ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หวั่นไหว
ตอนที่ 2 หวั่นไหว
"วันนี้ฉันจะได้กินข้าวไหมสึนะโยชิ" ไม่ได้คร๊าบบ โฮวว ร่างบางกรีดร้องอยู่ในใจ ก็บอกว่าทำไม่เป็นๆ ร่างสูงก็บังคับให้ทำอยู่ได้
"เเต่ว่าคุณฮิบาริ ผมทำไม่เป็นนี่ครับ"
"ต้องเป็นสิ โตขึ้นนายต้องทำเป็นนะ"โหยย สึนะเริ่มคิดว่า รีบอร์นนั้นส่งฮิบาริมาอยู่ไม่ใช่เเค่อยู่เป็นเพื่อนอย่างเดียว เเต่มาเป็นครูสอนพิเศษเเทนเลยตะหาก
"อย่ามาทำหน้าอย่างนั้นสึนะโยชิ เจ้าหนูให้ฉันเป็นครูสอนนายเเทนด้วยระหว่างที่ไม่อยู่ เเต่ฉันไม่โหดเท่าเจ้าหนูหรอกนะ หึ" ว่าเเล้วเชียว เเต่ที่บอกว่าไม่โหดเท่าเนี่ย ม่ายเชื่ออออ
"เเต่ว่ายังไงตอนโตผมอาจมีภรรยาก็ได้นี่ครับ มันไม่ใช่หน้าที่ของผมอยู่ดี"ร่างบางเถียงเเถๆออกไป
"เหอะ นายรู้ไหมสึนะโยชิ ว่านายน่ะ จะ-ไม่-ได้-เป็น-สา-มี" เฮือกก สึนะรีบถอยกรูดไปติดกำเเพงเวลานี้ร่างสูงดูยิ้มชั่วร้ายเเปลกๆ
"ทะ ทำไมละครับ ถึงผมจะห่วย เเต่ผมก็อาจต้องมีภรรยาเเละเป็นสามีนะครับ"
"หึ นายยังเด็กอย่างที่เจ้าหนูบอกจริงๆด้วย งั้นฉันจะบอกให้ว่านายไม่ได้เป็นสามี เพราะนายจะเป็นอย่างอื่นเเทนน่ะสิ"ว่าเเล้วฮิบาริก็เดินออกไปจากห้องครัว เเล้วตะโกนกลับมาว่า ไม่ต้องทำกับข้าวเเล้ว ไปอาบน้ำซะ
"ครับ"ร่างบางขานรับออกไป เเต่ เอ๋ เป็นอย่างอื่นเเทนงั้นเหรอ เฮ้ยย ก็เป็นภรรยาเเทนน่ะสิ คุณฮิบาริคิดอะไรเนี่ยย >_<
"ขอบคุณน่ะครับคุณป้า เเล้วก็ขอบคุณนะครับคุณฮิบาริ ที่พาคุณป้าเเม่บ้านมาทำกับข้าวให้"ร่างบางหันไปพูดกับร่างสูงเเละเเม่บ้านของฮิบาริ ก็นะ คุณฮิบาริอุตส่าห์เอาเเม่บ้านที่บ้านของตัวเองมาดูเเลบ้านสึนะให้ทุกอย่างเลยนี่นา
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณซาวาดะ คุณหนูค่ะ งั้นดิฉันกลับก่อนนะค่ะ"
"อืม" เเล้วหญิงวัยกลางคนก็กลับบ้านไป ส่วนสึนะเองเห็นว่าไม่มีอะไรเเล้วเลยจะขึ้นนอน ร่างบางผุดลุกขึ้นกำลังจะก้าวเท้าขึ้นห้อง เเต่ก็ต้องชะงัก
"จะไปไหน"ฮิบาริถามสึนะ
"ขะ ขึ้นห้องครับ"
"อย่าเพิ่งไป"
"เอ๋"
"ตามฉันไปห้องน้ำ ขัดหลังให้หน่อย"
