ตอน ยัยตัวป่วน

เนื้อเรื่อง

ตอน ยัยตัวป่วน
“ว่าไง! เขื่อนโอเคมั้ย?”
“เรียบร้อยเพื่อน ระดับเขื่อนเฟรนด์ลี่แล้ว ไม่มีพลาด”
ป๊อปปี้ถามเขื่อนที่เดินเอาของไปใส่ไว้ในตู้ของสาวๆจอมป่วน ซึ่งเขื่อนก็ไม่ทำให้พวกเค้าผิดหวังเลย
“เฮ้ย ! ถามจริงเหอะว่ะ มันคืออะไรวะ ทำไมต้องใส่กล่องรูปหัวใจสีชมพูด้วย”
เคนตะถามเพื่อนชายที่สนิทด้วยความที่เพื่อนไม่บอก
“ใช่ทั้งๆที่พวกเราเกลียดพวกยัยขนมจีนน้ำยานั่นอย่างกับอะไรดี ให้อะไรวะ”
จองเบเสริมเคนตะเพื่อนซี้เพราะยังไม่มีใครบอกพวกเค้าว่าข้างในมันคืออะไร
“ยังไม่มีใครบอกพวกแก 2 คนอีกหรอวะ”
โทโมะหนุ่มฮอตที่สุดในกลุ่มพูดขึ้น
“ฉันจะบอกให้นะว่าในนั้นมันเป็นอะไร มันคือช็อกโกแลตเน่าที่กินแล้วท้องเสียไงเล่า”
พอพูดจบทุกคนก็ระเบิดหัวเราะออกมา

“แก้ว เอามาให้เฟย์หรอ”
เฟย์เดินเกาหัวออกมาจากห้องแล้วถามแก้วที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ
“เฮ้ย! เปล่านี่ เฟย์ก็โดนเหมือนกันหรอ”
“หมายความว่าไงอ่ะแก้ว”
แก้วทำท่าบุ้ยให้หันไปหาฟาง
“ก็พวกเราทั้ง 4 คนก็ได้กล่องเหมือนเฟย์นี่แหละ ตอนแรกเรานึกว่าเฟย์เป็นคนเอามาให้นะเนี่ย”
“หรือว่าจะเป็นพวก k-otic”
ขนมจีนพูดขึ้นก่อนที่จะฟาดมือลงบนโต๊ะ
“เอ่อ หนมจีนเจ็บป่ะ”
หวายถามขนมจีน ขนมจีนทำหน้าบอกบุญไม่รับแล้วพยักหน้าช้าๆ
“คิดออกแล้ว”
“อะไรหรอแก้ว”
เพื่อนๆพูดออกมาพร้อมกัน แก้วบอกเพื่อนๆให้เข้ามาใกล้แล้วบอกแผนการเอาคืนให้เพื่อนๆรู้
“เสร็จพวกเราแน่ k-otic”
เฟย์พูดขึ้น ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายไปปฏิบัติตามแผนที่ตัวเองวางไว้

