คัมภีร์ไบเบิ้ล(ปฐมกาล)

ลำดับตอนที่ #2 : คัมภีร์ไบเบิ้ล:ปฐมกาลบทที่ 2

ปฐมกาลบทที่  2

          ดังนั้นสวรรค์และโลกพร้อมกับสรรพสิ่งทั้งปวงจึงถูกสร้างขึ้นสำเร็จครบถ้วน

          เมื่อถึงวันที่เจ็ดพระเจ้าก็ทรงเสร็จสิ้นจากพระราชกิจที่ทรงกระทำ  ดังนั้นในวันที่เจ็ดพระองค์ทรงหยุดพักจากพระราชกิจทั้งปวงของพระองค์  และพระเจ้าทรงอวยพรวันที่เจ็ดและทรงตั้งขึ้นเป็นวันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์  เพราะในวันนั้นพระองค์ทรงหยุดพักจากพระราชกิจในการทรงสร้างที่พระองค์ทรงกระทำ

          นี่คือเรื่องราวการทรงสร้างสวรรค์และโลกเมื่อพระเจ้าพระยาเวห์ทรงสร้างโลกและสวรรค์นั้น

          ขณะนี้ยังไม่มีต้นไม้และพืชพันธุ์ในท้องทุ่งปรากฏขึ้นในโลกเลย  เพราะว่าพระเจ้าพระยาเวห์ยังไม่ได้ประทานฝนลงมา  ทั้งยังไม่มีมนุษย์ที่จะไถพรวนดิน  แต่ก็มีน้ำพุ่งขึ้นจากพื้นโลกและให้ความชุ่มชื้นแก่ผิวดินทั้งหมด  แล้วพระเจ้าพระยาเวห์ทรงปั้นมนุษย์*จากธุลีดินและทรงระบายลมหายใจแห่งชีวิตเข้าไปทางจมูกของเขา  มนุษย์จึงมีชีวิต

          พระเจ้าพระยาเวห์ได้ทรงสร้างสวนแห่งหนึ่ง  ไว้ในเอเดนทางทิศตะวันออก  และให้ชายที่ทรงสร้างขึ้นอาศัยอยู่ในสวนนั้น  พระเจ้าพระยาเวห์ทรงให้ต้นไม้ทุกชนิดที่งดงามน่าดูและที่เหมาะเป็นอาหารงอกขึ้นในสวน  ที่กลางสวนนั้นมีต้นไม้แห่งชีวิตและต้นไม้แห่งการรู้ดีรู้ชั่ว

          มีแม่น้ำสายหนึ่งจากเอเดนไหลมาหล่อเลี้ยงสวนนั้นแล้วแยกออกเป็นต้นน้ำสี่สาย  สายที่หนึ่งชื่อปิโชน  ไหลผ่านดินแดนฮาวิลาห์ที่ซึ่งมีแร่ทองคำ(ดินแดนนี้มีแร่ทองคำคุณภาพดี  ยางไม้หอม  และพลอยด้วย)  สายที่สองชื่อกิโฮน  ไหลผ่านทั่วดินแดนคูช  สายที่สามคือไทกริสซึ่งไหลไปทางทิศตะวันออกของอัสชูร์  และสายที่สี่คือยูเฟรติส

          พระเจ้าพระยาเวห์ทรงกำหนดให้ชายผู้นั้นอยู่ในสวนเอเดน  ให้เขาทำงานและดูแลรักษาสวนแห่งนั้น  และพระเจ้าพระยาเวห์ทรงบัญชาเขาไว้ว่า  “เจ้ามีอิสระที่จะกินผลจากต้นใดๆในสวนก็ได้แต่เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นแห่งการรู้ดีรู้ชั่ว  เพราะถ้าเจ้ากินผลของมันเมื่อใด  เจ้าจะตายแน่นอน”

          แล้วพระเจ้าพระยาเวห์ตรัสว่า  “ไม่ควรให้ชายผู้นี้นอยู่คนเดียว  เราจะสร้างผู้อุปถัมภ์ที่เหมาะสมเท่าเทียมกับเขา”

          พระเจ้าพระยาเวห์ได้ทรงปั้นสัตว์และนกทุกชนิดขึ้นจากดิน  พระองค์ทรงนำมายังชายผู้นั้นเพื่อดูว่าเขาจะเรียกมันว่าอย่างไร  สัตว์เหล่านั้นก็ได้ชื่อตามที่เขาเรียก  ดังนั้นชายผู้นั้นจึงตั้งชื่อให้กับสัตว์เลี้ยงทั้งปวง  นกในอากาศ  และสัตว์ในท้องทุ่งทั้งสิ้น

          แต่อาดัม(Adam)ยังไม่พบผู้อุปถัมภ์ที่เหมาะสมเท่าเทียมสำหรับเขา  พระเจ้าพระยาเวห์จึงทรงบันดาลให้ชายนั้นหลับสนิท  จากนั้นทรงชักกระดูกซี่โครงของเขาออกมาซี่หนึ่งและทรงสร้างผู้หญิงขึ้นจากกระดูกซี่โครงที่พระองค์ทรงนำออกมาจากชายนั้น  และพานางมาหาเขา

          ชายผู้นั้นกล่าวว่า

          “นี่คือกระดูกจากกระดูกของเรา

               และเนื้อจากเนื้อของเรา

          นางจะได้ชื่อว่า ‘หญิง*’

               เพราะนางมาจากชาย”

เพราะเหตุนี้ผู้ชายจะละจากบิดามารดาของตนไปผูกพันกับภรรยา  และพวกเขาจะเป็นเนื้อเดียวกัน

          ชายนั้นกับภรรยาต่างเปลือยกายอยู่  และพวกเขาไม่รู้สึกละอายเลย

*ในภาษาฮีบรูคำที่มีความหมายว่า มนุษย์  หรือ ชาย(อดัม) มีเสียงคล้ายและอาจเกี่ยวข้องกับคำที่มีความหมายว่า  พื้นดิน(อดามาห์)  คำนี้เป็นชื่อของอาดัมด้วย

*เป็นการเล่นคำในภาษาฮีบรูเพราะคำที่มีความหมายว่า หญิง มาจากคำว่า อิชชา ซึ่งมีเสียงคลายกับคำว่า อิช ที่มีความหมายว่า ชาย