"ขะ ขัดหลัง"สึนะหน้าขึ้นสีทันที ว่าไงนะ ขัดหลังงั้นเหรอ
"ใช่ อย่าพูดมาก ตามมา"โวยยย ตั้งเเต่เกิดมายังไม่เคยขัดให้ใครเลย เเล้วต้องขัดให้คุณฮิบาริเนี่ยนะ คุณฮิบาริจะมีซิคเเพ็คไหมน้า ตัวก็ไม่ใหญ่มาก อ๊างงง เเล้วเราคิดอะไรอยู่เนี่ย บ้าจริง ร่างบางตำหนิตัวเองในใจ
"เเรงๆสิสึนะโยชิ"ร่างสูงบ่นร่างบางที่ขัดหลังยังกับลูบขนเเมว ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ ร่างสูงคิด
"คร๊าบบบ"ขัดๆๆๆๆๆขัดเข้าไป ไม่ใช่คนใช้สักหน่อย เหอะ เเล้วซิคเเพ็คนั่นมันอาร้ายย ซ่อนรูปจริงๆ -///- รู้ไหมว่ามันหวั่นไหวว
"บอกว่าเเรง ฉันไม่ใช่เเมวนะมาลูบอยู่ได้ มานี่ซิ ตุ๊บ"ร่างบางถูกร่างสูงดึงลงไปในอ่างน้ำด้วยกัน ทำให้ตอนนี้ร่างบางนอนนิ่งทับร่างสูงโดยปริยาย
"อ่ะ เอ่อ..คุณฮิบาริครับ ผมอาบน้ำเเล้วน้า เเล้วทำให้ผมเปียกอีกทำมายย T^T"
"ก็อาบใหม่ซะสิ ไหนๆก็เปียกเเล้ว ถอดเสื้อสิ"
"ผมไม่อยากอาบเเล้ว เเล้วไม่ถอดเสื้อด้วย "ต่างคนต่างเงียบไปพักนึง ร่างบางรู้สึกว่าน้ำมันร้อนกว่าปกติมากนะ คุณฮิบาริหนังด้านหรือไง ทนอยู่นานๆได้
"ทำไม อายฉันหรือไง "
"ก็ใช่น่ะสิครับ เอ๊ย ไม่ใช่ ผะ ผมเเค่ไม่อยากอาบเเล้ว -///-" ฮือ เลิกทรมานผมซักที สายตาเเบบนั้นมันจับผิดกันนี่นา
"หึ" หมอนี่มันน่ารักดีเหมือนกันเเฮะ เเต่ว่าเลิกเเกล้งดีกว่า ไม่งั้นจะเลยเถิดไปกว่านี้ ก็เสื้อนั่นมันเห็นทะลุปรุโปร่งหมดเเล้ว ฮิบาริขบคิดกับตัวเอง
"สึนะโยชิ ออกไปได้เเล้ว สึนะ สึนะโยชิ เฮ้ย สึนะ สึนะ อะไรกัน หมอนี่โดนน้ำร้อนเเปปเดียวก็ลมจับเเล้วเหรอ ฮึ่ย"ร่างสูงค่อยๆอุ้มสึนะออกมาจากอ่างเเล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เเม้มันต้องใช้ความอดทนอย่างสูงเเต่คงจะให้ร่างเล็กกว่านอนอยู่เปียกๆเเบบนี้ ไม่สบายเเน่ๆ กว่าจะจัดการเสร็จ ร่างสูงก็ล้มตัวลงไปนอนข้างๆ
"ฉันชักจะไม่ชอบนายเเล้วล่ะ นายมันทำให้ฉันไม่ใช่ตัวเอง นายมันทำให้ฉันหวั่นไหว รู้ไหมสึนะโยชิ" จุ๊บ ฮิบาริจูบเบาๆที่ริมฝีปากสึนะก่อนที่ตัวเองจะผล่อยหลับไปอีกคน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เม้นๆๆๆๆ
