ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic reborn] My sky my love รู้เเล้วว่ารัก 10051 (yaoi)

    ลำดับตอนที่ #10 : นี่หรือ....คือเเฟน -*-

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.พ. 53


    ตอนที่ 10 นี่หรือ....คือเเฟน -*-





    อะจะบะเฮ้ยย พระเจ้าครับ ผมตกลงเป็นเเฟนไปเเล้วอ่ะ TTOTT(ไมต้องเสียใจขนาดนั้นอ่ะหนูโชววว:ไรเตอร์)

    ผม

    ทำ

    ตัว

    ไม่

    ถูก

    เเง!!~~

    "ระ รุ่นพี่ครับ"ผมเรียกรุ่นพี่น้อยๆ ให้ตายเหอะ พอผมบอกตกลงไป พี่เเกก็ทำหน้าค้าง เเล้วก็นิ่งไปเลย -_-

    "เย้ โชจังคบกับฉันเเล้ว >O<"เพิ่งรู้สึกตัวเร่อะ -*-

    "เเหะๆ"รุ่นพี่นี่มันบ้าป่าวว่ะ -.-

    "โชจัง รู้ไหม ฉันรักโชจังจังเลย"ว่าเเล้วคนปากหวานก็เอาหน้ามาถูๆกับเเฟนตัวเอง(ที่เพิ่งเป็นสดๆร้อนๆ - -)

    "เอ่อ เราไปโรงเรียนกันเถอะครับ"

    "จ้า"อารมณ์ดีเกิ๊นนน -*-




    "มารับเเล้ววว >O<"อีกเเล้วเหรอ =_=

    "ครับๆๆ"ผมลุกขึ้นคว้ากระเป๋า กำลังจะเดินออกไป เเต่ก็มีมือหนึ่งจับไว้เสียก่อน

    "เดี๋ยว..."

    "มีอะไรเหรอสปาน่า"ผมเหลียวหลังมองสปาน่าเเวบนึง

    "คบกับรุ่นพี่นั่นเเล้วเหรอ"

    "อื้อ"หวา อย่าพูดถึงเรื่องนี้สิ มันอายนะเฟ้ย

    "อืมม เข้าใจเเล้ว"ผมจึงรีบเดินออกมา เฮ้อ ทำไมเมื่อกี้มันฉากเหมือนรักสามเศร้าเลยนะ ผมคิดไปเองเเหงมๆ ในขณะที่เจ้าตัวคิดว่าคิดไปเอง เสียงร้องในใจของใครอีกคนก็คิดขึ้น หึ รุ่นพี่บ้านั่นคบกับโชอิจิจริงๆเเล้วสินะ ทั้งๆที่เรามาก่อนเเท้ๆ เฮ้อ เเต่ถ้าเป็นคนที่โชอิจิเลือก ฉันจะไม่ขัดเเล้วกัน 

    ภาวะเหมือนสามพีจะหมดเเล้วสินะ.....!!

    เเต่...

    ยังหรอก 

    ก้างตัวใหญ่กำลังจะปรากฏตัวหลังจากนี้ต่างหาก!!!!!!!~

    "คุยอะไรกัน - -++"

    "เเค่สปาน่าเขาถามเฉยๆน่ะครับ"

    "รู้ไหวด้วยว่าฉันหึงโชจังนะ"

    "อ่ะครับ -////-"

    "ไปกันเหอะโชจัง ว้า อย่าทำหน้าเเบบนี้นะไม่งั้นเกิดฉันมีอารมณ์ขึ้นมาล่ะ >O<"

    "=_______=^"

    "ละ ล้อเล่นน่า โชจังก็... เเหะๆ"เเก้ตัวไม่ทันเเล้วล่ะครับ รุ่นพี่มัวเเต่คิดบ้าอะไรเนี่ย

    "เหอะๆ งั้นไปกันเถอะครับ"

    "เดี๋ยว ขอจับมือด้วยสิ"

    "ทะ ทำไมล่ะครับ"

    "ก็โชจังเป็นเเฟนฉันนี่"

    "อะ อืม ครับๆ"ว่าเเล้วรุ่นพี่ตัวเเสบก็จับมือผมเบาๆ พลางเดินนำหน้าไป ให้ตายสิ ใจมันเต้นจนจะหลุดออกมาเเล้ว >O<o




    "บายน้า โชจัง เอ๊ะ หรือว่าวันนี้อยากจะมานอนบ้านฉัน"

    "ไม่!!"