“เรียบร้อยแล้วแก้ว รอดูผลงานของพวกเราได้เลย”
หวายรายงานแก้วหลังจากที่เอาช็อกโกแลตกล่องสุดท้ายไปวางบนโต๊ะครู พร้อมกระดาษโน้ตที่เขียนไว้ว่า ‘ช็อกโกแลตสุขสันต์วันวาเลนไทน์คับ จากแก๊งค์ k-otic’
“นี่ครูนันทิยา แก๊งค์k-oticเค้าน่ารักนะมีช็อกโกแลตมาให้ครูด้วย”
ครูเอมนิภาเอ่ยชมแก๊งค์K-oticหลังจากที่เห็นกล่องช็อกโกแลตวางอยู่บนโต๊ะ
“ครูเอมนิภาไปช่วยกันดูมิสวาเรเลียหน่อย เร็ว”
“ไปทำอะไรมาคะมิส”
ครูเอมนิภาถามคุณครูที่นอนโอดครวญเพราะปวดท้องมากๆ
“ไอก็กินช็อกโกแลตของพวกลูกศิษย์ยูน่ะแหละพวกแก๊งค์k-oticอ่ะ”
ครูเอมนิภาได้ยินถึงกับหน้ามืด พวกของแก้วซึ่งดักฟังอยู่ข้างนอกได้ยินแล้วขำกันใหญ่ แล้วทั้งหมดก็หยุดเพื่อฟังการตัดสินของคุณครู
“ได้ค่ะ เดี๋ยวเอมจัดการให้นะคะ”
ระหว่างนั้นแก๊งค์K-oticก็เดินผ่านห้องพยาบาลพอดี
“เดี๋ยวก่อนพวกเธอน่ะเข้ามาหาครูซิ”
ครูเอมนิภาเรียกแก๊งค์K-oticเข้ามาที่ห้องพยาบาล
“มีอะไรหรอครับครูคนสวย”
ครูเอมนิภาเมื่อได้ยินโทโมะพูดก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อรู้สึกตัวก็ต่อว่าโทโมะทันที
“นายวิศวไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ ยังไงครูก็ต้องลงโทษพวกเธอ”
เมื่อแก๊งค์K-otic ได้ยินก็งงเป็นไก่ตาแตก ป๊อปปี้หัวหน้าเลยพูดขึ้น
“ขอโทษนะครับครู ลงโทษพวกเราเรื่องอะไรครับ”
ครูเอมนิภาได้ยินลูกศิษย์พูดถึงกับปี๊ดแตก
“นี่พวกเธอเป็นลูกผู้ชายกันหรือเปล่าเนี่ย ทำแล้วไม่ยอมรับผิดต้องลงโทษเป็น 2 เท่า”
ครูนันทิยาวางมือไว้บนไหล่ของครูเอมนิภาแล้วบอกถึงเหตุผลให้แก๊งค์
K-oticฟัง
“พวกเธอแกล้งพวกครูโดยการนำเอาช็อกโกแลตไปวางไว้บนโต๊ะแล้วเขียนโน้ตไว้ว่า ‘ช็อกโกแลตสุขสันต์วันวาเลนไทน์คับ จากแก๊งค์
k-otic’ มันเป็นเหตุผลที่พวกเธอถูกลงโทษ”
ทุกคนเมื่อฟังแล้วถึงกับอ้าปากเถียงครู แต่คุณครูไม่ฟังเหตุผลของพวกเขาเลย