"วันนี้ฉันจะได้กินข้าวไหมสึนะโยชิ" ไม่ได้คร๊าบบ โฮวว ร่างบางกรีดร้องอยู่ในใจ ก็บอกว่าทำไม่เป็นๆ ร่างสูงก็บังคับให้ทำอยู่ได้
"เเต่ว่าคุณฮิบาริ ผมทำไม่เป็นนี่ครับ"
"ต้องเป็นสิ โตขึ้นนายต้องทำเป็นนะ"โหยย สึนะเริ่มคิดว่า รีบอร์นนั้นส่งฮิบาริมาอยู่ไม่ใช่เเค่อยู่เป็นเพื่อนอย่างเดียว เเต่มาเป็นครูสอนพิเศษเเทนเลยตะหาก
"อย่ามาทำหน้าอย่างนั้นสึนะโยชิ เจ้าหนูให้ฉันเป็นครูสอนนายเเทนด้วยระหว่างที่ไม่อยู่ เเต่ฉันไม่โหดเท่าเจ้าหนูหรอกนะ หึ" ว่าเเล้วเชียว เเต่ที่บอกว่าไม่โหดเท่าเนี่ย ม่ายเชื่ออออ
"เเต่ว่ายังไงตอนโตผมอาจมีภรรยาก็ได้นี่ครับ มันไม่ใช่หน้าที่ของผมอยู่ดี"ร่างบางเถียงเเถๆออกไป
"เหอะ นายรู้ไหมสึนะโยชิ ว่านายน่ะ จะ-ไม่-ได้-เป็น-สา-มี" เฮือกก สึนะรีบถอยกรูดไปติดกำเเพงเวลานี้ร่างสูงดูยิ้มชั่วร้ายเเปลกๆ
"ทะ ทำไมละครับ ถึงผมจะห่วย เเต่ผมก็อาจต้องมีภรรยาเเละเป็นสามีนะครับ"
"หึ นายยังเด็กอย่างที่เจ้าหนูบอกจริงๆด้วย งั้นฉันจะบอกให้ว่านายไม่ได้เป็นสามี เพราะนายจะเป็นอย่างอื่นเเทนน่ะสิ"ว่าเเล้วฮิบาริก็เดินออกไปจากห้องครัว เเล้วตะโกนกลับมาว่า ไม่ต้องทำกับข้าวเเล้ว ไปอาบน้ำซะ
"ครับ"ร่างบางขานรับออกไป เเต่ เอ๋ เป็นอย่างอื่นเเทนงั้นเหรอ เฮ้ยย ก็เป็นภรรยาเเทนน่ะสิ คุณฮิบาริคิดอะไรเนี่ยย >_<
"ขอบคุณน่ะครับคุณป้า เเล้วก็ขอบคุณนะครับคุณฮิบาริ ที่พาคุณป้าเเม่บ้านมาทำกับข้าวให้"ร่างบางหันไปพูดกับร่างสูงเเละเเม่บ้านของฮิบาริ ก็นะ คุณฮิบาริอุตส่าห์เอาเเม่บ้านที่บ้านของตัวเองมาดูเเลบ้านสึนะให้ทุกอย่างเลยนี่นา
"ไม่เป็นไรค่ะ คุณซาวาดะ คุณหนูค่ะ งั้นดิฉันกลับก่อนนะค่ะ"
"อืม" เเล้วหญิงวัยกลางคนก็กลับบ้านไป ส่วนสึนะเองเห็นว่าไม่มีอะไรเเล้วเลยจะขึ้นนอน ร่างบางผุดลุกขึ้นกำลังจะก้าวเท้าขึ้นห้อง เเต่ก็ต้องชะงัก
"จะไปไหน"ฮิบาริถามสึนะ
"ขะ ขึ้นห้องครับ"
"อย่าเพิ่งไป"
"เอ๋"
"ตามฉันไปห้องน้ำ ขัดหลังให้หน่อย"
"ขะ ขัดหลัง"สึนะหน้าขึ้นสีทันที ว่าไงนะ ขัดหลังงั้นเหรอ
