ถูกปิดริมฝีปากนุ่มโดยร่างสูง มันอ่อนหวาน เนิ่นนานจนร่างบางเริ่มหายใจหายคอไม่ทัน ฮิบาริจึงค่อยๆผละออกมา
"อืม เข้าใจเเล้ว ฉันจะอยู่กับนาย เเบบนี้ดีเเล้วใช่มั้ย"ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดคนตรงหน้า ทำเอาสึนะยิ้มบางๆ
"ครับ"ร่างบางกอดตอบร่างสูงบ้าง
"เเต่ว่านะ วันนี้วันศุกร์อยู่นะ นายมีเรียนไม่ใช่เหรอสึนะโยชิ - -++"เเงงงง T_T วันนี้มีเรียนนี่นา เเล้วสายตาดุๆนี่มันอะไรกัน ผมคิดผิดใช่มั้ยที่บอกรักกับพี่ท่านน่ะ เเต่ว่านี่มัน...เเว๊กกกก สายเเล้วววว
"สึนะโยชิ อีกนานไหม นายนี่มันเอื่อยกว่าที่ฉันคิดนะ"ฮิบาริที่กำลังยืนรอร่างบางอยู่หน้าบ้านบ่นออกมา มันสายมากเเล้วนะ เเต่ก็นะ วันนี้มันก็มีความสุขอยู่ดี หึ ทีนี้เเหละ ร่างบางก็เป็นของเขาจริงๆเเล้ว
"คร๊าบบบบ เสร็จเเล้ว"สึนะรีบกุลีกุจอวิ่งลงบ้านพร้อมล็อคประตูเรียบร้อยหันมายิ้มให้กับร่างสูงที่ทำสีหน้าเเปลกๆอยู่ คิดอะไรอยู่กันนะ
"งั้นก็ไปกันเลยนะครับ"ร่างบางกำลังจะเดินนำหน้าออกไปก็ต้องหยุด เมื่อมีมือใหญ่กว่ามากุมมือตนไว้อย่างหลวมๆ สึนะมองหน้าฮิบาริอย่างสงสัย
"ก็จับมือไง เป็นเเฟนกันไม่ใช่เหรอ -///-"
"ฟะ เเฟนเหรอ >///<"
"ก็ใช่น่ะสิ คนบอกรักกันเเล้วเป็นเเฟนกันไม่ได้หรือไง หรือนายไม่อยากเป็นเเฟนฉัน"ฮิบาริเริ่มหัวเสียกับร่างบางตรงหน้า อาการสงสัยเเล้วทำหน้าเเบบนนั้นมันอะไรกัน ห้ามให้คนอื่นเห็นเด็ดขาด มันน่ารักเกินไปเเล้ว
"ปะ ป่าวครับ (_ _)"
"ดี งั้นก็ไปซะสิ"
"คะ ครับ"สึนะอมยิ้ม จับมือกันงั้นเหรอ นานๆทีจะเห็นคุณฮิบาริเขินนะเนี่ย น่ารักดีเหมือนกันเเฮะ
"นายทำหน้าเเบบนั้น กำลังนินทาฉันอยู่เหรอไง - -*"
"ปะ ป่าวครับ เเค่..."
"เเค่อะไร"
"เเค่ไม่เคยเห็นฮิบาริทำเเบบนี้น่ะครับ มัน น่ารักดี >///<"
"นี่ ฉันไม่มีเวลามาให้นายพิจารณาฉันนะสึนะโยชิ ไปกันได้เเล้ว กลับมาคืนนี้ฉันจะลงโทษนาย จุ๊บ"ว่าเเล้วก็หอมหน้าขาวๆของร่างบางให้ทีนึง ก่อนเดินนำไปอย่างเนียนๆ
"อะไรกัน คุณฮิบาริ มัน...เเต่ว่านะ คืนนี้งั้นเหรอ คุณฮิบาริหมายความว่ายังไงเนี่ยย "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปอีกหนึ่งเจ้าค่ะ
เม้นๆๆๆๆๆด้วยเด้อ
"อย่าไป อย่าไปนะคุณฮิบาริ อย่าไป"ร่างบางผุดลุกขึ้นจากเตียงรีบวิ่งไปกอดฮิบาริจากด้านหลัง
"อะไรกัน อะไรของนายสึนะโยชิ นายกำลังทำให้ฉันสับสนนะ ทั้งๆที่ฉันกำลังจะไป เเต่นายก็ยัง... นายเข้าใจหรือป่าว ฉันไม่อยากทำให้นายเสียใจอีก ฉันไม่อยากทำให้นายร้องไห้ ฉํนไม่อยากถูกนายบอกว่าเกลียด ฉะ ฉัน....."
"ไม่เอา อย่าไป ผมบอกว่าอย่าไปไง อย่าไปเลยนะครับ อย่าไปจากผม ฮือ ทั้งๆที่คุณเป็นคนทำให้ผมหวั่นไหว ทั้งๆคุณมาบอกรักผม เเต่คุณจะจากไปทั้งอย่างนี้เหรอ ทำไมล่ะ คุณมันขี้โกง ขี้โกงที่สุดเลย ฮึก "ร่างสูงจึงรีบพลิกตัวหันมาเผชิญหน้ากับร่างบางมี่กำลังยืนร้องไห้อยู่ สึนะจึงตำหนิตัวเองว่า เราพูดอะไรออกไปเนี่ย เราทำบ้าอะไรลงปายยย
"อะไรนะสึนะโยชิ นายหมายความว่ายังไง"
"......"