“โคตรเหนื่อยเลยว่ะ”
จองเบบ่นพร้อมกับเอนตัวนอนบนโต๊ะเรียน
“ไอ้เหนื่อยไม่เท่าไหร่ แต่โคตรอายเลยว่ะ”
เขื่อนพูดขึ้น ใบหน้าของทุกคนกลายเป็นสีแดงเหงื่อออกโทรมกายเมื่อบทลงโทษของครูเอมนิภาคือ วิดพื้นคนละร้อยครั้งกลางสนามตอนเที่ยงตรงพร้อมตะโกนว่า ผมจะไม่ทำแล้วครับ
“ผมจะไม่ทำแล้วครับ”
ประตูห้องเรียนเปิดขึ้นพร้อมเสียงล้อเลียนตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก คิกคัก ทำให้แก๊งค์K-oticมองเป็นสายตาเดียว
“นี่ ! พวกเธอ ยัยตัวแสบเอ๊ย”
ป๊อปปี้ลุกขึ้นชี้หน้าสาวๆ ฟางเดินเข้ามาในห้องเรียนผลักอกของป๊อปปี้ให้นั่งลง
“ทำไมหรอ เราไปทำอะไรให้นายไม่ทราบ?”
ฟางพูดด้วยน้ำเสียงแบ๊วไร้เดียงสา
“เพราะพวกเธอถึงทำให้พวกเราโดนทำโทษ”
เคนตะบอกด้วยน้ำเสียงอารมณ์โกธร
“อ่ะๆๆ มีหลักฐานหรือเปล่า”
หวายเดินเข้ามากอดคอฟางพร้อมด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสาสุดๆ
“ใช่ ปรักปรำพวกเราอย่างนี้ มันผิดนะ”
แก้วพูดพร้อมเดินเข้ามากอดคอโทโมะที่ยืนอยู่หลังห้องก่อนทำหน้ายั่วโมโห โทโมะจับมือแก้วแล้วกระแทกร่างของแก้วอัดเข้าหากำแพงอย่างแรงจนแก้วต้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บ
“อุ่ก โทโมะ เจ็บนะ”
“ดี เจ็บซะบ้างจะได้รู้ว่าพวกฉันเป็นยังไง”
โทโมะพูดเสียงดังใส่หน้าแก้วและปล่อยมือทั้งสองข้างของแก้วให้เป็นอิสระ แต่กลับคร่อมร่างของแก้วด้วยมือทั้งสองข้างแนบติดกับกำแพงแทน
“นายไม่มีสิทธิ์มาตวาดใส่ฉันนะ ฉันไม่ชอบ ไอ้บ้า บ้าที่สุด”
แก้วเถียงกลับบ้างและเอามือดันอกของโทโมะออก แต่มันไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่เล็กน้อย
“เธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาด่าฉันและทำอย่างนี้กับแก๊งค์ของฉันเหมือนกัน”
โทโมะเสียงดังกลับ และดันตัวเองเข้าไปหาแก้วเรื่อยๆ จนแก้มทั้งสองข้างของแก้วสาวห้าวจนคล้ายทอมร้อนผ่าวเหมือนต้องไฟ หัวใจของแก้วเริ่มมีอาการหวิว และเต้นแรงจนแทบออกมานอกอก เมื่อหน้าของโทโมะเริ่มเข้ามาใกล้แก้วมากขึ้นเรื่อยๆ
“ใช่ฉันไม่มีสิทธิ์ด่านาย แต่ฉันก็จะด่านายต่อไป นายมันหน้าไม่อาย งี่เง่า”
แก้วยังไม่หยุดด่าโทโมะเมื่อสติของแก้วถูกคำว่าโทสะเข้าครอบงำ
“ฉันบอกให้เธอหยุดด่าเข้าใจมั้ย ฉันจะนับแค่สามเท่านั้นนะ”
โทโมะออกคำสั่งใส่แก้ว
“ไอ้หน้าด้าน ไอ้บ้า”
“หนึ่ง”
แก้วไม่สนใจอะไรต่อไป ตอนนี้ขอแค่แก้วได้ด่าโทโมะเท่านั้นเอง
“ฉันเกลียดนายที่สุด ไอ้งี่เง่า”
“สอง”
“ไอ้ป๊อด ไอ้ตุ๊ด ชอบแกล้ง อุ๊บ...”
แล้วเสียงด่าของแก้วก็เงียบลงเมื่อริมฝีปากของแก้วถูกปิดด้วยริมฝีปากอุ่นๆของโทโมะที่เพิ่งด่าเมื่อกี้แนบทาบอย่างแนบแน่น ทำการปิดปากของแก้วได้เป็นอย่างดี ท่ามกลางความตกตะลึงของหนุ่มสาวทั้งสองแก็งค์ที่นึกไม่ถึงว่าโทโมะจะทำอย่างนี้ ทันทีที่โทโมะละจากใบหน้าของแก้ว สายตาของทั้งสองก็ประสานกัน หน้าของทั้งสองใกล้กันมากจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน เสียงนุ่มทุ้มของโทโมะเอ่ยขึ้น
“คราวนี้คงหยุดด่าฉันได้สักทีนะ”
“ฉะ...ฉัน”
กลับกลายเป็นแก้วที่พูดไม่ออก แก้วผลักอกโทโมะเบาๆแต่กลับออกอย่างง่ายดาย ก่อนที่จะพาหน้าแดงๆของตัวเองวิ่งออกไปนอกห้อง
“แก้ว...”
สาวๆวิ่งตามแก้วออกไป ก่อนที่K-otic จะมองโทโมะด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อ
“ทำไมวะ คิดว่าฉันชอบยัยทอมแก้วไง ตลก”
โทโมะพูดก่อนที่จะนั่งลงแล้วจิบน้ำอัดลมกระป๋องอย่างอารมณ์ดีสุดๆ