[ts6] Noritz special ขอโทษนะครับที่รัก![68 yaoi]

ข้อมูลเบื้องต้น

(ไอ้)พี่โน่มันลืมได้ยังไง ฮึ ทำไมเป็นเเบบนี้ทุกทีเลย น่าเบื่อที่สุด -^-

เนื้อเรื่อง

[ts6] Noritz special ขอโทษนะครับที่รัก![68 yaoi]

Rit say ::

“พี่โตโน่ววววววว >O<”

เงียบบบ

“ไอ้พี่โตโน่ววววว”

เงียบอีก

อดไม่ไหวแล้วนะเว้ย

“ไอ้พี่โน่ ลุกๆๆๆเลย จะขี้เซาไปไหน(วะ)ครับ”ผมทั้งฉุด?ลาก?ดึง?ทึ้ง?พี่โน่ให้ตื่นนอนสักที พี่ท่านงัวเงียๆแล้วดึงให้ผมลงไปนอนด้วย

“ตัวเล็กอ่า ขอพี่นอนอีกนิดนะครับ เมื่อคืนกว่าจะทำงานเสร็จตั้งตีสอง นะๆ มานอนกับพี่ดีกว่าเนอะ คร่อกก~”

ง่ะ =[]=

หึ นอนให้ตายไปเล้ยยยยยย ไหนวันนี้บอกว่าจะพาไปเที่ยว อะไรกัน นี่มันวันครบรอบที่เราคบกันหนึ่งปีนะ ริทจะไปสวนสยาม แง TTOTT

“ผมเกลียดพี่ที่สุดเลย ลืมจริงๆด้วยสินะ ฮึก ทำไมเป็นแบบนี้ทุกทีเลย”ร่างบางร้องไห้ฟูมฟาย แต่ไอ้พี่โน่ก็ยังหลับไม่รู้เรื่องต่ออีก ทำตัวน่าเกลียดที่สุดเลยยย T^T เอาซี่ ไม่ง้อก็ได้ ศุภริทสุดเท่ห์ไปกับคนอื่นก็ได้ แบร่...

“ฮัลโหลเซนนนนนนน พาริทไปเที่ยวหน่อยสิ!!”

Tono say ::

“ฮ้าววววววววววว >O<”โอ๊ยย นอนสบายจริงๆเว้ยยย  กี่โมงกี่ยามแล้ววะ เฮ้ยยย  เที่ยงแล้วเร่อะ!! โดยตัวเล็กบ่นอีกแน่ๆตู - -“

“อรุณสัวสดิ์ครับที่รัก อะอ่าว =O=”ร่างสูงกวาดตามองไปยังห้องครัวที่ปกติร่างบางจะไปป้วนเปี้ยนบ่อยๆ หายไปไหนของเขาเนี่ยยย หรือริทอาจไปหาชู้ โน่ไม่ยอมหรอกนะเว้ยย เดี๋ยวเถอะ กลับมาจะจัดการเสียให้เข็ด กินน้ำหน่อยดีก่า เอ.... ใบอะไรแปะอยู่หน้าตู้เย็นหว่า??

‘ ครบ 1 ปีแล้วนะครับพี่โน่ ^-^   ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง....

                                                       รักพี่นะ..

                                                              จาก ตัวเล็กของเฮีย’

“ชิบหายแล้วไอ้โน่วววววววว!”ผมรีบเปลี่ยนเสื้อแล้วออกจากคอนโดทันที

Zen say ::

“เซนนนนน มึงดูไอ้พี่โน่ดิ่ อุตส่าห์รอวันนี้มาตั้งนาน แต่ไอ้เฮ่งเจียบ้านั่นดันจำไม่ได้  ทำไมเขาถึงทำตัวแบบนี้นะ ฮือ T__T ริทเสียใจ แง!” ผมนั่งมองริทร้องไห้ด้วยอาการมึนงง อะไรของมันวะ ไหนจะให้กูมาพาเที่ยวไง

“เฮ้ยย มึงอย่าเครียดดิ่ เขาแค่ลืมแค่วันนี้เอง ปกติเขาก็จำได้นี่หว่า”

“จำได้กะผีอะไรเล่า พี่โน่เคยจำได้แค่ครั้งเดียวเองง่ะ นี่สินะ ความรักที่ว่าหวาน นานไปมักขมขื่น โฮกกกกกก ไอ้คนเลว TOT” โอ๊ยย ไอบ้า แหกปากท่องปรัญชาชีวิตไม่หยุดเลยวุ้ย พี่โน่เขาแค่ลืมเฉยๆ ใช่ว่าเขาแอบไปมีชู้นี่เว้ยย พี่เขาออกจะรักมึงขนาดนั้น แล้วเขาเลวยังไงวะนั่น ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ กลัวว่าพูดออกไปเพื่อนตัวเล็กข้างหน้านี้จะแหกปากมากกว่าเดิม = =”

