คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เด็กมันทำให้หวั่นไหว
ตอนที่ 13 เด็กมันทำให้หวั่นไหว
"นายเป็นใคร/คุณคือใคร"อ๊ากกกก หน้าเด็กสองคนนั้นตอนกำลังงงนี่มัน.......
มัน
มัน
มันโมเอ๊ชิบเป๋ง (ทูน่าไม่ไหวเเล้วลูก ท่องไว้ เมิงเป็นเคะ// ไรเตอร์เริ่มอยากสับปลาเเถวนี้)
ใช่เเล้ว เราเป็นเคะนะสึนะโยชิ อย่าวอกเเวกเซ่
"ฉันเหรอ ฉันชื่อสึนะโยชิ เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ พวกนายถูกบาซูก้าทศวรรษพาตัวมา ฉันไม่รู้ว่าอีกกี่วันถึงจะกลับไปได้ ขอโทษนะ"ร่างบางหน้าเศร้าลงอย่างขัดเจน เด็กเเค่ 10 ขวบเองนะ คงจะมีคิดถึงบ้านบ้างเเหละ เเต่.....
"ช่างหัวมันเถอะไม่กลับก็ได้ งั้นฉันจะนอนนี่ บนเตียงของนาย"=[]= สีหน้าของสึนะ
"อืมม ช่างเถอะ ผมจะนอนกอดคุณอยู่ที่นี่คืนนี้ก็ได้">[]<;; สีหน้าของสึนะ
งานเข้าเเล้วสึนะโยชิเอ๊ย เด็กสองคนนี่มัน มัน หื่นมาตั้งเเต่เด็กเลยเร่อะ ใครสอนเนี่ยยย
"นายเป็นอะไรกับฉันเจ้าสัตว์กินพืช ทำไมฉันรู้สึกดีกับนาย"เด็กชายฮิบาริพูดขึ้น ทำเอาสึนะเริ่มหน้าเเดง ใครจะไปกล้าบอกฟ่ะ
"นั่นสิ ผมก็รู้สึกดีๆกับคุณนะครับ ^^"ว่าเเล้วเด็กน้อยนามมุคุโร่ก็ส่งยิ้มละลายใจมาให้ สึนะหน้าเเดงขึ้นไปอีก(อ๊ากก กรุอยากเป็นสัตว์น้ำ//ไรเตอร์)
สึนะสังเกตได้ว่าฮิบาริกับมุคุโร่มักชอบทำหน้าตาใส่กันเเบบนี้
"- -++"สีหน้าของฮิบาริ
"++^^"สีหน้าของมุคุโร่
"=_=;;"สีหน้าของสึนะ
"เอ่อ ช่างมันก่อนนะ เอาเป็นว่าฉันรู้จักพวกนาย เเต่ว่าตอนนี้มันก็เริ่มดึกเเล้ว ไปหานอนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"ร่างบางจูงมือเด็กทั้งสองพาไปที่เตียง เเล้วปูผ้าปูที่พื้นอีกผืนเพื่อเป็นที่นอนของตัวเอง ทำเอาเด็กน้อยทั้งสองพูดเสียงตกใจว่า
"นายจะทำอะไร/คุณจะทำอะไร"
"คะ คือ ก็ปูที่นอนไง"
"นายขึ้นมานอนกับฉันก็ได้เจ้าสัตว์กินพืช"
"ครับ มานอนกับผมเถอะ ผมอยากกอดคุณ"ไอ้พวกนี่ อย่ามาทำให้คนเเก่หวั่นไหวนะ T^T
"เอ่อ"ร่างบางไม่รู้จะตอบยังไง เเต่ก็ช่างเถอะ ไปนอนด้วยกันก็ได้ เเม้มันจะเบียดก็เถอะ =_=a
"ฉันขอกอดนายได้ไหม/ผมขอกอดคุณได้ไหมครับ"
"ดะ ได้สิ"ว่าเเล้วทั้งคู่ของกอดร่างบางทันทีทันใด ร่างบางเเม้จะอึดอัด เเต่ก็รู้สึกดี มันหวั่นไหวจังเเฮะ เเต่ก็นะ ยังไงๆคนที่อยู่ข้างๆน่ะ ก็คือทั้งสองคน คุณฮิบาริ เเละ มุคุโร่ หัวใจเต้นเเบบนี้ก็ไม่เเปลกหรอก
ตึก ตัก ตึก ตัก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบไปอีกหนึ่งคร่า
เม้นเด้อเม้น
ความคิดเห็น