"ใช่ อย่าพูดมาก ตามมา"โวยยย ตั้งเเต่เกิดมายังไม่เคยขัดให้ใครเลย เเล้วต้องขัดให้คุณฮิบาริเนี่ยนะ คุณฮิบาริจะมีซิคเเพ็คไหมน้า ตัวก็ไม่ใหญ่มาก อ๊างงง เเล้วเราคิดอะไรอยู่เนี่ย บ้าจริง ร่างบางตำหนิตัวเองในใจ
"เเรงๆสิสึนะโยชิ"ร่างสูงบ่นร่างบางที่ขัดหลังยังกับลูบขนเเมว ไม่ได้ดั่งใจจริงๆ ร่างสูงคิด
"คร๊าบบบ"ขัดๆๆๆๆๆขัดเข้าไป ไม่ใช่คนใช้สักหน่อย เหอะ เเล้วซิคเเพ็คนั่นมันอาร้ายย ซ่อนรูปจริงๆ -///- รู้ไหมว่ามันหวั่นไหวว
"บอกว่าเเรง ฉันไม่ใช่เเมวนะมาลูบอยู่ได้ มานี่ซิ ตุ๊บ"ร่างบางถูกร่างสูงดึงลงไปในอ่างน้ำด้วยกัน ทำให้ตอนนี้ร่างบางนอนนิ่งทับร่างสูงโดยปริยาย
"อ่ะ เอ่อ..คุณฮิบาริครับ ผมอาบน้ำเเล้วน้า เเล้วทำให้ผมเปียกอีกทำมายย T^T"
"ก็อาบใหม่ซะสิ ไหนๆก็เปียกเเล้ว ถอดเสื้อสิ"
"ผมไม่อยากอาบเเล้ว เเล้วไม่ถอดเสื้อด้วย "ต่างคนต่างเงียบไปพักนึง ร่างบางรู้สึกว่าน้ำมันร้อนกว่าปกติมากนะ คุณฮิบาริหนังด้านหรือไง ทนอยู่นานๆได้
"ทำไม อายฉันหรือไง "
"ก็ใช่น่ะสิครับ เอ๊ย ไม่ใช่ ผะ ผมเเค่ไม่อยากอาบเเล้ว -///-" ฮือ เลิกทรมานผมซักที สายตาเเบบนั้นมันจับผิดกันนี่นา
"หึ" หมอนี่มันน่ารักดีเหมือนกันเเฮะ เเต่ว่าเลิกเเกล้งดีกว่า ไม่งั้นจะเลยเถิดไปกว่านี้ ก็เสื้อนั่นมันเห็นทะลุปรุโปร่งหมดเเล้ว ฮิบาริขบคิดกับตัวเอง
"สึนะโยชิ ออกไปได้เเล้ว สึนะ สึนะโยชิ เฮ้ย สึนะ สึนะ อะไรกัน หมอนี่โดนน้ำร้อนเเปปเดียวก็ลมจับเเล้วเหรอ ฮึ่ย"ร่างสูงค่อยๆอุ้มสึนะออกมาจากอ่างเเล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เเม้มันต้องใช้ความอดทนอย่างสูงเเต่คงจะให้ร่างเล็กกว่านอนอยู่เปียกๆเเบบนี้ ไม่สบายเเน่ๆ กว่าจะจัดการเสร็จ ร่างสูงก็ล้มตัวลงไปนอนข้างๆ
"ฉันชักจะไม่ชอบนายเเล้วล่ะ นายมันทำให้ฉันไม่ใช่ตัวเอง นายมันทำให้ฉันหวั่นไหว รู้ไหมสึนะโยชิ" จุ๊บ ฮิบาริจูบเบาๆที่ริมฝีปากสึนะก่อนที่ตัวเองจะผล่อยหลับไปอีกคน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เม้นๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น