"หึ นายมันก็ขี้โกงสึนะโยชิ นายมันก็ขี้โกง นายทำให้ฉันคิดเข้าข้างตัวเองว่านายกำลังจะพูดอะไร นายกำลังปั่นหัวฉัน นายทำให้ฉันโมโห นายรู้ไหม ว่าตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นบ้า "
"ขอโทษครับ ผะ ผมก็เเค่ไม่อยากให้คุณไปไหน ฮึก ผมอยากจะบอกว่า ผมก็รักคุณฮิบาริ ผมก็รักคุณเหมือนกัน ดังนั้นอยู่กับผมนะ ฮึก อยู่กับผมนะครับ อย่า ยะ อย่า...อุ๊บ"ยังไม่ทันที่จะเอ่ยออกไปจนจบ ร่างบางก็ถูกปิดริมฝีปากนุ่มโดยร่างสูง มันอ่อนหวาน เนิ่นนานจนร่างบางเริ่มหายใจหายคอไม่ทัน ฮิบาริจึงค่อยๆผละออกมา
"อืม เข้าใจเเล้ว ฉันจะอยู่กับนาย เเบบนี้ดีเเล้วใช่มั้ย"ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดคนตรงหน้า ทำเอาสึนะยิ้มบางๆ
"ครับ"ร่างบางกอดตอบร่างสูงบ้าง
"เเต่ว่านะ วันนี้วันศุกร์อยู่นะ นายมีเรียนไม่ใช่เหรอสึนะโยชิ - -++"เเงงงง T_T วันนี้มีเรียนนี่นา เเล้วสายตาดุๆนี่มันอะไรกัน ผมคิดผิดใช่มั้ยที่บอกรักกับพี่ท่านน่ะ เเต่ว่านี่มัน...เเว๊กกกก สายเเล้วววว
"สึนะโยชิ อีกนานไหม นายนี่มันเอื่อยกว่าที่ฉันคิดนะ"ฮิบาริที่กำลังยืนรอร่างบางอยู่หน้าบ้านบ่นออกมา มันสายมากเเล้วนะ เเต่ก็นะ วันนี้มันก็มีความสุขอยู่ดี หึ ทีนี้เเหละ ร่างบางก็เป็นของเขาจริงๆเเล้ว
"คร๊าบบบบ เสร็จเเล้ว"สึนะรีบกุลีกุจอวิ่งลงบ้านพร้อมล็อคประตูเรียบร้อยหันมายิ้มให้กับร่างสูงที่ทำสีหน้าเเปลกๆอยู่ คิดอะไรอยู่กันนะ
"งั้นก็ไปกันเลยนะครับ"ร่างบางกำลังจะเดินนำหน้าออกไปก็ต้องหยุด เมื่อมีมือใหญ่กว่ามากุมมือตนไว้อย่างหลวมๆ สึนะมองหน้าฮิบาริอย่างสงสัย
"ก็จับมือไง เป็นเเฟนกันไม่ใช่เหรอ -///-"
"ฟะ เเฟนเหรอ >///<"
"ก็ใช่น่ะสิ คนบอกรักกันเเล้วเป็นเเฟนกันไม่ได้หรือไง หรือนายไม่อยากเป็นเเฟนฉัน"ฮิบาริเริ่มหัวเสียกับร่างบางตรงหน้า อาการสงสัยเเล้วทำหน้าเเบบนนั้นมันอะไรกัน ห้ามให้คนอื่นเห็นเด็ดขาด มันน่ารักเกินไปเเล้ว
"ปะ ป่าวครับ (_ _)"
"ดี งั้นก็ไปซะสิ"
"คะ ครับ"สึนะอมยิ้ม จับมือกันงั้นเหรอ นานๆทีจะเห็นคุณฮิบาริเขินนะเนี่ย น่ารักดีเหมือนกันเเฮะ
"นายทำหน้าเเบบนั้น กำลังนินทาฉันอยู่เหรอไง - -*"
"ปะ ป่าวครับ เเค่..."
"เเค่อะไร"
"เเค่ไม่เคยเห็นฮิบาริทำเเบบนี้น่ะครับ มัน น่ารักดี >///<"
"นี่ ฉันไม่มีเวลามาให้นายพิจารณาฉันนะสึนะโยชิ ไปกันได้เเล้ว กลับมาคืนนี้ฉันจะลงโทษนาย จุ๊บ"ว่าเเล้วก็หอมหน้าขาวๆของร่างบางให้ทีนึง ก่อนเดินนำไปอย่างเนียนๆ
"อะไรกัน คุณฮิบาริ มัน...เเต่ว่านะ คืนนี้งั้นเหรอ คุณฮิบาริหมายความว่ายังไงเนี่ยย "
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปอีกหนึ่งเจ้าค่ะ
เม้นๆๆๆๆๆด้วยเด้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น