    "ง่ะ -0-"

    "เข้าบ้านได้เเล้วครับรุ่นพี่ ราตรีสวัสดิ์ "ผมกล่าวอยางตัดเยื่อใย ใครสร้างรุ่นพี่ขึ้นมานะ ทะลึ่งจริงๆ(ฉันเองเเหละ - -* :ไรเตอร์)

    "เดี๋ยว คะ คือ ฉันรู้ว่าโชจังไม่ชอบ ตะเเต่ว่า"อะไรของเขานะ พูดอ้ำอึ้งอยู่ได้ เเล้วสายตานั่นมันอาร้ายยย ละห้อยเหมือนเด็กๆ เหอะ รู้เลเวน่าว่ารุ่นพี่น่ารักน่ะ จะทำทำไมคร๊าบ

    "ว่ามาสิรุ่นพี่"

    "คือว่า ขอจูบได้ไหม"

    "หา"

    "ไม่ต้องหา ปากฉันอยู่ดี ก็อยากจูบโชจังนี่นา >_<"

    "เอ่อ"

    "นะ"

    "ก็ได้ เเค่จูบนะ ที่เเก้ม"

    "เเบบนั้นเขาเรียกจูบเหรอโชจัง -_-"

    "ก็...อุ๊บ"ริมฝีปากบางอมชมพู ตอนนี้ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหนาของคนเอาเเต่ใจ เบียกคุรันตรึงโชอิจิติดกำเเพง ยังดีที่มืดเเล้วไม่มีใครเดินผ่านมาเเถวนี้ ร่างบางทุบอกร่างสูงน้อยๆ ให้ตายสิ มันหวาน หวานมาก จูบกันมันรู้สึกดีขนาดนี้เลยเหรอ เเต่ว่า หายใจไม่ออกเเล้ว ร่างสูงค่อยๆผละริมฝีปากออกมาช้า ปากของตนยังคลออยู่ที่ปากของคนตรงหน้า โชอิจิหายใจเร็วๆ โอ๊ย เกือบตาย ยังไม่ทันคิดอะไรได้มากกว่านี้ ร่างบางก็ถูกปิดปากอีกครัง ครั้งนี้มันเร่าร้อน รุนเเรงจนเเทบยืนไม่ไหว 

    "อะอืมม รุ่นพี่ อืมมม"ทั้งสองจูบกันเนิ่นนาน ผลัดกันเเลกริมฝีปากไม่หยุด โชอิจิร้องท้วงเบาๆ

    "รุ่นพี่ครับ ผะ ผมไม่ไหวเเล้ว จะเข้าบ้านเเล้ว มันไม่ดีนะครับ"

    "ก็ได้ๆ โชจังๆ ทำไมหวานเเบบนี้นะ ฉันชอบที่สุดเลย "

    "=////="

    "งั้นบ้ายบายนะ"ร่างสูงโบกมือหยอยๆ ให้ตายสิ มันคนละคนกับที่จูบเราเมื่อกี้หรือป่าวนะ เมื่อกี้มัน โคตรชำนาญเลย เฮ้ยย เราคิดอะไรอยู่เนี่ย


    ******************************************************************************************************************************


    "หึ ถึงญี่ปุ่นเเล้วสินะ เราจะได้เจอกันเเล้วนะ โชอิจิ"


    ใคร????


    อยากรู้ก็...ติดตามต่อไปนะคร้า ^^
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×