“ริท กูว่ามึงเลิกร้องเห่อะว่ะ  ไหนจะให้กูพามาเที่ยว แล้วมึงมาร้องไห้กลางสวนสยามเนี่ยนะ บอกตามตรง กูอายคน TT”

“ฮึก ไหนเขาบอกว่าจะไม่ทำให้กูเสียใจไง ไหนเขาบอกว่าจะไม่ทำให้กูร้องไห้ไง ไหนเขาบอกว่าจะรักกูตลอดไปไง กูเคืองเขาว่ะเซน เคืองมากกกกกกกกกก ฮืออออออ” เฮ้ยย ไอ้ริท มึงฟังกูบ้างไหม? -_-

Rit say ::

“ริท....” ใครเรียกวะ อ่าว ห่าเซน รียกกูแล้วเงียบไม  -*-

“เรียกกูแล้วเงียบมึงอยากโดนต่อยเหรอไอ้ซะ....... พี่มาทำไม!”ผมกำลังจะหันไปด่าไอ้เซน แต่ว่ากลับเจอเขาแทน เซ้นนนนนนน มึงหายไปหนายยยยย

“พี่ขอโทษนะริท คือพี่..”

“พะ พอ พอซักที ริทเบื่อ ริทเบื่อแล้ว เบื่อที่จะฟังแล้ว ฮึก...”ผมพยายามหยุดสะอื้น แล้วปาดน้ำตาออกให้หมด

“พี่ขอโทษจริงๆริท พี่ขอ...”

“ริทบอกให้พอไง ฮือ พี่โตโน่อาจเห็นว่าริทไร้สาระก็ได้ ก็แค่วันๆนึง แต่พี่โน่รู้ไหม ริทนับทุกวัน นับว่านี่ ฮึก นี่กี่เดือนแล้ว กี่วันแล้ว ที่เราคบกัน ที่เราข้ามอุปสรรคไปด้วยกัน แต่ริทมันก็เป็นไอ้บ้าอยู่คนเดียว ฮือ....”หมับ

“ริท....”พี่โน่ดึงผมเข้าไปกอด เอาอีกแล้วไอ้ริท ใจอ่อนกับเขาทุกทีสิน่า

“ต่อไปนี้ พี่จะไม่ลืม พี่จะไม่ทำให้ริทร้องไห้เพราะพี่แล้ว พี่จะอยู่กับริท พี่จะนับทุกวัน นับวันที่เรารักกัน เราที่เราอยู่ด้วยกันมากขึ้นไปทุกๆวัน จะรักริทตลอดไปด้วย พี่ขอโทษนะครับตัวเล็กของพี่”

“ระ ริทรักพี่โน่นะ ริทไม่เคยโกรธพี่ลงสักที TvT”

“ดีแล้วค้าบบบบบบบ  งั้นวันนี้พี่จะพาริทเที่ยวทั้งวันเลย เนอะ~”

“รักพี่โน่ที่สุดอ่ะ ><”

     เฮ้ออออออ สุดท้ายแล้ว ผมก็โกรธเขาไม่ลงสักที เอ๊ะ นี่ผมรักเขาไปหมดหัวใจแล้วสินะ??

ช่างมันก่อนดีกว่า เอ่อ ว่าแต่ รีดเดอร์ครับ ไอ้เซนมันไปขี้ที่ไหนเนี่ยยยย หายไปเลยวุ้ยย

อีกด้านหนึ่ง

“จ๊ะเอ๋  เดี๋ยวป๊าจะตีม๊าให้เข็ดเลย โดยไอ้สกั๊งน้อยพาหนีเที่ยวอีกแล้วเหรอ มานี่ไม่ยอมบอกป๊าเลยนะ!”

“เฮ้ยย พี่เก่ง มาได้ไงเนี่ยยย”

“โน่โทร.บอกให้มาหาเซนอ่ะดิ มันบอกว่า มันจะสะวี๋วี้วีกะไอ้เตี้ยละ”

“บู้ -3- นั่นแหละที่เซนอยากดู”

“ไม่ต้องดูคนอื่นหรอก เดี๋ยวป๊าจัดให้ -w-“

“เฮ้ยย พี่เก่ง ปล่อยเซนนะเว้ยยย อ๊ากกกกก”

แฮะๆๆ ฟิคสั้นน้าจ๊ะๆๆๆ เม้นด้วยๆๆ จ๊วฟฟฟฟฟฟ