คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SF cinteuk เพื่อนรัก..รักเพื่อน
“ทึกกี้!!! ชั้นว่าชั้นกำลังมีความรักอ่ะ”
เจ้าหญิงปากร้ายประจำวงเอ่ยขึ้น ในระหว่างที่นั่งกินข้าวกลางห้องกับลีดเดอร์ของวงกันสองคน พร้อมกับเกาหน้าเขินๆ
“-*-“
“จริงๆนะ ชั้นมีความรักจริงๆนะอีทึก”ฮีชอลย้ายตัวเองไปนั่งอีกฝั่งข้างๆร่างเล็ก พลางเขย่าแขนแรงๆ - -
“แล้วนายจะมาบอกชั้นทำไมซิน แค่นายมีความรัก เฮ้! นี่นายอายุจะ 30 แล้วนะ ไม่เห็นแปลก - -“คนตาสวยทำหน้าเอือมๆกับร่างโปร่งตรงหน้า แต่ในใจก็โหวงๆพิกลแฮะ หรือว่าเราจะหวงเพื่อนวะ?
“โธ่ ทึกกี้ง่ะ เอาเถอะ ยังไงชั้นก็แห้วอยู่ดีแหละ ดูจากสภาพนี้แล้ว”
“สภาพไหนล่ะ? นายดูดีจะตายไป ทั้งหล่อ สูง เพรียว ปากร้าย ขี้วีน ขี้โมโห เอาแต่ใจ”อีทึกพูดแล้วเอามือป้องปากหัวเราะเบาๆ เขาเห็นร่างสูงกว่าทำหน้าเหยเกกับที่เขาพูดแล้วตลกจัง
“นายหลอกด่าชั้นเหรออีทึก!! แต่ก็จริงของนาย ชั้นจะไปปกป้องใครเค้าได้ ชั้นมันนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ เห่อ”ฮีชอลถอนหายใจยาว
“แหม ไม่อยากจะเชื่อนะเนี่ยยย แม่ซินเดอเรล่าของซูจูมานั่งคอตกเหมือนคนอกหักแบบเนี่ย”
“ก็เค้าไม่มีทีท่าจะสนใจชั้นสักนิด เค้าแค่เห็นชั้นเป็นเพื่อนอ่ะ”
“ห๊า อย่าบอกนะว่าแกชอบฮัน เฮ้ยยย นั่นมันแฟนไอ้ไก่นะเว้ย!”
“นายจะบ้าเหรอ ชั้นกับไอ้ฮันแค่เพื่อนน่ะแค่เพื่อน แล้วชั้นก็ไม่อยากเป็นเคะ ชั้นอยากเมะ โอเค๊”
“อ่าว แล้วนายชอบใครล่ะ ? เจย์เหรอ อ่า หมอนั่นก็ดีน่ะ คิกคิก > <”ร่างเล็กพูดถึงเพื่อนสนิทของฮีชอลแล้วก็เขินนิดหน่อย จะว่าไปเจย์ก็หล่อดี
“นายชอบมันรึไง!!”ร่างสูงตวาด
“จะบ้าเหรอ! ชั้นก็แค่คิดว่าหมอนั่นก็หล่อดี เอ๊ะ แล้วนายจะตะคอกชั้นทำไม”
“ความสุข!”ว่าแล้วฮีชอลก็ลุกออกไปจากโต๊ะกินข้าวเข้าห้องตัวเองแล้วปิดประตูห้องดังปั๊ง
“-*-”ไปกินรังแตนมาจากไหนวะไอ้ฮีชอลบ้า
“พวกเรากลับมาแล้วฮะ!”เสียงของดงแฮตะโกนเข้ามาก่อนที่เจ้าตัวจะมาเสียอีก
“จ้า พี่ทำกับข้าวไว้ให้พวกนายด้วย”อีทึกยิ้มรับน้องๆที่เพิ่งจะกลับมาจากทำงาน วันนี้ทุกคนไปทำงานกันหมด ยกเว้นเค้ากับฮีชอล
“โอ้ น่ากินทั้งนั้นเลยฮะ”อึนฮยอกพูดขึ้นในขณะที่เคี้ยวอาหารอยู่ในปาก
“นั่นไม่ใช่น่ากินหรอกไอ้ไก่ นั่นแกกินเข้าไปแล้ว -*-“ชินดงพูดขึ้น แล้วลงไปนั่งข้างๆอึนฮยอก
“แล้วพี่ฮีชอลล่ะฮะ”กระต่ายแบ๊วนามว่าซองมินนี่เอ่ยถามถึงพี่คนรองของวง
“เข้าห้องไปตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว สงสัยจะตายไปแล้วล่ะ”อีทึกพูดอย่างประชดประชัน ก็คนมันหมั่นไส้หนิ!
“ชั้นยังไม่ตาย -_______-“ฮีชอลที่เพิ่งตื่นนอนเดินออกมาจากห้องแล้วเกาหัวแกรกๆ อะไรกัน คนเข้าไปนอนก็หาว่าตาย
“อ่าวเรอะ - - เออ กินกันไปนะทุกคน เดี๋ยวพี่ลงมาล้าง วันนี้เวรพี่กับ... เอ่อ เดี๋ยววันนี้พี่ล้างคนเดียว”
“วันนี้เวรชั้นกับนายไม่ใช่เหรออีทึก?”ฮีชอลตะโกนขึ้นเสียงดัง
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวชั้นล้างเอง”
“อะไร ชั้นก็มีความรับผิดชอบเหมือนกันนะ”
“โอววว”นี่คือเสียงอุทานจากทุกคน พี่ฮีชอลเนี่ยนะอยากล้างจาน =[]= ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยพิสวาท
“ทำไม!!”ฮีชอลหันหน้ามาเตรียมคาดโทษทุกคน
“ป่าวครับ!!!!”ทุกเสียงประสานกัน 55 สามัคคีกันดีจริงวงนี้
“นี่ เมื่อตอนกลางวัน ชั้นขอโทษนะ”ฮีชอลพูดเบาเบาในระหว่างที่เค้ากับอีทึกกำลังล้างจานกันอยู่
“ห๊า นายขอโทษชั้น พระเจ้า มันเป็นไปไม่ได้???”อีทึกเอามือทาบอกตัวเอง ก่อนที่จะหันหน้าขึ้นมามองร่างสูงกว่าอย่างไม่เชื่อ รู้สึกหน้ามันร้อนผ่าวๆยังไงไม่รู้แฮะ
“ก็เออน่า ขอโทษแล้วกัน เอ๊ะ นาย...หน้าแดง”
“อ่อ ใช่ สงสัยอากาศมันจะร้อน ฮู่วว”ร่างเล็กหันหน้าไปทางอื่นแล้วทำเป็นเอามือพัดๆที่ใบหน้า
“อีทึก..ตอนนี้เกาหลีฤดูหนาวนะ นายก็ใส่เสื้อแขนยาวและผ้าพันคอ - -”
“อะ เอ่อ ..”
“หรือนาย ไม่สบาย??”ฮีชอลเอามือไปอังหน้าผากร่างเล็ก ทำเอาคนโดนเป็นห่วงใจเต้นแปลกๆ
“ชั้นไม่เป็นอะไร เอ่อ ชั้นว่าชั้นไปดูทีวีดีกว่า”
“แล้วนายจะปล่อยให้ชั้นล้างจานคนเดียว? - -“
“อ่อ เออเนอะ ยังล้างจานไม่เสร็จนี่นา ฮะฮะ”
“นายดู..แปลกๆนะ = =”
“ไม่มีอะไรแปลกเท่านายบอกว่ามีความรักหรอก 55”อีทึกพูดขึ้นอย่างขำๆ ขำแต่เจ็บว่ะ - -
“อื้มม จริงๆชั้นชอบเค้ามานานแล้วนะ แต่ชั้นคิดว่าอาจจะรักแบบเพื่อน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ชั้นรู้สึกว่า.. หวงเค้ามาก หึงเค้ามาก เป็นห่วงเค้ามาก แล้วก็..สงสัยจะรักเค้ามากๆแบบถอนตัวไม่ขึ้นแล้วล่ะ”
“ระ เหรอ”เจ็บ.. รู้สึกเจ็บจริงๆ
“ใช่ นายคิดว่าชั้นควรจะบอกเค้าดีไหม”
“แน่นอน มันต้องดีสิ”ฝืนยิ้ม... ยิ้มให้กำลังใจ เฮ้ ฮีชอลเพื่อนรักของนายกำลังจะมีแฟนนะอีทึก ว่าแต่ เพื่อนรักงั้นเหรอ??
“อีทึก ชั้นว่าชั้นกำลังแอบรักเพื่อนตัวเองล่ะ..”จู่ๆฮีชอลก็หยุดล้างจาน แล้วหันมาจ้องอีทึกอย่างเต็มตา
“อืม นายเคยบอกชั้นแล้ว”ทำไม.. ถึงอยากร้องไห้นะ
“นายรู้ไหมว่าเค้าคือใคร”
“ตอนนี้ชั้นไม่อยากรู้แล้วล่ะ แต่ซิน..นายจะว่าชั้นเห็นแก่ตัวไหม คือ ฮึก.. ฮึก ถ้านายมีแฟนจริงๆ นายอย่าลืมชั้นนะ นายต้องคุยกับชั้น ทะเลาะกับชั้น นอนกับชั้นเวลาที่ดงแฮไม่อยู่ นายต้องทำเหมือนเดิมทุกอย่างนะ นายต้องรักชั้นเท่าเดิมนะ อย่าลืมชั้นนะ ฮือ”หมดเเล้ว สารภาพสิ่งที่ค้างคาออกไปหมดเเล้ว ก็เเค่กลัว กลัวว่าร่างสูงจะรักตัวเองน้อยลง
“ทึกกี้...”
“............”
“ชั้นไม่อยากเห็นน้ำตาของนาย ชั้นชอบรอยยิ้มและลักยิ้มของนายมากกว่า ช่วยยิ้มหน่อยสิ”
“ซิน.. ขอโทษนะ ชั้นยิ้มให้นายตอนนี้ไม่ได้จริงๆ แล้วชั้นก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร แต่ว่า... ชั้นแค่รู้สึกเหมือนชั้น... จะรักนาย”นี่ใช่ไหมอีทึก ที่นายรู้สึกเจ็บเเละคาใจ เพราะนายรักซินใช่ไหม ?
“อะไรนะ?”
“ขอโทษ ชั้นรู้ว่ามันแย่ มันไม่ควรที่จะเป็นแบบนี้ ขอโทษนะซิน แต่ชั้นก็ไม่รู้ว่าชั้นรู้สึกแบบนี้ตอนไหน ขอโทษจริงๆ ฮึก”
“.................”
“แต่นายไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ ชั้นจะกลับไปเป็นเพื่อนรักของนายเหมือนเดิม ชั้นสัญญา ฮึก ^^”ยิ้ม..ทั้งน้ำตา
“นายพูดมากพอรึไง”
“ห๊ะ”
“ให้ชั้นได้พูดบ้างสิ”
“?”
“ให้ชั้นได้บอกรักนายมั่งสิ อีทึก!”
“ห๊า ซะ ซิน”ดวงตาสวยไหววูบ เค้ากำลัง..
ดีใจ..
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา ชั้นมองนาย ชั้นชอบนายมาตลอด นายคือนางฟ้าของทุกๆคนแต่ว่า ต่อจากนี้ เป็นนางฟ้าของซาตานคนนี้คนเดียวได้ไหม”
“....................”
“ชั้นรักนายทึกกี้”
“ไอ้คนบ้า!!!”
“นายจะด่าชั้นทำไมเนี่ย?”
“กะ ก็ อะไรเล่า!”ฮีชอลเห็นร่างบางตรงหน้าเขินจนหน้าแดงซ่านก็อดไม่ได้ที่จะหยอกล้อร่างบาง
“จูบทีดิ ไม่ไหวแล้ว..”เสียงทุ้มกระซิบข้างๆหูอีทึกเบาๆ
“ว่างะ...อุ๊บ”ริมฝีปากหยักจัดการปิดปากบางสีชมพูนี้เสียก่อนที่จะพูดอะไรออกมา คนรุกค่อยๆเล็มริมฝีปากบางทีละน้อย ก่อนที่จะสอดตัวช่วยเข้าไปในปากบาง ร่างบางตอบสนองอย่างไม่ประสา
น่ารัก..
“อื้อ อืมม”ลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันจนอีทึกส่งเสียงครางน้อยๆ ยิ่งทำให้ฮีชอลเกิดอารมณ์เข้าไปใหญ่ แต่ก็ต้องถอนริมฝีปากออกมา เมื่อมือของร่างบางเริ่มกำไหล่เขาแน่นเหมือนกับจะหมดลมหายใจ
“หวาน.. ทำไมชั้นไม่บอกรักนายก่อนหน้านี้นะ ไม่งั้นบางทีชั้นอาจจะไม่ได้ชิมแค่ปาก”ฮีชอลพูดยั่วอีทึกที่หอบแห่กๆอยู่หน้าตัวเอง ทำเอาร่างบางหน้าขึ้นสีทันที
“ทะลึ่ง”ร่างบางตีไหล่ฮีชอลเป็นพัลวัน
“เอ้า เจ็บนะที่รัก”
“ใครที่รักนายห๊ะ”
“เป็ดน้อยแถวนี้แหละ”
“- -*”
“โอ๋ ซินขอโทษนะทึกกี้น้า”ว่าแล้วก็ขอหอมอีกสักฟอด อยากมานานแล้วเห่อะ 555555(ซิน แกเก็บกดสินะ)
“ มันเขินนะเว้ย!”ว่าแล้วสาว(?)เจ้าก็เดินปึงปังเข้าห้องไป สาบานว่านี่เขิน? - -
เอ... ว่าแต่ ใครจะช่วยกูล้างจานต่อวะ???????? (ซิน)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบเเล้วซินทึกกก อร๊างงงงงง ต่อไปคังทึกนะจ้า เด๋วอัพ > <
อ่านเเล้ววอนช่วยเม้น <3
ความคิดเห็น